((( ဗလာကား )))
((( ဗလာကား )))
လူ႔အမွိဳက္ဆိုတဲ့ ေရာင္စံုမွဳတ္ေဆးဗူးေတြကို
ေက်ာပိုးျပီး
ေကာင္းကင္ကို က်ေနာ္ ထိုးပ်ံတက္ခဲ့တယ္။
ေကာင္းကင္
ဒီမ်က္ႏွာျပင္ဟာ
တခါတခါ အျပာရင့္ရင့္
တခါတခါ မဲနက္ေမွာင္
တခါတခါ ေငြတိမ္ေတာင္က်ယ္
ျဒပ္မဲ့ပင္လယ္ပဲ။
ဒီဘဝအဓိပၸါယ္ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ဟာ
ကိုင္ၾကည့္ရင္ မထိဘူး
ထိုင္ၾကည့္ရင္ မရွိဘူး
ေငးၾကည့္ရင္ ျမင္နိုင္တယ္
ေတြးၾကည့္ရင္ ထင္နိုင္တယ္
ဒီမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ
က်ေနာ္ဟာ လူ႔အဓိပၸါယ္ပံုတူ မွဳတ္ေဆးပန္းခ်ီ ဆြဲမယ္ေလ။
က်ေနာ့္ေက်ာပိုးအိပ္ထဲက
လူ႔အမွိဳက္ဆိုတဲ့ ေရာင္စံုဗူးေတြထဲမွာ
လူ႔အၾကိဳက္အားလံုးပါတယ္
ဒုစရိုက္အားလံုးပါတယ္
လူ႔စရိုက္အားလံုးပါတယ္
လူ႔ေလာကအေကာင္း အကုန္ပါတယ္
လူ႔ေလာကအေၾကာင္း အစံုပါတယ္
လူ႔ေလာကအဆိုး အကုန္ပါတယ္
လူ႔ေလာက မ်ိဳးစံုပါတယ္
တခုခုရဲ႕ အားလံုးပါတယ္
အားလံုးရဲ႕ တခုခုပါတယ္
လူ႔သမိုင္း အျပည့္အစံုဟာ
သူ႔အတိုင္း အျပည့္ အကုန္ပါတယ္။
ေဆးဗူးေတြ တဗူးျပီးတဗူးဖြင့္
လူအျဖစ္ဆံုး အေရာင္ေတြ ညွစ္ျဖန္းတယ္
လူအစစ္ပံုစံ အေရာင္ေတြ ညွစ္ျဖန္းတယ္
မရွိတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ဟာ တုန္ခါေရြ႕လွ်ားေနတယ္
မရွိတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ဟာ တည္ျငိမ္ေက်ာက္ခ်ေနတယ္
ေဆးဗူးေတြ တဗူးျပီးတဗူးဖြင့္
တဘဝလံုး ဆက္ကူး ညွစ္ျဖန္း ပံုဆြဲပါတယ္
ဘာပံု ဘာအေရာင္မွလည္း ေပၚမလာဘူး။
ခင္ဗ်ားဟာ
ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
ပံုရိပ္အေရာင္ တခုတခု ျမင္ရတဲ့အခါ ျဖစ္ျဖစ္
ပံုရိပ္အေရာင္ တခုခုမွ မျမင္ရတဲ့အခါ ျဖစ္ျဖစ္
အဲဒါဟာ လူ႔အဓိပၸါယ္စစ္စစ္ရဲ႕ ပံုတူပဲ
ခင္ဗ်ား နားလည္သလိုပဲ ျဖစ္ေနတယ္။
က်ေနာ္ဟာ ဘုရားသခင္ပါ
ကိုယ္ေရးတဲ့ပန္းခ်ီကို ကိုယ္တိုင္နားမလည္ရွာခဲ့ဘူး
မွဳတ္ေဆးဗူးေတြမကုန္မခ်င္း
အျပင္းအထန္ ေဆးမွဳတ္ ညွစ္ ျဖန္း ဆြဲေနလိုက္တာ
လူဆိုတဲ့ အမွိဳက္ပံုးဟာ
ယူလို႔ ႏွိဳက္သံုးလို႕မွ မကုန္တဲ့ ေဆးေရာင္ေတြပါ
ဘာမွလည္း မျမင္ခဲ့ရျပီလား...ထာဝရပန္းခ်ီ
ၾကည့္...အဲဒီ ေကာင္းကင္မွာ။ ။
သုအိုင္စံ
၂၄-၀၈-၂၀၁၃
