စစ္တုရင္နိုင္ငံေရးမွ စာမူမ်ား
((( ျမန္မာျပည္သား ))))
ေမေမက ေမခ
ေဖေဖက မလိခ
က်ေနာ္က ဧရာဝတီ
ျမန္မာျပည္ကို တည္ေထာင္သည္။ ။
သုအိုင္စံ
စိတ္
ေလအေရာင္နဲ႔သက္တန္႔အခ်ိဳးဝိုင္း
ေလဆိုးေလသန္႔မုန္တိုင္းေလေဗြေလေေျပေလညွင္းသံစဥ္စႏြယ္လွ်ား
ဆြံ႕အနားမၾကားမွသည္မ်က္ျမင္ထင္ရွ
အပါယ္ေလးဘံုမွသည္နတ္ျပည္ရွစ္ပါး
အျပီးသတ္မွာထာဝစဥ္အာမင္နဲ႔ထာဝရစ်
ေပါက္ကရဆင္ဖိုနီ။ ။
သုအိုင္စံ
၁၆-၀၉-၂၀၁၂
ရာႏွဳန္းျပည့္
တရား မၾကံဳေသးလို႔
တရားဘံုကို သိပ္လွမ္းတယ္
ေဝဟင္ႏွင့္တူ၏
အမွား မကုန္ေသးလို႔
အမွားဇံုကို သိပ္ကြ်မ္းတယ္
ေျမျပင္ႏွင့္တူ၏
လူသားသည္
ေဝဟင္မွာ မျဖတ္သန္းႏိုင္ပါ
လူသားသည္
ေျမျပင္မွာ ရပ္စြမ္းႏိုင္ပါသည္
တရားလြဲျပီး
အမွားျမဲ၏။ ။
သုအိုင္စံ
၁၆-၀၉-၂၀၁၂
အမႊာညီေနာင္ လက္သီးထိုးပြဲ
အစား အေျမွာက္ အေပါင္း အႏွဳတ္ ေတြနဲ႕
တရားေပ်ာက္ ေခါင္းရွပ္ လာခဲ့တာလား.......
အားလံုးဟာ
အေျဖဟာ မေရရာေသာ္လည္း
အားလံုးဟာ ပါဝင္ခဲ့ၾက
ေမးခြန္းဟာ ေဝးလြန္းေသာ္လည္း
အားလံုးဟာ ေျဖဆိုခဲ့ၾက
တြက္နည္းတြက္ပံုေတြ အဖြဲ႕အစည္းပ်က္ကုန္ေပမဲ့
အာလံုးဟာ ပတ္သက္ခဲ့ၾက
သံုညျဖစ္ျဖစ္ ဝလံုးျဖစ္ျဖစ္
ဂုဏ္ျဒပ္အစစ္နဲ႔ ဘဝသံုးစစ္သည္
ေခတ္အလီလီ သမိုင္းအဆက္ဆက္
အာဏာရွင္ တိုက္ဖ်က္ေရးမွသည္
တိုင္းျပည္ ျပန္ထူေထာင္ေရးဆီသို႔
ညီမွ်ျခင္းေတြ ပံုေသနည္းေတြနဲ႔
ဒီဘဝသီခ်င္းကို ပံုေသျငီးမဆိုေလနဲ႕
ပညာရပ္သခ်ၤာနယ္မွာ မင္း
မင္းသတၱိနဲ႔ မင္း
ဘာသာရပ္စာေပနယ္မွာ ငါ
ငါ့သိကၡာနဲ႕ငါ
ဝလံုးေတြ က်ဆံုးေသခဲ့တဲ့ သခ်ၤာေျမ မွာ
သံုညေတြ ခုန္က ေအာင္ပြဲခံေနရဲ႕
လိုရင္ဆြဲသံုးျပီး
မလိုရင္ ဆဲမုန္းတဲ့ မင္းတို႕ကို မၾကိဳက္ဘူးကြာ။ ။
(ျပည္တြင္းကေကာင္ ႏွင့္ ျပည္ပကေကာင္ မ်ားသို႕)
သုအိုင္စံ
၁၃-၀၉-၂၀၁၂
ဒြိအသိ
သိပၸံရံုထဲက ခုန္ထြက္လာတဲ့
ေနတစ္စင္း
မေသမခ်င္း လင္းမယ္
စိတ္စ်ာန္ဘံုထဲက ခုန္ထြက္လာတဲ့
ေနတစ္စင္း
မေသမခ်င္း လင္းမယ္
လူ႔ဦးေႏွာက္ထဲေရာက္ေတာ့
တစ္လံုးက ေနေမွာင္
တစ္လံုးက ေနလင္း
ေျဖရွင္းမရတဲ့ ဒြိညီမွ်ျခင္းကေဝ
လူသည္
အေလွ်ာ့အတင္းကို ေခ်ာ့ရင္းနဲ႔ စစ္ခ်ီ
လူသည္
ေက်ာ့ကြင္းကို ေဆာ့ရင္းနဲ႔ ျဖစ္တည္
ေတာင္ပံတစ္ေကာင္၏ခရီးကား
ေထာင္စံ ေထာင္ဝိနည္းမ်ား ႏွင့္အညီ
ဤသံုညဘံုအတိကား
ခ်ီတံုခ်တံုအသိတရားတို႔ႏွင့္ ျပီး၏။ ။
သုအိုင္စံ
၀၉-၀၉-၂၀၁၂
ျဖစ္တည္မွဳ
အသင့္ ျပဌာန္းခ်က္သာ ေပက်ံျမဲ
ေခတ္ ဘဝလမ္းထက္မွာ ေနလွ်ံရဲ
အစစ္ ျဖတ္သန္းလွ်က္ပါ ေသဒဏ္စြဲ
ကိုယ္ပိုင္ေလလံပြဲမွာ ကိုယ္တိုင္ေလလံဆြဲ။ ။
သုအိုင္စံ
၃၀-၀၈-၂၀၁၂
ယင္း
လက္က်န္တစ္ခြက္ဟာ
မနက္ဖန္ မနက္စာေပါ့။
ဒဏ္ျပန္ ေသြးေတာင္းေနမဲ့ ရွင္သန္ျခင္း
မွန္မွန္ ေျပးေမာင္းေနတဲ့ ယာဥ္ျမန္တစ္စင္း
အဆိပ္မပ်ယ္သြားတဲ့
အဓိပၸါယ္မ်ားနဲ႔
မင္းလုပ္သမွ်ခံစား
ယင္းဒုကၡဒဏ္မ်ား
လူ႔ဘဝဟာ
စအထြက္မွာပဲ
ဘဝတစ္သက္စာစြဲခဲ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၃၀-၀၈-၂၀၁၂
လယ္ထြန္သြားႏြားေမ့ေပမဲ့ ဘဝဟာျပႆနာ မရွိဘူး
ကႏုတ္ပန္းသ ေခါင္းတလားေတြကို
လုပ္ငန္းအရ ေရာင္းစားျပီး
အဟုတ္အရမ္းျမတ္ ေကာင္းစားေနတဲ့ သူေဌးမွာ
ကိုယ္ပိုင္ေခါင္းတလားတစ္လံုး မရွိေသးပါ
တခ်ိဳ႔အရာေတြမွာ
ကိုယ္ပိုင္ေခါင္း တအားသံုးစရာ မလိုဘူး။ ။
သုအိုင္စံ
၂၉-၀၈-၂၀၁၂
ဇာတ္လိုက္
ဖာပြန္ ငွက္ဖ်ားက အရမ္းၾကမ္းတယ္
တာဝန္ရဲ႕အားက အရမ္းစြမ္းတယ္
ဟိုတုန္းက အဲဒီလို
တပ္မေတာ္သားတစ္ေယာက္က ေျပာခဲ့သလို
သူပုန္တစ္ေယာက္ကလည္း ေျပာခဲ့တာပဲ။
ငါတို႔ရဲ႕
အခ်စ္ေတြေသခဲ့တဲ့စစ္ေျမရဲ႕
ႏွစ္ရွည္သခ်ိဳင္းထဲက
ေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္ မနက္ဖန္ရဲ႕လမ္းေပၚဝယ္
ယမ္းခိုးေတြ လြင့္ပ်ယ္စရဲ႕ ေခတ္သစ္ဦး
ပန္းမ်ိဳးေဝ ပြင့္ထည္ရမဲ့ အခ်စ္ႏွစ္ကူးခ်ိန္
ဘဝရဲ႕ေနာက္ေက်ာမွာ ဘဝတစ္ဝက္ျပိဳလြင့္ပါးပ်က္ယြင္း
ဘဝရဲ႕ေနာက္ေက်ာမွာ ေသနတ္တစ္လက္ကိုပစ္ထားခဲ့ရင္း
အလင္းလမ္းေအာက္ နင္းလွမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္
ဂ်ိဳင္းေထာက္တစ္ဖက္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္နဲ႔
ဇာတ္လိုက္ကို
ျဖတ္ရိုက္လိုက္တဲ့ စကားက
ငမိုက္သား တဲ့
(ေအး... ေျပာကြာ)
စစ္ရဲ႕အေမြကို မခ်စ္ခဲ့ရင္ေနပါ
အသစ္ယာမြန္အတြက္ ေခတ္တာဝန္ကို မင္းေက်ပါေစ။ ။
သုအိုင္စံ
၀၄-၀၉-၂၀၁၂
မနုႆလုပ္ရပ္
ခရီးအဆံုးထိ
မစည္းလံုးမိၾကပါ အလုပ္မွန္သေရြ႕
ခရီးဆံုးမွ
စည္းလံုးၾကျပီ သုသာန္အျပည့္
သည္လူဇာတာ ဇ နဲ႔
ဒီဗ်ဴဟာ တပ္ပ်က္တယ္
ကမၻာကုန္က်ယ္သေရြ႕။ ။
သုအိုင္စံ
၂၅-၀၈-၂၀၁၂
အရင္းရွင္ဒီမိုကေရစီ
လူဘုရင္အုပ္စုနဲ႔
တူ တံဇဥ္အုပ္စု
အတူယွဥ္ခုတ္လုသတ္ၾကတယ္
လူဘုရင္အုပ္လည္း
က်ဴငုတ္မက်န္
ကြ်န္သခင္စနစ္ၾကီး လားလားေပ်ာက္
တူ တံဇဥ္အုပ္လည္း
က်ဴငုတ္မက်န္
ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ၾကီး ကားယားေမွာက္
ျပီးေတာ့...ကမၻာကို
အရင္းရွင္မ်ား
ထမင္းဝင္စားသြားတယ္
ဂုတ္ေသြးေတြေပါတယ္
အလုပ္ေစ်းေတြေပါတယ္
ဘဝကို ေပါင္ႏွံအပ္ထားတယ္
အျမတ္ကို ေထာင္ျပန္ခ်စားတယ္
ယဥ္ေက်းမွဳေတြ
ယွဥ္ေျပးလုယက္ ေခတ္ရဲ႕ ေအာ္သံ
တိုးတက္မွဳေတြ
ထိုးဖဲ့လုတက္ ေခတ္ရဲ႕ ေခၚသံ
လည္ပင္းတြင္ ၾကိဳးကြင္းဆြဲခံ လူထုရဲ႕ အားကို
အရင္းရွင္ ပ်ိဳးခင္းထဲက လူတစ္စုက ဝါးျမိဳ
မင္းထင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔
အရင္းရွင္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ မတူတဲ့အခါ
လူဟာ ေတာ္လွန္ေရးက်ည္ဆံတစ္ေတာင့္ေပါ့
ဒါေပမဲ့ ကမၻာဟာ
ထြက္ေပါက္မွာ အသက္ေပ်ာက္ျပီး ဆက္ေလွ်ာက္ေနရတယ္
ရုန္းေလ နစ္ေလ စနစ္ဆိုးရဲ႕ ႏြံအိုင္ကန္ထဲက ဝဲၾသဃပူမ်ား
မုန္းေလ ခ်စ္ေလ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔ ကြ်န္ႏိုင္ငံထဲက ငမြဲေလာကလူသား
ဂူဘုရားထက္ သပ္ပယ္တာမရွိေသးလို႔ ေတာင္ဘို႔ ကိုးကြယ္ေနရတယ္ ။ ။
သုအိုင္စံ
၂၅-၀၈-၂၀၁၂
အား
ျမင္းခြာေတြ
နင္းလာတဲ့ေျမ
တင္းမာေလ
ျမင္းခြာေတြ
တင္းမာေလပဲ
ဘယ္ေလာက္ေဝးလဲ ဒီတစ္သက္စာ
ေလွ်ာက္ေျပးျမဲ ခ်ီတက္လာတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၂၅-၀၈-၂၀၁၂
က်ား ပါျပီး မကိုက္တဲ့ ဖဲ
ျငိမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဳပ္အတြက္ မိတ္ဆံုစားပြဲ အမွတ္တရ
စိမ္းလန္းေရး ကဗ်ာတပုဒ္ရဲ႕ နမိတ္ပံုမ်ား တြဲ ထ ကၾက
ေဝး ေဝးသြားခဲ့ျပီ စစ္မက္အမုန္း အရိုးစုမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္
ေမြး ေမြးဖြားခဲ့ျပီ အသစ္ဖြဲ႕အျပံဳး အမ်ိဳးထုအားသစ္ ျပည္တြင္းျဖစ္
ေသြးေသာက္မ်ား ေပါင္းထားတဲ့ ရန္/ ငါ ေပါင္းဆံု လူမ်ိဳးစံု ျပည္ေထာင္စုအစစ္
အေဝးေရာက္မ်ား ေက်ာင္းသားနဲ႕သံဃာေပါင္းစံု လူမ်ိဳးကုန္ တည္ေထာင္မွဳအသစ္
အဆိုးျမင္ သီးျခား ရွင္သန္လွ်က္ ခြဲထြက္လို႔ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္စီး ဆိုးဝါးခဲ့သမွ်
အက်ိဳးယွဥ္ စီးပြား အျမင္မွန္နဲ႔ တြဲဖက္လို႔ အလုပ္လုပ္ ဆက္ျပီး ၾကိဳးစားၾက
ျပည္သူ႔အေရးကို စံတင္တားတဲ့ တိုးတက္သစ္လြင္တဲ့ ေခါင္းစီးေအာက္က
အတည္ျပဳေတးဆို သံစဥ္မ်ားရဲ႕ မ်ိဳးဆက္က်င့္စဥ္နဲ႔ ေပါင္းစည္းေလွ်ာက္ၾက
အမ်ားရဲ႕ သေဘာထားကို ခြဲေဝယွဥ္တြဲ အတိအက်စုေဝး ရိုးသားတဲ့လမ္းထက္
အားမဲ့ ေျပာစကားဆို နည္းေနရင္လည္း အသိအမွတ္ျပဳေပး ႏိုးၾကားလွ်က္လွမ္းဆက္
ကိုယ္စီ သက္ဝင္တဲ့ ဘာသာတရား လြပ္လပ္မွဳေပး အတြင္းမွန္စိတ္ျမတ္ အျပန္အလွန္
ကိုယ္စီ ဖြဲ႕ဆင္တဲ့ ဘာသာစကား လြပ္လပ္မွဳေပး အဆင္းသ႑ာန္စိတ္ဓါတ္ အမွန္အကန္
ဘံုသံုးတဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအား ဗဟို/ေက်းလက္ တြဲထားတဲ့စနစ္ကို စိုက္ပ်ိဳး ဆက္ထိန္း
အကုန္လံုးရဲ႕ လုပ္စာပါဝါမ်ား အပိုေပးမဲ့ ခြဲျခားတဲ့အက်င့္ကို ရိုက္ခ်ိဳး ဖ်က္သိမ္း
တိုးတက္ေရးလမ္းမ်ားထက္ အကုန္ထပ္ျပီး နည္းမွန္လမ္းမွန္နဲ႔ အျပီးလွမ္းသြား ဘဝလမ္းမ်ား
မ်ိဳးဆက္ေခြ်းစြမ္းအား ထဲ့ ပံုအပ္ျပီး စည္းမွန္ကမ္းမွန္နဲ႔ ခရီးၾကမ္းမ်ား ျဖတ္သန္းသြား
ေတာင္တန္း ပင္မ တစ္လမ္းစီ မခြဲထြက္တဲ့ အေျခခံပညာ အသန္ဆံုးအားရဲ႕ လမ္းစဥ္နဲ႔ကိုင္တြယ္
ေထာင္ တန္း ျပင္ပ တစ္လမ္းညီ တြဲလက္ဆက္ အေျဖမွန္သခ်ၤာ စံႏွဳန္းထားနဲ႔ ပန္းဝင္ခဲ့ႏိုင္မယ္
လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ အေျပာင္းအလဲသည္ အရပ္ေကာင္း၍ အေလာင္းလွ ေနေသာ္လည္း
ထြက္သည့္ အေျဖတြင္ အေဟာင္းအမြဲသည္ အဆြေကာင္း၍ အေရာင္းထ ေနပါသည္
(အထက္ပါတို႔သည္ အားလံုးျမင္ေနရေသာ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ဖဲမ်ား ျဖစ္၍
ေအာက္ပါတို႔သည္ အခုမွ ဆက္ဆြဲသည့္ ႏိုင္ငံေရး တက္ဖဲမ်ား ျဖစ္သည္)
ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေရွ႕ကေရးထိုးတဲ့ ပထမဆံုးလက္မွတ္ရဲ႕ ရင္ဗဟိုအား
စိမ္းလန္းေရးမဲ့ ေစ့စပ္ေရးအက်ိဳးအပ်က္မွာ ပထမဆံုးထေပါက္တဲ့ က်ည္ဆံက
ပစ္.....ေဖာက္.....ျဖိဳ.....ခြင္
ဆြဲဖဲနဲ႔ တက္ဖဲ ဆက္ ဆက္ လြဲခဲ့၊ ဆက္ ဆက္ မြဲလွ်က္၊
က်ား ပါျပီး မကိုက္တဲ့ ဖဲ၊ ကုလား ပါျပီး မလိုက္တဲ့ ဖဲ၊
အား ပါျပီး မတိုက္တဲ့ ပြဲ၊ အမ်ား ပါျပီး မထိုက္တဲ့ ပြဲ။ ။
(မမွန္ကန္ေသာ ေစ့စပ္ေရးသို႔)
သုအိုင္စံ
၁၃-၀၈-၂၀၁၂
၃ ေျမွာင့္မွန္
လမ္း ၃ ခြမွာ
အရမ္းဆံုးျဖတ္လို႔ မရဘူး
ခဏေစာင့္
၃ ခြ လမ္းမွာ
အဆံုးအျဖတ္အရမ္းၾကာလို႔ မရဘူး
ျမန္ျမန္လုပ္
အတိတ္ရဲ႕
ေဝးသြားတဲ့ လမ္း(၁)သြယ္ကို ျပန္လွည့္သြားမရ
ပစၥဳပၸန္မွာ
ေပးထားခ်က္ လမ္း(၂)သြယ္ဟာ အမွန္နဲ႔အမွားႏွစ္ခြ
အနာဂတ္အတြက္
ေရြးသြားမဲ့ လမ္း(၁)သြယ္ကို ဥာဏ္နဲ႔ကစားၾက
ဖဲ ၃ ခ်ပ္နဲ႔
အျမဲဆံုးျဖတ္တဲ့
လူ႔ဘဝနဲ႔လူ႔ကံၾကမၼာ
တရံတခါႏိုင္/ တရံတခါရွံုး
တေလွ်ာက္လံုးမွာ ႏိုင္ထားလည္း
ေနာက္ဆံုးမွာ ဒိုင္စားျမဲ
ခ်ိန္သီးမွာ အခ်ိန္ အျပီးပါတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၁၁.၀၈.၂၀၁၂
တသီးပုဂၢလမ်ား
တြဲဖက္ထားတာလည္း မဟုတ္ဘူး
ခြဲထြက္သြားတာလည္း မဟုတ္ဘူး
တစ္ပြင့္စီသီးျခား
ျဖစ္တည္ခရီးသြား
တစ္ဆင့္စီစည္းျခား
ဥယ်ာဥ္ေျမမွာ
လူ႔အပင္ေတြဟာ
တိုးခ်ဲ႕ရွင္သန္ေနတယ္
လူ႔အျမင္ေတြဟာ
တိုးတက္ရွင္သန္ေနတယ္
အစက္တိုင္းဟာ
စက္ဝိုင္းထဲ
ဆက္ခိုင္းခံရတယ္
ဘာအလုပ္မွမျဖစ္ဘူး
တစ္ေယာက္စီဟာ
ထြက္ေပါက္ဆီ
ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္
ဘယ္ေနရာမွမေရာက္ဘူး
ေဘာင္ခပ္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ
အေတာင္ခပ္အားနဲ႔ ေမာင္းႏွင္တဲ့လူ
သူ႔ေခါင္းစဥ္နဲ႔သူပဲ
ဒါေပမဲ့
တြဲျပီး ပ်ံ ပ်ံ ခြဲျပီး ပ်ံ ပ်ံ
ေလဆန္မွာေသဒဏ္က်တယ္
ေလစုန္မွာေသကုန္ၾကတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၁၁.၀၈.၂၀၁၂
မုဆိုး
စိတ္နဲ႔ ပစ္ခ်လိုက္တယ္
တစ္ေကာင္မွ မထိဘူး
လက္နဲ႔ ပစ္ခ်လိုက္တယ္
တစ္ေကာင္ေကာင္ေတာ့ ထိရတာပဲ
ဝမ္းေရးအတြက္
လမ္းေရြးခက္ခဲ့တယ္ တစ္ဘဝစာ။ ။
သုအိုင္စံ
၁၀.၀၈.၂၀၁၂
နဂါးေငြ႕တန္း
ေခတ္ဦးမွာ
ပြင့္ဖူးတဲ့ၾကယ္
ေခတ္လယ္မွာ
ဝင့္ထည္ျဖာေဝ
ေခတ္သစ္ေျမထက္
အပြင့္လြင့္ေျကြစင္
အားအင္တစ္ခု
ဖြားျမင္မွဳနဲ႕
မ်ိဳးဆက္ထုကို
ပ်ိဳးဆက္တဲ့လူထု
ျပည္ေထာင္စုသစ္
တည္ေထာင္မွဳျဖစ္စဥ္
ရာဇဝင္။
လူေတြေမြးဖြား
ၾကယ္ေတြေျပးလႊား
နဂါးေငြ႕တန္းမ်ား။ ။
သုအိုင္စံ
၀၈-၀၈-၂၀၁၂
ေသြးဇတြန္သံ
ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္
တကယ့္ေသြးအစစ္ေတြ
ေပတရာတေလွ်ာက္
မေျခာက္ေသးဘူး။
ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္
အသက္ေပးစြန့္ခြာ
အာဇာည္နည္မ်ား
ဘုရားဆြမ္းကပ္
အမွ်မေဝရေသးဘူး။
ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္
ဆက္ေရးျဖစ္ျပန္
ေတာ္လွန္ေရးခရီး
နီးသလား ေဝးသလား
အျပီးသြားပါမည္။
ရန္ေျကြးဟူသမွ်
ျပန္ေပးယူျကေဟ့။ ။
ေနရဲခိုက္
၀၈၊၀၈၊၂၀၁၂
လူကမၻာရိုင္းရဲ႕မဟူရာသိုင္းကြက္
အတုမ်ားနဲ႔ စုကစားသြားတဲ့ အာဏာေအာက္က
မုသားနဲ႔ ျပဳစားထားတဲ့ ကမၻာ ေတာက္ပတိုးတက္
အဆိုးနဲ႔ ပ်ိဳးခဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ
အေနာက္ကမၻာမွာ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ အေရွ႕ကမၻာမွာ ေရွ႕မ်ိဳးဆက္
ထိုးတက္ မရမက ရွင္သန္
အက်ိဳးမဲ့ ဓမၼ အဓမၼ အသြင္သ႑ာန္ဆင္တူရိုးမွား
အစိုးမဲ့ ခဏခဏ လွ်င္သူအျမန္ ခိုးစားတဲ့ အမွန္တရားေတြ
အားလံုးမွားရင္ မွန္တယ္မဟုတ္လား
အမွားဝကၤဘာတေလွ်ာက္ က်န္းမာလာေစခဲ့
အမွားအစဥ္အလာတေလွ်ာက္ လန္းျဖာလာေစခဲ့
တရားသဘင္ဟာ ေသာက္ရမ္းဗ်ာေဝလွ်က္
ေခတ္သစ္ရဲ႕လူဟာ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းဖို႕မလိုဘူးေဟ့
စနစ္ညစ္နဲ႔ဗ်ဴဟာ အိပ္ကပ္ေဖာင္းဖို႔ ပဲလိုတယ္
မိစၦာဗဟုသုတနဲ႔ အမုန္းမ်ား သိုေလွာင္ရာ
ရိကၡာလုစုၾကတဲ့ ႏွလံုးသား ဂိုေထာင္ကမၻာ
က်မ္းစာထဲက အဆိပ္ကာရန္အတြက္
လမ္းဟာတြဲဖက္ စိတ္သဒၵါလွ်ံခဲ့
သိကၡာမာန္တက္ အေၾကာင္းအက်ိဳးမွား အသံတလြင့္လြင့္
အတိတ္ရာဇသံရဲ႕ မေကာင္းဆိုးဝါး အလံတလြင့္လြင့္
လည္ပင္းေသြးနဲ႔ အခ်င္းေဆးမယ္
ေမြးခဲ့ျပီ တစ္ေကာင္
ဂုတ္ေသြးစုတ္ျပီး အလုပ္ေပးလုပ္မယ္
ေသခဲ့ျပီ တစ္ေယာက္
ေသြးခ်င္းသားခ်င္းအလြမ္းက အေၾကြးရွင္းဓါးခင္းလမ္းပဲ
အျဖစ္သနစ္မွာ ခ်စ္ေမတၱာမပါတဲ့ ဝတၳဳ
ဓါးကိုင္ထားတဲ့ ဇတ္ေကာင္တိုင္း ညီညီညာညာ
အမွားအႏိုင္တရားနဲ႔ ဘဝအေမွာင္လွိဳင္း စည္စည္သာသာ
ငေတမာမဲ့ အက်ိဳးစီးပြား ကုမၸဏီအတြက္
ေသခ်ာတဲ့ အဆိုးစည္းတား ကုန္စည္ခဲ့တယ္
အခ်ိန္အခါကိုက္ႏႊဲ အမွားေတြဆိုင္ ထိုးခုတ္သတ္ျဖတ္
လိမ္ညာမိုက္မဲ အားေတြျပိဳင္ အက်ိဳးယုတ္ဇတ္ ကမယ္
ဘယ္သူမွမမွားဘူး ဘယ္သူမွမတရားဘူး
အေမွာင္ထဲကဇတ္လိုက္ကို အေမွာင္ထဲကသတ္လိုက္တယ္
မဟူရာသိုင္းကြက္နဲ႔ အသက္ထြက္ လူကမၻာရိုင္းရဲ႕ လက္ခ်က္ပဲ
(က..မၻာ..ကိုယ္..တိုင္)။ ။
သုအိုင္စံ
၀၅.၀၈.၂၀၁၂
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေျဖရွင္းေပးပါ
အေျခခံဥပေဒကို အေသခံလုေနရတယ္
ဘာေၾကာင့္လဲ
လူဟာ...ရဲရဲၾကီးေပါက္ဖြားလာတယ္
သူဟာ....ရဲရဲၾကီးေလွ်ာက္သြားရမယ္
ဖြဲ႕စည္းပံုကို ကိုယ္တိုင္ မေရးႏိုင္လို႔
ထြက္ျပီး အကုန္ ငိုမွိဳင္ ေဘးထိုင္ေနလို႔ မရဘူးေဟ့
ေဟာဒီဘဝ အသက္စည္းစိမ္ ရာဇဝင္ေသြးဆက္အစိုင္အခဲ
ေလာကီအလွ ဘြဲ႕မီးအိမ္ စာတင္ေရးဖြဲ႕ အႏိုင္ၾကဲ
မယိုင္မလဲ ခိုင္ျမဲ အပိုင္ႏႊဲရမယ္
အမ်ိဳးသားေရးစိတ္စြမ္းအင္နဲ႔လက္
ခိုးထားေပးတဲ့ ထိပ္တန္းဘုရင္ဝွက္ဖဲကို ျဖဲလိုက္ပါ
ျပည္ေထာင္စုဆိုတာ
ဒီေကာင္အခုခ်မ္းသာေနျပီး ဟိုေကာင္အခုလမ္းမွာေနလို႔ မရဘူး
မွ်မွ်တတ အတူက်င့္ၾကံေဟ့
လွလွပပ လူအပြင့္သန္မယ္
ဂဃနဏ မူအစစ္အမွန္နဲ႔
အမ်ိဳးသားေရးရာ ဂုဏ္ျဒပ္မ်ား
အဖိုးမ်ားေပးကာ ပံုထပ္ထားတယ္
ရိုးသား ရဲရင့္တဲ့ သစၥာနဲ႔
ၾကိဳးစား ပြဲတင့္လွ်က္ ျဖစ္လာတဲ့ တန္ဖိုး
ရန္ဆိုးကိုရွင္းတယ္
ႏိုင္ငံေတာ့္ ဖြဲ႕စည္းပံုရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္
ႏိုင္ငံသား အသက္စည္းစိမ္ဂုဏ္နဲ႔ တစ္ဦးစီအတြက္
ျဖစ္ရမယ္..ျဖစ္ကို ျဖစ္ရမယ္
လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့သင္တို႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြ ညစ္စြန္းေနလို႔
အငုတ္ယိုင္အျဖစ္နဲ႔ အၾကည့္မဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ ကိစၥေတြ နစ္မြန္းေနတာလား
သို႔ ...ဗဟိုအစိုးရ
လက္ငင္း လိုအပ္ေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားေရးရာ
ခ်က္ခ်င္း အပိုဆ အေျဖတြက္ ဝိုင္းစဥ္းစားေပးပါ။ ။
သုအိုင္စံ
၀၄.၀၈.၂၀၁၂
လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့အရက္တစ္ပိုင္း
မူတစ္ခုကို ေရးသားတဲ့အသိတရားက ဆြဲေခၚေပမဲ့
လူထုကို ေပးထားတဲ့ကတိစကားက လြဲေခ်ာ္ေနခဲ့
အမာခံ အာခံ အမ်က္ထြက္သည့္ အာဏာရလက္ရွိပါတီ
ပါတီစံုခန္းမထဲမွာ မူးေနတယ္
လူအားနဲ႔ ပိုက္ဆံအား အေျခေနမဟန္
မူမ်ားပ်က္ အတိုက္အခံမ်ား ေဝဘန္
အရန္အားမဲ့ရင္ အမွန္တရား ပ်က္တာပဲလား
ဖဲခိုးျပီး ဆြဲထိုးခံရတဲ့ ဖဲဒိုင္ယာယီလို ငိုမြဲ
မဲခိုးျပီး အလဲထိုးခံရတဲ့ မဲမႏိုင္ပါတီဟာ ျပိဳကြဲ
ေရြးေကာက္ပြဲစရိုက္သ႑ာန္ကို ေတြးေၾကာက္ျမဲအတိုက္အခံ
ပါတီစံုခန္းမထဲမွာ မူးေနတယ္
တိုင္းျပည္ထြက္ဘဝမွန္အသိနဲ႔ ေစ်းေရာင္းတယ္....မျမတ္ေသးဘူး
သမိုင္းခ်ီလွ်က္ရရန္ရွိတဲ့ အေၾကြးေတာင္းတယ္....မရေသးဘူး
အတြင္းစည္းတုတ္မံထားတဲ့ ႏိုင္ငံရဲ႕ဆည္ေရကာတာ က်ိဳးပဲ့
ရင္ႏွီးျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့ ႏိုင္ငံရဲ႕နယ္ပယ္ေနရာတကာ ဆိုးတဲ့ႏိုင္ငံ
ပါတီစံုခန္းမထဲမွာ မူးေနတယ္
ေခတ္မေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံအေသြးအသားကို ကုစားမဲ့ လမ္းစဥ္နည္းနဲ႔
အက်င့္ေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ စုသြားလွ်က္ လမ္းထြင္ခရီးဆက္ဖို႔
ရိုးသားတဲ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵမ်ားအတြက္ ၾကိဳးစားမဲ့ ျပည္သူ႔သံအမတ္မ်ားေရြးခ်ယ္
ဘဝသန္ေရးအတြက္ အငတ္ခံေပးဆက္ထားတယ္ ဘဝမွန္ေသြးစက္မ်ား
ပါတီစံုခန္းမထဲမွာ မူးေနတယ္
ပါတီစံုဆိုတဲ့ အရက္ပုလင္းထဲမွာ
ျပည္သူျပည္သားဒုကၡဆိုတဲ့ အရက္ရည္ဟာ
အဆိုးျမင္တတ္ရင္ တစ္ဝက္ ကုန္သြားျပီ
အေကာင္းျမင္တတ္ရင္ တစ္ဝက္ က်န္ေသးတယ္
ငါတို႔အားလံုး မူးေနတယ္
လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား ဆိုတာ အရမ္းရွားလို႔
ဘဝသစ္လမ္းမ်ားကို ဆုိလာ ယႏၱယားဆင္
ထိုေနမသာရင္ ဆိုလာယာဥ္လည္း အပိုပါပဲ အရွင္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၂.၀၈.၂၀၁၂
ဘုရားစူးျခင္းမ်ား
စိတ္က်င့္စဥ္ေတြ
ဖိတ္လြင့္စင္ကုန္ျပီ။
ဘဝဖြဲ႕စည္းပံုေတြ
တပ္ပ်က္စီးကုန္ျပီ။
အတၱသိုက္ျမံဳ
တၾကြမိုက္ကုန္ျပီ။
ခ်စ္ျခင္းေတြဟာေလ
စစ္တလင္းေျမမွာေသ။
အာဃာတသင့္ျမဲ
ဒါ...ငါကြ ေခတ္ပဲ။
ေမတၱာေသြးျမတ္
ပစ္ခြာေျပးၾက။
မိတၦာရန္မင္း
စိတ္မွာမာန္ျပင္း။
အၾကင္နာသဒၵါ
ရင္မွာဗလာ။
ဗုဒၶေတာင္ထိပ္မွာ
ဆုတ္ကပ္အေမွာင္ရိပ္ျဖာ။
ဘာမ်ားက်န္ေသးလဲ
ဆရာသမားဒဏ္ေပးျမဲ။
ဘုရားမ မ တဲ့မနုႆကမၻာေျမ
တရားအ တဲ့ဒုကၡကဗ်ာေသ။ ။
သုအိုင္စံ
၃၀.၀၇.၂၀၁၂
ဂရိပံုျပင္ထဲကလူ
စက္ဝိုင္းျခမ္းလို
ထက္ပိုင္းျခမ္းခံရ
ကြင္းတစ္ဝက္ထဲမွာ
တစ္သင္းလံုးထဲ့ထားခံရ
အဖိုက အမကို
လိုအပ္သလို
အမက အဖိုကို
ထပ္လိုျပန္တယ္
ေန႔က ညကို
ေရွ႕က ရပ္ၾကိဳ
ညက ေန႔ကို
တသသ ေပြ႔ၾကိဳ
အမဲက အျဖဴကို
တြဲ ထ ထူတယ္
အျဖဴက အမဲကို
ကူ ရပ္ ဆြဲတယ္
အလင္းအေမွာင္လိုဖက္တြယ္
အဆင္းအေရာင္လိုယွက္ႏြယ္
သံုညသ႑ာန္မ်ား
ဘံုဘဝစံစားတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၂၉.၀၇.၂၀၁၂
ျငိမ္းခ်မ္းေရး
ေဘာ္လံုးကြင္းရဲ႕ အလယ္ေခါင္မွာ
ဘာေကာင္မွ မရွိဘူး
ေဘာ္လံုးပြဲခ်ိန္ရဲ႕ အလယ္ေခါင္မွာ
ဘာေကာင္မွ မရွိဘူး
ယွဥ္ျပိဳင္မွဳမဲ့ ကြင္းလယ္ေခါင္ကို
ထိုပရိသတ္ၾကီး ေငးေမွ်ာ္လွ်က္
အေတြးအေခၚမဲ့စြာ။ ။
သုအိုင္စံ
၂၉.၀၇.၂၀၁၂
ဧရာဝတီငွက္ဖ်ား
ရိုးမမွာ ထင္းေခြ
ဧရာ၀တီမွာ ေရခပ္
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ေနခဲ့တယ္။
ရိုးမလည္းျပဳန္း
ျမစ္ေရလည္းသုန္းမဲ့အေရး
ေဟး....ျပည္လံုးကြ်တ္ ေတာ္လွန္ရေတာ့မယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ျမန္မာ့နဒီ ကဗ်ာ့နရီ ငါတို႔ဧရာဝတီ
စီးဆင္းသြင္သြင္
ခရီးျပင္းႏွင္
ဒိုက္အမွိဳက္ညစ္
တိုက္စားပစ္တယ္
သကၠရာဇ္ရဲ႕သည္သမိုင္း
ဘဝအစစ္နဲ႕နဒီရိုင္း
အတားအဆီးနင္းျဖတ္တက္၍
တအား စီးဆင္းရတဲ့ အေကြ႕အစုန္တိုင္းဟာ
ခါးသီးျပင္းရွတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳရိုင္းပါ
ေရွ႕ေနာက္အညီ
ေကြ႕ေကာက္သည္
အနိမ့္အျမင့္အတိုင္း
