((( ျဒပ္မဲ့ပံုတူ )))
((( ျဒပ္မဲ့ပံုတူ )))
သံသရာလမ္းက ေဝးသထက္ေဝး...ေဝးကြာေနမယ္
ခႏၶာစမ္းက ေသြးထြက္ေႏွး...ေႏွးလာေနတယ္
အေလးထားကိုးစားလွ်က္ရည္မွန္းထား
အားျပတ္ျပီး ျပိဳက်ပ်က္မတတ္မွာေတာ့
ေသြးသားအရိုးမ်ားဖြဲ႔တည္ယႏၱယားရဲ
အသားျဖတ္ျပီး မ်ိဳခ်ခဲ့ရတာေပါ့
ေလအား ေလ်ာ့ ေလ်ာ့လာတဲ့ ေဘာ္လံုးကို ဆက္ကန္ခဲ့တယ္...
ဓမၼစစ္အျမင္ရဲ႕ အယူအဆမ်ားနဲ႔
အေတြးအေခၚေသာက္ေရခ်ိဳဟာ လြင့္ေျခာက္ေသြ႕ျပီး
ပ်က္ျပားေခြလဲညႊတ္ေကြးက်ိဳးလုလု
ဘဝျဖစ္စဥ္နဲ႔ ဆူပြ သြားတဲ့
ေသြးေဖ်ာ္ေဖာက္ရည္ကိုသာ ဖြင့္ေသာက္၍
ခရီးဆက္သြားေနဆဲဝဋ္ေဘးဆိုး တခုခုစာ
ေနအား ေဖ်ာ့ ေဖ်ာ့လာတဲ့ တြင္းဆံုးကို ဆက္ခုန္ဆင္းတယ္....
လူ႔ဘံုနန္းျမတ္ဓမၼေျမ တရားငတ္တာေတာင္---မဖူးပြင့္ေပးနို
လူၾကိဳက္မ်ားကာအျပံဳးခ်င္းသိုက္
လူ႔စံုကန္းဒသနေတြက ေနသားက်လာေအာင္---အထူးမက်င့္ေပး
လူမိုက္တရားသာ နွလံုးသြင္းပိုက္ထားလွ်က္ ေသခ်ာေက်ာခိုင္းလွမ္းသြားခဲ့
ေျမသား ေပ်ာ့ ေပ်ာ့လာတဲ့ ႏြံနုန္းကို ဆက္နင္းခဲ့တယ္...
တခ်ိန္ခ်ိန္ဟာ မေစာင့္ခဲ့ပါလည္း
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေရာက္လွ်က္လာျမဲ
ေသမင္းရဲ႕ ရထားလံုးက
အေဆြအသင္းနဲ႔ အမ်ားမသံုးရဘူးေလ
တစ္ဖက္ေသာင္ကမ္းကို ကူးမဲ့သူမ်ားဟာ
အနက္ေရာင္ပန္းကို ခူးလွ်က္ယူသြားပါ
ဒီပန္းဟာ မဟူရာျဂိဳလ္မီးေတာက္ မီးအလင္းလွ်ံနက္ေလ
ဒီလမ္းမွာ လူမသာကို ခရီးေရာက္ျပီး အဆင္းျမန္သြက္ေစမယ္...
လြန္ရစ္ခဲ့ေသာ
အဲဒီ ေဘာင္ထဲက အရွဳပ္အေထြးေတြလည္း ရွင္းသြားတဲ့အခါ
ကြ်န္ျဖစ္ခဲ့ေသာ
အဲဒီ ေထာင္ထဲမွ အလုပ္အေၾကြးေတြလည္း ဆင္းသြားတဲ့အခါ
ကြ်ံနစ္ခဲ့ေသာ
ေဟာဒီ အေမွာင္ထဲက ခလုပ္ေဘးေတြလည္း ကင္းသြားခဲ့မွာပဲ
တစ္ခ်က္ပဲ
တစ္ဘဝၾကာ အက်င့္စြဲပါလာတဲ့ လူ႔ေသာက္က်င့္ဆိုးနဲ႕
ဒီမွာ ကိုယ့္အရိုးကိုယ္ ရွာသလိုလို လာ လာမလုပ္နဲ႔၊
ဒီမွာ ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္ ရွာသလိုလို လာ လာမလုပ္နဲ႔၊
လူ႔အႏွစ္သာရရဲ႕ ဥေပကၡာအရပ္မွာ
အေၾကာင္းၾကာင္းလူလည္း အေလာင္းေလာင္းအတူပဲ၊
အမ်ိဳးမ်ိဳးဆုလည္း အရိုးရိုးစုပဲ၊ အစစလူလည္း အမွ်မွ်ယူပဲ၊
လူ႔အဆိပ္နဲ႔လည္း လာ လာမတိုင္းတာ မဆံုးျဖတ္နဲ႔၊
လူ႔စိတ္နဲ႔လည္း လာ လာမႏွိဳင္းယွဥ္ မသံုးသပ္နဲ႔
သခ်ိဳင္းကုန္းကား
အရင္းအတိုင္း စားျပီး...