လူ႔အမွိဳက္ဆိုတဲ့ ေရာင္စံုမွဳတ္ေဆးဗူးေတြကို
ေက်ာပိုးျပီး
ေကာင္းကင္ကို က်ေနာ္ ထိုးပ်ံတက္ခဲ့တယ္။
ေကာင္းကင္
ဒီမ်က္ႏွာျပင္ဟာ
တခါတခါ အျပာရင့္ရင့္
တခါတခါ မဲနက္ေမွာင္
တခါတခါ ေငြတိမ္ေတာင္က်ယ္
ျဒပ္မဲ့ပင္လယ္ပဲ။
ဒီဘဝအဓိပၸါယ္ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ဟာ
ကိုင္ၾကည့္ရင္ မထိဘူး
ထိုင္ၾကည့္ရင္ မရွိဘူး
ေငးၾကည့္ရင္ ျမင္နိုင္တယ္
ေတြးၾကည့္ရင္ ထင္နိုင္တယ္
ဒီမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ
က်ေနာ္ဟာ လူ႔အဓိပၸါယ္ပံုတူ မွဳတ္ေဆးပန္းခ်ီ ဆြဲမယ္ေလ။
က်ေနာ့္ေက်ာပိုးအိပ္ထဲက
လူ႔အမွိဳက္ဆိုတဲ့ ေရာင္စံုဗူးေတြထဲမွာ
လူ႔အၾကိဳက္အားလံုးပါတယ္
ဒုစရိုက္အားလံုးပါတယ္
လူ႔စရိုက္အားလံုးပါတယ္
လူ႔ေလာကအေကာင္း အကုန္ပါတယ္
လူ႔ေလာကအေၾကာင္း အစံုပါတယ္
လူ႔ေလာကအဆိုး အကုန္ပါတယ္
လူ႔ေလာက မ်ိဳးစံုပါတယ္
တခုခုရဲ႕ အားလံုးပါတယ္
အားလံုးရဲ႕ တခုခုပါတယ္
လူ႔သမိုင္း အျပည့္အစံုဟာ
သူ႔အတိုင္း အျပည့္ အကုန္ပါတယ္။
ေဆးဗူးေတြ တဗူးျပီးတဗူးဖြင့္
လူအျဖစ္ဆံုး အေရာင္ေတြ ညွစ္ျဖန္းတယ္
လူအစစ္ပံုစံ အေရာင္ေတြ ညွစ္ျဖန္းတယ္
မရွိတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ဟာ တုန္ခါေရြ႕လွ်ားေနတယ္
မရွိတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ဟာ တည္ျငိမ္ေက်ာက္ခ်ေနတယ္
ေဆးဗူးေတြ တဗူးျပီးတဗူးဖြင့္
တဘဝလံုး ဆက္ကူး ညွစ္ျဖန္း ပံုဆြဲပါတယ္
ဘာပံု ဘာအေရာင္မွလည္း ေပၚမလာဘူး။
ခင္ဗ်ားဟာ
ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
ပံုရိပ္အေရာင္ တခုတခု ျမင္ရတဲ့အခါ ျဖစ္ျဖစ္
ပံုရိပ္အေရာင္ တခုခုမွ မျမင္ရတဲ့အခါ ျဖစ္ျဖစ္
အဲဒါဟာ လူ႔အဓိပၸါယ္စစ္စစ္ရဲ႕ ပံုတူပဲ
ခင္ဗ်ား နားလည္သလိုပဲ ျဖစ္ေနတယ္။
က်ေနာ္ဟာ ဘုရားသခင္ပါ
ကိုယ္ေရးတဲ့ပန္းခ်ီကို ကိုယ္တိုင္နားမလည္ရွာခဲ့ဘူး
မွဳတ္ေဆးဗူးေတြမကုန္မခ်င္း
အျပင္းအထန္ ေဆးမွဳတ္ ညွစ္ ျဖန္း ဆြဲေနလိုက္တာ
လူဆိုတဲ့ အမွိဳက္ပံုးဟာ
ယူလို႔ ႏွိဳက္သံုးလို႕မွ မကုန္တဲ့ ေဆးေရာင္ေတြပါ
ဘာမွလည္း မျမင္ခဲ့ရျပီလား...ထာဝရပန္းခ်ီ
ၾကည့္...အဲဒီ ေကာင္းကင္မွာ။ ။
သုအိုင္စံ
၂၄-၀၈-၂၀၁၃
Comments
Post a Comment