စိတ္က်င့္စဥ္လွိဳင္းနဲ႔
အရင္အတိုင္းျမစ္သည္
သခင္သမိုင္းေခတ္တည္
စာအုပ္တစ္အုပ္လို ေခတ္ထဲမွာပဲ
ကမၻာကို ဖ်က္ပယ္သလို စစ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ျမစ္ထဲမွာပဲ
ဘာသာကို ဖက္တြယ္သလို အခ်စ္ ခ်စ္ခဲ့တယ္
သစၥာတရားရဲ႕ ဂုဏ္အင္မ်ား
ျမစ္မွာၾကားတဲ့ ပံုျပင္မ်ားထဲမွာ
က်င့္ၾကံသြားၾကသူေတြရွိသလို
ပစ္ကန္သြားၾကသူေတြလည္းရွိတယ္
ရိုးသားေသြးေအးတဲ့ မူ လမ္းစဥ္နဲ႔ ျမစ္ဟာ
အသံုးမတဲ့တဲ့ လမ္းေတြေပၚမွာ ဘယ္မွ မေရာက္ခဲ့ဖူးသလို
အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ သူ လမ္းထြင္တဲ့ ျမစ္ဟာ
အဆံုးမဲ့တဲ့ လမ္းေတြေပၚမွာ တကယ္ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတယ္
ေျမာက္အစြန္းမွ ခရီးစတည္
တစ္ေယာက္မက ထြန္းေပးခဲ့တယ္ သခင္ေအာင္ဆန္းမွသည္
ေတာင္အစြန္းထိ ခရီးျပင္းခ်ီ
ေသာင္ထြန္းေပးခဲ့တဲ့တယ္ ေခတ္အဆက္ဆက္သမိုင္း ျမန္မာျပည္
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ဧရာဝတီ ငါတို႔ရဲ႕ျမန္မာျပည္
ကဗ်ာနရီ ကာရန္ညီသည့္ အမွန္တရား
ဧရာတီျမစ္အား ကာကြယ္ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾက
ျမန္မာျပည္အစစ္အား ကာကြယ္ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾက
အရိုးသားဆံုး အနီးဆံုးမွာ ေပါင္းစပ္တိုင္ပင္ညွိႏွိဳင္းၾက
တမ်ိဳးသားလံုး စည္းလံုးစြာ ေခါင္းမတ္အႏိုင္ယွဥ္အရွိအတိုင္း
သုအိုင္စံ
၂၉.၀၇.၂၀၁၂
ေစ့စပ္ရဲေဘာ္နဲ႔ လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္လမ္းခြဲ ေက်ာခိုင္း၍တစ္ခြန္းဆဲမိတယ္( -ီးပဲ)
ဒါ ေန႔စဥ္ျပႆဒါးေတြ ငါ ေတြ႔ျမင္ျဖတ္သြားေနပါ၏
အလွအားကာင္းေပ့မ်ား ဘဝတပါးေျပာင္းေရႊ႕သြားစဥ္
ဘဝၾကိဳ ဘဝၾကားမွာ ငါ့ကို ျခစားေနျပီ ရဲေဘာ္
သင္ဟာ သစၥာေသြးကတိအား တမင္တကာ ပစ္ခြာေျပးသည့္မွ်ားလား
ပစ္မွတ္ေသေတြ ရစ္ပတ္ေခြေနတဲ့ ပစၥကၡေျမမွ စစ္ကေၾကြက်လာတဲ့ ငါ
ရာသီ ႏိုင္ငံေရး အပူအေလာင္ဒဏ္ မိထားတယ္
ျမန္မာျပည္ ခိုင္သန္ေရး ထူေထာင္ရန္ အသိပြားတယ္
ေနာက္တန္းဗ်ဴဟာကို ေစာက္ရမ္းေတြခ်ည္းပဲ ျပန္ျပန္ညာေနတဲ့ အပ်င္းၾကီး စစ္ေၾကာင္းနဲ႔
ေခတ္သစ္ေကာင္းေအာင္ အသစ္သစ္ေျပာင္းေအာင္ မေမာင္းႏိုင္ဘူး ႏွစ္သစ္ေတြေခ်ာင္းကူးသြားျပန္ျပီ
ဒီဘဝရဲ႕ေန႕လည္ေခါင္ဟာ ဓနလိုလို ဓမၼလိုလို ေနာင္တလိုလို တေဘာင္မသလိုလိုေတြနဲ႕လာေတြ႕တတ္တ
(ေနာက္ေျပာင္ေျပာသလိုဗ်ာ) အေဖာ္ ျပန္ေျပးတာ ေတာ္လွန္ေရးလား (တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္)
(ေနာက္ေျပာင္ေျပာသလိုဗ်ာ) အေဖာ္ ခ်န္ေျပးတာ ေတာ္လွန္ေရးလား (တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္)
(အေနာက္ေတာင္ေၾကာလွ်ိဳမွာ) အေတာ္အတန္ အေဝးမွာ ေတာ္လွန္ေရးသမား (တကယ္ျဖစ္လွ်က္ပဲ)
တရားမ်ားကို ငွားစားတဲ့ ဘုရားမ်ားရဲ႕ပိုင္ရွင္ဟာ ငါပါ...(ငါဟာ အမွားမတိုးေတာ့ဘူး)
ဓါးသြားကို ဝါးစားတဲ့ သြားမ်ားရဲ႕ပိုင္ရွင္ဟာ ငါပါ...(ငါဟာ သြားမၾကိဳးေတာ့ဘူး)
အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ ၾကိဳးစားေသြးခဲ့ ငါ့ဓါးနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါလုပ္ခိုင္းျပီး ငါ့ကိုယ္ငါခုတ္ပိုင္းဖို႔လား
(သြားပါ) ႏွဳတ္ဆက္မသြားပါနဲ႔ ႏွဳတ္ထြက္မသြားပါနဲ႔ (သြားပါ) အလုပ္ရဲ႕တရားပဲ အလုပ္ရဲ႕အားပဲ
(သြားေတာ့ကြာ) ေနာက္လွည့္ေတြေဝ လာျငိမေနနဲ႔တာ့ ေစာက္ခြက္ေတြကို ငါမၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး ( -ီးပဲ)။ ။
(ေတာထဲမွ ငါခ်စ္ေသာရဲေဘာ္မ်ားသို႔အလြမ္းစ
သုအိုင္စံ
၂၈.၀၇.၂၀၁၂
အမိုက္ေစတန္ရဲ႕စရိုက္ေပတံ
ဘုရား အမိန္႔ေတာ္ ေစစားခ်က္ဟာ ဗလာသက္သက္ အယူအဆစစ္
တအား အိပ္ေပ်ာ္ ေဝဝါးခဲ့တာ ကမၻာအဆက္ဆက္ မူလအက်င့္
အမွား အဆိပ္ေဖာ္ ေဝစားလွ်က္ပါ ကဗ်ာရဲ႕အသက္ လူဘဝျမစ္
အမ်ားရဲ႕ျဖစ္စဥ္အစု
အယူမွား ေတြးဆသြားတဲ့ ဘာသာတရားက နက္နဲလြန္းတယ္
လူသား ေရးမွတ္ထားတဲ့ ဘာသာစကားက ခက္ခဲလြန္းတယ္
အထူအပါး ေဆးမျပတ္သားတဲ့ မာယာမ်ားက လက္ရဲလြန္းတယ္
အမွားရဲ႕ျဖစ္အင္တစ္ခု
ေသတဲ့သေဘာက က်ိဳးပ်က္လို႕ ေသခ်င္ရင္ေသခြင့္ ဥပေဒသ အေရးမပါ
ေနတဲ့သေဘာက မ်ိဳးဆက္လို႕ ေနခ်င္ရင္ေနခြင့္ ဥပေဒက အေလးသာ
အေျဖမဲ့ေလာက တိုးတက္ဖို႕ မေျဖခင္တြင္အေျဖျဖစ္ အတုေဗဒ ေမြးလာ
တရားတဲ့က်င့္စဥ္အတု
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ အခက္ဆိုးစိုး ရိုးႏြယ္ခုက ေပ်ာက္သြားခဲ့ အပြင့္သည္
လြင့္ခ်င္ရာလြင့္ ဘြဲ႕မ်ိဳးဆိုး မ်ိဳးႏြယ္စုမွ ေပါက္ဖြားမဲ့ ဂ်စ္ပစီ
က်င့္ခ်င္ရာက်င့္ လက္ညိဳးထိုး ကိုးကြယ္မွဳဇတ္ မေၾကာက္တရားနဲ႕ျဖစ္တည္
ဘုရားမဲ့ယဇ္ပလႅင္ပန္းပု
လူ႕အေျဖလႊာစာရြက္တြင္ လုေျဖကာစာနဲ႕ဆင္လို႕ လူ႕ေဗြရာကဗ်ာဖြဲ႕စဥ္
အရာရာမွား ဘာသာမ်ား မဟားဒရားမွား ဘုရားမ်ား အႏၶလမ္းမွား အဓမၼယႏၱယားမ်ား။ ။
သုအိုင္စံ
၂၇.၀၇.၂၀၁၂
DIPLOMACY
ႏွဳတ္ဆက္လက္ဆြဲ
အလုပ္အတြက္လက္တြဲၾကမယ္
မဲ့ျပံဳးထဲမွာ
ဝွက္ဖံုးထားတယ္ သူ႕ဓါး
မ်က္လံုးထဲမွာ
ထဲ့သံုးထားတယ္ မုသား
တစ္ေယာက္သေဘာထားဟာ
တစ္ေယာက္ေနာက္ေက်ာဓါးပဲ
တျခားတစ္ေယာက္ရဲ့အျမင္က
အသားထဲေလာက္ထြက္တဲ့ဂြင္
ငါတို႕ဟာ
အတိတ္ရဲ့အသိအမွတ္ျပဳခ်က္နဲ႕
မိတ္ဖက္ပဋိပကၡတစ္ခုရဲ့အသက္ပါ
ငါတို႕ဟာ
အၾကံနဲ႕စာဖိတ္ေခၚထားတဲ့
ရန္ဖက္မဟာမိတ္ေတာ္အားေတြပါ
ရန္သူေသနတ္ေျပာင္းဝမွာကံၾကမၼာပံုထပ္
အၾကံတူခ်ေလာင္းၾကတယ္ရန္ငါဆံုရပ္
သံတမန္ႏိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရးဆိုတာ
အျပန္အလွန္ျပိဳင္ကန္ထားတဲ့ရန္ေကြ်
သုအိုင္စံ
၂၇.၀၇.၂၀၁၂
ျမင္း/မ်ဥ္းေပၚက ျပဳတ္က်ခဲ့သူမ်ား
ေဟာဒီ အျမတ္ဆံုး ဂူသုသာန္မွာ
၂ ဘ၀လံုးအတူ ျမွဳပ္ႏံွမယ္လို ့
အစက ဟစ္ေၾကြးခဲ့ၾကတယ္
ရိုးေျမက်ဆိုတဲ့ စကားကို
အမ်ိဳးအေမြရသလို တဖြဖြေျပာတယ္
ရာသက္ပန္ေၾကးေနာ္ဆိုတဲ့
ကဗ်ာဖြဲ ့ဟန္နဲ ့ေတးေတြ ေအာ္ဆိုတယ္
အစဥ္ထာ၀ရပဲဆိုတဲ့
ဘ၀င္မာနေတြနဲ ့ရဲရဲယံုၾကည္တယ္
ဒီလိုပါပဲ...
အခ်ိန္ကာလ လွိဳင္းတသိုက္က
အိမ္ကမၻာျမတ္ကို ၀ိုင္းရိုက္ဖ်က္လိုက္တယ္
အိမ္မက္ေတြ တမြမြေက်
အိမ္ပ်က္ဟာ တစစေပ်ာက္
အဲဒီေနာက္...
ေဟာဒီ သစၥာသခ်ိဳင္းကုန္းထဲ
ေမတၱာျမင္ရိုင္း ဒုန္းစိုင္း၀င္လာတယ္
ျမင္းေပၚမွာ ဘယ္သူမွ ပါမလာခဲ့ဘူး
အခ်စ္ဟာ
ေဆးစက္နဲ ့ဖြဲ ့ဆင္ထားတဲ့ မ်ဥ္းတေၾကာင္းဆိုရင္
ေဘးထြက္ပဲ့စင္က်ခဲ့တဲ့ ေဆးမွဳန္ေဆးစေတြဟာ ငါတို ့ပဲ။ ။
သုအိုင္စံ
စပါးေလွ႕ခ်ိန္
မုန္တိုင္းေတြ ကစုန္စိုင္းထန္းေရမူးေလ့ရွိတဲ့ ရြာမွာ
ငါေနတယ္
အမွား အမိုက္ေတြနဲ႕ စပါးစိုက္ထားတဲ့ လယ္မွာ
လယ္လုပ္တယ္
စပါးစိုက္ေပမဲ့ မစားလိုက္ရ တာေတြလည္းရွိတယ္
ငါ့လယ္တဲကို
၃ ေခတ္ ပိုးစားေနတဲ့ ၃ ႏွစ္၀ါးပိုး၀ါးနဲ႕ ေဆာက္တယ္
ျမန္မာ့ရိုးမေတာင္တန္းေပၚက
ငါခိုးျဖတ္လာတဲ့ ေတာင္ထန္းေတြနဲ႕ ေခါင္မိုးတယ္
ျပီးေတာ့
ဘားတိုက္ထဲေလွာင္ထားတဲ ႏြားအမိုက္အမဲေတြနဲ႕လယ္ထြန္တယ္
ဒီေကာင္ေတြထဲမွာက
ပဲဖတ္စားရတဲ့ႏြားရွိသလို၊ ရိုးျဖတ္မ၀ါးရတဲ့ႏြားလည္းရွိတယ္
တခါတခါ ဒီေကာင္ေတြ ထေခြ႕ၾကရင္ငါ စိတ္ညစ္တယ္
ငါ့မွာ
မတရားပါတီေထာင္တားတဲ့ ႏြားညီေနာင္တစ္စံု လည္းရွိတယ္
အမွားအလီလီေလွာင္ထားတဲ့ စပါးက်ီတစ္ေဆာင္ လည္းရွိတယ္
ရြာေဘးနားတ၀ိုက္ စာကေလးမ်ားတသိုက္က
ငါ့လယ္ထဲ စပါးလာစားၾကတဲ့အခါ
ငါက ဂ်ီသရီး ဂ်ီဖိုး ေတြနဲ႕ ထ ထ ပစ္တယ္
ဒီေကာင္ေတြကအေကာင္ေသးေတာ့ အေရွာင္ျမန္တယ္၊ ရွင္းရခက္တယ္
တခါတခါ ငါစဥ္းစားတယ္
ဒီစာကေလးေတြဟာ ဒီရြာ ဒီလယ္ တ၀ိုက္မွာပဲ
အေတာင္အေတာင္ ခ်င္းရိုက္ ႏွဳပ္သီးႏွဳပ္သီး ခ်င္းကိုက္
အသိုက္ဖြဲ႕မ်ိဳးဆက္ပြား
ဒီေကာင္ေတြကို ငါသုတ္သင္ခြင္.ရွိပါ့မလား
ဒါဟာဒီေကာင္ေတြရဲ့ ဇာတိေျမ ပဲမဟုတ္လား
ငါက ဦးေႏွာက္နည္းေတာ့ င့ါစဥ္းစားမွဳ အေျဖမရခင္ ရပ္ရပ္လိုက္တယ္
ခုေတာ့ဒီေကာင္ေတြကို ပရိယာယ္နဲ႕အိမ္လည္ဖိတ္ထားတယ္
ျပီးေတာ့ ၾကြက္သတ္ေဆးလိမ္းထားတဲ့စပါးေတြနဲ
ငါ့အၾကံမမိုက္ဘူးလား၊ဟား ဟား ဟား ဟား……..
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဆိုတဲ့လယ္ထဲမွာ
စာကေလးေတြနဲ႕ငါ လံုးေထြးသတ္ပုတ္တိုက္ခိုက္
ငါမေသဆံုးလိုက္ပါဘူး ဦးေႏွာက္ကိုအေတြးအေခၚမွန္သြားရံုေ
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ျမင္လိုက္တာ စာကေလးတစ္ေကာင္အျဖစ္နဲ႕
ငါ့ႏြားေတြကိုငါျပန္ျမင္လိုက္တာ စာကေလးေတြအျဖစ္နဲ႕
စာကေလးစကားေတြေျပာလို႕
(က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ)
အဓိပၸါယ္ကဘာလဲ။ လူစကားနဲ႕ဆိုရင္ေတာ့
တပ္မေတာ္၂၅% ျပည္သူ့ဘက္က ရပ္တည္လိုက္ၾကျပီေဟ့။ ။
သုအိုင္စံ
စက္ဝိုင္းေပၚက ျဖစ္တည္မွဳပဓါန
က်မ္းစာျမတ္ကို လမ္းတကာပတ္ျပီး ေရးခဲ့ရ၏။
(အနမ္း+အလြမ္း) ေဝဆာ
(ပင္ပန္းျခင္း+ရႊင္လန္းျခင္း) ကြန္႕ျမဴး
(အေတြးခ်ည္းဖက္ေပြ႕+အေရးၾကီးလက္ေတြ႕) ရွဳပ္ေထြး
(မိတ္/ရန္+စိတ္/သ႑ာန္) ပူးလိမ္
ပံုျပင္မွာ ဂုဏ္အဂၤါ စံုလင္စြာ။
သက္ေသျပအေျဖမွန္ ဤလူ႕ေဗဒ
ၾကက္ေျခခတ္အေျခခံ ပန္းခ်ီဥပေဒသနဲ႕
အမွန္တရားရဲ႕ပံုတူ/ အမွန္တရားရဲ႕အရိုးစု/ အမွန္တရားရဲ႕ျပာလြင္ျပင္
ေဘာင္နဲ႕လည္းဆြဲလို႕ရတယ္/ ေဘာင္မဲ့လည္းဆြဲလို႕ရတယ္
ဒီေနရာမွာ/ ဟိုေနရာမွာ/ ေနရာတကာမွာ
ေနာက္ဆံုးေျခရာဟာ အေရာက္ဆံုးေနရာမွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနမွာပဲ။
ဝလံုးလမ္းေၾကာင္းမွာ တရစပ္ အစဥ္ထာဝရ
တစ္ဘဝလံုး ရမ္းေမာင္းလာ မရဏ သခၤါရ ယာဥ္ေၾကာၾကီး
လမ္းတကာပတ္ျပီး က်မ္းစာျမတ္ကို ေရးခဲ့ရ၏။ ။
သုအိုင္စံ
၀၃.၀၇.၂၀၁၂
ျမန္မာဘုရားေက်ာင္း
ငါတို႕ထားရွိခဲ့တာ
Rock Will Never Die ဆိုတဲ့ ကတိစကား
ငါတို႕ေအာင္ခဲ့တာ
အမွတ္မွီျပီး ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏိုင္တဲ့ Democracy
ဤဝါက်မဆံုးျဖစ္
ငါတုိ႕ ဆက္မဖတ္ေတာ့တဲ့ New Testament... ။ ။
သုအိုင္စံ
၀၄.၀၇.၂၀၁၂
အေမွာင္မူးယစ္အက
တသုတ္စီ
ပါရမီရွင္ ၾကီး/ေသး အားလံုးသည္
နာရီစင္ၾကီးေဘးနား က်ဆံုးသြားျပီ
တစ္စစီ
ဘဝရဲရဲေတာက္ပ ေနေရာင္လို အခ်ိန္ေတြသည္
ညငရဲေအာက္က တေစၦတစ္ေကာင္လို ဇီဝိန္ေခ်ြျပီ
သေဘာတူၾကပါစို႕
ေတာင္တန္းမွာ
အေမွာင္လႊမ္းသြားတာပါပဲ
သေဘာတူၾကပါစို႕
ေျမျပင္မွာ
ေနဝင္သြားတာပါပဲ
ပင္လယ္မွာ
စင္ၾကယ္ေနတယ္မင္း
သမုဒၵရာျပင္မွာ
ရုပ္လာထင္တယ္မင္း
အထက္ေကာင္းကင္ယံတခိုမွာ
အနက္ေစာင္းစင္သံ ခ်ိဳလြင္ေနတဲ့မင္း
ျမင္ရေသာတရားစဥ္
အရင္ကဖြားျမင္ခဲ့မယ္
ထင္ရေသာအေတြးစဥ္
အရင္ကေမြးရွင္ခဲ့မယ္
အခုကစၾကည့္သြားေလ
တခုမွမရွိတဲ့တရား ေသ
မင္းေလွ်ာက္မရွာပါနဲ႕
အလင္းေရာက္မလာေတာ့ဘူး
မ်က္လံုးအစြမ္း
တစ္သက္လံုးကန္းသြားတာလား
တစ္သက္လံုးကန္းခဲ့တာလား
ပညာျပခံရစဥ္အေမးကို
သံခၤါရသံစဥ္ေတးဆိုထြက္သြားတဲ့ ဂ်စ္ပစီ။ ။
သုအိုင္စံ
၁၃.၀၇.၂၀၁၂
မလိုခ်င္တဲ့ေဆးမွင္ေၾကာင္
ပိတ္ကားေပၚမွာ
စိတ္ထားကို ျမင္ေနရတယ္ ပန္းခ်ီဆရာ
တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ
ဘဝအေရာင္ေတြကို မုန္းေနတဲ့ေကာင္ပဲ
ဘဝအေရာင္ေတြနဲ႕ပဲ ပလူးပလဲ ေနထိုင္ေနတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၁၄.၀၇.၂၀၁၂
သုသာန္အလယ္ေခါင္က ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ေကာင္အက
ေျမာက္အရပ္က
ေထာင့္တစ္ညခရီးသြားေတြ ဝင္လာတယ္
အေနာက္အရပ္က
ေနာက္က်ခရီးသြားေတြ ဝင္လာတယ္
အေရွ႕အရပ္က
အေလ့က်ခရီးသြားေတြ ဝင္လာတယ္
ေတာင္အရပ္က
အေတာင္ခပ္ခရီးသြားေတြ ဝင္လာတယ္
အေပၚအရပ္က
အေဖာ္ငတ္ခရီးသြားေတြ ဝင္လာတယ္
ေအာက္အရပ္က
အေပါက္ၾကပ္ခရီးသြားေတြ ဝင္လာတယ္
ဆယ္မ်က္ႏွာေသာဘဝအရပ္က
တကယ္ျဖစ္လာေသာ ဓမၼ အဓမၼေတြ ဝင္လာတယ္
ဤခရီး လွမ္းသလား
ေျခလွမ္းမ်ား ပြက္ပြက္ဆူဆဲပါ
ဤခရီး နီးသလား
ဖဝါးမ်ား မီးသက္သက္ပူဆဲပါ
ေသခ်ာတဲ့ အခ်ိန္ဗဟိုပင္မ
ေနရာနဲ႕အိမ္ခိုဝင္ၾကျပီ
ရြာဗဟိုရင္ျပင္စခန္းဆီ
ဇရာအိုျပင္ဆင္နန္းတည္
ေတြ႕လား
ဗဟိုဆြဲအားဟာ
ျပိဳကြဲမသြားဘူး
ဗဟိုအခ်င္းဟာ
အိုမင္းမသြားဘူး
ဗဟိုမ႑ိဳင္ဟာ
ပိုသန္ခိုင္မာလာတယ္
အက်ိဳးအေၾကာင္းအားလံုးရဲ႕ဆံုရပ္
အရိုးေခါင္းအားလံုးနဲ႕ခုန္ကခိုဝ
သီခ်င္းတိုင္း ဆိုသီကတဲ့ ရုပ္သ႑ာန္ကို
သခ်ီဳင္းၾကိဳဂီတနဲ႕ျမွဳပ္ႏွံကာ
ရုပ္နာမ္ဟာ သုသာန္မွာ စ်ာပနယိမ္းနဲ႕ ထာဝရျငိမ္းျပီ။ ။
သုအိုင္စံ
၁၆.၀၇.၂၀၁၂
ULYSSES
လကၡဏာမွာ
ၾကိဳတင္ ေရးမွတ္ထားေပမဲ့
ဝွက္စာကို
ၾကိဳတင္ ေပးမဖတ္ခဲ့ဘူး။
ျပီးေတာ့
ဇတ္လမ္းထဲ
ျဖတ္သန္းခိုင္းတယ္။
ေဖ်ာက္ထားတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ေတြ
ေလွ်ာက္သြားမဲ့ ဘဝလမ္းထက္မွာ။
အမွားဆံုးဝကၤဘာရဲ႕ အားနည္းခ်က္နဲ႕
စကားလံုးအင္ပါယာ ခ်ဲ႕ကားခြင့္ရတယ္။
အဆိပ္ခ်ယ္ဆြဲထားတဲ့ ကာလအလိုက္
အဓိပၸါယ္လြဲသြားတဲ့ စာပိုဒ္ေတြ။
ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ၾကံဳေတြ႕သြားသလို
ေတြ႕ျမင္ဖြဲ႕ႏြဲ႕ပံု ေရြ႕လ်ားသြားတယ္။
အလုပ္ျပီးရင္အလုပ္စပါ
ပုဒ္ထီးပုဒ္မခ်ခြင့္မရွိတဲ့ ဝတၳဳထဲမွာ
ဝဋ္တစ္ခုစာ လဲလဲကြဲကြဲ စာေရးဆရာ
တကယ့္ ဘဝဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာၾကီးက
တရက္ခဏဆိုတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေလးပါလား
ဘယ္လို ဖတ္ဖတ္ နားမလည္ခဲ့ဘူးကြာ။ ။
သုအိုင္စံ
၂၂.၀၇.၂၀၁၂
ကမၻာ့သစ္ေစ့ေဟာင္းတစ္ခုရဲ႕ ကမၻာအသစ္ေန႕အေၾကာင္း
အႏုျမဴဗံုး ၂ လံုးစာ အသက္ရွဴၾကပ္ခဲ့တယ္
စစ္ပြဲၾကီး ၂ ပြဲစာ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္
အခ်စ္ ၁ခုစာ ႏွဳပ္ခမ္းကို နမ္းရွိဳက္ခဲ့တယ္
အမုန္း ၁ခုစာ အရမ္းကို ၾကမ္းမိုက္ခဲ့တယ္
အသဲ ၁ခါကြဲစာ အရက္ေသာက္ခဲ့တယ္
အာဃာတ ၁ ေခ်ာင္းစာ ဓါးနဲ႕ထိုးခဲ့တယ္
ဘာသာတရား ၄ ေကာင္စာ အေတြးေဂါက္ခဲ့တယ္
သာသာစကား ၄ေထာင္စာ အာေစးေပါက္ခဲ့တယ္
ၾကာကူလီ ဆယ္ခါရိုက္စာ ဖာက်ိဳးခဲ့တယ္
ကဗ်ာကူလီ ဆယ္ခါလိုက္စာ ႏွလံုးသားက်ိဳးခဲ့တယ္
လူစကား ၁ခုစာ နားဝင္ပီယံခဲ့တယ္
တိရိစၦာန္စကား ၁ခုစာ စာအံခဲ့တယ္
စနစ္ေပါင္း ၄ဆယ္စာ ပဋိပကၡ ျဖစ္ခဲ့တယ္
အက်င့္ေပါင္း အေတြး ၁ကမၻာစာ သတိရခဲ့တယ္
တိုင္းျပည္ ၂၀၀ ေက်ာ္စာ ေဘာင္ခပ္ခဲ့တယ္
ျပကၡဒိန္ႏွစ္ ၂၀၀၀ေက်ာ္စာ ေထာင္က်ခဲ့တယ္
က်ေနာ္ဟာ သစ္ေစ့ တစ္ေကာင္ပါ
ကမၻာေဟာင္းက
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ေခါင္းေဆာင္တင္လိုက္တဲ့ သစ္ေစ့
ခု က်ေနာ့္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္စရာ သစ္ေတာအုပ္မရွိေသးဘူး
ဒီေနရာဟာ
စာရြက္အလြတ္ၾကီးလို ကဗ်ာမဲ့တယ္
သမုဒၵရာအလြတ္ၾကီးလို ငါးမဲ့တယ္
စၾကဝဠာအလြတ္ၾကီးလို ၾကယ္မဲ့တယ္
အရက္ပုလင္းအလြတ္ၾကီးလို အမူးေရမဲ့တယ္
ဒီေနရာမွာ
မာတိကာ မရွိ ဇာတိရြာ မရွိ
သင္ရိုးညႊန္းတမ္း မရွိ အရင္အျငိဳးရွင္းတမ္း မရွိ
ရာဇဝင္ မရွိ ကမၻာဘုရင္ မရွိ
ခ်ီးမြန္းျခင္း မရွိ ခရီးစြန္းျခင္း မရွိ
က်ဴးေက်ာ္မွဳ မရွိ တူးေဖာ္မွဳ မရွိ
ဖိႏွိပိျခင္း မရွိ အသိစိတ္အလင္း မရွိ
ေတာ္လွန္ေရး မရွိ အေဖာ္အၾကံေပး မရွိ
ကဲ့ရဲ႕မွဳ မရွိ ငဲ့ကြက္မွဳ မရွိ
ရိကၡာ မရွိ သိကၡာ မရွိ
ဘုရား မရွိ စကား မရွိ
လက္က်န္ မရွိ တကယ့္ရန္ မရွိ
..............................
ဒါေပမဲ့
မနက္ဖန္ရွိတယ္ ဆက္ရန္ရွိတယ္
ကမၻာသစ္မွာ
ဘာျဖစ္မလဲ
ဘယ္လိုပြင့္မလဲ
တကယ္ကိုမသိႏိုင္အား
လူလားသရဲလားခြဲျခားစရာ မလိုေသး
အျဖဴလားအမဲလားကြဲျပားစရာ မလိုေသး
အထူလားအပါးလားကြဲျခားစရာ မလိုေသး
(အခုျမင္ေနရတဲ့ ေန ဟာ အေဟာင္းျဖစ္ျပီး
အခုေတြ႕ေနရတဲ့ အလင္းဟာ အသစ္ျဖစ္ေလရဲ႕
လူ႕အေခါင္းထဲက လူ႕အေလာင္းကို ေျပာင္းလို႕မရေပမဲ့
လူ႕ဦးေခါင္းထဲက လူ႕အေၾကာင္းေတြကို ေျပာင္းလို႕ရတယ္)...ေဟ့ေရာင္
(ကမာၻေဟာင္းက ေစာက္က်င့္နဲ႕
ကမၻာသစ္မွာ ဖူးပြင့္သင့္သလား
သစ္ေစ့ေလး....က်ေနာ္... ေခါင္းစားေနတယ္) ...။ ။
သုအိုင္စံ
၂၅.၀၆.၂၀၁၂
အမွ်မေဝ သာဓုမၾကဲအား ဘဝေသလူစုငမြဲမ်ား ငရဲလားေစေသာ္....
လူ႕သခ်ၤာသဘာဝ ေျမွာက္ စား ေပါင္း ႏွဳတ္လို႕
သူ႕ အစဥ္အလာအရ အေၾကာက္တရားနဲ႕ ေခါင္းရွဳပ္ ေနတယ္ေလ
ဒီပုစၦာဟာ ေမးခြန္းရွည္ေပမဲ့
အေျဖရေအာင္ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား ယွဥ္ျပိဳင္ပါတယ္...မွားတယ္
ဒီ ရုပ္ကမၻာဟာ ေသြးစြန္းေနေပမဲ့
အေနျမတ္ေအာင္ ရိုးရိုးသားသား ရင္ဆိုင္ပါတယ္...လြဲတယ္
ဆာရွာေနတဲ့ ထမင္းတနပ္အတြက္
သာယာေနတဲ့ သီခ်င္းကို သတ္ခဲ့ရတဲ့ ဂစ္တာေတြမဟုတ္လား
ဘဝမွာ ေျခာက္ၾကိဳးလည္းမညီေတာ့ဘူး
အလွမွာ ေစာက္ခ်ိဳးလည္း မေျပေတာ့ဘူး အရွင္
တရားဦးကို မၾကားဖူးေပမဲ့
တရားေတြကို ၾကားေနရပါတယ္
နားေတြက လက္မခံရွာဘူး
အမွားေတြက ဆက္ရန္ရွာတယ္ အရွင္
ေက်ာတခင္းစာအတြက္လည္း
သေဘာခ်င္း ကြာခဲ့တယ္
ေရတခြက္စာအတြက္လည္း
အေျဖမဲ့တာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္
ရိုက္ခ်ိဳးရမဲ့ ျပႆနာေတြကိုမွ
စိုက္ပ်ိဳးတတ္တဲ့ ဝါသနာၾကီးခဲ့တာကိုး
အသစ္ျခံစည္းရိုးေဘာင္ေတြကိုပဲ
ျမင့္ေအာင္ျပန္ျပီးပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တယ္ အရွင္
ပတ္စပိုစ့္ ေတြကို အရွင္ တီထြင္ခဲ့သလား
ပတ္စပိုစ့္ ေတြ မထုတ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ
တိုင္းျပည္ေတြကို အရွင္ တီထြင္ခဲ့သလား
တိုင္းျပည္ေတြ ပ်က္ေနျပီေလ
ေမတၱာေတြေတြကို အရွင္ တီထြင္ခဲ့သလား
ေမတၱာေတြ ရွားပါးေနျပီေလ
ေႏွးလိုက္ ျမန္လိုက္ ေတးမိုက္ကို လိုက္ရြတ္ေနရတဲ့ေကာင္ေတြပါ
သုသာန္ဆီ အထုတ္အျမန္ပိုက္ ေျပးလိုက္ရမဲ့ ကိစၥကို ေမ့ထားတယ္
ေျပးေတာ့လည္း ေျမမဲ့
ေမးေတာ့လည္း အေျဖမဲ့
တကိုယ္စာ ငါအသက္ဆက္ဖို႕ ထိုအရာကို ငါရက္စက္ခဲ့တယ္
အကုသိုလ္ ႏွစ္ပဲ တစ္ျပားဟာ
ဘဝတစ္ခုကို ငရဲလားဖို႕ လံုေလာက္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား အရွင္
သားေမြးသလိုဓါးေသြးေန သူအား
ဓါးေသြးသလိုတရားေပးခဲ့ပါ အရွင္
အရွင္ဘုရား
ခုတ္ပါမ်ားတဲ့ ဓါးက ပဲ့တယ္
အယုတ္တမာမ်ားတဲ့ တရားက ပ်က္တယ္
ရင္သား ေက်ာသား ခြဲျခားတဲ့တရား
တမင္တကာမ်ား ေဟာၾကားခဲ့ေလသလား
"လေရာင္နဲ႕ ညအေမွာင္
ရေအာင္တူတူေနတတ္ျခင္းဟာ ဘဝ ျဖစ္တယ္"။ ။
သုအိုင္စံ
၀၁.၀၇.၂၀၁၂
(=) = (=)
မတရားရက္စက္ ဓါးသြားေအာက္
တရားအသက္ ျပားျပားေမွာက္လာရင္
ေရာက္ေလရာ ေတာ္လွန္ေရးခ်ည္းပဲ
ေလွ်ာက္ေနတာ ေတာ္လွန္ေရးခရီးပဲ
လူ႕ဂီတသီခ်င္း မွန္သမွ်
သူ႕ညီမွ်ျခင္းသံစဥ္ပဲ ထြက္ရမယ္။ ။
သုအိုင္စံ
MASTERPIECE
ႏို ့တိုက္သတၲ၀ါဆိုတဲ့
ကင္းဘတ္စအမ်ိဳးအစားတခုေပၚမွာ
ေရာင္စံုလူေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုစိတ္ေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအေတြးအေခၚေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုယဥ္ေက်းမွဳေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအမွန္တရားေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုခ်စ္ျခင္းေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုမုန္းျခင္းေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုနိယာမေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုမာန္မာနေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုသိကၡာ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုမာယာေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအတၲေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအာဃာတေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအလွအပေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံု၀ဋ္ဒုကၡေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုသခ်ိဳင္းကုန္းေတြသြန္ခ်
..............................