အရင္းအတိုင္း ေလွ်ာ္တယ္
ဖဲရြက္ေတြကို ေဖာ္ လွန္ လွန္ၾကည့္လိုက္တိုင္းလည္း...
လူဖဲဟာ ဘူပဲ လာ လာ ျပန္ ျပန္ က်ေနေအာင္
ဘယ္ေကာင္ကလုပ္ေနတာလဲ
သံသရာလမ္းက ေဝးသထက္ေဝး...ေဝးကြာေနဆဲ
ခႏၶာစမ္းက ေသြးထြက္ေႏွး...ေႏွးလာေနျမဲ
လူထဲကို ဘူဖဲ တစ္ရြက္ ဝင္လာခဲ့ သလိုပဲ
လူထဲက ဘူဖဲ တစ္ရြက္ ထြက္ခြာသြားျမဲ
တစ္ေကာင္တည္း တြဲဖဲမဲ့စြာ၊
မေရွာင္ပဲ ရဲရဲထြက္ခြာ၊ အေမွာင္ထဲ မဲမဲနက္မွာ၊
ဒါဟာ ငရဲဘံုမဟုတ္ဘူး၊ ဒါဟာ နိဗၺာန္ဘံုမဟုတ္ဘူး၊
ဗလာဗိမၼာန္ဇုန္လြင္ျပင္မွိဳင္းပိ
ဗလာစိတ္စ်ာန္ပံုသြင္ျပင္လွိဳင္း
ရွာေနတဲ့ဘုရားလား၊
ရွာေဖြတဲ့တရားလား၊
တအားကုန္ ေျပးျပီး ေဆာင့္ကန္ပစ္လိုက္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၂၆-၀၁-၂၀၁၄
သံသရာလမ္းက ေဝးသထက္ေဝး...ေဝးကြာေနမယ္
ခႏၶာစမ္းက ေသြးထြက္ေႏွး...ေႏွးလာေနတယ္
အေလးထားကိုးစားလွ်က္ရည္မွန္းထား
အားျပတ္ျပီး ျပိဳက်ပ်က္မတတ္မွာေတာ့
ေသြးသားအရိုးမ်ားဖြဲ႔တည္ယႏၱယားရဲ
အသားျဖတ္ျပီး မ်ိဳခ်ခဲ့ရတာေပါ့
ေလအား ေလ်ာ့ ေလ်ာ့လာတဲ့ ေဘာ္လံုးကို ဆက္ကန္ခဲ့တယ္...
ဓမၼစစ္အျမင္ရဲ႕ အယူအဆမ်ားနဲ႔
အေတြးအေခၚေသာက္ေရခ်ိဳဟာ လြင့္ေျခာက္ေသြ႕ျပီး
ပ်က္ျပားေခြလဲညႊတ္ေကြးက်ိဳးလုလု
ဘဝျဖစ္စဥ္နဲ႔ ဆူပြ သြားတဲ့
ေသြးေဖ်ာ္ေဖာက္ရည္ကိုသာ ဖြင့္ေသာက္၍
ခရီးဆက္သြားေနဆဲဝဋ္ေဘးဆိုး တခုခုစာ
ေနအား ေဖ်ာ့ ေဖ်ာ့လာတဲ့ တြင္းဆံုးကို ဆက္ခုန္ဆင္းတယ္....
လူ႔ဘံုနန္းျမတ္ဓမၼေျမ တရားငတ္တာေတာင္---မဖူးပြင့္ေပးနို
လူၾကိဳက္မ်ားကာအျပံဳးခ်င္းသိုက္
လူ႔စံုကန္းဒသနေတြက ေနသားက်လာေအာင္---အထူးမက်င့္ေပး
လူမိုက္တရားသာ နွလံုးသြင္းပိုက္ထားလွ်က္ ေသခ်ာေက်ာခိုင္းလွမ္းသြားခဲ့
ေျမသား ေပ်ာ့ ေပ်ာ့လာတဲ့ ႏြံနုန္းကို ဆက္နင္းခဲ့တယ္...