ဒီေလာက္ေတာင္အေရာင္စံုလက္ၾကြေနတဲ့
တခ်ိဳ ့ကလူရနံ ့ေတြသင္းျမေမႊးၾကိဳင္ေနတာပဲတဲ့
တခ်ိဳ ့ကလူအနံ ့ေတြပုတ္ပြနံေစာ္ေနတာပဲတဲ့
တခ်ိဳ ့ကဘာရနံ ့မွမရ ဘာအေရာင္မွမျမင္ဘူးတဲ့
ထားလိုက္ပါေတာ့
ဒီကားကိုဘယ္သူေရးတာလဲ
သူ့ ့ပန္းခ်ီ ၀ါဒကဘာလဲ။
ပန္းခ်ီဆရာ (အမည္မသိ)
သူ ့၀ါဒက (မေတာ္တဆ၀ါဒ) လို ့ေျပာရင္
ဘုရားၾကိဳက္၀ါဒီေတြ ငါ့ကို၀ိုင္းရိုက္ၾကေတာ့မွာပဲ
ႏြား၊ ကြ်ဲ၊ ေခြး၊ ေၾကာင္၊ လူ၊ လင္းႏို ့၊ သားပိုက္ေကာင္၊ ေ၀လငါး၊ ၀က္၊
အားလံုး...အားလံုး...သူ ့လက္ရာေတြ။ ။
သုအိုင္စံ
သံစဥ္
သံစဥ္
(ဒို) မိန္းတခုထဲကို ဘေလာ့လည္သူ တစ္ေယာက္လို မေတာ္တဆ ေရာက္လာတယ္
(ေရ) လွ်ံေငြလွ်ံ ဒုကၡတရားေတြကို လူပါး၀ေအာင္စား ေသာက္ ျပီး စားျမံဳ့ျပန္ အန္
(မိ) ရိုးဖလာ အသိရိုးရာေတြကို အလြတ္ရေအာင္က်က္ျပီးေတာ့ မွီခို ေစာ္ကား
(ဖာ) ရံုေရာက္လိုက္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေရာက္လိုက္ ကိေလသာေလတိုက္ႏွဳန္းအတိုင္း
(ဆို) ေနၾကေတးဟာ ဘယ္သူၾကားဖို့မွ မဟုတ္သလို ဘယ္နားကိုမွမေစာ္ကားခဲ့ပါဘူး
(လာ) လိုက္သြားလိုက္ ဆိုးလိုက္မိုက္လိုက္ အမွိဳက္ေတြအမွိဳက္ပံုးထဲေသာင္းက်
(တီ) ေကာင္တေကာင္လို... ငါးမွ်ားျခင္းမွာ စြန့္လႊတ္ခဲ့သမွ် ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွမက်န္
(ဒို) မိန္းတခုထဲမွာ ဗိုင္းရပ္တေကာင္လို အသတ္ခံရတယ္...ဒါဘုရားသခင္ရဲ႕ တီးလံုးတီးကြက္ပဲ။ ။
သုအိုင္စံ
ေခြးျမီးေကာက္မ်ား
ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ
ခေရာင္းလမ္းေတြနဲ႕ေဟ့
စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာ
သမာဓိအမိုက္အမဲေတြနဲ႕ေဟ့
ရာဇဝင္မွန္ထဲမွာ
အညာဆင္ဥာဏ္ေတြနဲ႕ေဟ့
အေမြဆိုးအမွားထဲမွာ
အေျဖကိုးကားခ်က္ေတြနဲ႕ေဟ့
အမွားကိုင္ ခရီးစခဲ့ ခေလးမ်ား
တားမႏိုင္ ဆီးမရ ဆက္ေမြးဖြားေနတယ္
ငါ့တို႕ဟာ
အတိတ္ဆိုးအသိတရားေၾကာင့္
စိတ္ပိုးထိသြားျပီး
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ
အလစ္သုတ္ခံကြက္မ်က္ခံရေသာ
အနာဂတ္ရဲ႕တန္ဖိုးအားလံုး
စာမတတ္တဲ့ မာန္မ်ိဳးဆက္ အမ်ားဆံုးနဲ႕ေပါ့
အဆိပ္ဆိုးေသာက္ ရွင္သန္မွဳဆိုတာ
စိတ္တန္ခိုးေၾကာင့္ အျမင္မွန္ မွန္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ
အတိတ္ဆိုးေၾကာင့္ အစဥ္ျပန္ ျပန္ေသရတယ္ မဟုတ္လား
သခင္ဘုရား
အရွင္မွား၏။ ။
သုအိုင္စံ
၁၅.၀၆.၂၀၁၂
စိတၱကမၻာပူေႏြးလာျခင္း
ေရာက္သူေတြ ေရာက္သြားခဲ့ျပီ
ဒီလမ္းမွာ
ေလွ်ာက္သူေတြ ေလွ်ာက္ထားဦးေပါ့
ဒီလမ္းမွာ
ေနာက္လူေတြ အေပါက္မွားခဲ့တယ္
ဒီလမ္းမွာ
လမ္းဟာ ဘယ္မွ မေရာက္တတ္လို႕
လမ္းဟာ တကယ္ အစေပ်ာက္ရတာလား
လမ္းထက္မွာ လမ္းမဲ့ရွာတဲ့ လူေတြ။ ။
သုအိုင္စံ
၁၅.၀၆.၂၀၁၂
ဆာေလာင္မွဳ
ဆာေလာင္မွဳ
မင္းအတြက္
စားက်က္
ငါ့အတြက္
သတ္ကြင္း
ဒါ
အစာအိမ္ ၂ ခုရဲ႕
ညီမွ်ျခင္းပဲ။
ေက်ာ့ကြင္းမိတဲ့အခါ
အေလ်ာ့အတင္းမရွိပါ။
သုအိုင္စံ
၀၈.၀၆.၂၀၁၂
ရမွတ္နည္းတဲ့ဘာသာ
အေဖမဲ့သားက
အေဖရဲ႕ဓါးကို ေဆာင္လို႕
စစ္ထဲမွာ
အေမမဲ့သမီးက
အေမရဲ႕နာက်ည္းခ်က္ကို မွတ္လို႕
စစ္ထဲမွာ
အစ္ကုိမဲ့ဘဝနဲ႕ညီက
အစ္ကိုရဲ႕ ေသနတ္ကို ခ်ီလို႕
စစ္ထဲမွာ
သူငယ္ခ်င္းမဲ့သူငယ္ခ်င္းက
သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ M16 ကို လြယ္လို႕
စစ္ထဲမွာ
အမုန္းရန္ေတြ မရပ္စဲ
ဗံုးဆံေတြ က်ကြဲလို႕
စစ္ထဲမွာ
လူမဲ့ရြာေတြ ပ်က္ေဆြးလို႕
ရြာမဲ့လူေတြ ထြက္ေျပးလို႕
စစ္ထဲမွာ
ဖိႏွိပ္မွဳကို
အသိစိတ္နဲ႕ကုတဲ့အခါ
စစ္ထဲမွာ
ရန္ေၾကြးမ်ား
ျပန္ေမြးဖြားလာတယ္
စစ္ထဲမွာ
ဘဝကိုဘဝနဲ႕ခုတ္ထစ္တယ္
စစ္ထဲမွာ
ေသနတ္ကိုေသနတ္နဲ႕ထုတ္ပစ္တယ္
စစ္ထဲမွာ
စစ္ရဲ႕အနိဌာရံုဟာ
ေခတ္ရဲ႕သိကၡာဂုဏ္ပဲ
စစ္ထဲမွာ
အိုေက
စစ္ကို ပင္စင္ေပးရမယ္
ေခတ္ကို စင္စင္ေဆးရမယ္
ျငိမ္းခ်မ္းေရး
ေခြးရူးကိုလည္း ရေအာင္ လက္ေပးသင္ရမယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၇.၀၆.၂၀၁၂
သြက္ခ်ာပါဒနာမ္
ဘဝငမြဲပ်ိဳ ဇ ဝတ္မွဳန္က အစကတည္းကိုက ခြ်တ္ျခံဳက်ခဲ့တာပါေလ
တရားေရ တိုက္ေက်ြးလည္း ဒုကၡငရဲအမုန္းက ပြက္ပြက္ ပြက္ပြက္ ဆူတယ္
ဘုရားေတြ အလိုက္ေပးလည္း စုတ္ျပတ္အသဲႏွလံုးက ရက္ရက္စက္စက္ ပူတယ္
ဘဝမွာ ကိုယ္ သတ္မေသဘူးကြ
ခဏတာကို ဇာတ္ရည္လည္တတ္ေအာင္ ရူးရေတာ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၆.၀၆.၂၀၁၂
အခ်ိန္
ဘယ္အခ်ိန္ထဲက
ၾကယ္ေတြ ပြင့္ေနခဲ့တာလဲ
တစ္ေလာကလံုး လင္းေနတယ္
ဘယ္အခ်ိန္ထိ ၾကယ္ေတြ
ဆက္ပြင့္ေနမွာလဲ
တစ္ေလာကလံုး ေမွာင္ေနတယ္
ဘဝဆိုတာ
မေသခ်ာမွဳမွာ
ေနရာလုရတဲ့ေခါင္းေဆာင္ပဲ
ဘလက္ဟိုးေတြကို
ခိုးဝွက္ထားတဲ့ေကာင္
မင္းကိုယ္မင္း ဘာသာတရားေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၂.၀၆.၂၀၁၂
နာရီစက္ဝိုင္း
ေရာင္နီသန္းလာျပီ
ေနရဦးမယ္
I...သားဖြားခန္းထဲမွာ ၀ါး၀ါး အားအား အူးအူး ၀ဲ၀ဲနဲ ့ေအာ္ငင္တယ္
II...မူၾကိဳေက်ာင္းေရာက္တာနဲ ့ လူကို ကြ်ဲလိုေက်ာင္း ဖဲလိုေ၀ ခံရျပီ
III...မူလတန္းမွာေတာ့ လူက ၀လံုးေရးလိုက္ ၾကိမ္လံုးေမႊးလိုက္
IV...အလယ္တန္းေရာက္ေတာ့ လည္သလိုလို ရမ္းသလိုလို လုပ္လာတယ္
V...အထက္တန္းေရာက္ေတာ့ ဆက္ရမ္းျပီ...ဒီေကာင္ ေဗြဆိုး..မေအလိုး
VI...တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ဘြဲ ့လိုသလိုလိုနဲ ့ႏိုင္ငံအေၾကာင္းေျပာတယ္
VII...ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့ တစ္ေကာင္တစ္ဖြဲ ့တည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး
VIII...ဘြဲ ့လြန္နယ္ထဲ ဆက္ကြ်ံလာလိုက္တယ္... (အလုပ္လက္မဲ့စြာ)
IX...၁၀၉/၁၁၀ ဘ၀နဲ ့ ငါ့အမ်ိဳး ငါကယ္ရမယ္လို ့ေၾကြးေၾကာ္တယ္
X...စာတတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားက အနာဂတ္အတြက္ ေခါင္းစားမိတာကိုး
XI...ဘုန္းၾကီးေတြ မုန္းတီးစြာ ပစ္သတ္ခံရ လူထုက တူထုသလို ခံရတုန္း
XII...အၾကမ္းဖက္ရမယ္ အလြမ္းသက္သက္နဲ ့ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး
I...ေတာ္လွန္ေရး
II...ျပဌာန္း စီစဥ္ခ်က္ေတြ မတည္ေဆာက္ထားပါနဲ ့လား
III...ငါ့လမ္းငါ တီထြင္ ေဖာက္ထြက္သြားခ်င္လို ့ပါ
IV...ဒါေပမဲ့ အိမ္စာေတြမ်ားေနတယ္ အခ်ိန္အခါေတြ မွားေနတယ္
V...ဒါေပမဲ့ ေျခသလံုးအိမ္တိုင္ က်င့္စဥ္နဲ့ အေျဖမဆံုးႏိုင္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြ
VI...ဒါေပမဲ့ အလုပ္ျပဳတ္သြားတဲ့ဒုကၡက ဒုကၡရွဳပ္တဲ့ အလုပ္ပဲထပ္ရတယ္
VII...ဒါေပမဲ့ ၁ မႏွဳတ္ႏိုင္ရင္ ၉ မလာဘူး အျမတ္မႏွဳတ္ႏိုင္ရင္ အရွံဳးလာတယ္
VIII...ဒါေပမဲ့ နိယာမ ပံုေသနည္းနဲ႕ သိလာရတဲ့ ဘံုေနနည္းေတြ ကြာတယ္
IX...ဒါေပမဲ့ေတြဟာ ၾကာေလခက္ေလ ၾကာေလခက္ေလ ျဖစ္လာတယ္
X...ဆန္ျဖဴသြားၾကိဳးေလ ရန္သူမ်ားတိုးေလပါပဲလား
XI....အလံမခ်ဘူးေဟ့ မာန္မက်ဘူးေဟ့ ျပန္ရဦးမယ္ကြာ
XII...သုသာန္မွာ စားျမံဳ့ျပန္စရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါ
ေမွာင္ရီလႊမ္းလာျပီ
ေသရဦးမယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၂.၀၆.၂၀၁၂
က်မ္းစာသစ္ ႏွင့္ ေျခလွမ္းမ်ား
အိုမင္းလာတဲ့ တရားေဒသနာဟာ
ငိုခ်င္းနာနဲ႕ ဖ်ားေနတာၾကာျပီ
သူ႕ေခတ္သေဘာနဲ႕ကိုက္ညီမဲ့ အေတြးသစ္
လူ႕သစ္ေတာထြက္လိုက္ဖက္တဲ့ ေဆးျမစ္ကိုရွာတယ္
ေယဘူယ်နဲ႕သက္ေသခိုင္ စုစည္းတဲ့
အေျဖတူရမဲ့တြက္ေျခပိုင္ ကုနည္းကိုရွာတယ္
ကမၻာသစ္ ေန႕ရက္သစ္ အလိုဆႏၵအတိုင္း
ကာရန္သစ္ ျဖည့္စြက္သင့္သလို ျပန္စပ္တယ္
အဲဒီလို
လူ႕သမိုင္း ဆိုးယုတ္ခ်က္ အတုသစၥာမ်ား
သူ႕အတိုင္း မိုးခ်ဳပ္လွ်က္ ဥေပကၡာထားခဲ့ျပီးျပီ
လူ႕ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႕လူရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေပၚမာန္မာနအမွားမ်ား
သူ႕အထင္ေသးမွဳနဲ႕သူ ေပ်ာက္ဆံုးေတာ္လွန္ ခြာခ်ထားခဲ့ျပီးျပီ
တရားေလာက ဝကၤဘာဆိုးရဲ႕ မွန္ျခင္းမွားျခင္းမ်ား
အမ်ားသေဘာက် အစဥ္အလာခ်ိဳးဖ်က္ အျမန္ရွင္းတရားခင္းခဲ့ျပီးျပီ
အဲဒီေနာက္
သပ္ရပ္တင့္တယ္တဲ့ ဒႆနသစ္နယ္က
က်မ္းစာသစ္ၾကီး လမ္းမွာလြင့္ေနတယ္
ဒါေပမဲ့
ခရီးရဲ႕ ေခၚေဆာင္ရာမွ ခြဲထြက္ခဲ့တယ္... ေျခလွမ္းမ်ား။ ။
သုအိုင္စံ
၃၀.၀၅.၂၀၁၂
(စိတၱ+ဒႆန)ေဗဒ
ေနာက္ဂြ်မ္းထိုး ခုန္ထြက္သြားတဲ့
အေနာက္တိုင္းဒႆနမ်ား
ေရွ႕ဂြ်မ္းထိုး ခုန္ထြက္သြားတဲ့
အေရွ႕တိုင္းဒႆနမ်ား
စုန္အား ဆန္အား ခုန္အား စ်ာန္အားနဲ႔ ခုန္ထြက္သြားတဲ့
အမွဳန္မ်ား မာန္မ်ားရဲ႕ ဒႆနမ်ား
ဘယ္လိုပဲ ခုန္ထြက္ ခုန္ထြက္
ဦးေႏွာက္သိုင္းသမားဟာ
အရိပ္မဲ့ သိုင္းကြက္ အသက္စိုးဆြဲအား
စိတ္ရဲ႕ အႏွိဳင္းမဲ့ Black Holes မ်ားထဲ ျပန္ ျပန္ ျပဳတ္က်ေသခဲ့တယ္။
သုအိုင္စံ
၂၄.၀၅.၂၀၁၂
ဂစ္တာၾကိဳး "ေထာက္"ကနဲ ျပတ္ျခင္း
အဆိုးေတြပဲ မိုးေစြေနတဲ့ ပစၥကၡ
ဒုကၡေတြပဲ တသုတ္တမ မိုးၾကိဳးပစ္ရြာခ်တယ္
အေကာင္းအျမတ္ေတြကို ေက်ာင္းမအပ္ရေသးဘူး
မ်ိဳးဆက္အုပ္ေတြသာ မိုးဆက္ဆက္ခ်ဳပ္သြားတယ္
ဘယ္ပ်ိဳးခင္းမွ တကယ္မိုးမလင္းခဲ့ဘူး
အိုမွဳန္ေနတဲ့ဂစ္တာဆိုးေပၚက အလိုလိုထံုေနတဲ့စစ္ဗာလနၾကိဳးေတြ
ပစၥကၡေသနဲ႔တီးခတ္ ပစ္စလက္ခတ္ အျပီးသတ္တယ္
သံစဥ္အ ျပန္ျပင္မရ ႏိုင္ငံေရးဂီတတိုးတက္မွဳမ်ား။
တိုက္ပြဲကို ရိုက္ခြဲလို႔ မရလို႔မရဘူးေဟ့
မိုက္မဲစြာ အလိုက္လြဲခဲ့ျပီလား..အို ေခါင္းေဆာင္...။ ။
သုအိုင္စံ
ငါတို့မွာႏွစ္သစ္မရွိေတာ့ဘူး။
လမ္းတိုင္းအလ်ားရွိတယ္လို့
အနမ္းတိုင္းအားရွိတယ္လို့
ယံုၾကည္ခဲ့ၾကတယ္
(ဖျဖဴ၀ါရီ ၁၄ ရက္ေလာက္တုန္းကေပါ့)
ဒီလိုပါပဲ...
ဘ၀မွာ လုပ္စရာ မ်ားမ်ားစားစားမရွိေတာ့
မင္းေရာငါေရာ
၈၈အေရးအခင္းေတြကိုျဖတ္သန္းတယ္
စက္တင္ဘာအေရးအခင္းေတြကိုျဖတ္သန္
ယံုၾကည္ခ်က္(သို့မဟုတ္) အနာဂတ္ေကာင္း ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီးေတာ့...
အားမဲ့ေနတဲ့အနမ္းနဲ့
အလ်ားမဲ့ေနတဲ့လမ္းေပၚ
မင္းငါ့ကိုထားခဲ့တယ္
ငါမင္းကိုထားခဲ့တယ္
ႏွစ္သစ္ကူး ညတညမွာ...
ငါတို့ စားခဲ့တဲ့ ခရစ္စမတ္ညစာဟာ အဆိပ္ပဲ။
သုအိုင္စံ ဟား..ဟား..ဟား..ဟား..!!!
ဘ၀က က်ည္ဆံရထားေတြကို စကၠန့္နဲ့အမွ် မ်ိဳမ်ိဳခ်ေနရတဲ့ ခရီး
လူက မေဟာင္းေသးတဲ့လူမသာအေလာင္းေတြအေ
ေနာက္ဆံုးရထားေလးခရီးထြက္သြားတယ္
ေနာက္ဆံုးဘူတာမွာဘယ္သူမွမ်က္ရည္
ဟား..ဟား..ဟား..ဟား..တိတ္!!!
သုအိုင္စံ
သုအိုင္စံ မိသားစု
အၾကီးေကာင္ လီးေတာင္ ေနခ်ိန္မွာမွ
ဖာရံုမွာ ဖ်ာကုန္ေနတယ္...ေမေမရယ္
ေမေမ့သားငယ္ကေတာ့
ေဖေဖ့အနားမွာ လည္ သလားမေမးနဲ႔
အဲဒါနဲ႔ပဲ
ေရွးျမန္မာမင္းေတြ မၾကိဳက္တဲ့အလုပ္
အေျပးအျမန္သာ ဂြင္းတိုက္ထုတ္လိုက္ရတယ္။ ။
(မွတ္ခ်က္....ေရွးျမန္မာမင္းမ်ာ
ရွိသျဖင့္ ဂြင္းတိုက္ျခင္းအား သိပ္မလုပ္ၾကပါ။)
သုအိုင္စံ
ေရွ႕တန္းထြက္သြားသူမ်ား
အေမ့ဆီမျပန္ပဲ လြင့္တဲ့ သားလူမိုက္ သီခ်င္း ဆက္ဆိုတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
က်ြန္သက္ရွည္မဲ့ က်ြန္ပညာေရး တိုးတက္လာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ပြဲက မျပီးဘူးေဟ့ တြဲစပ္တီးရတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ျပည္တြင္းျဖစ္ဒဏ္ရာ ေန႕သစ္လိုသာယာလာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
တိုးတက္တဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ ထိုးတက္ေနတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
သိလား သိလား ကတိတရားေတြ ရွိထားတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
အာရွစီပြားေရး ဦးေထာင္လာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ဥေရာပသံတမန္ေရး ၾကိဳးညွိလာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ကမာၻလံုးႏိုင္ငံေရး လည္လာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ဟုတ္တယ္ မဟုတ္ဘူး ျငင္းမယ္ ျငင္းတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ျပင္မယ္ ရတယ္ ဝင္မယ္ ကပ္မယ္ ယွဥ္သတ္တယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ဗိုက္ၾကီးသည္ေတြ ေမြးအားေကာင္း က်မၼာလာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
အလံေတာ္ေတြ တလူလူ ေထာင္တက္လာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ပစ္မွတ္မတိုးဘူး အျဖစ္ကဆိုးတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ရန္ကုန္သြားတယ္ အၾကံကုန္သြားတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ႏွစ္၂၀ေက်ာ္လည္းရတယ္ ႏွစ္၄၀ ေက်ာ္လည္း ရေသးတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
ရွိရင္ဆက္ထုတ္ သိရင္ဆက္လုပ္ ဝိညာဥ္စက္ဆုတ္တယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
..............................
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
..............................
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
..............................
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
..............................
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး
..............................
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး။
ဇြတ္ေခၚတဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲ က်ြန္ရည္စြမ္းတဲ့ က်ြန္ေျခလွမ္းဝင္သြားတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္တန္းျပန္မလာေတာ့ဘူး။ ။
သုအိုင္စံ
၁၅.၀၅.၂၀၁၂
လမ္းသရဲကဗ်ာ
"Somewhere Between Deep Hell And High Heaven"
ဒါဟာ
ငရဲဘံုမွာ မဆန္႕ေတာ့လို႕
ေခ်ာ္စင္ခုန္တက္လာတဲ့ ဝဋ္နာ ကံနာ တစ္ခု
ဒါမွမဟုတ္
ေကာင္းကင္ဘံုက စ်ာန္ေလ်ာျပဳတ္က်လာတဲ့ က်မ္းစာအိုတစ္အုပ္
ဟုတ္ခ်င္လည္းဟုတ္မယ္၊ ႏွစ္ခုစလံုးလည္း မဟုတ္ႏိုင္တဲ့
လူ႕ဘဝ။
တကယ္ေတာ့လူဟာ
မေတာ္တဆ ထပြင့္တဲ့ ပန္းလွလွေလးပဲ ျဖစ္သင့္တာ
ငါတို႕ ျမန္မာျပည္သားေတြ ခမ်ာေတာ့
ကိုယ့္ကို သူမ်ားတက္နင္းဖို႕ လမ္းေတြ အျဖစ္နဲ႕ ပြင့္တယ္။
အဲဒီလမ္းဟာ...ျမင့္မိုးေအာင္ရဲ႕
PT (လမ္းအိုေလး) ေဖာက္ထားတဲ့ လမ္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္
ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္တိတ္ရဲ႕ ေတာ္လွန္ဘဝလမ္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္
အဲဒီလမ္းေတြေပၚ လမ္းသလား လမ္းသရဲလုပ္ဖို႕
က်ဳပ္ ဒီစာကို ေသနတ္က်ည္ထိုးျပီးေရးတယ္ (အဆံုးမဲ့)။
လမ္းေတြက လမ္းေတြေပၚေရာက္ကုန္တဲ့အခါ
ရွစ္ရက္ ရွစ္လ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ ဆိုတာ
ေတာ္လွန္ေခတ္ေျပာင္း သမိုင္းစူးက်ိန္စာ မညာနဲ႕
မတ္ခ်္ ဇြန္ ၾသဂက္စ္
ေက်ာင္းသားေတြက ဘဝကို ခ်ရင္းတယ္
အာဏာပိုင္ေတြက အဲဒါကို အျပတ္ရွင္းတယ္
ငါတို႕ျပည္သူ အားသာခဲ့တဲ့ အရွိန္အဟုန္မွာ
စက္တင္ဘာ ၁၁ ၁၂ ၁၃
ၾကားျဖတ္အစိုးရ အျမန္ဆံုးျဖစ္ရမယ္လို႕ ငါတို႕ ဝန္းရံခဲ့
ခ်စ္စြာေသာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ၅ ဦးခင္ဗ်ာ
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ တြန္႕ဆုတ္ေတြေဝ သေဘာထားေအာက္မွာ
က်ဳပ္တို႕ ေက်ာင္းသားေတြ ရင္းခဲ့သမွ်ဟာ
"ျပာ"
စက္တင္ဘာ ၁၈
ကိုယ္က သူ႕ကို အသစ္အစိုးရ မလုပ္ႏိုင္လို႕
သူက ကိုယ့္ကို စစ္အစိုးရ လုပ္သြားတာ
ကိုယ့္ အိုင္ဒီယာနဲ႕ကိုယ္ အေၾကာ္ခံရတဲ့ ငါ့ၾကင္းဟာ ငါတို႕ပဲ
ဘာျဖစ္လဲ၊ ဘာျဖစ္ေသးလဲ
ေရေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္လို႕မရရင္
ေလေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္မွာေပါ့
ငါတို႕ပညာေရးအတြက္ ငါတို႕ေခါင္းထဲ တကၠသိုလ္ေဆာက္
ငါတို႕ဘဝကို ငါတို႕အလံထူ ဘီးတပ္ထြက္ခဲ့ၾက
ေသနတ္ထမ္းျပန္ ၂ ပတ္စီမံကိန္း
ႏိုင္ငံေတာ့္ တာဝန္ကို စခန္းသိမ္းမယ္။
ဟား ဟား ဟား
ကံၾကမၼာဟာ ေတာ္လွန္သူေတြ ရင္ဘတ္ေပၚ မိုးမရြာဘူး
ရည္းစားဦးကို ေသြးေဆာင္ဖက္နမ္းရသလိုမ်ိဳး
ငွက္ဖ်ားနဲ႕လူငယ္ ပူးကပ္ သတ္ပုတ္
ေရာဂါနဲ႕ေသရတယ္
ဝါရင့္သူပုန္ေတြရဲ႕ ေပတံစုတ္နဲ႕တိုင္းဆ
အတြင္းစည္းထဲမွာ အသတ္ခံရတယ္
မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ာ
အဲဒီလို ေသ ၍ ေသေသာ သတ္ ၍ ေသေသာ ရဲေဘာ္ေတြဟာ
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ ခရစ္စမတ္ညစာေတာင္ မစားသြားရရွာဘူး။
ရဲေဘာ္မိုးသီးဇြန္က ဒီလိုခ်ေရးတယ္
"ေမေမေရ သားလူမဟုတ္ေတာ့ဘူး
ရွစ္ေလးလံုး ျဖစ္သြားျပီ" တဲ့
ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းက ဒီလိုခ်ေရးတယ္
"ဇ" တဲ့
ရဲေဘာ္ ၁၆ ႏွစ္သားတစ္ေယာက္က ဒီလိုခ်ေရးတယ္
"ဂ်က္ဆင္ေပၚကေန
လူထုထဲကို ခုန္ခ်
သူပုန္ေပါက္စ က်ေနာ္
ေသြးမုန္တိုင္းၾကီးကို ေလွာ္" လို႕တဲ့
ထပ္ေရးတယ္
"အဲဒီတုန္းက
အေဖေပးတဲ့ ၁၆ႏွစ္နဲ႕
အစိုးရရဲ႕ ျပည္တြင္းထုတ္ကုန္ (ဖိႏွိပ္မွဳ)
သူပုန္ျဖစ္ဖို႕ လံုေလာက္တယ္" တဲ့
အဲဒီေကာင္ ကိုးတန္းေျဖရမဲ့အခ်ိန္မွာ
ေခ်ေဂြဗားရား ေပ်ာက္ၾကားဗ်ဴဟာေတြေလ့လာေနရတာ
ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး
တကၠသိုလ္ မေရာက္ဖူးသူဟာ
ဂ်က္ဆင္ထက္က လရိပ္ျပာသီခ်င္းေလးကို နားဆင္လို႕
တစ္ဘဝစာ စိတ္ကူးယဥ္အလြမ္းနာက်ခဲ့ရတာ
ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး
ေနမ်ိဳး(အေသးဆံုးေလး)ဟာ
ခံစစ္ေသကုန္းေပၚမွာ
ေမာင္ရဲ႕သီရိေမသီခ်င္း က်ဴးရင့္ဆိုေနတုန္း
ဝုန္းကနဲ ၁၂၀ က်ကြဲ ပြဲခ်င္းျပီးေၾကြ
အဲဒါေတြဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး
ထပ္ေျပာမယ္
ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြ လက္ညိဳးထိုးျပသလို
အဲဒါေတြဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး။
မွတ္ထား ေဟ့ေရာင္ေတြ
ေက်ာင္းသားဟာ
က်ိဳးရင္ က်ိဳးပေစ
မွ်ားဦးလို ရဲရဲတိုးတယ္
လြဲရင္လြဲပေစ
က်ည္ဖူးလို ရဲရဲစူးပစ္တယ္
ထပ္မွတ္ထားလိုက္ဦး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလက္ထဲက ဓါးဟာ
ခုတ္သတ္ရမဲ့ဟာေတြကို ရဲရဲျပတ္ျပတ္
ခုတ္သတ္ခဲ့တယ္
အဲဒီ အာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြ ပစ္ေက်ြးခဲ့တဲ့ အမဲ
မင္းတို႕ေကာင္ေတြ ဝိုင္းဖဲ့ကိုက္ဆြဲခဲ့တဲ့ အနွစ္ (၆၀)။
တစ္ေထာင့္ကိုးရာရွစ္တယ့္ကိုး သၾကၤန္
က်ည္ဆံေတြနဲ႕ ေရပက္ၾက
မယ္လ၊ ေမာ္ဖိုးေက၊ ဝမ္ခ
ငါတို႕ေသနတ္နဲ႕ ျပန္အေၾကြးဆပ္ရတာ သိပ္ေပ်ာ္
သို႕ေသာ္
အဓိပၸါယ္မွန္သမွ်
ျခံစည္းရိုးငုတ္တိုင္ေတြလို ဆြံ႕အခဲ့ရတယ္။
တက္သြားျပန္ျပီ
ရန္ကုန္ညနက္နက္ကို ျဖတ္ေမာင္းခဲ့တဲ့ တင့္ကားေတြ
တီယက္နမ္မင္လြင္ျပင္ေပၚ အတင္းတိုက္ ၾကိတ္နင္းသတ္
ဘာရမလဲ
ေက်ာင္းသားရဲ႕ေသြးဟာ ပညာေရး
ေက်ာင္းသားရဲ႕ အကၡရာဟာ အနာဂတ္
စိတ္ခ်
ရန္စာ ေသြးေၾကြး
ခင္ဗ်ားတို႕ အစိုးရ ၂ ရပ္လံုးကို ျပန္ေပးမယ္။
ျပည္သူဟာ
အမိုးတစ္ခုေအာက္မွာ ရဲရဲရပ္တည္ရင္ဆိုင္
ခေမာက္ကိုႏိုင္ေစခဲ့
ဒိထက္ ဘာပိုလုပ္ေပးရဦမွာလဲ
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ ေသြးေၾကာင္မွဳေအာက္က
ဒုတိယအၾကိမ္စာေမးပြဲက်တဲ့ တိုင္းျပည္
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ
အႏွစ္ ၂၀ လမင္းမ်ားနဲ႕ ပူေဇာ္မွ ရပါသတဲ့လား။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္
အေျဖထုတ္ရင္း အေျဖရွဳပ္ခဲ့
မာနယ္ပေလာစာခ်ဳပ္ ထပ္လုပ္တယ္
ျပီးေတာ့ဆြဲဆုတ္
မင္းတို႕အားလံုးပူးေပါင္းဆြဲကုတ္
ဘယ္လိုဖတ္ရမွာလဲကြာ။
ယာယီအစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္
ကမၻာတည္အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္
စင္ျပိဳင္အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္
တစ္ပင္တိုင္အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္
အစိုးရတစ္ရပ္ဟာ
အုပ္ခ်ဳပ္မွဳမွန္သမွ်လည္း ျပည္သူ႕အတြက္
အထုတ္ထုတ္မွဳမွန္သမွ်ဟာလည္း ျပည္သူ႕အတြက္
ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္
အန္စမ္း
မင္းတို႕ေကာင္ေတြ ဝါးစားထားခဲ့သမွ်ေတြကို
အဲဒီ နာဂစ္ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းထဲ အန္ခ်
မအန္ခ်ရင္ ပစ္သတ္မယ္။
အိုေကကြာ
မင္းတို႕ လူ႕အခြင့္အေရး ရ ရမယ္
(ဒါက ကိုယ္ပိုင္မို႕လို႕)
မင္းက လူ႕တာဝန္မထမ္းေဆာင္ေတာ့ဘူလား
(ဒါေတြက တြဲသံုးမွျဖစ္တဲ့ကိစၥ)
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ ပ်င္းရိအားမွန္သမွ်
Punk Rocker မေလးရဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ေအာက္နားစလို
ျဖတ္ခဲ့ပါ
ျဖတ္ခ်ခဲ့ၾကပါ၊ ဆက္သြားမယ္။
နယ္စံု ႏိုင္ငံစံုက ပညာရွင္မ်ား
စြယ္စံု စာေပဇံုက ပညာရွင္မ်ား
ခင္ဗ်ားတို႕က
C.I.A CIPHER ထဲမွာ
(--.-) (--..) ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားၾကတဲ့အခါ
ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ရင္နာတယ္
နိုင္ငံ့ ႏွလံုးသားဟာ အျမဲေအာင့္တယ္
ျပန္မလာၾကေတာ့ဘူးလား ျပန္မလာၾကေတာ့ဘူးလား
ဒီမွာ
တာရာမင္းေဝထားခဲ့တဲ့ကဗ်ာေတြ
မင္းကိုႏိုင္ တစ္ေယာက္ထဲ မာတိကာစီေနရတာၾကာျပီ
ဤကိစၥအား ပတ္သက္ပါ။
ျပန္လာပါ
ကမၻာပတ္ျပီး
ဘာမွမတတ္တဲ့ေကာင္ေတြလည္း ျပန္လာပါ
ကမၻာအကုန္ပတ္ျပီး
ပညာအစံုတတ္တဲ့ေကာင္ေတြလည္း ျပန္လာပါ
ဒီဝတၳဳဟာ
ခင္ဗ်ားတို႕ အားလံုးရဲ႕ (ဝလံုး)နဲ႕ ခ်ေရးရတဲ့ဝတၳဳ
ခင္ဗ်ားတို႕ ဘဝ (အစအဆံုး)နဲ႕ ခ်ေရးရမဲ့ ဝတၳဳ
လူထုကေမွ်ာ္ေန။
"လူကို လူမလုပ္ရဘူး" လို႕
ကုလညီလာခံတစ္ခုမွာ
အာဏာရွင္ ကက္စထရိဳက လူကလုန္း ကိစၥကို
ရဲရဲျပတ္ျပတ္ဆန္႕က်င္ကန္႕ကြက္ခဲ့တယ္
"လူက လူကို ဂုတ္ေသြးမစုတ္ရဘူး" လို႕
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးညီလာခံတစ္ခုမွာ
ဘယ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကန္႕ကြက္ခဲ့ပါသလဲ
ရဲေဆးေလး တင္ၾကည့္ပါ၊ ျပည္သူဟာမင္းေနာက္မွာ။
အဲဒီလို တစ္ေလာကလံုးက အသံုးမက်မွဳေတြ
အဆံုးမသတ္သေရြ႕
က်ဳပ္ေသနတ္ကို က်ည္မျဖဳတ္ဘူး
က်ဳပ္ကဗ်ာကိုလည္း အဆံုးမသတ္ဘူး
သုအိုင္စံ
မႏုႆေတး
ျဖစ္တည္မဲ့တန္ဖိုးနဲ႕
အေရာင္စပ္ထားတယ္
ျဖစ္တည္ခ်က္ဒဏ္ဆိုးနဲ႕
ေဘာင္ခပ္ထားတယ္။
ျဖတ္သန္းသြားရမဲ့ ဘဝေပး ခရီးတစ္ခုအေနနဲ႕
အေတာင္တပ္ထားတယ္
ျပဌာန္းထားတဲ့ ခဏေလး နည္းဥပေဒနဲ႕
ေထာင္ခ်ထားတယ္။
အူဝဲဆိုတဲ့ ေျခဆင္းေအာ္သံနဲ႕
လူထဲမွာ တီးခတ္တယ္
အတူတူပဲဆိုတဲ့ ေသမင္းေခၚသံနဲ႕
လူထဲမွာ ျပီးရတယ္။
သံစဥ္ဟာ ျပန္ျပင္မရလို႕
ဂီတဟာ ပီသစြာ တိတ္ဆိတ္ေနရန္
လူသံေတြ ဆူညံေန...ဆြံ႕အစြာ ဝဋ္က်နာဆဲ။ ။
သုအိုင္စံ
၀၉.၀၅.၂၀၁၂
ေစာက္ရူး
ရဲရင္တဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ေတာ္လွန္တဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
အေတြးအေခၚသစ္တဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ေပးဆပ္တဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ခ်ရင္းတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ထပ္ရင္းတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
မတရားအာဏာဖီဆန္တဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
လူကိုလူလိုတန္ဖိုးသိတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
အနာဂတ္ကိုထြင္းခ်င္တဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
မျပီးေသးဘူးဆိုတာသိတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ဆက္ေလ်ာက္ေနတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ရန္ငါျပတ္တဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
သစၥာကို သဲမေရာတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
မဆန္တဲ့ျမစ္မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
မွန္ကန္ေကာက္ေကြ႕ျမစ္မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
လုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္မယ့္မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ကဗ်ာေရးေနတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ကဗ်ာဖတ္ေနတဲ့မင္းဟာ
ေစာက္ရူးပဲ
ဟုတ္တယ္
ဟုတ္တယ္
အဲဒီေစာက္ရူးဟာ
ေၾကာက္ဒူးမေထာက္ဘူး ေဟ့ေရာင္...။ ။
(ေစာက္ခြက္ကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ တက္နင္းသြားတဲ့ဒဏ္ရာ မ်က္ႏွာသစ္တိုင္း မနာဘူးေဟ့ မနာဘူးေဟ့ သူမ်ားသို႕)
သုအိုင္စံ
၀၃.၀၅.၂၀၁၂
ဤရထား ဘုရားသခင္ မစီးပါ
အတိတ္ဆိုးေတြ ၾကိတ္တိုးေနဆဲ
အမွားအယြင္းေတြ အားျပင္းေနဆဲ
စေတးအသက္ေတြ ေသြးပြက္ေနဆဲ
အက်ဥ္းေထာင္ေတြ ပုလင္းေထာင္ေနဆဲ
ဘဝႏြမ္းေတြ ဇတ္ၾကမ္းေနဆဲ
ေသာ့ဂေလာက္ၾကီး ေစာင့္ေနသည္
ေသာ့ေပ်ာက္သူေတြ ပင္ပန္းျပီ
ဘယ္ေတာ့ေရာက္မလဲ လင္းေရာင္ျခည္
သံေခ်းညစ္ထပ္ ညနက္ ထိုတိုင္းျပည္
ေန႕ရက္သစ္ေတြနဲ႕ ေရွ႕ဆက္လြင့္ေနတဲ့ ဒီကမၻာကို
သံစဥ္မွန္ေတးတပိုဒ္နဲ႕ အျမန္ရွင္သန္အေျပးလိုက္ရမဲ့ ထိုသူတို႕
မင္းအသက္ဟာ အလင္းတစ္ခက္ပဲ
မင္းဘဝဟာ အလင္းတစ္စပဲ
မင္းပြင့္မွ အလင္းေခတ္ စမယ္
ဘူတာမွာ လူတကာေစာင့္ေနတယ္ သင့္ကို။
ရထားေရာက္ေပမဲ့ ခင္ဗ်ားေပ်ာက္ေနခဲ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၂၇.၀၄.၂၀၁၂
ေဂ်ာ္ကာေသ
ဘယ္ေတာ့မွ သူ႕ဇတ္သူမႏိုင္ေသးရွာတဲ့
အျမဲတမ္း ကုလႏိုင္ငံေရးရာ
ႏိုင္ငံကိုယ္စားတက္လာတဲ့
စပိုင္သူလွ်ိဳဓါးခ်က္မ်ား
သံတမန္သံုး
ဟန္ပန္ျပံဳးေအာက္က ဗံုး
လူ႕အခြင့္အေရးဟာ
သူ႕အဆင့္သူေရးဆြဲရင္
လူ႕အခြင့္အေရးဟာ
သူ႕အျပစ္သူေပးရဲရမွာေပါ့
အျမစ္မရွိရင္ ေသတဲ့ သစ္ပင္လို
စစ္မရွိရင္ ေသတဲ့ စစ္ဘုရင္မ်ား
လက္နက္နဲ႕ပိုက္ဆံဟာ
အသက္ဆက္တဲ့ မနက္ဖန္ပဲလား
အသင္းဝင္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ကြက္နဲ႕
အတြင္းအျပင္ အပိုင္ ရန္ေသြးစုတ္ခ်က္ေတြ
အိမ္ရွင္ရဲ႕ မသတီ မေခ်ငံႏိုင္ေသးလို႕
အိမ္ျပင္တဲ့ ပထဝီ ႏိုင္ငံေရးေတြ
အသြင္တူအမ်ိဳးသား မၾကီးပြား ႏိုင္ေသးေပမဲ့
အျပင္လူသူခိုးမ်ား ၾကီးထြားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေတြ
လူသာတဲ့ဆီကိုသာ တည့္တည့္ဆိုက္တယ္
စူပါပါဝါနဲ့ ဗီတိုအာဏာရဲ႕ ရြက္တိုက္ေလွ
အေနာက္တိုင္း အေတြးအယူ ဇတ္ခံုမွာ
အေယာက္တိုင္း ေစ်းတူ ဘဝဆံုတယ္
အေရွ႕တိုင္း အေတြးအယူ ဇတ္ခံုမွာ
အေကြ႕တိုင္း အေပးအယူ ထပ္ၾကံဳတယ္
ျပဳသမွ် ႏုရတဲ့ ကုလဟာ
ျဖစ္သင့္တဲ့ ႏိုင္ငံသစ္ေလးတစ္ခု ေမြးဖြားဖို႕ေတာ့
အဆင့္ဆင့္ ထိုင္ရန္ျဖစ္ လု ေစ်းကစားေနေလရဲ႕
ေတာ္ရာမွာေန ေဂ်ာ္ကာဟာ ေသခဲ့ျပီ။ ။
သုအိုင္စံ
၂၈.၀၄.၂၀၁၂
ေက်ာင္းေျပး၍ စာက်က္ျခင္း
ဆရာေရးဆြဲတဲ့
စာေမးပြဲေတြ
ပုဆိုင္းကြင္းသိုင္းကေန
အရိုးသခ်ိဳင္းထိပါပဲလား။
ေမးလြန္းလို႕
ေမးခြန္းေပါက္တယ္
ေခါင္ေပါက္မိုးယို
ေဘာင္ေၾကာင့္ အဆိုးပိုတယ္။
ဘဝအေျဖလႊာဟာ မေသခ်ာဘူး
ငါ့တစ္ေနရာဟာ မေရရာဘူး
ေသာက ေဝဒနာဟာ အေသနာတယ္
ေလာက ေစတနာဟာ ေစစရာ ပါတယ္။
၄၀ မေက်ာ္ရင္ က်တဲ့ ဥပေဒ ရွိရင္
၁၀၀ ေက်ာ္ရင္ ရမဲ့ ဆုေတြ ဘယ္မလဲ
သတ္မွတ္ခ်က္စံမူ ဆိုတာ
ရလဒ္ဖ်က္တဲ့ ရန္သူလို ပါပဲ။
ငါ့မွာ...
က်မ္းစာထဲ ေဖာ္ျပခြင့္မရတဲ့ အသိတရားေတြ... ရွိတယ္
ငါ့မွာ...
လမ္းမွာလည္း ေက်ာ္ျဖတ္ခြင့္မရတဲ့ အရွိတရားေတြ...ရွိတယ္။
ငါ့ဘဝရဲ႕ စာေမးပြဲကို
ငါ့အတတ္နဲ႕ ငါေရးဆြဲမယ္
ေခါင္းစားတဲ့ အေမးေတြအစား
အေၾကာင္းတရားနဲ႕ အေတြးေတြပါမယ္
အသင့္အတည္ျပဳထားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္စံအစား
ျဖစ္တည္မွဳတရားနဲ႕ ဘဝရဲ႕ဒဏ္ေတြပါတယ္
ဘဝဟာ...အေအာင္/အရွံဳး လာရွင္းတဲ့ ကိစၥ မဟုတ္ဘူး
တစ္ညတာ...အေမွာင္ဆံုးမွာ လင္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္တယ္။
အႏိုင္/အရွံဳး/အက်/အေအာင္ ကို
ထိုင္ ဆံုးျဖတ္ေနရေအာင္..မင္းက ဘာေကာင္လဲ
ေတာင္ပံဟာ ေဘာင္နံရံကို မုန္းတယ္...ေဟ့ေရာင္...။ ။
သုအိုင္စံ
၀၆.၀၄.၂၀၁၂
ႏိုင္ဖဲ
ႏိုင္ဖဲ
အေဖက
(၂-၁) မူဝါဒနဲ႕
ေခတ္အစုတ္ စစ္ဗ်ဴဟာ ခ်ခဲ့တယ္
(ခြဲထြက္ေရးဝါဒီ)။
က်ေနာ္က
(၀=၀) လမ္းစဥ္နဲ႕
အကုန္မွ်၊ ညီၾကရင္း၊ ဆံုၾက၊ လမ္းျမင္ေစတယ္
(ေစ့စပ္ေရးဝါဒီ)။
သားက
(၁+၁) ေဆာင္ပုဒ္နဲ႕
အသစ္ အေကာင္း ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္
(တည္ေဆာက္ေရးဝါဒီ)။
(-) ေခတ္က (အေဖ) ေသသြားျပီ
(=) ေခတ္က (က်ေနာ္) ေသေတာ့မယ္
(+) ေခတ္က (သား) ရွင္ဆဲပဲ။
လက္ရွိ (၁+၁) အတြဲဟာ
ကြက္တိ ပစ္ေလာင္းသင့္တဲ့ ဖဲ ပဲ။
တခါက ခြက္ခြက္လန္ ရွံဳးခဲ့သမွ်
အနာဂတ္နဲ႕ မနက္ဖန္မွာ ႏိုင္ရမယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၇.၀၄.၂၀၁၂
ဟဲဗီးမက္တယ္လ္ (Heavy Metal)
လူ႕မာန ဓါးနဲ႔ တီးတဲ့ ေခတ္ သီခ်င္း
လူ႕သဘာဝ အမွားနဲ႔ စီးတဲ့ ျမစ္တစ္စင္း
ဂီတ အႏွစ္သာရဟာ ဝုန္းဒိုင္း ေပါက္ကြဲ
ဒီဘဝအျဖစ္ထာဝရဟာ ဒုန္းစိုင္း တစ္ေယာက္တည္း
လူ႕ပင္လယ္ထဲ...
ဒုကၡႏွစ္ထပ္ကိန္းနဲ႕ အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ ေနာက္ထပ္ တီးလံုးမ်ား
လုပ္သမွ်ဇတ္သိမ္းတဲ့ တိတ္ဆိတ္မွဳနဲ႕ သံစဥ္ေတြ ေပ်ာက္ရွ ျပီးဆံုးသြားေပါ့...
သံစဥ္ အဆိပ္မိုက္ ၁၂ပါး နဲ႔
မျပန္ခင္ စိတ္ၾကိဳက္ လွည့္ကစားခဲ့တဲ့....ငါတို႕ေတြ..
သုအိုင္စံ
၂၉.၀၃.၂၀၁၂
ျပည့္ရတနာဂုဏ္ ျပည့္တန္ဆာရံု
ဒဏ္ရာကို ျပန္စာေရးမိျပန္ျပီ... "သႏၱာေရ..."
တရံတခါက ငါတို႕ဇတ္လမ္းဟာ
ျပန္လာလို႕မအပ္တဲ့ အနာဂတ္လမ္းပဲ။
စီးကရက္ေသာက္သြားတဲ့မင္းရဲ႕ ေဆးလိပ္တိုဟာ ငါပါ။
ခရီးဆက္ေလွ်ာက္သြားတဲ့မင္းရဲ႕ အေဝးဂိတ္အိုဟာ ငါပါ။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
တတ္ႏိုင္တာထက္ ထပ္ကိုင္လာတဲ့
ဘိန္းေရာင္းသမားလို တိမ္းေစာင္းသြားတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းစာသားကို သံျပိဳင္ေအာ္ရင္း မွားေနတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
အသက္စည္းစိမ္ေရာ ဘြဲ႕မီးအိမ္ေရာ
ဖြဲ႕စည္းပံုေတြ ပ်က္စီးကုန္တဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ဒို႕ဒုကၡသည္ေတြ ရွဳပ္ပြေနတဲ့ ဒို႕ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ဒို႕မေပ်ာ္တဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ေလတပ္ ေရတပ္ ၾကည္းတပ္မ်ားအားလံုး
ေသၾက ေက်ၾက ခရီးရပ္နား ပ်က္သုန္းသြားတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
လူထုအခြင့္အေရးကို မူတစ္ခုဖြင့္ေပးဖို႕ ဝန္ေလးေနတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၾကားဆရာ မပံ့ပိုး မရွာေပးႏိုင္လို႕
အစဥ္အလာမ်ားသာ ပ်က္ဆိုးလာတဲ့ ပညာေရးနဲ႕ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ငိုျပတဲ့ ေျဖေဆးလို မူးယစ္ေဆးအတြက္
လိုအပ္တဲ့ ေငြေၾကးကို မဖူးပြင့္ေပးႏိုင္တဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
အိမ္ေျပး အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမဲ့ေတြအတြက္
အခ်ိန္ေပး အက်ိဳးဖ်က္ အိမ္တက္အိမ္ဆင္း မကူညီႏိုင္တဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွဳအတြက္ ေျဖေဆးေကာင္းက တစ္ခုမွ မရွိတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
စီးပြားက်ိဳးပ်က္လို႕ ၾကီးပြားတိုးတက္ရမဲ့
အေရးပါ အရာေရာက္ဆံုးေတြဟာ အခါခါေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ယာယီအစိုးရ လူဗာလေတြအတြက္
ကမၻာတည္အစိုးရ မူဝါဒေတြ ခ်မွတ္မိတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
တခါက အႏိုင္ရ ေအာင္ပြဲရ ႏိုင္ငံေရးပါတီသစ္ကို
အာဏာအပ္ အထိုင္က်ေအာင္ မလြဲအပ္ႏိုင္တာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
သက္ဆိုးရွည္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ဆိုးအတြက္
ဆက္ပ်ိဳးေနတဲ့ ျပည္တြင္းျဖစ္မ်ိဳးဆက္အမွားေတြနဲ
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ေက်ာင္းသားလိုအပ္ခ်က္မွန္သမွ်ကို သူေတာင္းစားလို ခ်ဆက္ဆံမိတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
သာသနာ့ သားျမတ္ေတြကို အာဏာျပ တအားသတ္မိတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
အင္တာနက္ေခတ္ၾကီးကို ဆင္ဆာဖ်က္တဲ့ အက်င့္ၾကီးက ရင့္သီးေနတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ေထာင္ေတြက "ဝ" လာ၊ အေမွာင္ေတြက "လွ" လာ၊ ေဘာင္ေတြက "ၾကပ္" လာတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
ငါ့ဖို႕ ရဖို႕ ဝဖို႕၊ ထပ္မရင္းပဲ၊ ခ်နင္းျမဲ ဘဝငပ်င္းစြဲေနတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
စစ္တပ္က အာဏာတရစပ္ အျပတ္ ၾကီးစိုးထားလို႕
ျဖစ္သမွ်ဟာ အလဟသ ထပ္ျပီး ဆိုးဝါးေနတဲ့ ငါတို႕။
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံထဲမွာ
အလံေတာ္တစ္ခုေအာက္ ျပန္ေခၚစုလို႕မရေတာ့တဲ့ အလံေတာ္ ၂ခုအျဖစ္ေမြးဖြား
ခြဲထြက္ေရးသမားအစစ္ဟာ မင္းနဲ႕ငါ
အရာရာ မခိုင္ျမဲတဲ့ အမႊာႏိုင္ငံမြဲဟာ
အရာရာ ယိုင္လဲေနတဲ့ "ဖာ" ႏိုင္ငံပဲေပါ့
တကယ္ေတာ့...မင္းေရာ ငါဟာ
လူျဖစ္ရွံုးတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေတြေပါ့..."သႏၱာရယ္..
သုအိုင္စံ (၀၁.၀၄.၂၀၁၂)
ေခြးဂီတ
ေဆးျပားနဲ႕ေဝးသြားတဲ့ ေဆးသမားတစ္ေယာက္လိုေပါ့
ေတးသြားနဲ႕ေဝးသြားတဲ့ ေတးသမားတစ္ေယာက္လိုေပါ့
အဓိပၸါယ္ေတြ အဆိပ္ျပယ္သြားတဲ့ စစ္ခ်ီသီခ်င္းလို ျဖစ္တည္ျခင္းေတြ မျဖစ္ေစနဲ႕...
ေခြးဟာ
အဆိုးအေကာင္းေတြနဲ႕လြန္းက်စ္ထား
အမွားအမွန္ေတြနဲ႕ က်ားကန္ထားတဲ့စားက်က္မွာ အသက္ကိုႏြားလွန္ထားတယ္
အစမွာ
နိဒါန္းကို သိက်ြမ္းခြင့္မရတဲ့လမ္းမေပၚ အရမ္းပစ္ခ်ဆြဲေခၚခံရတယ္
ေခြးကေတာ္တယ္
ဦးေႏွာက္နဲ႕ကုန္းေကာက္ခဲ့သမွ်ဗဟု
ဘာမွေတြ႕ဘူး
အသဲႏွလံုးအားနဲ႕ဆြဲသံုးထားတဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာတစ္ခုနဲ႕ေမတၱာပန္းပုထု
သိပ္လွတယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး
ဇတ္ညႊန္းေတြ ျငင္း/ရွဳပ္ေနတာကို ရွင္းထုတ္မေနေတာ့ဘူးေဟ့
ဖတ္ညႊန္းေတြ ထပ္ ထပ္စြန္းေပလာတာေတာ့ မမိုက္ဘူးကြာ
ဒါေပမဲ့
နီးစပ္မွဳေတြကိုပဲ ခ်ည္းကပ္မွဳျပဳေနရတယ္ မဟုတ္လား
နည္းျပမွဳေတြကိုပဲ တီးခတ္မွဳျပဳေနရတယ္ မဟုတ္လား
တစ္ခုပဲ
ဂုတ္က်ားျဖစ္ျဖစ္ စုတ္ဖြားျဖစ္ျဖစ္ ေခြးတစ္ေကာင္လို ေတးေဟာင္ခြင့္ရဖို႕
ဂိတ္ဆံုးထိေျပးၾက၊ စိတ္ဆံုးထိေတြးၾက၊ ထိပ္ဆံုးကေပးၾက
အေၾကာက္မဲ့စြာ ေဖာက္ထြက္ကာ ဘဝကိုရင္း အနာဂတ္ကို ခြင္းခဲ့ပါ
မျပီးမခ်င္း တီးရင္း ညည္းရင္း စီးဆင္းေနေသာ ေခြးခရီးသံစဥ္။ ။
သုအိုင္စံ
၃၁.၀၃.၂၀၁၂
စီရင္ရာေန႕
ပူေႏြးလာတဲ့ ကမၻာ့ျပႆနာေၾကာင့္
လူေရးရာရဲ႕ ဘဝဇတ္ဆရာဟာ ေဂါက္ခဲ့ျပီလား။
အဆိပ္ခိုးေတြ ၾကိတ္တိုးေနတဲ့ မိုးေကာင္းကင္မွာ
အမုန္းမာန္နဲ႕ ရုန္းကန္ေနတဲ့ ဒံုးပ်ံမ်ား။
အလြန္ပင္ ၾကာေဝးသည့္ ကာလတုန္းက အစပ်ိဳးခဲ့တဲ့
ကြ်န္/သခင္ ဘာသာေရး အဓိကရုန္းေတြ ထပ္ဆိုးခဲ့ျပီ။
အေနာက္အရပ္မွာ ေပ်ာက္ရွသြားတဲ့ တိုးတက္ျခင္း
အေရွ႕အရပ္မွာ ေတြ႕ရတဲ့ ဒႆနအလင္း။
ေရနံတစ္စက္ လုယက္စုေဆာင္းရန္အတြက္
တမင္ရန္ဖက္ ထုႏွက္ထုေထာင္း ရန္ေစာင္တဲ့စစ္။
ကမၻာ့ လူတကာကို ျခိမ္းေျခာက္ရန္
ကမၻာ့ စူပါပါဝါကို ထိန္းေဆာက္ျပန္တယ္။
လူတိုင္းဟာ အိုင္တီေခတ္ရဲ႕ နာရီသစ္ေတြပဲ
လူတိုင္းကို အႏွိဳင္းအဆမဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ ဖ်က္တယ္။
လူမဲရဲ႕ တံုးေအာက္က အူဝဲေအာ္သံဟာ
လူျဖဴရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ထူပူေစခဲ့ျပီပဲ။
ကြ်န္ေခတ္မွာလို ႏြံနစ္မေနေတာ့ေပမဲ့
အခြန္သစ္နည္းနဲ႕ ကြ်န္ျဖစ္ျပီးရင္း ကြ်န္ျဖစ္ေစခဲ့ျပန္တယ္။
အရွင္ဘုရားေတြကို ကိုးကြယ္ဖို႕ အေရးမၾကီးေတာ့ဘူး
အင္အားေတြကို တိုးခ်ဲ႕လို႕႕ ေသြးနီးၾကျပီ။
သက္ရွိအသက္တစ္ခုကို လက္ရွိစက္မွဳနဲ႕ ဝယ္လိုက္ျပီ
မာနေတြ ကြာက်ခဲ့
သိကၡာေတြ စိတ္မႊာခဲ့
လူသားဆန္မွဳေတြ အထူအပါးမမွန္ေတာ့ျပီ။
အလင္းအေမွာင္ေတြ ေပ်ာက္ေတာ့မယ္ေဟ့
အဆင္းအေရာင္ေတြ ေဖ်ာက္ခဲ့ေတာ့ကြာ
အမွန္အမွားေတြကို ခ်န္ထားခဲ့ပါေတာ့
ဓမၼေရာ အဓမၼပါ အ ခဲ့ျပီ။
ေလွ်ာက္လာတဲ့ခရီးဟာ ေရာက္လာခဲ့ျပီ
ေစာင့္သည့္အရာဟာ ေရာကိရွိလာျပီ
ေဟာဒီမွာ...
ရုပ္ကလာပ္ဟာ ဆုတ္ျဖတ္ခံရေတာ့မွာလား လူ႕ကမၻာ
စိတ္ဓါတ္ဟာ အဆိပ္ခတ္ခံရေတာ့မွာလား လူသား
အခ်စ္ အမုန္းေတြ ေခတ္တုံးသြားျပီလား လူ႕ႏွလံုးသား
အေတြးအေခၚေတြ ေဘးေခ်ာ္သြားျပီလား လူ႕ဦးေႏွာက္
တစ္ေယာက္စီဟာ ေဆာက္တည္ရာ မရွိ
တစ္ဦးစီဟာ ဦးတည္ရာ မသိ
တစ္ဘဝစီဟာ တစ္စစီ အတိ
တစ္ခုလံုးဟာ စုရံုးမွဳမဲ့ ညီညီညာညာ
တစ္ဖြဲ႕လံုးဟာ ပ်က္သုန္းဖို႕ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆုိင္ဆိုင္
အမွားဆံုးေသာသူဟာ အားလံုးေသာလူပါပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္
ၾကည့္ရင္ တျဖတ္ျဖတ္ ရံုခါေနတဲ့ ျပကၡဒိန္ေပၚက
ဝိညာဥ္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနတဲ့ အသက္ဇီဝိန္ဟာ
ကမၻာ့ အခ်ိန္ ဇတ္ကားကို အျပတ္ အရွိန္သတ္သြားခဲ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၁.၀၄.၂၀၁၂
ဖဲ
ဖဲခ်ပ္ေတြ ဆြဲခ်ေဝသြားတဲ့ လက္က
ေမွာ္အကလို သပ္ရပ္တယ္...
လူဟာ...ဘဝအစကို မသိရလို႕ဆိုျပီး
ၾကာၾကာ...ရပ္ၾကည့္ေနလို႕မွ မရပဲ
ဖဲဝိုင္းထဲ သရဲသိုင္းနဲ႕ ခုန္ဝင္လိုက္တယ္။
ေလာကရဲ႕ ထြက္ဖဲအဆင္ကိုက
ေလာဘနဲ႕ ဆက္ဆြဲခ်င္စရာေကာင္းတယ္
လူဟာ...လက္ရဲ ဇက္ရဲ ဆက္ဆြဲ
ေစာင့္ ဖဲေကာင္း မက်ရင္ေတာင္မွ
ေတာက္...ရဲရဲပဲ ခ်ေလာင္းလိုက္တယ္
လူရဲ႕တန္ဖိုး...ဟန္ရွိဳး...အမွန္
ကံရွိဳး...ဥာဏ္ရွိဳး...ေအာက္ရွိဳး...အေပ်ာက္ရွိဳး
လူဟာ...အျမတ္အက်ိဳးကို ျမတ္ႏိုးလို႕မွ မရပဲ
လူဟာ...အရွံဳးအနိမ့္ကိုမွ မုန္းစိတ္ထားလို႕မွ မရပဲ
မတတ္လည္းကစား တတ္လည္းကစား
ကိုယ္ထိသြားတဲ့ ပြဲမ်ားထပ္လာတဲ့အခါ
လူဟာ...ပိုအသိတရား ဖဲပါးဝလာ
မေန႕က ပြဲစားနဲ႕ ခြဲစားတဲ့ တည္ဆဲတရားေတြ
ဒီေန႕ အသိမ်ားနဲ႕ ညွိစားတဲ့ အသိတရားေတြ
မနက္ဖန္ အသစ္မ်ားနဲ႕ ညစ္စားမဲ့ အျဖစ္တရားေတြ
ဖဲဝိုင္းဆိုတာ ပြဲတိုင္းလည္း မရဘူး ေဟ့ေရာင္
ဖဲဝိုင္းဆိုတာ ပြဲတိုင္းလည္း မျမတ္ဘူး ေဟ့ေရာင္
ဖဲဝိုင္းဆိုတာ တြဲတိုင္းလည္း မကပ္ဘူး ေဟ့ေရာင္
ဖဲဝိုင္းဆိုတာ ခြဲတိုင္းလည္း မျပတ္ဘူး ေဟ့ေရာင္
အရွံဳး အျမတ္ကို မသံုးသပ္တတ္တဲ့ ေကာင္တိုင္းဟာ
ဖဲဝိုင္းထဲက ဖဲခ်ပ္လို ေလာကထဲက ေလာဘတစ္ခုေပါ့
လူ႕ဘဝဆိုတာ...
ႏိုင္အားနဲ႕ ပိုင္ထားတဲ့ အခ်စ္ေလး ျဖစ္သလို
အရွံဳးမ်ားနဲ႕ သံုးထားတဲ့ အမုန္းေၾကြးလည္း ျဖစ္တယ္
ထင္းေခြမၾကံဳ ေရခပ္ၾကံဳသတဲ့
မင္းေရမစုန္လည္း ဒီေရထ ဆံုျမဲ...ဒီပြဲမွာ
ဝွက္ဖဲေတြ နက္နဲေလပဲ...ခါးတဲ့ကံေရ...
တက္ဖဲေတြ ခက္ခဲေလပဲ...အားမဲ့ဥာဏ္ေရ...
ဆက္ဆြဲေလ ဆက္လြဲေလပဲ...မွားတဲ့စ်ာန္ေရ...
လက္ရဲေလ ဆက္ကြဲေလပဲ...ကစားတဲ့မာန္ေရ...
ရံဖန္ရံခါ ကံၾကမၼာငင္လာ သံစဥ္နာ ေတးစ
ဘဝဆိုတာ...
အလုပ္ထြက္သြားလို႕မရတဲ့ ပရဟိတ ကုမၸဏီပဲ
ႏွဳတ္ထြက္သြားလို႕မရတဲ့ ကမၻာ့ကုလ အဖြဲ႕အစည္းပဲ
ဖဲဝိုင္းထဲ မရဲတရဲ ဆက္ဆြဲခဲ့ပါ
ဖဲဝိုင္းထဲ မႏိုင္တႏိုင္ ဆက္ထိုင္ခဲ့ပါ
ဖဲဝိုင္းထဲ မၾကိဳက္တၾကိဳက္ ဆက္လိုက္ခဲ့ပါ
ဖဲဝိုင္းထဲ မႏြမ္းတႏြမ္း ဆက္လွမ္းခဲ့ပါ
ဒီလို ကံဇာတာမဲ့ ဥာဏ္ပညာမဲ့ သံသရာသံပတ္ျပတ္ေနတဲ့ လမ္းေပၚ
အေျခေနဟာ (တသမတ္) ေရရွည္ေသမေနဘူး
အေနအထားဟာ (ဒရစပ္) ေဝဝါးမေနဘူး
အခြင့္အေရးဟာ (အျမဲတမ္း) ပစ္ေျပးမေနဘူး
အလြဲအမွားဟာ (အျမဲတမ္း) တြဲသြားမေနဘူး
ဘဝအေကြ႕ အကူးအညြတ္မွာ အရေပြ႕ခူးဆြတ္ပါ
ေခတ္အလြဲအေျပာင္းေလးၾကား
အသစ္ဖဲေကာင္းေလးမ်ားတက္လာပါေစ
လူက တစ္ဘဝလံုး ေလာဘေတြ ေပေနတယ္
ဖဲဝိုင္းက တစ္ေလာကလံုး မာယာေတြ ေဝေနတယ္
ဘဝဖဲကိုကစားရန္
အမွားအမွန္ဆိုတဲ့ ဖဲ၂ခ်ပ္ဟာ မရွိမျဖစ္အဓိက
လိုအပ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ ဖဲပြင့္မွန္သမွ်
ကိုယ္က ေစာင့္ၾကပ္ ဆြဲခြင့္ ရ ရမယ္
ဘုရားသခင္ ေထာင္ထားတဲ့ ဒီဖဲဝိုင္းမွာ
မကစားရင္မေနရ စည္းကမ္းဟာ
မတရား တမင္အေသသတ္ထားတဲ့ နည္းလမ္းပါပဲ
လူဟာ ဖဲတစ္ခ်ပ္လို...
ဆြဲခ်/ ဆြဲကပ္/ဆြဲပစ္/ဆြဲညွစ္/လႊင့္ပစ္
အသိအျမင္ကို ကုလားဖန္ထိုးသြား/ ဝိညာဥ္ကို လည္ျပန္ခ်ိဳးထား/
(မတရားတမင္ အလုပ္ခံရ) (ဘုရားသခင္ လုပ္သမွ်)
သိပ္ဆိုးတဲ့ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ
လူဟာ လိုရာသံုးလို႕ရတဲ့ ဂ်ိဳကာတစ္လံုးလို ဘဝနဲ႕ လြပ္လပ္သင့္တာေပါ့ကြာ။ ။
သုအိုင္စံ
၀၂.၀၄.၂၀၁၂
(လူ=သစ္ပင္)
(လူ)
အစဥ္အလာအရ ရွင္လာရတဲ့ အပင္သဘာဝပါ
လူဆိုတာ
ေခါင္းစဥ္မဲ့ အေလ့က်ေပါက္ပင္လား
ေပါင္းသင္တဲ့ စနစ္တက်ပ်ိဳးပင္လား
သစ္ပင္ရဲ႕သေဘာက ရွင္သန္တယ္
သစ္ေတာရဲ႕ သေဘာက ညီညြတ္တယ္
သစ္ပင္ရဲ႕ျဖစ္စဥ္မွာ အရြက္ ရိကၡာ ဌာန အတိတ္ အသီး ပံုသ႑ာန္အသက္
သစ္ပင္ရဲ႕က်င့္စဥ္မွာ အရွက္ သိကၡာ မာန စိတ္ နည္း ယံုၾကည္ခ်က္
စိမ္းလန္းတဲ့ သစ္ေတာမွာ အခ်စ္ေတးေတြ လြင့္ေနတယ္
မျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သစ္ေတာဟာ စစ္ေဘးေတြ သင့္ေနတယ္။
(သစ္ပင္)
သူ႕ ၾကမၼာအရ ျပဳလာရတဲ့ လူ႕သဘာဝပါ
သစ္ပင္ဆိုတာ
မေတာ္တဆ ထ ေပါက္ဖြားတဲ့ သက္ရွိအမ်ိဳးမဲ့လား
ေဖာ္စပ္ခ်ေဆာက္ထားတဲ့ လက္ရွိမ်ိဳးဆက္လား
လူရဲ႕သေဘာက ရွင္သန္တယ္
လူ႕ကမၻာရဲ႕ သေဘာက ညီညြတ္တယ္
လူရဲ႕ျဖစ္စဥ္မွာ အရြက္ ရိကၡာ ဌာန အတိတ္ အသီး ပံုသ႑ာန္အသက္
လူရဲ႕က်င့္စဥ္မွာ အရွက္ သိကၡာ မာန စိတ္ နည္း ယံုၾကည္ခ်က္
စိမ္းလန္းတဲ့ လူ႕ကမၻာမွာ အခ်စ္ေတးေတြ လြင့္ေနတယ္
မျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လူ႕ကမၻာဟာ စစ္ေဘးေတြ သင့္ေနတယ္။
(လူ=သစ္ပင္)
အသိသေဘာအရ သစ္ပင္စိုက္တဲ့ သစ္ခုတ္သမားဟာ
လူသံုး ပရိေဘာဂျဖစ္သြားတဲ့ သစ္ပင္ေပါ့ကြာ
သစ္သားအေခါင္းနဲ႕ လူသားအေလာင္းဟာ မရဏကာရန္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၂.၀၄.၂၀၁၂
ကိုယ္ေတာ္ရွင္ ဖန္ဆင္းတဲ့ မိုးစက္သံသရာ
အေၾကာင္းတမင္ဆံု
ေကာင္းကင္ဘံုက
ေၾကြက်လာခဲ့
ေျမခမဲ့မိုးစက္...