တခ်ိန္ခ်ိန္ဟာ မေစာင့္ခဲ့ပါလည္း
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေရာက္လွ်က္လာျမဲ
ေသမင္းရဲ႕ ရထားလံုးက
အေဆြအသင္းနဲ႔ အမ်ားမသံုးရဘူးေလ
တစ္ဖက္ေသာင္ကမ္းကို ကူးမဲ့သူမ်ားဟာ
အနက္ေရာင္ပန္းကို ခူးလွ်က္ယူသြားပါ
ဒီပန္းဟာ မဟူရာျဂိဳလ္မီးေတာက္ မီးအလင္းလွ်ံနက္ေလ
ဒီလမ္းမွာ လူမသာကို ခရီးေရာက္ျပီး အဆင္းျမန္သြက္ေစမယ္...
လြန္ရစ္ခဲ့ေသာ
အဲဒီ ေဘာင္ထဲက အရွဳပ္အေထြးေတြလည္း ရွင္းသြားတဲ့အခါ
ကြ်န္ျဖစ္ခဲ့ေသာ
အဲဒီ ေထာင္ထဲမွ အလုပ္အေၾကြးေတြလည္း ဆင္းသြားတဲ့အခါ
ကြ်ံနစ္ခဲ့ေသာ
ေဟာဒီ အေမွာင္ထဲက ခလုပ္ေဘးေတြလည္း ကင္းသြားခဲ့မွာပဲ
တစ္ခ်က္ပဲ
တစ္ဘဝၾကာ အက်င့္စြဲပါလာတဲ့ လူ႔ေသာက္က်င့္ဆိုးနဲ႕
ဒီမွာ ကိုယ့္အရိုးကိုယ္ ရွာသလိုလို လာ လာမလုပ္နဲ႔၊
ဒီမွာ ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္ ရွာသလိုလို လာ လာမလုပ္နဲ႔၊
လူ႔အႏွစ္သာရရဲ႕ ဥေပကၡာအရပ္မွာ
အေၾကာင္းၾကာင္းလူလည္း အေလာင္းေလာင္းအတူပဲ၊
အမ်ိဳးမ်ိဳးဆုလည္း အရိုးရိုးစုပဲ၊ အစစလူလည္း အမွ်မွ်ယူပဲ၊
လူ႔အဆိပ္နဲ႔လည္း လာ လာမတိုင္းတာ မဆံုးျဖတ္နဲ႔၊
လူ႔စိတ္နဲ႔လည္း လာ လာမႏွိဳင္းယွဥ္ မသံုးသပ္နဲ႔
သခ်ိဳင္းကုန္းကား
အရင္းအတိုင္း စားျပီး...
အရင္းအတိုင္း ေလွ်ာ္တယ္
ဖဲရြက္ေတြကို ေဖာ္ လွန္ လွန္ၾကည့္လိုက္တိုင္းလည္း...
လူဖဲဟာ ဘူပဲ လာ လာ ျပန္ ျပန္ က်ေနေအာင္
ဘယ္ေကာင္ကလုပ္ေနတာလဲ
သံသရာလမ္းက ေဝးသထက္ေဝး...ေဝးကြာေနဆဲ
ခႏၶာစမ္းက ေသြးထြက္ေႏွး...ေႏွးလာေနျမဲ
လူထဲကို ဘူဖဲ တစ္ရြက္ ဝင္လာခဲ့ သလိုပဲ
လူထဲက ဘူဖဲ တစ္ရြက္ ထြက္ခြာသြားျမဲ
တစ္ေကာင္တည္း တြဲဖဲမဲ့စြာ၊
မေရွာင္ပဲ ရဲရဲထြက္ခြာ၊ အေမွာင္ထဲ မဲမဲနက္မွာ၊
ဒါဟာ ငရဲဘံုမဟုတ္ဘူး၊ ဒါဟာ နိဗၺာန္ဘံုမဟုတ္ဘူး၊
ဗလာဗိမၼာန္ဇုန္လြင္ျပင္မွိဳင္းပိ
ဗလာစိတ္စ်ာန္ပံုသြင္ျပင္လွိဳင္း
ရွာေနတဲ့ဘုရားလား၊
ရွာေဖြတဲ့တရားလား၊
တအားကုန္ ေျပးျပီး ေဆာင့္ကန္ပစ္လိုက္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၂၆-၀၁-၂၀၁၄
Comments
Post a Comment