ေျမအတတ္ကိုမသိ
ေျမအကကိုမကြ်မ္း
အရမ္းခုန္ခ်
ဆံုရပ္ကေျမျပင္
ေဝဟင္ကိုလမ္းခြဲ
လွမ္းရဲဘဝ...စ။
တခ်ိဳ႕မိုးစက္ဟာ
ေၾကြစမွာေသ
ေလထဲအေငြ႕ျဖစ္
လွစ္ကနဲပ်ယ္
ဝိညာဥ္ငယ္ငယ္။
တခ်ိဳ႕မိုးစက္ဟာ
ကႏၱာရထဲက်
ခဏမွာေပ်ာက္ဆံုး
ေနာက္ဆံုးလိုအစ။
တခ်ိဳ႕မိုးစက္ဟာ
ေတာေတာင္မွာက်
ေဖာ္ျပလို႕ရတဲ့ဘဝပဲ။
တခ်ိဳ႕မိုးစက္ဟာ
စမ္းေခ်ာင္းမွာဆင္း
စီးဆင္းရမဲ့ဘဝပဲ။
တခ်ိဳ႕မိုးစက္ဟာ
ျမင္လႊာဆီနင္း
ခရီးျပင္းနဲ႕ဘဝပဲ။
တခ်ိဳ႕မိုးစက္ဟာ
ပင္လယ္မွာက်ဆင္း
ခ်က္ခ်င္းထရပ္ရတဲ့ဘဝပဲ။
တခ်ိဳ႕မိုးစက္ဟာ
သမုဒၵရာေပၚနင္း
ေမြးေမြးခ်င္းၾကီးတဲ့ဘဝပဲ။
မိုးစက္မ်ားက
ပ်ိဳးသြားၾကတဲ့
အက်ိဳးဆက္ေတြ
မက်ိဳးပဲ့တဲ့ေရ။
ေရဟာေသခ်ာ
ေရဟာေရရာ
ေရဟာေရရွာ
ေရဟာအေနၾကာ
ေရဟာေနရာတကာ။
ျမင့္ရာမွသည္
နိမ့္ရာဆီသို႕
တိမ္းလို႕စီးဆင္း
ေရမင္းသဘာဝ။
ေမတၱာဓါတ္သည္
စိတ္ဖ်ာညီလို႕
စိမ္းညိဳ႕စီးနင္း
ေျမမင္းသဘာဝ။
သစၥာျမတ္သည္
စိတ္သာၾကည္လို႕
ထိန္းညွိဳ႕ခ်ည္းနင္း
ေလမင္းသဘာဝ။
ေရ ေျမ ေလ မွန္
ေရသံသရာပတ္
ဝဋ္သံသရာပတ္
ကြ်တ္ရန္ရွာဖတ္ရမယ္။
အေၾကာင္းအရင္ဆံု
ေကာင္းကင္ဘံုသို႕
ျပန္ဆံုဖို႕ရာ
တခါကမိုးစက္မ်ား
ထိုးတက္အားဆင္
ဘုရားသခင္အလိုေတာ္အရ
ေတာင္ေပၚမွာစိုက္စိုက္
ေတာင္ေအာက္မွာစိုက္စိုက္
ရိတ္သိမ္းလိုက္ျပီ
အာမင္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၃.၀၄.၂၀၁၂
ကမၻာေသ
"စာအုပ္ကို ငါလုပ္ခဲ့တယ္ေဟ့"...လို႕
ကမၻာဦးမွာ၊ စကားဦးကို ၾကားဖူးေအာင္ လက္ဦးစြာ ဟစ္ေၾကြးတယ္။
စာအုပ္ထဲမွာ...
ဆံုမွတ္ေၾကာင့္ရတဲ့ သံုညဘဝေတြပါတယ္
သုံညေတြကို ပံုထပ္ထားတဲ့ ဘံုဘဝရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြပါတယ္
စာအုပ္ထဲမွာ...
ဘဝတစ္ခုကို အစျပဳတဲ့ ပံုေသနည္းေတြပါတယ္
ျဖစ္တည္မွဳကို "ယံုေစသတည္း" ဆိုတဲ့ ေစစားခ်က္ေတြပါတယ္
ေဝဝါးရင္ ေသသြားမယ္ဆိုတဲ့ ျခိမ္းေျခာက္ခ်က္ေတြပါတယ္
မတိမ္းေမွာက္ေအာင္ ထိန္းေလွ်ာက္ရမယ့္ ဥပေဒသေတြပါတယ္
စာအုပ္ထဲမွာ...
လူ႕အေတြးအေခၚကို စု ေဆးေဖာ္ထားတဲ့ ဝါက်ေတြပါတယ္
ေဆးေဖာ္ထားခ်က္ကို ေစ်းေခၚသြားတဲ့ ေခတ္အခ်ိဳးေတြပါတယ္
တခါတရံက လူ႕သမိုင္းဇတ္ခံုအား
ကာရန္ထပ္ျပဳ ဝိုင္းပတ္ျခံဳထားတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳေတြပါတယ္
အတိတ္ လူ႕မာန္စဥ္မာနအား
အဆိပ္ စု သံစဥ္စပ္ထားတဲ့ ေတးစာသားေတြပါတယ္
စာအုပ္ထဲမွာ...
မေန႕တုန္းက လူ႕ရာဇဝင္မ်ားအား
ေတြ႕ သံုးသပ္ စု စာတင္ထားတဲ့ ပံုျပင္ေတြပါတယ္
ဒီေန႕ဒီရက္ ပီျပင္ျပတ္သားစြာျဖစ္မဲ့ ဒုကၡအတြက္
ခ်ီ၍ ခ်ီတက္လာ စီစဥ္ခ်ထားႏွင့္တဲ့ ပုဒ္မေတြပါတယ္
မနက္ဖန္ဟာ လက္က်န္လား ဆက္ရန္လား မျပတ္သားတဲ့ ဒႆနတရားေတြပါတယ္
စာအုပ္ထဲမွာ...
လြဲမွားရင္ေတာင္ စြဲသြားေစမယ္ဆိုတဲ့ မူးယစ္ေဆးလို လူ႕ျပစ္ေၾကြးေတြပါတယ္
စာအုပ္ထဲမွာ...။
("တခါတရံတြင္
ျခကိုက္စားသြားေသာ စာသားမ်ားအား
လြမ္းေလ့ရွိေသာ က်မ္းစာအုပ္အိုသည္ ငိုေၾကြး၏။")
"ကမၻာတစ္ခုကို ငါျပဳခဲ့တယ္"...လို႕
ဘာသာတစ္ခုလို စာျပဳ ေရးသား
ဖန္ဆင္းရွင္ေရးစပ္ထားတဲ့ ဖန္ဆင္းခ်က္ေတးဓမၼမ်ား
နားမဲ့၊ မ်က္စိမဲ့ ႏွလံုးသားမဲ့၊ ဦးေႏွာက္မဲ့ သက္ရွိ/သက္မဲ့မ်ား...စာအုပ္ထဲမွ
စာအုပ္ထဲမွာ...။
ကမၻာက်န္းမာရန္ သမၼာက်မ္းစာအံခဲ့တယ္
ေက်ာင္းျပီးလို႕ ဘြဲ႕ရမသြားတဲ့ ဘုရားသခင္ဟာ
ေစာင္းတီးလို႕ ကြ်ဲ မၾကားတဲ့သံစဥ္ေတြကို ရွာေနတုန္းပဲ။ ။
သုအိုင္စံ
၂၂.၀၃.၂၀၁၂
သမိုင္းစာမ်က္ႏွာ (၂)
ပစ္မွတ္က
သခ်ိဳင္းတစ္ခုစာ
ထြက္ေျပးသြားသည္။
က်ည္ဆံက
ဘဝတစ္ခုစာ
ေရွ႕တိုးလိုက္သည္။
ေတာ္လွန္သူက
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုစာ
ေပးဆပ္ရင္းသည္။
ေအာင္ျမင္မွဳက
အနာဂတ္တစ္ခုစာ
တာဝန္အပ္သည္။
ဒီေနရာေရာက္တဲ့အထိ
သူရဲေကာင္းေတြ က်န္ေသခဲ့ျပီ
အေမွာင္ထဲမွ လွမ္းေလွ်ာက္ခ်ီ။
ဒီေနရာေရာက္တဲ့အထိ
သူရဲေကာင္းေတြ က်န္ေနေသးသည္
ေအာင္ပြဲ ရသ လန္းေတာက္ျပီ။
ေတာ္လွန္ေရးသမားတို႕ဘဝရဲ႕
အရိုင္းေသြးကာရန္
အေလွွ်ာ္ျပန္ေပးသြားလို႔မရတဲ့
သမိုင္းေပးတာဝန္ပဲ။
မနက္ဖန္မ်ား...ပံုရုပ္လံုးၾကြဖို႔
လက္က်န္အား...အကုန္ထုတ္သံုးၾကစို႔...ရဲေဘာ္...။ ။
(လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအား မီးေမာင္းထိုး ေရးဖြဲ႕သည္။)
သုအိုင္စံ
၂၁.၀၃.၂၀၁၂
သူပုန္တစ္ေယာက္ရဲ႕အေၾကြးရွင္းတမ္
(၁၆)
ေမေမေရ...
၁၆ႏွစ္စာ၊ ထမင္းဖိုးဘယ္ေလာက္လဲ
၁၆ႏွစ္စာ၊ ေက်ာင္းစားရိတ္ဘယ္ေလာက္လဲ
၁၆ႏွစ္စာ၊ အသိပညာဖိုးဘယ္ေလာက္လဲ
၁၆ႏွစ္စာ၊ ရဲသတၱိအားမာန္ဖိုးဘယ္ေလာက္လဲ
၁၆ႏွစ္စာ၊ အေပ်ာ္ဖိုး/မုန္႔ဖိုးဘယ္ေလာက္လဲ
၁၆ႏွစ္စာ၊ ေတာမခိုခင္အထိဘယ္ေလာက္လဲ
၁၆ႏွစ္စာ၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိဘယ္ေလာက္လဲ
(၂၄)
လူထုေရ...
၂၄ႏွစ္စာ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကြးဘယ္ေလာက္လဲ
၂၄ႏွစ္စာ၊ ေပးဆပ္မွဳေၾကြးဘယ္ေလာက္လဲ
၂၄ႏွစ္စာ၊ သမိုင္းစားရိတ္ဘယ္ေလာက္လဲ
၂၄ႏွစ္စာ၊ အတိတ္ခရီးရွည္ေၾကြးဘယ္ေလာက္လဲ
၂၄ႏွစ္စာ၊ မွန္ကန္/မွားယြင္းမွဳေၾကြးဘယ္ေလ
၂၄ႏွစ္စာ၊ ေတာ္လွန္ေရးေၾကြးဘယ္ေလာက္လဲ
၂၄ႏွစ္စာ၊ ၂၀၁၂ခုႏွစ္အထိဘယ္ေလာက္လဲ
(၄၀)
ေလာကေရ...
ႏွစ္(၄၀)စာ၊ ငါေခ်းငွားခဲ့သမွ်
ေဟာဒီမနက္မွာ အေၾကဆပ္ႏိုင္ျပီ
ေဟာဒီမွာ ေတာ္လွန္ေရး...
ေဟာဒီမွာ ေအာင္ပြဲ...
ေဟာဒီမွာ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ပြဲ...
ငါ့လက္လက္ထဲမွာ ဘာမွမက်န္ခဲ့
၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ျပီ
ျမန္မာျပည္ေခတ္အဆက္ဆက္ ေကာင္းစားေစေသာ္၊
က်ဆံုးရဲေဘာ္အားလံုး ေကာင္းရာသုဂတိ လားေစေသာ္။ ။
(က်ဆံုးခဲ့ေသာရဲေဘာ္အေပါင္းအား ငါ၏ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ကဗ်ာျဖင့္ အေလးျပဳသည္။)
သုအိုင္စံ
၂၁.၀၃.၂၀၁၂
ေဖာင္ဖ်က္သြားသူမ်ား
ဖိနပ္တစ္ဖက္က ေတာင္အတက္မွာ ျပတ္
တျခားတစ္ဖက္က ေတာင္တစ္ဝက္မွာ ရပ္
ဓါးအပဲ့က ဓါးအိမ္ထဲမွာ ရင္ကြဲနာက်။
ေတာင္ေျခ ျမစ္ထဲမွာေတာ့
ေဖာင္ေတြ ကစဥ့္ကရဲ နဲ႔ေပါ့ကြာ။ ။
သုအိုင္စံ
ဆယ့္ႏွစ္ၾကိဳးဂစ္တာ
အရွင္သီဆိုဖို႔
ငါ ဒီကိုလာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး
အရွင္တီးခတ္ဖို႔
ငါ ခ်ည္းကပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး
အရွင္က်ဴးရင့္ဖို႔
ငါ ဖူးပြင့္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။
ဆယ့္ႏွစ္ေခ်ာင္းေသာၾကိဳးနဲ႔
အသက္တစ္ေလာင္းကို ပ်ိဳးေထာင္
(လူဆိုတာ)
ဘယ္ေကာင္ရဲ႕ ဂီတလဲေဟ့။
အင္ထရိုမပါတဲ့ မေတာ္တဆေတးကို
ပင္ကိုယ္သဘာဝနဲ႔ေဖာ္စပ္ ဆက္ေရး
(သံစဥ္ဆိုတာ)
ထြက္ေျပးေနရတဲ့ ေထာင္ပါ။
ေလာကက
ေကာ္ရက္စ္ပိုဒ္ေတြအေပၚမွာ
အေဖာ္အဖြဲ႔နဲ႔ လိုက္ လိုက္ ေအာ္ၾကသတဲ့..ဟား..ဟား။
ဒီမွာ လက္ေခ်ာင္းရိုးရိုးေတြေလ
ဆယ့္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကိဳးရွည္ေခတ္ေပ
ရင့္ေရာ္ခ်ိႏြမ္းခဲ့ဒီဘဝ
နိဒါန္းမဲ့ဂီတဥာဏ္လမ္းေၾကာင္း
အသိရမ္းနဲ႔မပီမသ အၾကမ္းေမာင္းတယ္။
အရွင့္ရဲ႕ အျမင္
ဘာကို ထြင္ေနခဲ့တာလဲ
အရွင့္ရဲ႕ အေတြး
ဘာကို ေရးေနခဲ့တာလဲ
အရွင့္ရဲ႕ ဒႆန
ဘာကို ျပေနခဲ့တာလဲ။
ငါေလ
မေရာက္မခ်င္း
ေဖာက္ခြင္းခဲ့တယ္...သံစဥ္ထဲ၊
ငါေလ
သက္စိုးရွည္သေလာက္
ဆယ္ႏွစ္ၾကိဳးကေဝေလွ်ာက္ခဲ့တယ္..
ငါေလ
သံစဥ္ေပ်ာက္ဆံုးတဲ့အထိ
ဂႏၱဝင္ေျမာက္ရုန္းခဲ့မိတယ္...သံ
နိဂုံးကို
ညွိတုန္းမွာ
ေနလံုးအိမ္မက္အလင္းေပ်ာက္
ေသဆံုးျငိမ္သက္ျခင္းေရာက္ခဲ့ျပီ
ထာဝရသံစဥ္ဆိုတာ
ဘာမွျပန္ရွင္လို႔မရတဲ့ တိတ္ဆိတ္မွဳေပါ့ကြာ။ ။
သုအိုင္စံ
မိသားစု
၁+၁=၁+
၁++၁=၁++
၁+++၁=၁+++
၁+++-၁=၁++
၁++-၁=၁+
၁+-၁=၁
၁-၁=၀
၀-၁=-၀
-၀-၀=အဆံုးမဲ့လူ႕သခ်ိဳင္းကုန္း။ ။
သုအိုင္စံ ညႊတ္အား
လြတ္ထြက္မသြားခင္
တခ်ိန္လံုး
ညႊတ္ထားရတယ္
ညႊတ္အား။
တခ်ိဳ႕မွ်ားဟာ
နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားကို ထိမွန္တယ္
တခ်ိဳ႕မွ်ားဟာ
ငရဲျပည္ တည့္တည့္ စိုက္ဆင္းတယ္
တခ်ိဳ႕မွ်ားဟာ
ေနာင္ဘဝအေမွာင္နက္နက္ထဲ စူးနစ္တယ္
တခ်ိဳ႕မွ်ားဟာ
ဘာအတြက္မွ ဘယ္အရာကိုမွ မပတ္သက္ဘူး
ညႊတ္အားဟာ တစ္ဘဝလံုး ၾကာ
ညႊတ္အားဟာ တစ္ဘဝလံုး နာ
ညႊတ္အားဟာ ခဏသံုး အရာ
ဘုရားသခင္ ဘယ္ေလာက္ ပ်င္း ပ်င္း
အနည္းဆံုး တစ္ခ်က္ေတာ့ ပစ္ခြင္းတယ္
ေလးနဲ႔မွ်ား
ဘယ္ကိုသြားမလဲ ေဟ့ေရာင္???
သုအိုင္စံ
ကမၻာဣိတၱိယ
သူမရဲ႕ဆႏၵေတြကို ျဖည့္တင္းရင္း
တစ္စင္းျပီးတစင္း
ေၾကြဆင္းသြားတဲ့ ေန ေတြ
တစ္လံုးျပီးတစ္လံုး
က်ဆံုးသြားတဲ့ လ ေတြ
မိုးကုတ္စက္ဝိုင္း တစ္ခုရဲ႕
အနားသတ္စက္ဝန္း တစ္ခုေအာက္မွာ
ေသ။
ႏွစ္ေရာင္စပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့
ဖက္ရွင္ ရိုးရိုးေလးကို ဝတ္
မခ်ြတ္ မဖြတ္ မေလွ်ာ္
လႊတ္ေတာ္လည္းမေခၚပဲ
ပါးတစ္ဖက္စီကို
တစ္ေယာက္ တစ္လွည့္စီအတြက္ ေဝျခမ္း
တစ္ေယာက္ တစ္လွည့္စီရဲ႕ အနမ္းကို
တစ္ေယာက္ တစ္ဖက္စီ နမ္းစုပ္ခံဖို႔
ႏွစ္ေယာက္စီရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြကို
ဆြဲစားထားတဲ့သူမ
ဆြဲအားက သိပ္သန္။
ရင္ခြင္မွာ
အဆင္ပကာသနေတြနဲ႔ လန္းစိမ္းညိဳ႕
အစဥ္ထာဝရ နန္းသိမ္းျမိဳ႕မ်ားစြာနဲ႔
ေခတ္အဆက္ဆက္ ေမတၱာတရားကို
အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ သစၥာျမဲထားတယ္။
ေလာကထဲက
ေလာဘမ်ားစြာကို
ေဒါသမထားပဲ ေစာင့္ေရွာက္တယ္။
ဘာသာျခားေတြကို
သဒၵါတရားနဲ႔ ထိန္းကြပ္တယ္။
လူမ်ိဳးျခားေတြအတြက္
မတူမ်ိဳးပြားေရးမူ ရွိတယ္။
ေသနတ္တစ္လက္နဲ႔
ဘဝပ်က္ခဲ့တဲ့စစ္ကို ေဖးမတယ္။
ျငိမ္းခ်မ္းေရးတစ္ခက္ မဖူးေသးေပမဲ့
သိန္းသန္းကုေဋ အသက္ေၾကြေတြအတြက္
စိတ္မပ်က္ဘူး
ဆက္တူးတယ္။
အဲဒီသူမဟာ
အေမွာင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ အိပ္
အလင္းထဲမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲ
အသဲကလည္း ရဲ လြန္းတယ္
အခ်ြဲကလည္း ကဲ လြန္းတယ္။
မာယာက လွတာလား
သမာသမတ္ က်တာလား
ရည္းစားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သူမ
စၾကဝဠာထဲမွာ ေနၾကတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၁၉၉၅
ေသာ့
တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြေရးတဲ့အခါ
ေဘာပင္ထဲက
မွင္ေတြ ထြက္က်လာတယ္။
တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြေရးတဲ့အခါ
ေဘာပင္ထဲက
စကားလံုးေတြ ထြက္က်လာတယ္။
တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြေရးတဲ့အခါ
ေဘာပင္ထဲက
ဘာမွ ထြက္က်မလာဘူး။
ဦးေနွာက္ဟာ ဘာလဲ။
ႏွဖားၾကိဳးထိုးထားတဲ့
သမၼာက်မ္းစာ ျဖစ္တယ္
ဒါမွမဟုတ္
ႏွဖားၾကိဳးထိုးထားတဲ့
ပိဋက ၃ပံု ျဖစ္တယ္
ဒါမွမဟုတ္
ႏွဖားၾကိဳးထိုးထားတဲ့
ကိုရမ္တစ္အုပ္ျဖစ္တယ္
ဒါမွမဟုတ္
ႏွဖားၾကိဳးထိုးထားတဲ့
အျပာကာမစာအုပ္ ျဖစ္တယ္။
ေသာ့ဟာ အေမာင္းခံတယ္၊
အသိေသာ့ ကို ၾကည့္ေဆာ့ေနတုန္း....
စာရြက္ေတြေပၚမွာ ရြာပ်က္ေနတဲ့ေကာင္ဟာ "လူ" ေပါ့ကြာ။ ။
သုအိုင္စံ
နယ္စပ္တိုက္ပြဲမ်ား
ေတာင္ယာကို
ေလာင္စာလုပ္ထားတဲ့
ေတာမီးက
ေဒါၾကီးတယ္
အလွတရားေတြ
ျခစားသြားျပီးေနာက္
အနာဂတ္ကိုယ္တိုင္
ျပာက်ငိုမွိဳင္ေနေတာ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ႏြား
ေရကလည္း ၾကည္ပါရဲ့
ျမက္ကလည္း ႏုပါရဲ့
ခက္တာက...
ေရကိုလည္း ေဒၚလာနဲ႔၀ယ္ရ
ျမက္ကိုလည္း ေဒၚလာနဲ႔၀ယ္ရ
ဒီေတာ့ကာ၊
အမဲသားကို ေဒၚလာနဲ႔ေရာင္းခ်လိုက္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ျဗဟၼာဦးေခါင္း
အမ်ားအလိုက်
အထားအသိုမတတ္ဘူး
အခက္အခဲေတြက
၀ွက္ဖဲလို
ရူးမိုက္စြာ
ဦးခိုက္ခဲ့တယ္
ဆန္႔က်င္လိုက္
စတန္႔ထြင္လိုက္ပဲ
ရူးသြပ္စြာ
ဦးညြတ္ခဲ့တယ္
အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုမွ
ႏွစ္သက္မွဳမပါဘူး
ခူးလိုက္တာနဲ႔
စူးစိုက္သြားမဲ့ ဒသနေတြထဲ
အေရးၾကီးရင္
အစည္းေျပတယ္
သံုးသပ္ရရင္ေတာ့
အသံုးမက်တဲ့ေကာင္ ေပါ့
ေလွ်ာက္သြားရင္
ေပ်ာက္သြားမဲ့ လမ္းေပၚ
ေဂါက္သြားတဲ့ ဦးေႏွာက္တစ္လံုး။
သုအိုင္စံ
ဘုန္းၾကီးတေစၦမ်ား
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
မိခင္ႏို႕ရည္ရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
သခ်ိဳင္းေျမရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ဂလိုဘယ္လိုင္ေဇးရွင္းရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
၁၀၉/၁၁၀ရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
စစ္ပြဲေတြရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
စၾကဝဠာရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
သခၤါရရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
အမုန္းအာဃာတရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
သစ္ပင္ပ်ိဳးစိတ္ရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
သစ္ပင္ခ်ိဳးစိတ္ရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
မိန္းမရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ေယာက်ာ္းရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ငတ္မြတ္ခါင္းပါးမွဳရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ၾကြယ္ဝေပါမ်ားမွဳရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
မူးယစ္ေဆးဝါးရွိတယ္
ဦးေနွာက္ထဲမွာ
ဒဏ္ျပန္ေခ်ေဆးရွိတယ္
ဦးေနွာက္ထဲမွာ
ကြန္ဒြန္ရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
AIDSရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ဒီမိုကေရစီရွိတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
စစ္အာဏာရွင္ရွိတယ္
..........................
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
ဦးေႏွာက္မရွိဘူး။ ။
သုအိုင္စံ
၂၇.၁၁.၂၀၁၁
စာေပသားသတ္ရံုေပၚက ကာရန္ရသမ်ား
အစဥ္အလာအရ
ဆင္ဆာျဖတ္တယ္
လမ္းစဥ္နဲ႔မသင့္ရင္
အရမ္းထြင္ခြင့္မေပးဘူး
မ်ိဳးဆက္ပါးသိပ္လာမဝနဲ႔
ခ်ိဳးဖ်က္ဓါးကသိပ္ထက္တယ္
အသစ္အေတြးေတြ သိပ္ေရးမစြမ္းနဲ႔
စစ္ေဆးေရးက သိပ္ၾကမ္းတယ္
ေခတ္သံလွိဳင္းေတြ သိပ္မသီနဲ႔
ျပစ္ဒဏ္ရိုင္းေတြအစီအရီရွိတယ္
ယဥ္ေက်းမွဳအပုတ္အသိုးေတြကို
အထင္ေသးသမွဳနဲ႔မလွဳပ္ႏွိဳးေလရ
ထံုးစံေပတံေပ်ာ့ကြက္ေတြကို
ရုန္းဆန္ေဝဖန္ေလ်ာ့မတြက္ရ
ကဗ်ာတပုဒ္ပုဒ္ျဖစ္ဖို႕
ဘာလုပ္လုပ္မသင့္တဲ့ေခတ္ၾကီးမွာ.
ငါ့ကိုအရက္တပိုင္းျမန္ျမန္ေပးစမ္
သုအိုင္စံ
အေမွာင္ ၆၆၆
ဓမၼဆြဲအားနဲ႕
အစလြဲသြားတဲ့ အပၸါယ္ဘာသာ
ကမၻာ့ဆြဲအားနဲ႕
ကပ္လြဲသြားတဲ့ ၾကယ္တာရာ
ဘ၀ဆြဲအားနဲ႕
ထပ္လြဲသြားတဲ့ အမုန္းမ်ား
အလွဆြဲအားနဲ႕
ျပတ္စဲသြားတဲ့ ႏွလံုးသား
မႏုႆလူ႕ရဲ႕ေဘာင္သို႕
ဒုကၡဆုလက္ေဆာင္ပို႕လိုက္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ျပသဒါး
ဂိုးတိုင္ထိျပီး ထြက္လာတဲ့ ေဘာလံုးေတြက
တင္းနစ္ကြင္းမွာ အျမဲပိုက္တိုးေပမဲ့
အဲဒီတင္းနစ္ေဘာေတြက
ေဘာလံုးပြဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ပိုက္မတိုးဘူး
ဆယ္ပူးနဲ႔လည္းရံွဴး
ကင္းပူးနဲ႔လည္းမႏိုင္
ဘ၀ပြဲမွာ ေဘးထြက္ထိုင္ေနရေတာ့မလား
ကိုယ္ဟာ
ဖြဲအိပ္ေပါင္း တစ္သန္းေလာက္ မ ႏိုင္ေသးတဲ့ အဖိုးအိုပါ
ႏွစ္မိုင္ရွည္တဲ့မီးစာနဲ႔ ဆယ္တိုင္ကီစာအျပည့္ရွိတဲ့ မီးခြက္ပါ
ဒိုင္အိုဂ်ီးနိီးစ္ထက္ေတာင္ ပိုေတြးဆႏိုင္တဲ့ ေသာက္ရူးပါ
စက္လတ္ကို တစ္ေတာင့္ခ်င္းပစ္နိုင္တဲ့ လက္ညိဳးပါ
ဟစ္တလာထက္ပိုမိုက္ရဲတဲ့ အေမရိကန္ သမၼတပါ
ေစ်းေခြးထက္ ပိုျပီးအေပအေတခံတဲ့ ဂ်စ္ပစီပါ
ဘုရားသခင္ထက္ ပိုျပီးေမာ္ဒန္ျဖစ္တဲ့ ဒိဌိပါ
ဆယ္ပြဲကစား ဆယ္ပြဲရွံဴးေတာင္ မမြဲတဲ့ ဖဲသမားပါ
အဲဒီေလာက္ ေတာင့္ခိုင္မွဳေတြနဲ႔ေတာင္
ကုန္းေျမမွာၾကိဳးစားခဲ့သမွ်
အရွံဴးေတြသာ တိုးပြားခဲ့ရေလရဲ႕
စားက်က္ကို သမုဒၵရာဆီ ေရြ႕ခဲ့တယ္။
ပုလဲငုတ္ဖို႔ ဒိုင္ပင္ထိုးခ်
ငမန္းပါးစပ္ထဲ တည့္တည့္က်တယ္ဗ်ာ။ ။
သုအိုင္စံ
က်ဴးေက်ာ္ခဲ့ရသူ
စိုက္လိုက္တာ အျမဲစိမ္းသစ္ေတာ
ေပါက္လာတာ ကႏၱာရ
ေတာင္တန္းစိုေရ
ရလဒ္ေတြ မိုးေခါင္ခဲ့ျပီဗ်
ျမစ္တစ္စင္းေလာက္ ငွားစမ္းပါ
ျမစ္ကျမစ္ရဲ႔ အလကၤာကို ရြတ္ျပတယ္
ကႏၱာရကိုေရွာင္
ေတာေတာင္ဆိုရင္ တိုက္စား
ပင္လယ္ထံ မ၀ပ္တြားနဲ႔
စုန္ရံုသက္သက္ ျမစ္မျဖစ္ပါ တဲ့
ခင္ဗ်ားတို႔ အျမင္ပဲ
က်ေနာ္ဟာ နယ္ခ်ဲ႕မဟုတ္ဘူး
က်ေနာ္ဟာ အရင္းရွင္မဟုတ္ဘူး
က်ေနာ္ဟာ ဇာတိေမ့သူလည္းမဟုတ္ဘူး
ေရငတ္လို႔ျဖစ္ရတာေတြ။ ။
သုအိုင္စံ
ကားဘီး
ဦးေႏွာက္နဲ႔ အေတြးအေခၚမလိုပါ
အတြင္းသေဘာကိုက ဟာလာဟင္းလင္း
ဘ၀ကို အေရျပားနဲ႔ခ်ရင္းတယ္
ထမ္းသြားရမဲ့ အေလးက တစ္စီးလံုး အျပည့္
လွမ္းသြားရမဲ့ အေ၀းက ခရီးမဆံုးသေရြ႕
ေလဟာ ေက်ာရိုး ေလဟာ အေသြးအသား
ေလကိုစားရင္ အားအင္ျဖစ္တယ္
ဖိနပ္ အသစ္ကို ခ်စ္မိတာက လြဲလို႔
ကြ်န္ေကာင္း ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္ပါ
အေရသိပ္ထူတဲ့
အဲဒီ ကားဘီးလိုေကာင္ေတြ
မူလီေခ်ာင္လာရင္သတိထား။ ။
သုအိုင္စံ
လွိဳင္းရိုင္းမဲလ္တယ္လ္
ပင္လယ္ရဲ႕အကိုးအကားအရ
ဒီပြဲကိုက်င္းပရတာျဖစ္တယ္။
သမိုင္းစာအုပ္ထဲမွာ
ကိုယ့္၀ါက်ကိုယ္ရွာမေတြ႕ရင္
ပထ၀ီစာအုပ္ထဲမွာလည္း
ကိုယ့္ေျမပံုကိုယ္ရွာမေတြ႕ႏိုင္
ကမ္းေတြအကုန္ျပိဳ
သေဘာၤေတြအကုန္ေမွာက္ေစေတာ့ရယ္လို႔
လွိဳင္းေတြေပါက္ကရတီးခတ္ေနတာမဟု
ဒုတ္ေတြဓါးေတြပဲစားလာခဲ့ရတဲ့ႏွလံု
ဘယ္လိုပဲတီးခတ္တီးခတ္
ဒီဂီတပဲရတယ္မဟုတ္လား။
ဘ၀ကိုရြက္လႊင့္ရွာေဖြေနသူမ်ား
ကိုယ္ခံအားေကာင္းၾက
ဒုကၡအခ်င္းခ်င္းေဖ်ာ္ေျဖၾက
ဒဏ္ရာအခ်င္းခ်င္းကုသၾက
လွိဳင္းဂီတကိုေက်ာ္ျဖတ္မယ္။
ေျမျပင္ ေရျပင္ ေ၀ဟင္ ေကာင္းကင္
ဒါ စၾက၀ဠာဖြဲ႕စည္းပံုျပင္တဲ့ပြဲေပါ့
အမွန္တရားေတြပဲဇကာတင္က်န္လိမ့္မ
မိတ္ေဆြတို႔...
ေျချပတ္လက္ျပတ္အနာဂတ္မ်ားကို
မထားရစ္ခဲ့ၾကနဲ့
က်ဳပ္တို႔မိုင္းက်ဳပ္တို႔ရိပ္သိ
ပင္လယ္ရဲ႕အကိုးအကားအရ
သမိုင္းေလးကိုင္းကိုတင္
လွိဳင္းရိုင္းဂီတနဲ႔ပစ္ခတ္
ေဟာဒီေခတ္စနစ္ဆိုးၾကီးကိုသတ္ၾကမ
သုအိုင္စံ
သတင္းစာ
၀ါးတစ္ပင္အျဖစ္နဲ႔
သစ္ပင္ေတြနဲ႔လံုးေထြးလုယက္ရွင္သ
ရိုးျဖတ္တစ္ငုတ္အျဖစ္နဲ႔
အညြန္႔ျဖတ္စြန္႔ပစ္ခံအထီးက်န္ေန
စကၠဴျဖစ္လာရျပန္ေတာ့လည္း
ႏိုင္ရာ၀န္ေလးထမ္းမွလူျဖစ္က်ိဳး
သူတို႔ငါ့ကိုတာ၀န္ေပးၾကျပီ။
အဘိဓာန္ေတြ က်မ္းစာအုပ္ေတြလို
အသိပညာေတြသိုေလွာင္ျပီးမခမ္းနား
တစ္ခါသံုးေကာ္ဖီမွဳန္႔တစ္ထုပ္လို
မနက္လင္းျပီဆိုသူတို႔ငါ့ကိုေဖာက္ေ
ေရးပစ္ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းလို
ဟိုလွန္ဒီလွန္လုပ္ျပီးငါ့ကိုအမွိဳက္ေတာင္းထဲပစ္ထဲ့တဲ့လူကတစ္မ်ိဳး
ခပ္ေကာင္းေကာင္းကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို
ငါ့ကိုဂရုစိုက္ေသခ်ာဖတ္သိမ္းဆည္
အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးပဲရွိတဲ့ဒီေလာကမွာ
သမိုင္းကိုငါမေလ့လာခဲ့ပါဘူး
ငါကိုယ္တိုင္ဟာသမိုင္းျဖစ္ခဲ့တယ္
ေနာင္ႏွစ္မ်ားစြာမွာ
လိုအပ္လို႔ငါ့ကိုျပန္ရွာတဲ့အခါမွ
ငါအသက္ျပန္၀င္လာဦးမွာပါ
အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့
ငါ့သက္တမ္းက ၂၄နာရီ
ဒါေပမဲ့
ကမၻာနဲ႔ခ်ီတဲ့တန္ဖိုးေတြနဲ႔
ငါကသာမာန္လူစကၠဴေလးတစ္ရြက္ပဲ။ ။
သုအိုင္စံ
အခ်စ္ကဗ်ာ စမ္းေရးၾကည့္ျခင္း (၁)
ေမတၱာမွာ ျခစ္ရာေတြနဲ႔
ခ်စ္ရမွာမို႕ ခ်စ္ခဲ့တယ္ ယဥ္သဒၵါ
ဒီလိုနဲ႔
ငါတို႕ရဲ့ ထမင္းတနပ္တာ
၇၄ေတြ
၈၈ေတြ
ေရႊ၀ါေရာင္ေတြ
မင္းရဲ့
လွည္း၀င္ရိုးသံေတြ
အဆက္မျပတ္ညံေနတယ္
ငါ့ရဲ့
ပုဂံေတြ
အဆက္မျပတ္ေျပးေနတယ္
မင္းေရာငါပါ
ေရေသာက္ျမစ္ေတြရွည္လာျမဲ
ေရဘယ္ေလာက္နစ္ေနျပီလဲ
ဆြဲတင္ႏိုင္ခဲ့
ဘာမွ မသီးပြင့္ခဲ့ဘူး...ရတယ္
ဒါေပမဲ့...
သစၥာမွာ အျပစ္အနာေတြနဲ႕
ပစ္ရမွာမို႕ ပစ္ခဲ့တယ္ အၾကင္နာ။ ။
သုအိုင္စံ
မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ား က်မၼာ၀ျဖိဳးေစသား
ဘုရားသခင္လုပ္စာနဲ႔
အမွားျပင္ထားတဲ့ပုစၦာ
မေတာ္တဆဓမၼနဲ႔တီးခတ္ခံရအဓိပၸါယ္
အေပ်ာ္ဘ၀ခဏနဲ႔အျပီးသတ္က်အဆိပ္ျပ
ဘယ္မွာလဲ
အဆိပ္ကင္းတဲ့စိတ္အလင္း
ဘယ္မွာလဲ
ရန္ကင္းတဲ့ဥာဏ္အလင္း
ဘယ္မွာလဲ
စစ္မွန္တဲ့အျဖစ္သ႑ာန္
အမ်ားအျမင္မွာကားစင္တင္လွ်က္ပဲ
တရားသဘင္ဟာအမွားျပင္ဆင္လွ်က္ပဲ
ခင္ဗ်ားပုစၦာဟာ
တအားယုတ္မာတာပဲဗ်ာ။ ။
သုအိုင္စံ
အမည္မဲ့
သမုဒၵရာက
က်ည္ဆံတစ္ေတာင့္ပစ္တင္လိုက္တယ္
ေကာင္းကင္ကို ေရာက္မေရာက္ေတာ့မသိဘူး။
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရဖူးတဲ့
အျပာစစ္စစ္အေရာင္ေတြကို တိမ္ေတြက သိပ္ၾကိဳက္သတဲ့
ေကာင္းကင္ကို စစ္ထိုးဖို႔
တိမ္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ ညီညြတ္ရမယ္တဲ့
အေ၀းေရာက္တိမ္ေတြကို ေလလႊတ္ေခၚလိုက္တယ္။
ၾကည့္စမ္းပါဦး
အတန္းလိုက္ အတန္းလိုက္
အုပ္စုလိုက္ အုပ္စုလိုက္
တိမ္တိုက္ၾကီးေတြ တိမ္တပ္မေတာ္ၾကီးေတြ
ေတာ္လွန္စစ္လား က်ဴးေက်ာ္စစ္လား
စစ္ျပင္ထားတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး
တကယ္ကို သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး
တိမ္ေတြရဲ့ လမ္းစဥ္မွားလို႔လား
ေဖာက္ျပန္တဲ့ တိမ္ပါမႊားေလးေတြေၾကာင့္လား
တိမ္ေတြရဲ့ ညီညြတ္ေရးထဲ ဗံုးခြဲခံလိုက္ရတယ္။
၀ုန္း ဂ်ိန္း ေပါက္ကြဲ
မိုးသည္းသည္းထဲ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြ လန္႔ေအာ္ျဖတ္ေျပး
ဒါ တိမ္ေတြရဲ့ ေသြးေတြလား
တိမ္ေတြရဲ့ မ်က္ရည္လား
ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ေရာသြားတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။
အေျခအေနေတြ ၾကည္စင္သြားတဲ့အခါ
ေကာင္းကင္က စာတစ္ေစာင္က်လာတယ္
"တစ္ေကာင္ေကာင္ကမ်ား
ငါ့ေအာက္မွာ ေကာင္းကင္တစ္ခု ထပ္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ရင္
ငါ့ေကာင္းကင္ ငါျပန္ရုပ္သိမ္းသြားပါ့မယ္ ခ်စ္သူရယ္" တဲ့...
ကမၻာေျမက ဘာျပန္ေျပာလိုက္တယ္ထင္လဲ
"မ်က္ရည္ပဲ ေပးေပး
တံေတြးပဲ ေထြးေထြး
ေသးပဲ ေပါက္ခ်ေပါက္ခ်
ခ်စ္ရတာ သူ႔တစ္ေယာက္ထဲပါ
စိုစြတ္ရတာ သိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္" တဲ့။
တိမ္ေတြကေတာ့ လုပ္စား ခံလိုက္ရတယ္။ ။
တစ္ေယာက္ေယာက္က အေပၚက ကဗ်ာကို ေခါင္းစဥ္မပါ ဘာမပါနဲ႔ ေရးခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ ဖတ္ၾကည့္ ခံစားျပီး အခုလို ခ်ေရးတဲ့ အဆင့္အထိ၊ ေရးခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းျပေနခဲ့လို႔............
ကမၻာေပၚမွာ GREEN PEACE လိုအဖြဲ႕ၾကီးေတြက သစ္ပင္ေတြကို ပို ပို စိုက္ပ်ိဳးသလိုမ်ိဳး လူေတြကလည္း လူေတြကို ပို ပို ျပီးေမြးဖြားေနၾကတယ္။ အဲဒီသစ္ပင္နဲ႔ အဲဒီလူေတြအတြက္ ေလေကာင္းေလသန္႔နဲ႔ ေရေကာင္းေရသန္႔ေတြ လံုေလာက္ေရးဟာ သူ႔မွာ အတိအက်တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ေကာင္းကင္က ယံုၾကည္တယ္။ တစ္ခုတည္းေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္က ကမၻာေျမဟာ သူ႔ခ်စ္သူဆိုတာပါပဲ။ သူတာ၀န္ယူထားတဲ့ကိစၥ သူစတင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့တာေပါ့... ပထမဦးဆံုး သမုဒၵရာ
ေတြဆီကို အေၾကာင္းၾကားခဲ့တယ္။ ကမၻာေျမေပၚက စုေဆာင္းလို႔ရသမွ် ေရဆိုးေရေကာင္းေတြကို အသြင္တစ္မ်ိဳးေျပာင္းျပီး သူ႔ထံတင္ပို႔ေပးဖို႔ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ သမုဒၵရာဟာ ကမၻာေပၚက အၾကီးမားဆံုး ေရွးအက်ဆံုး RECYCLE စက္ရံုၾကီးျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီစက္ရံုၾကီးက ဘယ္ေလာက္ထိ နည္းပညာေျမာက္သလဲဆိုရင္ ေဟာဒီလို မ်က္ျမင္ထင္ရွားေတြ႕ေနရတဲ့ေရေတြ
ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ႔ ေကာင္းကင္က သူ႔ရဲ့က်ယ္ျပန္႔သမွ် အေရျပားၾကီးကို ပိုက္ကြန္သဖြယ္ျဖန္႔ကား အုပ္မိုးထားလိုက္တယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သမုဒၵရာရဲ့ ပို႔ကုန္မွန္သမွ် သူ႔လက္ကမလြတ္ေစရတဲ့။ ကဲ...သမုဒၵရာကိုလည္း ေက်ာခိုင္းခဲ့ျပီ။ အေပၚမွာကလည္း ေကာင္းကင္က ဆီးလား မိုးလားနဲ႔။ ေ၀့လည္ေ၀့လည္ ျဖစ္ေနတဲ့ အခိုးအေငြ႕ေတြဟာ သူတို႔ခ်င္း နီးစပ္ရာ ခ်စ္ၾကိဳက္ၾက မ်ိဳးပြားၾကနဲ႔ ေလထုထဲမွာ တိမ္ ကမၻာၾကီး ျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။ အခုလို ထုနဲ႔ ထည္နဲ႔ တိမ္ဘ၀ကို မရခင္ကတည္းက ေရခိုးေရေငြ႕ေတြဟာ ေကာင္းကင္ရဲ့ အျပာေရာင္ကို ျမင္ဖူးျပီး သိပ္လိုခ်င္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။ တိုးတက္တဲ့ အေတြးအေခၚဆိုမလား မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆ ဆိုမလားပဲ။ အဲဒီအေတြးအေခၚရွိေနတဲ့ တိမ္ေတြဟာ တိမ္မွန္သမွ် ညီညြတ္ေရး၊ စစ္ထဲ၀င္ေရးကို ဦးေဆာင္စည္းရံုးျပီး တိမ္တပ္မေတာ္ၾကီးကို တည္ေထာင္၊ ေကာင္းကင္ကိုသိမ္းပိုက္ေရးလမ္းစ
အဲဒီလို ေကာင္းကင္က အကြက္ေစ့ေစ့ အလုပ္ရွဳပ္ေနခ်ိန္မွာ ကမၻာေျမဟာ သူမကိုသူမ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြနဲ႔ဖုံးျပီး (ခင္ပြန္းအေ၀းေရာက္ေနတ့ဲ ဇနီးတစ္ေယာက္ရဲ့ ရုန္းကန္ရင္ဆိုင္မွဳမ်ိဳးနဲ႔) ေနပူဒဏ္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ ကာကြယ္ေနရတာပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ေကာင္းကင္က ေရေတြ ပို႔ေပးမွကို ျဖစ္ေတာ့မွာေလ။ ဒီေတာ့ ေကာင္းကင္ဟာ သူ႔လက္သန္သန္ၾကီးေတြနဲ႔ တိမ္ေတြကို စတင္ ညွစ္ေခ်ေတာ့တာပဲ။ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ တိမ္ေတြဟာ ေကာင္းကင္ရဲ့ စနစ္တက် တိုက္ခိုက္ညွစ္ေခ်မွဳေအာက္မွာ ေရျဖစ္သြားရတာေပါ့။ ၾကည့္ေလ..ေကာင္းကင္ရဲ့ လက္ေမာင္းၾကီးေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား သန္မာထြားက်ိဳင္းလာလိုက္တာ ကမၻာဦးထဲက ဆိုပါေတာ့။
ေျမျပင္ကို ေရပို႔ေရး ကိစၥၾကီးျပီးသြားေတာ့ ေလေတြက ေကာင္းကင္ရဲ့ကတိအတိုင္း မုန္တိုင္း ျဖစ္ခြင့္ကို ေတာင္းဆိုလာၾကျပီ။ သိပ္သိတာေပါ့။ ေကာင္းကင္ပဲဟာ။ အားလံုးထက္လည္လို႔ အေပၚကေန ေကာင္းကင္လုပ္ေနတာေပါ့။ ဒီအကြက္ကိုလည္း သူပဲဆင္ခဲ့တာေလ။ ေလေတြရဲ့ ပါးစပ္ကေန ဆႏၵနဲ႔ ေတာင္းဆိုလာတဲ့ အခ်ိန္အထိကို အသာေလးၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေစာင့္ေနခဲ့တာ။ တကယ္ေတာ့ ေကာင္းကင္ဟာ ေလေတြ မုန္တိုင္း ျဖစ္ေရး/ မျဖစ္ေရးကို စိတ္မ၀င္စားဘူး။ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ကမၻာေျမကို ေလေကာင္းေလသန္႔ေတြ ပို႔ေရးမွာ မုန္တိုင္းသိပ္ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ေလထု ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြေလးေတြကို အသံုးခ်လိုက္တာပါ။ သူ႔ရဲ့လမ္းစဥ္ကိုက တစ္ဖက္လွည့္လမ္းစဥ္ပါ။ "ေလေတြကို ေခ်မွဳန္းေရး" တဲ့။
ေကာင္းကင္ဟာ သူ႔ေတာင္ပံနဲ႔ ေလထုကို တ၀ုန္း၀ုန္ရိုက္ခ်။ ျပီးေတာ့ ေျခသည္းေတြနဲ႔ ျပန္ကုတ္တင္။ အဲဒီလို သံုးေလးခါေလာက္ လုပ္ျပီးေရာ ကမၻာေပၚက ေတာင္တန္းၾကီးေတြဆီ တည့္တည့္ခ်ိန္ရြယ္ျပီး ေလထုကို တအားကုန္ လႊဲပစ္ထုတ္လိုက္တယ္။ ေလထုဟာ ေကာင္းကင္ရဲ့ လက္ကအထြက္မွာ ဘာမွမျဖစ္ေသးေပမယ့္ လမ္းတစ္၀က္မွွာ မုန္တိုင္းျဖစ္သြားတယ္ေလ။ မုန္တိုင္းတစ္ေကာင္အေနနဲ႔ ေတာင္တန္းၾကီးေတြကို ေျပးခြပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေတာင္တန္းၾကီးေတြက မုန္တိုင္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ရိုက္ခ်ိဳးတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္ဆံုး အရင္းစစ္လိုက္ေတာ့ ကမၻာေျမေပၚမွာ ေလေကာင္းေလသန္႔ေတြ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့တာေပါ့။
(ကဲ..ဆိုၾကပါစို႔ဗ်ာ။ အဲဒီလို ေရ ေလ အစံုအလင္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ကမၻာေျမရဲ့ ခံစားခ်က္က ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုတာ သင္တို႔ရဲ့ခ်စ္သူေတြက ပိုသိမွာပါ။ ကမၻာေျမရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းတဲ့အခါ ဆံုးရွံဳးပ်က္စီးခဲ့ရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ေရၾကီးတဲ့ ဒုကၡ မုန္တိုင္းသင္တဲ့ဒုကၡ စတဲ့ဒုကၡေဘးၾကီးေတြမွာ ျမိဳ႔ ရြာ သစ္ပင္ အေဆာက္အအံု တိရစၦာန္အပါအ၀င္ လူေတြပါ ဆံုးရွံဳးခဲ့ရတာပါ။ ေရာဂါတစ္ခုကို ကုသရာမွာ ေသြးျဖဴဥေတြ က်ဆံုးသြာသလိုမ်ိဳး ျဖစ္မွာပါ။ ဒီေတာ့ မုန္တိုင္းတစ္ခုကို ရိုက္ခ်ိဳးဖို႔ ေတာင္တန္းၾကီးေတြ လိုအပ္သလိုမ်ိဳး ေလေကာင္းေလသန္႔ေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံၾကိဳဆိုတဲ့အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ စီးကရက္စက္ရံုေတြကိုေရာ မဖ်က္ဆီးသင့္ေပဘူးလားလို႔......
( မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ စာတစ္ပုဒ္ဟာ ေခါင္းစဥ္ရွိသင့္တယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက္ခံယံုၾကည္ရင္ ဒီစာတစ္ပုဒ္လံုးအတြက္ "ေသာက္လို႔ေကာင္းတဲ့စီးကရက္" ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆိုင္/ မဆိုင္ မသိပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီအယူအဆၾကီးေၾကာင့္ ဘယ္တုန္းကမွ အိပ္ေရးမပ်က္ခဲ့ဖူးတာ သိပ္ေသခ်ာေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းၾကီး ယံုၾကည္ေနတုန္းမို႔........။
သုအိုင္စံ
၀၇/၀၄/၂၀၀၁
သူမႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ မ်က္ႏွာသစ္ခြက္
သူမသည္...။
ရင္ကိုခြဲ
အသဲကို ျဖတ္ဆင္းေစခဲ့
ေဟာဒီ ျမစ္ႏွစ္သြယ္
ေပါင္းစပ္ျခင္းရဲ့ အနာဂတ္
ဧရာ၀တီကို ႏို႔တိုက္ခဲ့ရ။
အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္း
ရိုးမတံတိုင္းေတြနဲ႔ ျခံရံ
အလ်ားရွည္ရွည္
ေတာင္တန္းေတြနဲ႔ ကာရံ
ျမစ္ေတြကို ေျပးအားသန္ေစခဲ့
ျမစ္ေတြကို ေျပးလမ္းမွန္ေစခဲ့။
စီးဆင္းခဲ့ၾက
ျမစ္ေတြ ရဲရဲၾကီး စီးဆင္းခဲ့ၾက။
ဘယ္ရင္အံုကို
ခပ္ျပင္းျပင္း ေဖာက္ဆင္း
ခ်င္းတြင္းလို အရာေတြ
လာခဲ့
ဒဏ္ရာေတြကို သယ္လာခဲ့
ဧရာ၀တီထဲ ပစ္ထဲ့။
စစ္ေတာင္းေတြအေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိရဲ့
ၾကားဘူတာကေန ျဖတ္တက္
အရွိန္သြက္သြက္နဲ႔ ပန္း၀င္ခဲ့
ဒါေပမဲ့
စစ္ေတာင္းဟာ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ျဖစ္တယ္။
အစဥ္အလာၾကီးမားတဲ့ သံလြင္
ညာလက္ဖ်ံေပၚမွာ ၾကီးျပင္း
မ်ားစြာေသာ ယံုၾကည္ျခင္းေတြကို မ်ိဳမ်ိဳခ်
ပင္ပန္းလွေပါ့
သင့္ေက်ာေပၚက
ဇက္ေၾကာတက္ေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြနဲ႔
နာတာရွည္ ပိန္ခ်ံဳးေနတဲ့ ယမ္းေငြ႕ေတြကို
ခါခ်ခဲ့
ျငိမ္းခ်မ္းတည္ျငိမ္တဲ့
ေရကမၻာသစ္ဆီ ခရီးဆက္မယ္။
ထိုအရပ္၌
ေမခမ်ား
မလိခမ်ား
ျမစ္င၀န္မ်ား
တနသၤာရီမ်ား
စစ္ေတာင္းမ်ား
ခ်င္းတြင္းမ်ား
ဧရာ၀တီမ်ား
............မ်ား
စကားတိုးဆိတ္
တိတ္တိတ္ အိပ္စက္ကြယ္။
ေဟာဒီမွာ
ကိုယ္စီကိုယ္ငွ မွ်မွ်တတ ေလွာ္ခပ္
ကိုယ္စီကိုယ္ငွ လွလွပပ ေပ်ာ္ၾက
ျပည္ေထာင္စု...အနာဂတ္...ပင္လယ္ျ
သူမသည္ ပင္ကို လွ၏
သူမသည္ အလွဆင္ခ်င္၏
သူမ မ်က္ႏွာသစ္ေနသည္။ ။
သုအိုင္စံ
နယ္စပ္တိုက္ပြဲမ်ား
ေတာင္ယာကို
ေလာင္စာလုပ္ထားတဲ့
ေတာမီးက
ေဒါၾကီးတယ္
အလွတရားေတြ
ျခစားသြားျပီးေနာက္
အနာဂတ္ကိုယ္တိုင္
ျပာက်ငိုမွိဳင္ေနေတာ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ့ေမတၱာ
ခ်စ္သူက တစ္ေန႔ႏွင္းဆီတစ္ဖူးပန္တယ္
က်ေနာ္က တစ္ေန႔ စီးကရက္တစ္ဘူးေသာက္တယ္
က်ေနာ္တို႔ရဲ့ စုဗူးေတြ အသံတိတ္သြားတဲ့ေန႔မွာ
အေမ့ ပိုက္ဆံအိပ္ ေျခရာလက္ရာ စပ်က္ခဲ့တာပါ။
အေမက က်ေနာ့္လက္ခ်က္မွန္း သိတဲ့အခါ
ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဖြင့္ထားေပးတယ္ဗ်ာ
ပြင့္ေနတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ခိုးရတာ
ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကိုယ္ ေစာ္ကားသလိုပါပဲ
အဲဒါနဲ႔...
က်ေနာ္ စီးကရက္ျဖတ္ျပီး ႏွင္းဆီစိုက္ဖို႔လုပ္တယ္
ခ်စ္သူက ႏွင္းဆီအစား ဘ၀တစ္ခုကိုပဲ ပန္ေတာ့မယ္လို႔ေျပာတယ္
က်ေနာ့္ ဘ၀ကို ရဲရဲၾကီး ခ်စိုက္ေပးလိုက္တယ္
အဲဒါေတာင္ အေမ့ပိုက္ဆံအိတ္က ပြင့္ေနတုန္းပဲ။ ။
သုအိုင္စံ
တနဂၤေႏြဇာတ္လိုက္
တစ္မိနစ္ေလးေနာက္က်ရံုနဲ႔
တစ္နာရီေလာက္ထပ္ေစာင့္လိုက္ရတဲ့
တနဂၤေႏြခရီးသြားလိုပဲ
ဘ၀က မလိုအပ္တဲ့ကြက္လပ္ေတြကို ျဖည့္ ျဖည့္ ေနရတယ္။
တစ္နာရီ တစ္ေခါက္ေလး ေျပးဆြဲတာေတာင္
အခ်ိန္မမွန္ေနာက္က်တတ္တဲ့
တနဂၤေႏြရထားလိုပဲ
ဘ၀မွာ...
အလာက်ဲ အပ်င္းၾကီးတဲ့လိုအပ္ခ်က္ေတြ ပို ပို လာခဲ့တယ္။
ခရီးသည္ေတြ ရွိ ရွိ မရွိ ရွိ
ရထားေတြ လာ လာ မလာ လာ
အဲဒီမွာထိုင္ေစာင့္ေနရွာတဲ့
တနဂၤေႏြဘူတာရံုလိုပဲ
ဘ၀ဟာ ပရိတ္သတ္မရွိလည္း ေဖ်ာ္ေျဖေနရမွာပဲ။
ေစ်းေကာင္းေကာင္းရလို႔
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ တနဂၤေႏြေန႔မွာ ေရာင္းစားလိုက္ရဲ့
ေငြကိုက္ခံရတဲ့ အဓိပၸါယ္ေသေတြ။
မေျပလည္ရွာတဲ့ ဘ၀ေလးအတြက္
ေျဖဆည္ရာ ဓမၼေတးတခ်ိဳ႕ကို
တနဂၤေႏြေန႔နဲ႔ တီးခတ္လိုက္တယ္
"အာမင္" ။ ။
သုအိုင္စံ
ေခါင္းေဆာင္ေတြေခါင္းထဲ တည့္တည့္ပစ္လိုက္တဲ့ေမးခြန္း
ငါ့ရဲ့ေလာဘေတြအကုန္လံုးေပါင္းမွ
ဒီပန္းသီးတစ္လံုးစာေတာင္မရွိပါဘူ
ပန္းသီးထဲကပိုးေကာင္ေတြကလည္း
တစ္ဝက္ခ်န္တစ္ဝက္စားေရးမူနဲ႔
မနက္ဖန္ကိုဆက္သြား (လူသားဆန္ဆန္)။
ေရခဲေသတၱထဲကေဆာင္းဥတုတစ္ခုလို
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ရစ္ပတ္ထုပ္ပိုး
မပုတ္သိုးရံုသေဘာတရားမ်ားကလည္း
အဓိပၸါယ္ဆြဲဆန္႔ေရးသင္ခန္းစာနဲ႔
အမူးလြန္ဒသနေတြကိုပဲစားျမံဳ႕ျပန္
ေနကလည္းက်ဲက်ဲေတာက္
ေရကလည္းနည္းနည္းေလာက္နဲ႔
ကႏၱာရကိုျဖတ္သန္းလာတဲ့ခရီးရွည္မ်
အိုေအစစ္ေတြအဝွက္ခံထားရတဲ့ေခတ္ၾ
အထက္ပါတို႔သည္
ခင္ဗ်ားတို႔၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္၍
ေအာက္ပါတို႔သည္
ကြ်န္ပ္တို႔၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္သည္။
ဒုကၡေတြရွဳပ္ပြျပီး ေရရွည္ေသေနတဲ့ ဒီႏိုင္ငံသားအုပ္စုဘဝၾကီး
ဘာလုပ္လို႔ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတဲ့က်ဳပ္တို႔ျပည္သူေတြက ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ (အခုခ်က္ခ်င္းေျဖ)။ ။
သုအိုင္စံ စားလို႔ေကာင္းတဲ့အတၱ
ရပ္တည္ခ်က္ကို ခုတ္ခြဲလိုက္ေတာ့
မာနကထေအာ္
လာမေစာ္ကားနဲ႔။
မာနကိုဆြဲျဖဲလိုက္ေတာ့
ရပ္တည္ခ်က္ကေတာင့္ခံ
တစ္ေယာက္မက်န္လာခဲ့။
ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔မာန
ေပါင္းစပ္
ေရာင္းလို႔မရတဲ့အတၱဟာ
သူ႔ကိုယ္သူမ်ိဳခ်သြားခဲ့။ ။
သုအိုင္စံ နည္းနည္းပိုေတြး
လိုခ်င္တာအလင္းဗ်
အပူမဟုတ္ဘူး
လူကေနေရာင္ထဲေဆးလိပ္ဖြာညည္းတယ္။
နည္းနည္းေလးေတာင္းအပူမခံႏိုင္ေတ
အလင္းကိုယ္တိုင္ေလာင္ျမိဳက္ခဲ့ရ
ေနကဆိုေနၾကေတးပဲဆိုတယ္။
လူကေဆးလိပ္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္တယ္။
မီးကိုသတ္ခဲ့ေလဗ်ာ
အဲဒါအပူပဲ
ေဆးလိပ္မေသာက္တတ္တဲ့မီးခိုးေငြ႕
လူေရးတဲ့ကဗ်ာလူနားမလည္တာဆန္းလား
သုအိုင္စံ အမွိဳက္
ေနာက္ဆံုးပါတီမွာ ေနာက္ဆံုးေသာက္ခဲ့တဲ့ခြက္ဟာ
အခုမွ ပထမဦးဆံုးေသာပ္ဖူးတဲ့ အမ်ိဳးအစားပဲ
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ
အရက္နာက်ေနတဲ့ ထံုးစံအတိုင္းေတြနဲ႔
ကိုယ့္ဖိုင္ကိုကိုယ္ဖြင့္လိုက္ျ
ကိုယ္အပ်င္းေျပ ကစားေနၾက
ရန္သူတစ္ေထာင္ဆိုတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္
ကိုယ္ေရးေနတဲ့
လူ ၆ ကုေဋမနက္စာ ဆိုတဲ့ပရိုဂရမ္
ကိုယ္စစ္ေသြးစစ္မာန္ေတြၾကြခဲ့မိ
ကိုယ္ရရွိေနတဲ့ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ေတြ
အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ၾကိဳးစားေသြးခဲ့
ကိုယ္တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ လူ႔ေရးလူ႔ရာပါတီေတြရဲ့
အမွတ္တရ အရွဳပ္အထုပ္ယဥ္ေက်းမွဳ
ဆုတ္လမ္းေပၚအၾကိမ္ၾကိမ္ေလွ်ာက္ခဲ့
ကိုယ္ပစ္ေသာ္လည္းမထိတဲ့ ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း ပစ္မွတ္
မဆပ္ျဖစ္လိုက္တဲ့ မိဘေက်းဇူး
အနာဂတ္တစ္ခုလံုးေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ အနာဂတ္လမ္းမၾကီး
အဲဒါေတြအားလံုး
ကိုယ့္ဖိုင္ထဲကေနေပ်ာက္ဆံုး
ေနာက္ဆံုးပါတီမွာ
ေနာက္ဆံုးေသာက္ခဲ့တဲ့ခြက္ဟာ
ဥေပကၡာပဲ။
အမွိဳက္ကားေမာင္းတဲ့ဘုရားသခင္
ကိုယ့္ကိုျမန္ျမန္ျမင္ေစေတာ့။ ။
သုအိုင္စံ
လူ၊ ရယ္ဒီမိတ္မ်ားႏွင့္.....ျဖစ္တည္
သို႔.....ေလာကၾကီး
ကြ်န္ပ္ (လူသားေလာင္းေလး) မွ ေအာက္ပါ ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္ယူအသံုးျပဳလိုပါသျဖင့္ စနစ္တက်စီစဥ္ေပးထားပါ။ မၾကာခင္ ဘဝတစ္ခုႏွင့္ လာေရာက္ေပးေခ် လက္ခံယူပါမည္။
(၁) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ေလထုခပ္သန္႔သန္႔
(၂) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ မိခင္ႏို႔ရည္
(၃) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အမည္နာမတစ္ခု
(၄) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အမွန္တရား*
(၅) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အထင္ေသးမွဳ
(၆) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အတင္းအဖ်င္း
(၇) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ျပည္သူပိုင္တံေတြးခြက္
(၈) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစစ္စစ္*
(၉) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အၾကင္နာတရား*
(၁၀) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အျပန္အလွန္ေလးစားဆက္ဆံမွဳ*
(၁၁) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း
(၁၂) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးႏွဳပ္ခမ္း
(၁၃) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္
(၁၄) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ လြပ္လပ္မွဳ*
(၁၅) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ဥပေဒ
(၁၆) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ေလာဘနဲ႔အတၱ
(၁၇) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ေစာ္ကားမွဳ
(၁၈) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ သစၥာမ်ား
(၁၉) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား*
(၂၀) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ကေမာက္ကမမ်ား
(၂၁) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းမ်ား
(၂၂) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ လိုလိုမယ္မယ္ ဟိုဟာဒီဟာမ်ား။ ။
သို႔.....လူသားေလာင္းေလး
မွာထားေသာပစၥည္းမ်ား အဆင္ေျပေသာ္လည္း အထက္စာရင္းပါ (*) ၾကယ္ပြင့္ျပထားေသာ အရာမ်ားကို ကြ်န္ပ္တို႔ ထုပ္လုပ္ေရာင္းခ်ျခင္း မျပဳႏိုင္ေသးသျဖင့္ ဝမ္းနည္းရပါေၾကာင္း။ သို႔ပါေသာ္လည္း ယခုလိုလာေရာက္အားေပးမည့္ လူၾကီးမင္းအား လူ႔ဘဝတြင္ ေသခ်ာအသံုးတည့္ႏိုင္မည့္ ေအာက္ပါပစၥည္းမ်ားအား ကြ်န္ပ္တို႔ေလာကၾကီးမွ ေမတၱာလက္ေဆာင္အျဖစ္ ျပင္ဆင္ထားပါသည္။ လာေရာက္ေပ်ာ္ေမြ႕ႏိုင္ပါေစ။
(၁) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ မွားယြင္းခြင့္
(၂) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အာဃာတနဲ႔စပယ္ရွယ္အမုန္းခပ္မ်ားမ်
(၃) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ အဆင္သင့္မျဖစ္မွဳမ်ား
(၄) အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ေခါင္းတလားတစ္လံုး။ ။
သုအိုင္စံ
လြင္ျပင္ထဲမွာ
လွိဳင္းတံပိုးေတြကသာ
တိုးၾကိတ္မ်ားျပားေနတာပါ
ေရျပင္ကတစ္ခုထဲ။
စိတ္အတြင္းသားကို
စိတ္အေရျပားနဲ႔ပတ္ထုတ္
လူက ေၾကာင္လို ျဖစ္တည္မွဳကို ၾကြက္ခုတ္တယ္။
ေလာဘနဲ႔ ပါးနပ္စြာ အႏိုင္က်င့္ခြင့္ရမယ္
အတၱလက္သည္းဝွက္နည္း က်င့္သံုးခြင့္ရမယ္
လူ႔နည္းလူ႔ဟန္နဲ႔ သစၥာကုိ လွည့္စားခြင့္ရမယ္
ကိုယ့္ရွင္ျခင္းကို သူ႔ေသျခင္းနဲ႔ သယ္ေဆာင္ခြင့္ရမယ္။
လူတစ္ဦးရဲ့ရွင္သန္မွဳဆိုတာ
အမွန္/အမွားတစ္ခုဆိုပါစို႔
လူတစ္ဦးရဲ့ရွင္သန္မွဳဟာ
လွိဳင္းတစ္လံုးရဲ့အားမာန္ဆိုပါစို
အမွန္/အမွားေတြကသာ
ထိုးၾကိတ္စကားမ်ားေနတာပါ
သခၤါရကတစ္ခုထဲ။ ။
သုအိုင္စံ
ေျခရာေတြရဲ့ ရုပ္ၾကြင္း ဒ႑ာရီ
ထမင္းတစ္နပ္အတြက္လာတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ခ်င္ျခင္းခဏအတြက္လာတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးျပည့္တန္ဆာအိမ္ထဲဝင္သြားတယ္
ေပးမဲ့ေျခလွမ္းက နာသံုးနာ ဆိုတဲ့စာအုပ္ေလးကိုင္ထားတယ္
ယူမဲ့ေျခလွမ္းက ပညာမဲ့ေနတဲ့ ဦးေႏွာက္တစ္လံုးဖြင့္ထားတယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးစာသင္ခန္းထဲဝင္သြားတယ္။
အျမဲတမ္း မုန္႔ဆာေနတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
အျမဲတမ္းမုန္႔ရွာေဖြေနရတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးေမတၱာစက္ဝိုင္းထဲဝင္သြားတယ္
ေရာဂါကိုႏွိမ္နင္းကုသေနတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေရာဂါကို သယ္ေဆာင္လာေပးတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးေဆးခန္းထဲဝင္သြားတယ္။
အႏိုင္ရေပ်ာ္ရႊင္ေနမဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ရွံဳးနိမ့္ေၾကကြဲေနမဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
သေရရခံစားမွဳမဲ့ေနမဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၃ မ်ိဳး တရားရံုးထဲဝင္သြားတယ္
လက္ေဝွ႔ၾကိဳးဝိုင္းေပၚတက္သြားတယ္
ေဘာ္လံုးကြင္းထဲဝင္သြားတယ္။
ဝဖီးေနတဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ၾကီးကို လက္ကဆြဲလာတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
တစ္မိသားစုလံုးရဲ့ အနာဂတ္ကို ခါးစည္းထားတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳး အလုပ္ရံုထဲဝင္သြားတယ္
ကုမၸဏီတစ္ခုထဲဝင္သြားတယ္။
ေလာဘေတြတနင့္တပိုးနဲ့ ဝင္သြားတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေသာကေဝအျဖစ္ဆိုးနဲ႔ ထြက္လာတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေလာဘရဲ့ေပ်ာ့ကြက္ကို အျမတ္ထုတ္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးေလာင္းကစားရံုထဲဝင္သြားတယ္
ေပးဆပ္ရင္းရယူမဲ့ သ႑ာန္တူေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေျခလွမ္းရယ္
ရယူရင္းေပးဆပ္မဲ့ သ႑ာန္တူေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေျခလွမ္းရယ္
အခ်စ္ဗဟိုျပဳေျခလွမ္းတစ္မ်ိဳး ၂ ေယာက္အိပ္ကုတင္ေပၚခုန္တက္သြားတယ္
ပဋိပကၡေတြကိုျမွားလိုခြ်န္ထားတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ပဋိပကၡေတြကို အဆိပ္လူးထားတဲ့က်ည္သီးေတြနဲ႔ ေျခလွမ္းရယ္
အမုန္းဗဟိုျပဳေျခလွမ္းတစ္မ်ိဳးစ
တစ္ေယာက္ရဲ့ရင္ဘတ္ထဲ တစ္ေယာက္က အက်ဥ္းက်သြားတဲ့ ကိုယ္စီ ေျခလွမ္းရယ္
အက်ဥ္းက်ျခင္းကိုေကာင္းခ်ီးေပးတဲ့
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳး မဂၤလာေဆာင္မ႑ာပ္ထဲဝင္သြားတယ္။
ေရြ႕လိုက္ ရပ္လိုက္ ရပ္လိုက္ေရြ႕လိုက္ ခပ္ညံ့ညံ့ ေျခလွမ္းရယ္
တစိုက္မတ္မတ္ ခ်ီတက္သြားတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးခရီးတစ္ခုထဲဝင္သြားတယ္။
ပုခံုးကိုနင္းတက္သြားတဲ့ အရပ္ျမင့္ခ်င္စိတ္နဲ႔ ေျခလွမ္းရယ္
ေအာက္ေျခကင္းကိုလံုေအာင္ေစာင့္ေ
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမွဳထဲဝင္သြ
ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးတတ္တဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကို ေရးခ်ယ္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳး မဲရံုထဲဝင္သြားတယ္
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္သြားတယ္။
အေဝးကျပန္ဆင္းလာတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
အေဝးကိုဆက္တက္သြားမဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳးေလယာဥ္ေလွကားကိုနင္းသြားတယ္
ထြက္ေျပးေနတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
လိုက္ဖမ္းေနတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳး လြပ္လပ္မွဳကိုျဖတ္ျပီး ဥပေဒထဲဝင္သြားတယ္။
ေသြးစုပ္ဖိႏွိပ္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
အံုၾကြေပါက္ကြဲေနတဲ့ ေျခလွမ္းရယ္
ေျခလွမ္း ၂ မ်ိဳး revolution ကိုျဖတ္ျပီး evolution ထဲဝင္သြားတယ္။
မာနေတြ တန္ဖိုးေတြကိုယ္စီေတြနဲ႔
မ်ားျပားကြဲျခားတဲ့ေျခလွမ္းေတြ
ဘယ္ကေနလာခဲ့ပါသလဲ။
တခါတုန္းက...
ေလာ က ထဲ ကို
ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔မွန္းမသိတဲ့
ေျခလွမ္းတိုင္းေျမာက္မ်ားစြာဝင္
ေျခလွမ္းတိုင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ယမ္းမအတတ္တဲ့
"သခၤါရဗံုး" တစ္လံုးစီ ေက်ာပိုးလာၾကတယ္
"လူသားဟာ သက္ရွိအာဏာရွင္ ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔" တဲ့
"သခၤါရဗံုး "ဟာ
ဘုရားသခင္ၾကိဳေရႊ႕ထားတဲ့အကြက္ျဖ
ဒ-႑ာ-ရီ-ထဲ-မွာ။ ။
သုအိုင္စံ
(၁၈) ႏွစ္ေအာက္မဝင္ရ
အရက္သမားလူထြက္ေတြ
ဘုန္းၾကီးေဟာင္းေတြ
စိတ္ခမ္းႏိုင္ငံေရးသမားေတြ
စစ္က်န္စစ္သားေတြ
စုေပါင္းတီးခတ္တဲ့
ေလာကီ ႏိုက္ကလပ္တဲမွာ ပုထုဇဥ္ဂီတ။
ေအာင္ျမင္မွဳတို႔ ဘုန္းဘုန္းေသေသာ
ေပးဆပ္မွဳတို႔ အဓိပၸါယ္အေသာ
လူ႔တန္ဖိုးတို႔ လူရုပ္မေပါက္ေသာ
ဒီေျမရဲ့ စိတ္က်ေရာဂါဟာ
အျမဲစိမ္းသစ္ေတာတစ္ခုလို က်မၼာလို႔
စပိန္ႏြားရိုင္းတစ္ေကာင္လို သန္စြမ္းလို႔။
အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးေနတုန္း
ေလာကလက္ေဆာင္ဆိုးေတြ လာဘ္ထိုးခံရအတိတ္မ်ား
ျဖစ္တည္ျခင္းကို ပံုသြင္းမွားခဲ့ေသာ
တစ္ခင္းလံုးပိုးက် ဥယာဥ္မွဴးရဲ့ စိတၱဇမ်ား
အရာရာဟာ
ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ၾကီးလို လုပ္ၾကံခံရျပီးေနာက္
ဒီအခန္းရဲ့ ေစာင့္ေရွာက္မွဳမွာ တည္ျငိမ္။
ဒီမွာေတာ့
အနာဂတ္ေတြ အိမ္မက္ေတြ
ေလာဘေတြ ရမၼက္ေတြ
အံဝင္ဂြင္က်မွဳေတြ ဆႏၵတြ
အားလံုးေသခဲ့
ဒုတ္ျပီးဓါးျပီး အေတြ႕အၾကံဳတို႔နဲ႔ ရင့္ေရာ္ရင့္က်က္တယ္။
ဘုရားအပါးပါးတို႔ရဲ့ ဥေပကၡာေျမဆိုတာ
ဘာစိုက္စိုက္ မေပါက္တဲ့ ဆာဟာရ ေပါ့ကြာ။ ။
သုအိုင္စံ
အသံုးမျပဳရေသးေသာဆႏၵမ်ား
(၁)
ငါ့အသက္ထက္ ဆထက္မ်ားစြာ
ရွည္ၾကာရင့္အို ဗံုးခိုကတုတ္
ခပ္စုတ္စုတ္ဟာ ငါ့တိုက္တာေပါ့။
ငါဆိုတာက ထာဝရလင္း
ထင္းမီးဖိုေဘး ေမြးဖြားခ်က္ျဖတ္
ေသနတ္သံၾကား ဗံုးဆံၾကားမွာ
ၾကီးထြားလူျဖစ္ ရွစ္ႏွစ္အရြယ္
ေကာင္ေလးငယ္ငယ္။
စာအုပ္မဟုတ္ ခဲတံမဟုတ္
လြယ္အိပ္စုတ္ထဲ ေက်ာက္ခဲေလးခြ
ဓါးမပဲ့ေဆာင္ ငွက္ေထာင္ထင္းေခြ
အျပင္းေျဖ ခရုငုတ္
ေန႔စဥ္ဆက္လုပ္ ငါ့အလုပ္။
နံနက္လင္းေသာ္ ေလွကားေပၚမွ
ခုန္ခ်ေျပးသြား လွ်ိဳေျမာင္ၾကားေရာက္
ျမစ္ကမ္းနားေရာက္ ေတာင္ကမ္းပါးေရာက္
ေနလံုးေပ်ာက္ေသာ္ ေလွကားေပၚတက္
ဒီတစ္ရက္မွာ စုေဆာင္းစရာ
ဘာမွမပါခဲ့
အသက္တစ္ရက္ၾကီးခဲ့တယ္။
(၂)
အဲဒီလိုနဲ႔
ညကိုေန႔မ်ိဳ ေန႔ကိုညမ်ိဳ
ေန႔နဲ႔ညက ငါ့ကိုမ်ိဳခ်
ဒီလိုဘဝမွာ.....
တခါတခါ က်ည္ေဖာက္ရာက
ဝင္လာတတ္တဲ့ အလင္းစက္ေလး
ငါေငးေၾကာင္ၾကည့္ ေတြးေနမိ။
(၃)
အမိုးေျပာတယ္ ငါ့အရြယ္ဟာ
ပညာကိုရွာ ေက်ာင္းမွာစာက်က္
ျဖစ္သင့္သတဲ့
ေက်ာင္းဘယ္မွာလဲ ငါလည္းေမးေတာ့
မ်က္ႏွာေဖ်ာ့ညွိဳး အမိုးေျဖခဲ့
စစ္မဲ့ေနရာ ျငိမ္းခ်မ္းေျမမွာ
ျမိဳ႕ေတြမွာေတာ့ ေက်ာင္းရွိတာေပါ့
အမိုးတို႔မွာ အသျပာမဲ့
အရာရာမဲ့ သိပ္ခက္တယ္။
ကေလးမ်ားအတြက္
ထိုက္သင့္တဲ့ေျမ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ေျမ
ျဖစ္ပါေစေတာ့
"အို...စစ္တြကို ရပ္ၾကပါေတာ့
က်မသားေလး ေက်ာင္းအပ္ပါရေစ"။
(၄)
အမိုးစကား ပဲ့တင္ၾကားလွ်က္
ေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္ စာသင္ခ်င္တယ္
ငါ့ရင္ထဲက
ငါ့ဆႏၵေတြ ငါ့ဆႏၵေတြ...။
(၅)
က်ည္သီးတစ္လံုး ဘတ္သံုးေထာင္တဲ့
က်ည္သီးဆိုတာ ေတာင္ယာခင္းထဲ
က်ကြဲမီးေလာင္ ေတာင္ယာျပာၾကြင္း
စပါးခင္းေပ်ာက္ သိပ္ေၾကာက္စရာ။
စစ္ပူတုန္းက
အိမ္စုတ္ရဲ့ေဘး ဝါးရံုးေဘး၌
ေျမထဲစိုက္ျပီး မကြဲက်ည္သီး
တူးျပီးေရာင္းခ် ေငြရႏိုင္သည္
ေပါက္တူးကိုကိုင္ ေခ်ြးျဖိဳင္ျဖိဳင္က်
တူးဆြေဖာ္စဥ္ အမိုးျမင္ေသာ္
ဝါးတုတ္ကိုဆြဲ တအားလႊဲရိုက္
ငါငိုရွိဳက္ေတာ့...
အမိုးလည္းငို ငါလည္းငိုခဲ့
ဘယ္လိုပါလဲ ေဝခြဲခက္ခဲ့။
(၆)
တစ္ညနက္နက္ ငွက္ဖ်ားတက္စဥ္
ရမ္းေယာင္အိမ္မက္ ေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္
စာသင္ခ်င္တယ္ အမိုးရယ္ဗ်ာ
လိုက္ပို႔ပါလား ေျခာက္ျခားေအာ္ဟစ္
ႏိုးလာရစ္ေသာ္...
ငါ့ရဲ့နေဘး မီးဖိုေဘးမွာ
ပူေဆြးစိတ္ပ်က္ အားကိုးရာမဲ့
ေဝဒနာဆိုးနဲ႔ ငါ့ရဲ့အမိုး
ဆန္ျပဳတ္အိုးေလးတူးေနစဥ္
ဆန္ ျပဳတ္ အိုး ေလး တူး ေန စဥ္။ ။
(ဒါကို ေရးခဲ့တာ ၁၆ ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။ ေတာေခါင္ေခါင္ လူမ်ိဳးစုေဒသေတြဆီက ပညာသင္ခြင့္မဲ့ေနတဲ့ ကေလးေတြရဲ့ဘဝကို ေတြ႕ၾကံဳခံစားေရးဖြဲ႕တာပါ။ အဲဒီတုန္းက အဲဒီကေလးေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ ေျပာက္က်ားစစ္ေၾကာင္းေတြကို မ်ားစြာကူညီခ့ဲဖူးပါတယ္။)
သုအိုင္စံ
၂၀၁၁
စိတ္ေျခက်င္း
ေျခေထာက္ေညာင္းေနေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ရိလြယ္ျပဲလြယ္ျပကၡဒိန္ေပၚတက္
ငွက္ဖ်ားရင့္ရင့္တက္ေနခဲ့ျပီ။
အေနအထားက
ေ၀၀ါးရွုပ္ေထြး
ပုတ္ေဆြးေဆြး ယံုၾကည္ခ်က္က
တံု႕ေႏွးေႏွးခ်ီတက္လာ
ဒီညစာကိုေတာ့
ေဖာက္ျပန္ျခင္းနဲ႕မက္လံုး ေရာခ်က္စားလိုက္ျပီ။
၀ါဒေတြကို
၀ါဒီေတြကစိုက္ပ်ိဳး
၀ါဒီေတြက
၀ါဒေတြကိုရိုက္ခ်ိဳး
ၾကိဳးညွိရင္းၾကိဳးျငိၾက
ငါတို့ရဲ့ပဋိပကၡေတြကို
ရာစုအေထာင္ေထာင္ထိသယ္ေဆာင္ၾက။
လမ္းမ်ားစြာေပၚက
တန္းမ်ားစြာကိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္
ေရာင္းစားဖို႕မွမဟုတ္တာ။
အလႊဲအေျပာင္းေလးၾကား
ဖဲေကာင္းေလးမ်ားတက္လာမလားလို႕..
လိုအပ္ရင္
စားခဲ့တာထက္လည္းပိုအန္ႏိုင္တယ္.
မွားခဲ့တာထက္လည္းပိုခံႏိုင္တယ္.
သြားခဲ့တာထက္လည္းပိုျပန္ႏိုင္တယ္
ျပီးေတာ့
"ေလသူ" ေတြဟာ "လူေသ" ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့...တခ်ိဳ႕။
ဒါေတြေျပာခဲ့ခ်င္တယ္
၁၉၈၈...................
...........................
...........................
...........................
...........................
...........................
....................၁၉၉၄။
အနာဂတ္ေရ
ခင္ဗ်ားလာရင္
ကိုယ့္လည္ပင္းကိုယ္ဓါးနဲ႕ေထာက္ခဲ့
ေဖာက္ထြက္ရေတာ့မယ္။ ။
သုအိုင္စံ
အညတရ
ဘယ္စကားစုကိုမွ
အလုပ္အေကြ်းျပဳေနတာမဟုတ္ဘူး
၀ါက်ထဲမွာပါ၀င္ဆင္ႏႊဲေနေပမဲ့
သူတို႕ဟာ
ကတၱားေတြလိုဥာဏ္ပညာမၾကီးမား
ကံေတြလိုလည္းဇာတာစမ္းမလွ
အေျခခံတာ၀န္ထမ္းေနၾကတဲ့ ၾတိယာဘ၀နဲ့
တခါတခါ လိုအပ္ရင္ျဖည့္စြက္ခံဖို႕
အရန္သင့္ကြက္လပ္လည္းျဖစ္လိုက္ျပ
တခါတရံ
အနိမ့္နဲ႕အျမင့္ၾကားက ေလွကားအလား
ဟိုဘက္နဲ႕ဒီဘက္ၾကားက တံတားအလား
အရင္မ်ိဳးဆက္နဲ႕ေနာက္မ်ိဳးဆက္ၾက
စကားဆက္လည္းျဖစ္သြားလိုက္ေသးရဲ့
ကတၱားနဲ႕ကံေတြက စိတ္ဓါတ္မမွန္ၾကတဲ့အခါ
ဗ်ည္းနည္းနည္း သရနည္းနည္းနဲ႕
(အဓိပၸါယ္မဲ့ရင္မဲ့ပေစ)
စကားလံုးတစ္ခုအျဖစ္ပဲသင္းခြဲေနလို
(ရတတ္ရိုးလား)
လူ႕အေဆာက္အအံု၀ါက်ၾကီးထဲမွာ
သူတို႕ကို ဗ်ည္းနဲ႕သရေတြလံုလံုေလာက္ေပးၾက
ၾတိယာေတြကၾတိယာပီပီေပးဆပ္သြားပ့
ဘယ္စကားစုကိုမွ
အလုပ္အေကြ်းုျပဳေနတာမဟုတ္ဘူး
၀ါက်တစ္ေၾကာင္းကို သူတို႕ဘ၀နဲ႕ ပါ၀င္ေရးဖြဲ႕ေနတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ေရြ႕ေနတဲ့လူမ်ား
ေလာကလမ္းေပၚက
လူတစ္ေယာက္ထဲပါတဲ့ ကားေလးရဲ့
ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲမွာ
လူ ၃၀ ေလာက္ပါတဲ့ ဘတ္စ္ကားၾကီး
ေရြ႕ေနတယ္
မီးပိြဳင့္ဝါေနတုန္း
ကားကေလး ဝုန္းကနဲ ေဆာင့္ထြက္သြားျပီး
ကားၾကီး မီးနီ မိသြားတယ္
သူ႔ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲမွာေတာ့
လူ ၂ ေယာက္ထဲပါတဲ့ ကားေလးတစ္စီး
ရပ္ေနတယ္
မီးျပန္စိမ္းျပီး စကၠန္႔ပိုင္းမွာပဲ
၂ ေယာက္ကားေလးရဲ့ ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲ
ဘတ္စ္ကားၾကီး ေရာက္သြားျပန္တယ္။
ေလာကဆိုတာ
အရင္းရွင္စနစ္လိုပဲ
ျမန္တာေတြကို ပိုေရွ႕ေရာက္ေစျပီး
ေႏွးတာေတြကို ပိုေနာက္က်ေစတာပဲ
ျမန္ႏွဳန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ကားအစားစားနဲ႔
လူသားမ်ားေရြ႕ေန။
ေရွာင္ေမာင္းရင္း ေရွာင္ေမာင္းရင္းနဲ႔
(မေမာင္းခ်င္ ေမာင္းခ်င္)
ေနာက္ဆံုး ေမာင္းဝင္သြားရတဲ့ဂိတ္ကို
"သခ်ိဳင္းဂူဂိတ္" လို႔ေခၚတယ္
အဲဒီမွာ အမ်ိဳးအစားမရွိ
အဲဒီမွာ အေႏွးအျမန္ရွိ
အဲဒီမွာ ကားလည္းမရွိဘူး။ ။
သုအိုင္စံ
ကမၻာေျမခမ္းေျခာက္ျခင္း
စမ္းေခ်ာင္းကေလးရဲ့ ျငိမ့္ေညာင္းေျပျပစ္ဟန္ကို ၾကိဳက္လို႔
ျမစ္တစ္စင္းရဲ့ ရုန္းကန္ခ်ီတက္ေရးနဲ့ ကံၾကမၼာကိုတီးေခါက္ၾကည့္မိတာပါ
ေဟာဟိုမွာ ရွင္သန္လူသားေျမာက္ေတာ့မဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ဟာ
(ဒါမွမဟုတ္)
ေရြ႕လ်ားၾကီးထြား လူပါးဝေတာ့မဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ဟာ
ေရႊအိုေရာင္သားအိမ္တိမ္တိုက္ေတြ
ဘီးလိမ့္စေနေရာင္နီဟာ ခရီးရွည္ဆိုတဲ့ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေတြနဲ႔ ခါးကိုင္းလို႔
အစို႔ေပါက္စရွင္သန္ျခင္းမွာ စိမ္းျမေဝဆာရမယ္ဆိုတဲ့ သမိုင္းေပးတာဝန္ေတြပိလို႔
ဘာမသိညာမသိ ေက်းဇူးတင္လိုက္ျပီ
သန္႔စင္ၾကည္လင္တဲ့ မိုးစက္မိုးေပါက္တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ
လူ႔ဘဝထဲခုန္ခ်ခြင့္ရခဲ့တယ္
ေျမာင္းပုတ္ၾကီးရဲ့ေခၚေဆာင္ရာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးညစ္ေပနံေစာ္ခဲ့
အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ထဲ ခုန္ခ်လိုက္ဖို႔ကလည္း
ကိုယ္လိုေကာင္ ညစ္ေပေပငမြဲေတြက အထဲမွာျပည့္ၾကပ္လို႔
တခါတခါ
စမ္းေခ်ာင္းဟာေလာဘမွန္သမွ်ကို ခမ္းေျခာက္ျခင္းထဲသာ ပစ္ခ်လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္
ပင္လယ္ဆိုတာကလည္း ခမ္းေျခာက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ မဟုတ္လား
ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္အသားတစ္ဖတ္နဲ႔ ပါးစပ္မ်ားစြာ ညွိႏွိဳင္းမရခဲ့တာပါ
ဘဝဆိုတာ
နိမ့္ရာေတြၾကီးပဲေရြးျပီး စီးဆင္းတတ္တဲ့ ျမစ္တစ္စင္းလည္း မဟုတ္ဘူး
အေနာက္အရပ္တစ္ခုထဲကိုပဲ ေရြ႕လွမ္းတတ္တဲ့ ေနတစ္လံုးလည္း မဟုတ္ဘူး
ၾကိဳးစားခဲ့သမွ် မ်က္စိဖြင့္ျခင္းနဲ႔ အဆံုးသတ္မယ္ဆိုတဲ့ ညတစ္ညလည္းမဟုတ္ဘူး
(ခပ္ရွင္းရွင္းထပ္ေျပာရရင္)
ဘဝဆိုတာ သမရိုးက်ဥပေဒသ မဟုတ္ဘူး
ကိုယ့္ပင္လယ္မွာ ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ ကူးခပ္ရင္း
ကိုယ့္ရင္ခြင္ေပၚ ကိုယ္ေျခက္ေသြ႕ရင္း
ျဂိဳလ္ၾကီး ရွစ္လံုးကို ထဲ့မတြက္ခဲ့မိတဲ့ ကမၻာအတြက္
စၾကၤဝဠာဟာ က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ခ်ယ္ရီ၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၀၂
အရက္ေသာက္သူမ်ား
သြန္ခ်င္သြန္ ေသာက္ခ်င္ေသာက္
မမွာပဲ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ခြက္ေတြနဲ႔
အရက္ဆိုင္ၾကီးကေတာ့ ဆူညံလွ်က္ပဲ။
အေဖခ်က္တဲ့အရက္ထဲ
အေမလုပ္တဲ့ေရခဲေတြပစ္ထဲ့
လူဆိုတာ အရည္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အရက္ခြက္ေပါ့။
ခ်ိဳခ်ိဳခါးခါး ျပင္းျပင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့
ေမာ့ေသာက္သြားရမဲ့ ဒုကၡရားေတြနဲ႔
မူးျပီးရင္းမူးေနမဲ့ ျဖစ္တည္ျခင္းေတြနဲ႔
ဘဝဆိုတာ
မၾကိဳက္ပဲ နားယဥ္လာခဲ့တဲ့ သီခ်င္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။
စားသံုးေနတာလား ေရာင္းခ်ေနတာလား
စားသံုးရင္း ေရာင္းခ်ေနတာလား
ဘုရားသခင္ဖြင့္ထားတဲ့ ဒီအရက္ဆိုင္ထဲမွာ
ကိုယ့္ခြက္္ကိုယ္ အငမ္းမရေသာက္ၾက
ကိုယ့္ခြက္ကိုယ္ အၾကာၾကီးပစ္ထားၾက
ကိုယ့္ခြက္ကိုယ္ ေငးၾကည့္ေတြေဝၾက
ကိုယ့္ခြက္ကိုယ္ ရက္ရက္စက္စက္ သြန္ပက္ၾက
ကိုယ့္ခြက္ကိုယ္ ဓါတ္ခြဲရွာေဖြၾက
ကိုယ့္ခြက္ကိုယ္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္သီကံုးၾက
ကိုယ့္ခြက္ကိုယ္ ၾကိဳးစားနိဂံုးခ်ဳပ္ၾက
အခ်ိန္ေတြကို အျမည္းလုပ္ၾကတယ္။
အရက္သမားတိုင္းဟာ
အရက္ဆိုင္ထဲကအထြက္
မရဏေတးကို ဟစ္ဆိုသြားခဲ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
ေဘာလံုးထဲကေဘာလံုးပြဲ
ေဘာလံုးတစ္လံုးထဲက ေလထုဟာ
ေအာက္ဆီဂ်င္လား ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္လား
မြန္းၾကပ္မွဳထဲမွာ လြပ္လပ္ေနတဲ့
ေလအမ်ိဳးအစားတစ္ခုဆုိတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
က်ေနာ့္အေဖနဲ႔ က်ေနာ့္သား ကန္တဲ့ပြဲမွာ
ဒိုင္အျဖစ္ကစားခဲ့တာ က်ေနာ္ပါ။
က်ေနာ္က ကမၻာၾကီးကို ကြင္းလယ္ထဲပစ္ခ်
ပြဲစအခ်က္ေပးဝီစီကို မွဳတ္လိုက္တဲ့အခါ
က်ေနာ့္အေဖက ငယ္ေသြးငယ္ေျခေတြျပေတာ့တာပဲ။
+အာဒမ္ကဧဝေပါင္ၾကားထဲ ကန္ထည့္လိုက္တဲ့ ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+မီးကိုေတြ႕ျပီး ကန္မိလိုက္တဲ့ ေယာင္ေယာင္ကန္းကန္း ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+လူရိုင္းတစ္စုနဲ႔တစ္စု သတ္ၾကတဲ့ ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+ကိုလံဘတ္က ေျမာက္အေမရိကကို တအားၾကံဳးကန္လိုက္တဲ့ ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+ပထမကမၻာစစ္ၾကီး ဦးက်ိဳးသြားတဲ့ ေခြးက်က်တဲ့ေၾကာင္ရဲ့ ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+ႏြားနဲ႔ကား အေျပးျပိဳင္တဲ့ ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+ဟစ္တလာအရူးထတီးခတ္တဲ့ ဂ်ဴးေတြဘုန္းဘုန္းေသ ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+ဟီရိုရွီးမားကို အေမရိကန္ကကန္လိုက္တဲ့ ေလယာဥ္ေပၚက ကန္ခ်က္မ်ိဳး
+ယဥ္ေက်းမွဳေတာ္လွန္ေရးျပီးေနာက္
+ဘီဂိတ္က ကြန္ျပဴတာထဲကန္ထည့္လိုက္တဲ့ သပ္ရပ္သစ္လြင္တဲ့ ကန္ခ်က္မ်ိဳး
အဲဒီကန္ခ်က္မ်ိဳးစံုနဲ႔
က်ေနာ့္အေဖက တဝုန္းဝုန္းကန္ထည့္ေပမဲ့
တစ္ဂိုးပဲရတယ္
အဲဒီဂိုးက "သမိုင္း" တဲ့။
ဒီပြဲမွာ မီးစင္ၾကည့္ကန္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္သားက
သူ႕ေခတ္ သူ႕ဗ်ဴဟာနဲ႔ ကန္သြင္းခဲ့သမွ်
ႏွစ္ဂိုးရတယ္
ပထမဂိုးက "ေျပာင္းလဲျခင္းအသစ္"
ဒုတိယဂိုးက "ျငိမ္းခ်မ္းေရးအစစ္" တဲ့
ဒီဒုတိယဂိုးဟာ
တခ်ိဳ႕က "ဂိုးတယ္" တခ်ိဳ႕က "မဂိုးဘူး" တဲ့
အခုခ်ိန္ထိ က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္ရခက္ဆဲ
ကမၻာၾကီးကို က်ေနာ္တို႔ ဆက္ကန္ေနဆဲပဲ။
ကမၻာၾကီးထဲက လူသားေတြဟာ
ခ်စ္ျခင္းသေကၤတေတြလား မုန္းျခင္းသေကၤတေတြလား
ေဘာလံုးထဲေရာက္ေနတဲ့
ကြင္းလယ္က ကစားသမားေတြဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၈.၁၂.၂၀၀၄
ဆာေလာင္ေနေသာတစျပင္
မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ေအာက္မွ
ေက်ာင္းဆာေနတဲ့ ကေလးမ်ား
အလုပ္ဆာေနတဲ့ ဘြဲ႕ရမ်ား
တရားတဲ့အမိန္႔ဆာေနတဲ့ စစ္သည္မ်ား
လြပ္လပ္မွဳဆာေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား
မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ေအာက္မွ
ပညာဆာေနတဲ့ ဦးေႏွာက္မ်ား
အစာဆာေနတဲ့ အစာအိမ္မ်ား
အလွအပဆာေနတဲ့ မ်က္လံုးမ်ား
အခ်စ္ဆာေနတဲ့ ႏွလံုးသားမ်ား
မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ေအာက္မွ
သီလဆာေနတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ား
စစ္ဆာေနတဲ့ ရန္ျငိဳးမ်ား
အကြ်တ္တရားဆာေနတဲ့ မိုက္မဲမွဳမ်ား
ကယ္တင္ျခင္းဆာေနတဲ့ ဒုကၡမ်ား
မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ေအာက္မွ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆာေနတဲ့ မတည္ျငိမ္မွဳမ်ား
ေျပာင္းလဲျခင္းဆာေနတဲ့ ေခတ္ေနာက္က်မွဳမ်ား
သခ်ၤိဳင္းဆာေနတဲ့ လူအရိုးမ်ား
နိဂံုးဆာေနတဲ့ စစ္ပြဲမ်ား
အဓိပၸါယ္မွန္ဆာေနတဲ့ လူ႔ဘဝမ်ား
မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ေအာက္မွ
အရိပ္ဆာေနတဲ့ လြင္တီးေခါင္မ်ား
စိမ္းလန္းျခင္းဆာေနတဲ့ ေတာေတာင္မ်ား
သီးႏွံဆာေနတဲ့ မီးေလာင္ေျမမ်ား
အသံုးျပဳမွဳဆာေနတဲ့ ျမစ္ေတေလမ်ား
မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ေအာက္မွ
ေအာင္ပြဲဆာေနတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား
ေျခလွမ္းဆာေနတဲ့ လမ္းမမ်ား
ေခါင္းစဥ္ဆာေနတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ား
ေကာင္းကင္ဆာေနတဲ့ ေခါင္းစဥ္မ်ား
ေကာင္းကင္ဆာေနတဲ့ ျပည္သူမ်ား
မေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ေအာက္မွ
အဲဒီမေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္းကင္ကိုျဖိဳခ်
ကမၻာကို ေကာင္းကင္သစ္နဲ႔ အမိုးမိုးၾကမယ္
သင္ဆာေနတာဟာ ေကာင္းကင္သစ္ဆိုရင္ေတာ့
ေကာင္းကင္သစ္က ဆာေနတာဟာ သင္ပဲျဖစ္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
၀၁.၀၁.၂၀၀၃
လမ္းတစ္ေခ်ာင္းရဲ့ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္အက်ဥ္း
အမည္..........................
ငယ္နာမည္......................
မိဘအမည္.......................
ေမြးဇာတိ......................
ေနရပ္လိပ္စာ...................
ေမြးေန႔.......................
အိမ္ေထာင္.....................
ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ..............
အမ်ိဳးအႏြယ္...................
ပညာအရည္အခ်င္း.................
တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ေက်ာင္း........
ဝါသနာ.........................
အၾကိဳက္ဆံုးေနရာ...............
အေကာင္းဆံုးအရည္အေသြး..........
အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵ..............
လက္ရွိအေျခအေန.................
အနာဂတ္အစီအစဥ္.................
အေတြ႕အၾကံဳနဲ႔လုပ္သက္..........
P.S. ။ ။ ကမၻာပတ္ေနတဲ့ ဟိုင္းေဝးတစ္ခုအေနနဲ႔ သမုဒၵရာေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္သြားမလဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ လမ္းက ေအာက္ပါအတိုင္း ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ "က်ေနာ္တို႔လမ္းေတြမွာ ဒီစီမံခ်က္က ရွိျပီးသားပါ၊ သမုဒၵရာေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ က်ေနာ္တို႔ဟာ သေဘၤာၾကီးေတြ၊ ေလယာဥ္ၾကီးေတြ အေယာင္ေဆာင္ျပီး ခရီးဆက္ရပါမယ္၊ ယာယီအားျဖင့္ လမ္းရဲ့အဘိဓမၼာ ခဏေပ်ာက္သြားေပမဲ့ တစ္ဖက္ကုန္းေျမ ေရာက္တဲ့အခါ လမ္းဟာလမ္းပဲ ျပန္ျဖစ္မွာပါ၊ ဒီအတြက္ က်ေနာ္တို႔ လမ္းအမ်ိဳးအႏြယ္တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ့ "လမ္းသည္ အျမဲတမ္း လမ္းျဖစ္ရမည္" ဆိုတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့အစြဲကို ခြ်တ္ရပါမယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ခရီးဆက္ခဲ့တာ အခုေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ခရီးေပါက္ခဲ့ပါျပီ" ။
P.P.S. ။ ။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ လူသားရယ္ ကမၻာေျမရယ္ကို တိုက္ရိုက္ဆက္ဆံေနရတဲ့ လမ္းအေနနဲ႔ ဘာေျပာခ်င္ေသးသလဲလို႔ေမးေတာ့ အခုလို ေျဖခဲ့ပါတယ္။ "လိုရာကို ေရာက္ေအာင္သြားၾကမဲ့ လူေတြကလည္း ေရာက္ေအာင္သြားၾကေပါ့။ နားခ်င္သူေတြကလည္း နားၾကေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းကေတာ့ ကူညီေပးဆပ္ေနမွာပါ။ လမ္းကိုယ္တိုင္လည္း ခ်ီတက္ေနရတုန္းပါပဲ။ လူသားနဲ႔ ကမၻာေျမအတြက္ဆို လမ္းရဲ့ ေက်ာကုန္းၾကီးတစ္ခုလံုး ေပါက္ျပဲစုတ္ျပတ္သြားပါေစဦး၊ လမ္းကေတာ့ ေက်နပ္ ဂုဏ္ယူေနမွာပါပဲ။ လမ္းဆိုတာ မကုန္ဆံုးတတ္တဲ့ (အဆံုးတစ္ခုနဲ႔)၊ မကုန္ဆံုးတတ္တဲ့ (အျပံဳးတစ္ခုနဲ႔) တစ္သက္လံုး ရုန္းကန္ခ်ီတက္ေနပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" ။ ။
သုအိုင္စံ
အေမြ (၁)
ငါဟာ အၾကီးျမတ္ဆံုးေမတၱာေတြကိုစားျပီ
မွိဳခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳး စိုက္ပ်ိဳးခံရတဲ့ ျပည္သူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္။
ဂႏၱဝင္ေျမာက္ စစ္သီခ်င္းအို စစ္သီခ်င္းသစ္ေတြနဲ႔ ၾကီးျပင္းခဲ့တဲ့ငါဟာ
လူသားအားလံုး သီဆိုႏိုင္မဲ့ အေကာင္းဆံုးေတးတစ္ပုဒ္ကို ၾကိဳးစားေရးခဲ့တယ္
အမည္က ျငိမ္းခ်မ္းေရး တဲ့။
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ မုဒိန္းက်င့္ခံလိုက္ရတဲ့ လူထုေတြရဲ့ရိုးသားမွဳဟာ အပ်ိဳရည္ပ်က္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ဘယ္သူ႕အေဖေခၚရမွန္းမသိတဲ့ မနက္ဖန္ေတြဟာ အိုးအိမ္မဲ့လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ေက်ာင္းပိတ္ခံထားရတဲ့ ပညာေရးေတြရဲ့ ဦးေႏွာက္ဟာထံုထိုင္းပိန္ခ်ံဳးလို
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ေခတ္ဆီကဘာမွမရပဲ ေခတ္ကိုရွိသမွ်ေတြပံုေပးေနၾကတဲ့ ဘဝေတြဟာရဲရင့္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ျပည္သူ႕အတြက္ကလြဲရင္ ဘာမဆိုၾကိဳးစားလုပ္ၾကတဲ့ အစိုးရေတြဟာ အဆီအစ္ဗိုက္ရႊဲလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ နားရြက္ဆြဲပါးရိုက္ခံေနရတဲ့ သမိုင္းေတြဟာ ကြ်မ္းထိုးေမွာက္ခံု ကြဲျပဲလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ အမုန္းႏွစ္ခု ေခါင္းခ်င္းေျပးတိုက္ရာက ေၾကမြသြားတဲ့တိုးတက္မွဳေတြဟာ ကုသမွဳမဲ့လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ေနာက္ဆံုးေပၚ အသားအေရာင္ခြဲျခားမွဳေတြဟာ ေခတ္ေရွ႕ေျပးလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ဘာသာေရးအားျပိဳင္မွဳတံတိုင္းၾကီ
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ စြန္႔ပစ္ခံရတဲ့ လူသားခ်င္းစာနာမွဳေတြဟာ ရိုင္းပ်လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ပါးစပ္ေပါက္က်ယ္က်ယ္ေကာင္ေတြက ပါးစပ္ေပါက္ငယ္ငယ္ေကာင္ေတြကို ကိုက္စားလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ အက်ိဳးအျမတ္ကို အနံ႔ခံလိုက္ေနတဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ၾကီးဟာ လက္နက္အျပည့္အစံု တပ္ဆင္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ေသြးညွီနံ႔ နံေနတဲ့ ယမ္းေငြ႕ေတြဟာ ေကာင္းကင္မွာတရစပ္ ပ်ံဝဲလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ အရိုးေပၚအေရတင္ေနတဲ့ အလွအပေတြဟာ အက်ည္းတန္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ လိုအပ္စြာ စနစ္တက် ဥေပကၡာျပဳခံထားရတဲ့ အခ်စ္ေတြဟာ အသဲကြဲလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ရွေထာင့္မ်ားစြာကတက္လာတဲ့ အမွန္တရားမ်ားစြာဟာ လက္ရွိမွာ ရိုက္ပြဲေတြျဖစ္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ငါတို႔ရဲ့ေလာဘေတြက ငါတို႔ရဲ့အနာဂတ္ေတြကို ခြက္ေဇာင္းခုတ္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ လူရဲ့လြပ္လပ္မွဳေတြဟာ လူရဲ့အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ရက္စက္စြာျပည့္က်ပ္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ဂြ်န္လင္ႏြန္ေတြ ေခ်ေဂြဗားရားေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေတြကို ေန႔စဥ္လုပ္ၾကံၾကလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ေသသင့္တဲ့ေခတ္စနစ္ေတြကို ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ပစ္သတ္ေနတဲ့ငါဟာ ဧရာမ သူပုန္ၾကီးျဖစ္လို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ ငါဟာ ငါ့ကိုယ္ငါ ငါ့ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ဂုဏ္ယူစြာ သယ္ပိုးထြက္ခြာလို႔
ငါ့ရဲ့ေတးမွာ..............
သားေရ...
ဒီေတးကို ဒိထက္ေကာင္းေအာင္ဆက္ေရးဖို႔ မင္းကို အေဖ ေပးခဲ့တယ္။ ။
(၀၇.၀၉.၂၀၀၃ ဖခင္မ်ားေန႔
က်ဆံုးေလျပီးေသာ ရဲေဘာ္ဖခင္အား ဒီကဗ်ာျဖင့္အေလးျပဳသည္...။)
သုအိုင္စံ
ခြက္ထဲမွခြဲထြက္ျခင္း
ငါ့ဘဝ ရရခ်င္း
ဒုကၡနဲ႔ အခ်င္းေဆးခဲ့။
ေဖေဖနဲ႔ေမေမဟာ
ပံုစံခြက္တစ္ခုထဲမွာ ခ်စ္ၾကိဳက္
စိုက္ပ်ိဳးျခင္းခံရတဲ့ငါ
ပံုစံအနာၾကီးနဲ႔ေပါ့။
ေထာင္လိုမ်ိဳး
ေဘာင္အိုဆိုးေတြနဲ႔ စည္းရိုးကာ
ေခတ္မ်ားစြာကို
စစ္သြားမာမာၾကီးနဲ႔ စားလာတဲ့ခြက္
နင္းမိုင္းေတြကို ေျမမ်ိဳထားတဲ့ခြက္
သခ်ိဳင္းေတြကို အရည္ၾကိဳထားတဲ့ခြက္
ဘဝေတြကို ခိုးစားထားတဲ့ခြက္
အလွေတြကို ပိုးစားသြားတဲ့ခြက္
တစျပင္ကို မ်ိဳးပြားထားတဲ့ခြက္
အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္ေတြကို
အာဏာျပ ခ်ိဳးဖ်က္ထားတဲ့ခြက္
ခြက္၊
ရွိခြင့္ မရွိေတာ့တဲ့ခြက္။
အဖိုးကထိုးေခ်
အေဖကကန္ခြဲ
မကြဲေသးတဲ့ဒီခြက္
ခု...ငါ့အလွည့္။
ခြက္ကိုရိုက္ခြဲ
တိုက္ပြဲဝင္ ရဲရဲေပးဆပ္
ငါလြပ္လပ္ရမယ္
...ငါလြပ္လပ္ရမယ္
......ငါလြပ္လပ္ရမယ္
.........ငါလြပ္လပ္ရမယ္။ ။
သုအိုင္စံ အင္းလ်ားတေစၦ
ေရျပင္ေပၚတြင္
စာအုပ္ေဘာပင္
ေပါေလာေပၚစဥ္
သူတို႔ပိုင္ရွင္
ေရငုတ္ေန၏ ။
ေရျပာမ်က္ႏွာ
ျမင့္တက္လာက
အနီေရာင္ေျပာင္း
ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္
အင္းလ်ားသိ၏ ။
(ဘ၀မွာ ပထမဆံုး ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ၊ အဲဒီတုန္းက ၁၉၈၈ ေတာတြင္းသူပုန္စခန္းတေနရာမွာ ငွက္ဖ်ားေတြအရမ္းတက္ေနတယ္၊ က်ေနာ့္အသက္က ၁၆ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိေသးတယ္၊ အျမဲတမ္းပဲ ဒီကဗ်ာေလးကို ရင္ထဲ စြဲစြဲျမဲျမဲ ခ်စ္ေနရတယ္၊ ဘဝတစ္ခုပါပဲေလ။။)
သုအိုင္စံ ထြက္ခြာခ်ိန္ (၆)
(၁)
တရားသံ၊ မဲ့ငိုငိုသံ၊ သက္ျပင္းခ်သံ.......စေသာအသံမ်ား
အေၾကာက္တရား၊ ေမတၱာ၊ ပညာရွင္စိတ္......စေသာစိတၱဇနာမ္
က်မ္းစာအုပ္၊ တုတ္ေကာက္၊ ေဆးသြင္းပိုက္......စေသာသက္မဲ့မ်
ဆရာဝန္၊ သမီး၊ ၾကမ္းပိုး......စေသာသက္ရွိမ်ား
အခန္းထဲမွာရွိတယ္။
(၂)
တင္းတင္းဆုပ္ထားတဲ့ ဖခင္ရဲ့လက္ထဲမွာ
ဖခင္ရဲ့အတိတ္ရွိတယ္
ပစၥဳပၸန္မွာ ဝင္သက္ထြက္သက္မွတ္ေပမဲ့
ဝင္ေလထြက္ေလမမွ်ဘူး
ဝင္ ၁...ထြက္ ၁
ဝင္ ၁...ထြက္ ၂
ဝင္ ၁...ထြက္ ၃
ဝင္ ၁...ထြက္ ၄
အသက္ရွဳနွဳန္းေတြ ေႏွး ေႏွး လာ၊
ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသိုလ္မွာ
စိတ္ကိုကပ္ထား...ဘုရား...ဘုရား.
ႏွစ္ကုန္ရင္သားၾကီးႏိုင္ငံျခားကျ
ဒီႏွစ္သမီးေလးဘြဲ႕ရ
ဒီကေလးေတြအဆင္ေျပပါ့မလား...ဘုရာ
ဇနီးမယားရဲ့ ရုပ္ကလာပ္ကိုျမင္ေယာင္
ဖ်တ္ကနဲ
၃၅ ႏွစ္အရြယ္က ကိုယ္ေကာက္က်စ္ပစ္လိုက္တဲ့
မိတ္ေဆြရဲ့ အရွံုးမ်က္ႏွာ (ျပံဳးျပံဳးၾကီး) ေပၚလာ
ဘုရား...ဘုရား...
တစ္ဘဝလံုးသိုေလွာင္လာတဲ့သတၱိမ်ာ
အေၾကာက္တရားအျဖစ္ကန္ထြက္ ေဇာေခြ်းမ်ား
ေႏွးေကြးစကၠန္႔၊ ေလးနင့္ေဝဒနာ၊ ေျခာက္ျခားစိတ္အင္အား။
(၃)
အခန္းထဲကေန ဆရာဝန္ ေခါင္းခါျပီးထြက္သြားတယ္
ဖခင္ရဲ့ကိုယ္ထဲကေန ဖခင္ရဲ့ဝိညာဥ္ ေခါင္းခါျပီးထြက္သြားတယ္
သမီးရဲ့ရင္ထဲကေန ျမင့္မိုရ္ေတာင္ၾကီး ေခါင္းမခါပဲထြက္သြားတယ္၊
(၄)
သက္ရွိ ၂ ေယာက္ေလ်ာ့သြား (မသိသာ)
သက္မဲ့ ၁ ခု ထပ္တိုး (မသိသာ)
က်ိဳးက်ိဳးပ်က္ပ်က္ ရွိဳက္သံၾကားက
စိတ္အဆိပ္တက္ေနတဲ့ ဝမ္းနည္းျခင္း (သိသိသာသာ) နဲ႔
အခန္းထဲမွာ
ကက္ဆက္က တရားသံတခုပဲ (အတည္ျငိမ္ဆံုး)
တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ က်န္ေနခဲ့တယ္။ ။
(ဒီကဗ်ာအား အေဝးေရာက္ သားတစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာေပၚမွ ကူးယူခဲ့ပါသည္။)
သုအိုင္စံ
အသံေၾကာင့္ဂီတေသတယ္
လက္ေဇာင္းနဲ့ တေျဖာင္းေျဖာင္း ခုတ္တယ္၊ မေသဘူး
လက္၀ါးနဲ့ တျဖန္းျဖန္း ရိုက္တယ္၊ မေသဘူး
လက္ဖ်ံနဲ့ တ၀ုန္း၀ုန္း ထုတယ္၊ မေသဘူး
လက္သီးနဲ့ တခြပ္ခြပ္ထိုးတယ္၊ မေသဘူး
လက္ညိဳးနဲ့ ေငါက္ေငါက္ထိုးတယ္၊ ေသ သြား တယ္။။။
သုအိုင္စံ ၃၁ ဘံု အသုဘ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
မပ်က္ဘူးဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ခရီ
ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား
သုအိုင္စံ
၂=၅၂
အျဖစ္အပ်က္ေတြက
စစ္ထြက္သြားၾကတယ္
အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ
စစ္ထြက္လာၾကတယ္
အျဖစ္အပ်က္နဲ ့အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ
စစ္ကြက္စစ္ေျမမွာ ေတြ ့ၾကျပီ
စစ္ေျမမွာ ခ်စ္ေနစရာမလိုဘူးေဟ့...ပစ္ကြာ
စစ္ေျမမွာ ညစ္ေနစရာမလိုဘူးေဟ့..သတ္ကြာ
ဒါေၾကာင့္ပဲ
ျဖစ္လိုက္ျခင္းေတြ ထပ္တိုးလာတယ္
ဒါေၾကာင့္ပဲ
ပ်က္လိုက္ျခင္းေတြ ထပ္တိုးလာတယ္
အညစ္အေဟာင္းေတြ ဒိုးသြားမွ
အသစ္အေကာင္းေတြ မ်ိဳးပြားမွာဆိုေတာ့
ဲျဖစ္/ပ်က္ ျဖစ္/ပ်က္ တရားကို ဒရစပ္ ေဟာတယ္
ဘာမွ ပြင့္ မလာဘူး။
အဆိုး အဖ်က္ အညစ္ေတြ ေပ်ာက္သြားမွ
မ်ိုးဆက္သစ္ေတြ ေပါက္ဖြားလာမွာဆိုေတာ့
စစ္/ျငိမ္း စစ္/ျငိမ္း စကားကို ဒရစပ္ ေအာ္တယ္
ဘာမွ ျဖစ္လာဘူး။
ဒီလိုပါပဲ
ဘုရား အယူအဆမွာလည္း
ပြတ္စရာ ဒီဖဲ ၂ ခ်ပ္ပဲရွိတယ္
ဒီလိုပါပဲ
လူသား မူ၀ါဒမွာလည္း
ပြတ္စရာ ဒီဖဲ ၂ ခ်ပ္ပဲရွိတယ္
ေပ်ာက္ေနတဲ့ အဓိပါယ္ကို ရွာေနတုန္း
ရွာေနတဲ့ အဓိပါယ္ဟာ ေပ်ာက္ဆံုး
ဆြဲဖဲ နဲ ့တက္ဖဲ ဆက္ဆက္လြဲေနဦးမယ္
၂ ခ်ပ္နဲ ့မကစားတတ္ဘူးလား
ကိုယ့္ ဖဲ ကိုယ္ ဆြဲဆုတ္သြားခဲ့ပါ။ ။
သုအိုင္စံ ယာယီမ်ားရဲ့လားရာ
ေဆးရံုနဲ ့ေဆးဆိုင္ၾကားမွာ
ငါ ခဏေနတယ္
ေဆးရံုမွာ ေဆးကုတယ္
ေဆးဆိုင္မွာ ေဆး၀ယ္တယ္
ငါဟာ ေရာဂါ
ငါဟာ လူနာ
ငါဟာ ေဒါက္တာ
ငါဟာ ေဆး၀ါး
ေဆးရံုနဲ ့ေဆးဆိုင္ၾကားမွာ
ငါ ခဏေနတယ္
ဘာမွ မပါပဲ
ထာ၀ရအိမ္ကို ငါျပန္ခဲ့ျပီ
သုသာန္မွာ ျမွဳပ္ႏွံဖို ့။
သုအိုင္စံ
လူမိုက္အလြမ္း
သက္ရင့္သူပုန္တေယာက္ရဲ့ အလြမ္းက
လြမ္းလိုက္တိုင္း
၉ တန္း မေအာင္ဘူးအေမရယ္
ေ၀းေနမွဳက
Phd ၂ခု ရျပီးသြားျပီ
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ
တသက္လံုး ေလ့လာရမဲ့ပညာေရးေပါ့
အနာဂတ္ကေတာ့
မရရေအာင္ ရွာေဖြတည္ေဆာက္သြားရမဲ့ အသိအားပဲ
ဒါေပမဲ့
ေက်ာင္းသားဟာ ေက်ာင္းေျပးေနဆဲ အေမရယ္....
လုူမိုက္အလြမ္းဟာ
တခါတခါ လူစိုက္တဲ့ပန္းလို လန္းလို ့...
လူမိုက္အလြမ္းဟာ
တခါတခါ လူစိုက္တဲ့ပန္းလို ႏြမ္းလို ့...
သုအိုင္စံ
သံစဥ္
ဒိုမိန္းတခုထဲကို ဘေလာ့လည္သူ တေယာက္လို မေတာ္တဆ ေရာက္လာတယ္
ေရလွ်ံေငြလွ်ံ ဒုကၡတရားေတြကို လူပါး၀ေအာင္စား ေသာက္ ျပီး စားျမံဳ့ျပန္ အန္
မိရိုးဖလာ အသိရိုးရာေတြကို အလြတ္ရေအာင္က်က္ျပီးေတာ့ မွီခို ေစာ္ကား
ဖာရံုေရာက္လိုက္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေရာက္လိုက္ ကိေလသာေလတိုက္ႏွဳန္းအတိုင္း
ဆိုေနၾကေတးဟာ ဘယ္သူၾကားဖို့မွ မဟုတ္သလို ဘယ္နားကိုမွမေစာ္ကားခဲ့ပါဘူး
လာလိုက္သြားလိုက္ ဆိုးလိုက္မိုက္လိုက္ အမွိဳက္ေတြအမွိဳက္ပံုးထဲေသာင္းက်
တီေကာင္တေကာင္လို... ငါးမွ်ားျခင္းမွာ စြန့္လႊတ္ခဲ့သမွ် ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွမက်န္
ဒိုမိန္းတခုထဲမွာ ဗိုင္းရပ္တေကာင္လို အသတ္ခံရတယ္...ဒါဘုရားသခင္လက္ခ်က္
သုအိုင္စံ အာမင္
အေရျပားမရွိတဲ့ေကာင္းကင္
အရိုးမရွိတဲ့ေကာင္းကင္
အေရာင္မရွိတဲ့ေကာင္းကင္
ေလယာဥ္မပ်ံတဲ့ေကာင္းကင္
ျဂိဳလ္ထုမျဖတ္သန္းတဲ့ေကာင္းကင္
တိမ္မရွိတဲ့ေကာင္းကင္
ၾကယ္မရွိတဲ့ေကာင္းကင္
လမရွိတဲ့ေကာင္းကင္
ေနမရွိတဲ့ေကာင္းကင္
သစ္ပင္ကေမာ့မၾကည့္တဲ့ေကာင္းကင္
ေျမျပင္ကမၾကိဳဆိုတဲ့ေကာင္းကင္
မိုးေရေတြက်မလာတဲ့ေကာင္းကင္
မိုးသီးေတြေၾကြမလာတဲ့ေကာင္းကင္
ေလသြားေလလာမရွိတဲ့ေကာင္းကင္
လူေမာ့လူေငးမရွိတဲ့ေကာင္းကင္
ထင္ေယာင္ထင္မွားေတာင္ အျမင္မွားလို ့မရတဲ့ေကာင္းကင္
လက္၀ါးကပ္တိုင္မရွိတဲ့ေကာင္းကင္
သခ်ိဳင္းကုန္းမရွိတဲ့ေကာင္းကင္
အို...ဘုရားသခင္
ငါဟာ ေခြးတစ္ေကာင္ပါ
ဘယ္ဆင္ကိုမွ အထင္မၾကီးခဲ့ဘူး
အာမင္။ ။
သုအိုင္စံ ျမင္း/မ်ဥ္းေပၚက ျပဳတ္က်ခဲ့သူမ်ား
ေဟာဒီ အျမတ္ဆံုး ဂူသုသာန္မွာ
၂ ဘ၀လံုးအတူ့ျမွဳပ္ႏံွမယ္လို ့
အစက ဟစ္ေၾကြးခဲ့ၾကတယ္
ရိုးေျမက်ဆိုတဲ့ စကားကို
အမ်ိဳးအေမြရသလို တဖြဖြေျပာတယ္
ရာသက္ပန္ေၾကးေနာ္ဆိုတဲ့
ကဗ်ာဖြဲ ့ဟန္နဲ ့ေတးေတြ ေအာ္ဆိုတယ္
အစဥ္ထာ၀ရပဲဆိုတဲ့
ဘ၀င္မာနေတြနဲ ့ရဲရဲယံုၾကည္တယ္
ဒီလိုပါပဲ...
အခ်ိန္ကာလ လွိဳင္းတသိုက္က
အိမ္ကဘာျမတ္ကို ၀ိုင္းရိုက္ဖ်က္လိုက္တယ္
အိမ္မက္ေတြ တမြမြေက်
အိမ္ပ်က္ဟာ တစစေပ်ာက္
အဲဒီေနာက္...
ေဟာဒီ သစ္စာသခ်ိဳင္းကုန္းထဲ
ေမတၱာျမင္ရိုင္း ဒုန္းစိုင္း၀င္လာတယ္
ျမင္းေပၚမွာ ဘယ္သူမွ ပါမလာခဲ့ဘူး
အခ်စ္ဟာ
ေဆးစက္နဲ ့ဖြဲ ့ဆင္ထားတဲ့ မ်ဥ္းတေၾကာင္းဆိုရင္
ေဘးထြက္ပဲ့စင္က်ခဲ့တဲ့ ေဆးမွဳန္ေဆးစေတြဟာ ငါတို ့ပဲ။ ။
သုအိုင္စံ ၀ိညာဥ္
ငါ့ႏွလံုးသားနံရံေပၚက ေဆးမွင္ေၾကာင္ပန္းခ်ီ မင္းအျပံဳး
ငါ့ျဖစ္တည္ျခင္းတခုလံုး ျပာက်သြားတဲ့အထိ ရွိေနတုန္းေပ့ါ။
သုအိုင္စံ ျငိမ္းခ်မ္းေရး
လမ္းသရဲတစ္ေကာင္က
လမ္းသရဲတစ္ေကာင္ကို
ဂစ္တာနဲ့ဆြဲရိုက္လိုက္တယ္
ဂစ္တာလည္းကြဲ
ေခါင္းလည္းကြဲ
ဂီတလည္းေပ်ာက္
.....................
အဲ့ဒီေနာက္
လမ္းသရဲေတြ ထြက္ေျပးသြားၾကျပီး
သခ်ိဳင္းဟစ္သံ အမွဳန္အစပဲ က်န္ခဲ့တယ္
လူသားမ်ားေနတဲ့ ဒီအမွားထဲမွာ...
မူမ်ားျခားေနတဲ့ ဒီတရားထဲမွာ...
သုအိုင္စံ ေကာင္းကင္ဘံုအသုဘ
ေသြးေၾကာထဲ အပ္ ေသဆံုးသြားတာမဟုတ္ဘူး
အပ္ထဲ ေသြးေၾကာ ေသဆံုးသြားတာပါ
ဘာအရာကို ဘာအရာကမွ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္/ ႏွဳတ္ဆက္ဖို့ မလိုေတာ့ဘူး။
သုအိုင္စံ သစၥာစားသူမ်ား
နင္းမိုင္းေထာင္တဲ့ရဲေဘာ္ ေဂါက္သြားျပီေဟ့
ဒီစစ္ေျမျပင္ကို မီးရွိ့ဳ ပစ္လိုက္ရေတာ့မလား
ဒီဗ်ဴဟာမွားတယ္ဆိုရင္ ဘယ္ဗ်ဴဟာကမွန္လဲ
ေ၀ဟင္ေထာက္လွန္းေရးက ၾကားျဖတ္စက္ ရပ္သြားျပီ
ေျမျပင္ေထာက္လွန္းေရးက ခါးက အဆက္ျပတ္သြားျပီ
စစ္ေၾကာင္းဟာေရနဲ ့ေ၀းေနတယ္
ကင္းရွည္ထုတ္ထားတဲ့ တပ္စိတ္ စက္မေပၚေတာ့ဘူး
ကင္းခ်ထားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္
စစ္ေၾကာင္းဟာ ရန္သူ ့နယ္ေျမထဲမွာ မီးမသံုးရတဲ့ညနက္နက္ထဲ
မင္းမွာ က်ည္ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ ေဟ့ေကာင္
ငါ့ဦးေႏွာက္ေတြ သဲ၀ဲစားေနျပီကြာ
လမ္းခြမွာ လမ္းမွားမျပဖို ့ဆိုတာ စစ္ေၾကာင္းရဲ့ ရဲေဘာ္တိုင္းရဲ့ သစၥာ
လမ္းခြမွာ လမ္းမွားျပဖို ့ဆိုတာ စစ္ေၾကာင္းရဲ့ ေနာက္ဆံုးရဲေဘာ္ရဲ့ သစၥာ
သစၥာဆိုတာ
ေသရင္ေတာင္ မရရေအာင္ ထမ္းထုတ္ခဲ့ရမဲ့ အေလာင္း
စုတ္ျပတ္သတ္္ေနရင္ေတာင္ လႊင့္ထူတားရမဲ့ အလံေတာ္
ေတာ္လွန္ေရးကြာ
သမိုင္းေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းတြန္းတိုက္ျပိဳဆင္းျ
ယံု-ၾကည္-ထား-လိုက္။။။
သုအိုင္စံ
အ စက္၀ိုင္း(အစက္၀ိုင္း)
ဂိတ္ဆံုးေနတဲ့သံသရာ တေကာင္ပါ
အတိတ္ကို စိတ္နဲ ့ ျပန္ျပန္ပတ္တယ္
ဘာအရိပ္မွ မထင္ဘူး
အနာဂတ္ကို ဗလာဘ၀နဲ ့ၾကမၼာဖတ္တယ္
ဘာအတိတ္မွ မျမင္ဘူး
ေနအတက္မွာ ရွည္ထြက္လာတဲ့ ရွင္သန္ေနတာေတြကိုေတြ ့တယ္
ေနေစာင္းလုတာနဲ့ ေသေၾကာင္းဆုပန္တဲ့ ဥာဏ္ပညာေတြကို ျမင္တယ္
ျမင္/ေတြ ့သမွ်ဟာ
သံသရာမီးပ်က္မွေတာ့ ဦးေႏွာက္မီးပ်က္ျပီေပ့ါကြာ
မ်က္လံုးဟာ ဆက္သံုးလို့မရေတာ့ဘူး...အလင္းေရ
ရပ္လို ့မရတဲ့သံသရာ တေကာင္ပါ။။။
သုအိုင္စံ
စ်ာပန
အေၾကာင္းတရားအားလံုးရဲ့ ဆံုရပ္မွာ
ေခါင္းတလားတလံုးဟာ ခုန္ကၾကိဳဆိုေနရဲ့
အေလာင္းအားလံုးညီညီညာညာလွေနတဲ့ ဒသနေတြနဲ ့။
အသိတရားအားလံုးရဲ့ ေတာင္ထိပ္မွာ
မရွိတရားအမ်ားဆံုးနဲ ့ အေမွာင္ရိပ္ဟာ လင္းပ
စ်ာန္နဲ ့ၾကြလာတဲ့ မရဏေတးေတြကိုယ္တိုင္ အသံမဲ့ အ ခဲ့ျပီ။
အေခါင္းဟာအေလာင္းနဲ ့အေၾကာင္းမဲ့စြာ။ ။
သုအိုင္စံ
လူမွဳေရးသခ်ၤာ
အေပါင္းအႏွဳတ္မလုပ္ေတာ့
ေက်ာင္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္
အေျမွာက္အစားမလုပ္ေတာ့
ေဟာက္စားညစ္လိုက္တယ္
ညီမွ်ျခင္းအမွန္ခ်ျပေတာ့
ဂ်ီၾကျငင္းဆန္ၾကတယ္
ပံုေသနည္းေတြနဲ ့စာလာလာျပ
ထံုေပျငီးေငြ.ေနတဲ့ဘာသာရပ္ပဲ
သီအိုရီေတြနဲ ့လိုက္လိုက္တိုင္းညာညွိ
ဒီလိုဟိုလိုေတြနဲ့မိုက္မိုက္ရို
ေခါင္းစားတယ္ကြာ...မတြက္ေတာ့ဘူး
သံုည တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး ငါး ေျခာက္ ခြန္ ရွစ္ ကိုး
မေအလိုး...ကိန္းဂဏန္းေတြ။ ။
သုအိုင္စံ
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ကြာ
ကြ်န္ပုခံုးဟာလည္း
ကြ်ဲပုခံုးထေနပါျပီ
ေရေ၀း ေျမေ၀းမွာ
ေျမေလး ေလေလးဆဲ
ဆန္လည္းကုန္ခဲ့
အၾကံလည္းအကုန္ပ်က္
အမိေျမမွာလည္း
အသိေတြေသသြားၾကရဲ့
ပုလိပ္ကားအပစ္ခံရတယ္
ဘယ္သူမွမေက်ကြဲဘူး
အေရးေပၚယာဥ္ေမွာက္တယ္
ဘယ္သူမွ၀ိုင္းမကူဘူး
ရံုးေတာ္ထဲလူသတ္မွဳထပ္ျဖစ္တယ္
ဘာမွမထူးဆန္းဘူး
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္
အိမ္မရွိဘူးကြာ
လူဆိုတာ
ဘယ္ေခြးေပါက္ဖို့မွ ထပြင့္တဲ့
ေခြးေသးပန္း မဟုတ္ပါ။ ။
သုအိုင္စံ
ဗလာအလင္း
အဆက္္ျပတ္ေနလို ့
ကြက္လပ္ျဖစ္ေနတာေပါ့ကြ။
အဲဒီထဲမွာ
မင္းကငါ့ကိုဘာေရးေစခ်င္လို ့လဲ
အဲဒီထဲမွာ
မင္းကဘာ၀င္ေရးခ်င္လို ့လဲ
ဒီအတိုင္းပစ္ထားလို ့ ေကာမရဘူးလား...အမွားအရွင္?
ပုလင္းထဲမွာ
မင္းေရးထားတဲ့ အမွားေဒသနာ
ငါဘယ္လိုမွ ဖတ္လို ့မရဘူးကြာ
ဒါမွမဟုတ္
ငါဘယ္္လိုမွ ဖတ္မတတ္ဘူးကြာ
ဒါမွမဟုတ္
ဘယ္နည္းနဲ ့မွ ငါမဖတ္ခ်င္ဘူး တရားသဘင္...ဆိုတာကို။
အေမွာင္နက္နက္ထဲမွာ
အေႏွာင္အဖြဲ ့မဲ့စြာ
တေကာင္ၾကြက္ဘြဲ ့နဲ ့ငါ
မဲေမွာင္လင္းလက္စြာ ရွင္သန္ပါရေစေတာ့...ဘုရားသခင္။ ။
သုအိုင္စံ
27th jan 2010
ပန္းခ်ီ
ေလက လြပ္လြပ္လပ္လပ္လြင့္ေနတယ္
မိုးက မာမာၾကမ္းၾကမ္းရြာေနတယ္
အသံက ပ်ံ့ပ်ံ့ႏွံ ့ႏွံ ့ပ်ံ့ေနတယ္
ဘုရားက မဟားဒယားတရားေဟာေနတယ္
လူသားက ၾကားၾကား/မၾကားၾကားဒုကၡမ်ားေနတယ္
ပန္းခ်ီဟာဘယ္လိုေရးေရး မျပီးဘူး။ ။
သုအိုင္စံ
ျငိမ္း...
စကားတခြန္း
ဂီတတပုဒ္
ေကာက္ေၾကာင္းတေခြ
စိတ္တမွ်င္
ကင္းစင္ေနတဲ့အလွ
ဘာပါလို ့ေျပာလို ့မရတဲ့ ရွင္ျခင္း/ေသျခင္း။ ။
သုအိုင္စံ
သခၤါရ
လြင္ျပင္တဆံုး
အလွအပေတြပ်က္သုန္းလို ့
လြင္ျပင္တဆံုး
အနိဌာရံုေတြဆိတ္သုန္းလို ့
အဲဒါဟာအဲဒါျဖစ္တယ္
အဲဒါဟာအဲဒါမဟုတ္ဘူး
အဲဒါဟာဘာမွမဟုတ္ဘူး
လြင္ျပင္ထဲလြင္ျပင္ေပ်ာက္ဆံုးတယ္
သုအိုင္စံ
MASTERPIECE
ႏို ့တိုက္သတၲ၀ါဆိုတဲ့
ကင္းဘတ္စအမ်ိဳးအစားတခုေပၚမွာ
ေရာင္စံုလူေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုစိတ္ေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအေတြးအေခၚေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုယဥ္ေက်းမွဳေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအမွန္တရားေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုခ်စ္ျခင္းေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုမုန္းျခင္းေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုနိယာမေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုမာန္မာနေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုသိကၡာ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုမာယာေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအတၲေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအာဃာတေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုအလွအပေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံု၀ဋ္ဒုကၡေတြသြန္ခ်
ေရာင္စံုသခ်ိဳင္းကုန္းေတြသြန္ခ်
..............................
ဒီေလာက္ေတာင္အေရာင္စံုလက္ၾကြေနတဲ့
တခ်ိဳ ့ကလူရနံ ့ေတြသင္းျမေမႊးၾကိဳင္ေနတာပဲတဲ့
တခ်ိဳ ့ကလူအနံ ့ေတြပုတ္ပြနံေစာ္ေနတာပဲတဲ့
တခ်ိဳ ့ကဘာရနံ ့မွမရ ဘာအေရာင္မွမျမင္ဘူးတဲ့
ထားလိုက္ပါေတာ့
ဒီကားကိုဘယ္သူေရးတာလဲ
သူ့ ့ပန္းခ်ီ ၀ါဒကဘာလဲ။
ပန္းခ်ီဆရာ (အမည္မသိ)
သူ ့၀ါဒက (မေတာ္တဆ၀ါဒ) လို ့ေျပာရင္
ဘုရားၾကိဳက္၀ါဒီေတြ ငါ့ကို၀ိုင္းရိုက္ၾကေတာ့မွာပဲ
ႏြား၊ ကြ်ဲ၊ ေခြး၊ ေၾကာင္၊ လူ၊ လင္းႏို ့၊ သားပိုက္ေကာင္၊ ေ၀လငါး၊ ၀က္၊
အားလံုး...အားလံုး...သူ ့လက္ရာေတြ။ ။
သုအိုင္စံ
ျဂိဳလ္ထု
အျပာေနာက္ခံေပၚမွာ
အႄဖဴတေႂကာင္း
ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီးဆြဲလိုက္တဲ့ပ
ျပီးေတာ့..ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေကြ
မင္းေနာက္ကိုဘာေကာင္မွလိုက္မေနေ
မင္းကစြတ္စက္ျပီးေျပးေနတယ္
ဘ၀ဟာ..မင္းဘယ္ေလာက္ေျပးေျပး
အရွိန္ဆံုးရင္/အခ်ိန္သုန္းရင္
သခ်ိဳင္းကုန္းမွာ မင္းေကြးရမွာပဲ
အခုေတာ့
အျပာေရာင္ဆိုတဲ့
ဘာမွန္းမသိတဲ့ ဗလာလြင္ျပင္ၾကီးထဲမွာ
အျဖဴေရာင္ဆိုတဲ့
ဘာမွမဟုတ္တဲ့ သက္မဲ့/သက္ရွိျဖစ္တည္မွဳဆိုတာ
တမွဳန္တစေလးေတာင္ မေတြ.ရေတာ့ဘူး၊
တခါတခါ..ဘုရားသခင္မ်က္လွည့္ျပရင္
အျပာေရာင္ဟာ မဲနက္ေမွာင္စင္ ေနတတ္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ
အႏၱိမဒသန
သံသရာရဲ့ေသြးေၾကာကို
သခၤါရဓါးနဲ့ျဖတ္လိုက္တယ္
ဘာမွမေသခဲ့ဘူး
ဘာမွေသြးမတိတ္ခဲ့ဘူး
ဓါးကိုယ္တိုင္ ပ်က္ ပဲ့ ခဲ့တယ္။
သုအိုင္စံ သမၼာက်မ္းစာကိုေနာက္ျပန္ဖတ္ျခင္
ေရတမွဳန္လိုကခုန္က်ဆင္းလာတယ္
စမ္းေခ်ာင္းျဖစ္ဖို့လား
ျမစ္ျဖစ္ဖို့လား
ပင္လယ္ျဖစ္ဖို့လား
သမုဒၵရာျဖစ္ဖို့လား
တခုခုျဖစ္ဖို့လား
ေရတမွဳန္လိုကခုန္ပ်ံတက္သြားတယ္
တခုခုျဖစ္ဖို့လား
အို..ဘုရားသခင္
ဘာမွမျဖစ္ခ်င္လို့ေကာမရဘူးလားဟင္
သုအိုင္စံ
ေမွာ္ကသိုဏ္း
Happy Birthday လုပ္ရမလား၊
Free Aung San Suu Kyi လို႔ေအာ္ရမလား၊
Down With Dictatorship လို႔က်ိန္စာတိုက္ရမလား။
ရန္ကုန္ျမိဳ့ထဲ အမွိဳက္ဆို႔ေရလွ်ံ ျခင္ေတြတ၀ီ၀ီ၀ဲပ်ံေနတယ္။
တပ္မေတာ္သားတစ္ဦး ဂ်ီသရီးကိုက်ည္ထိုးျပီးေတာက္ေခါ
ဧရာ၀တီျမစ္ထဲ လွိဳင္းတစ္လံုးတိုးလာသလိုမ်ိဳး။
နာဂစ္ျဖတ္နင္းခဲ့တဲ့လယ္ကြင္းေတြ
ဒီပန္းခ်ီဆိုးဟာ ပိုးစိုးပက္စက္ ေဆးစက္ထဲ့သူမဲ့ေန။
ကြ်န္းသစ္လံုးေတြ အျပည့္တင္ထားတဲ့ ၁၀ ဘီးကား ၁၀ စီး နယ္စပ္မ်ဥ္းကို ေမာင္းႏွင္ေက်ာ္ျဖတ္
တရုတ္ျပည္ထဲက စက္ရံုတစ္ရံုရဲ့ အ၀မွာရပ္တယ္၊
ထမင္းမ၀တဲ့ ရိုးမကေတာ့ ဒုကၡ၀ေနတဲ့ ျပည္သူေတြကို ရင္ခြင္ပိုက္လို႔။
ဆိုက္ေရာက္လာတဲ့လူငယ္မွာ ရင္နာစရာ အျဖစ္ဆိုးေတြတနင့္တပိုးနဲ႔၊
ထြက္ခြာေနတဲ့လူငယ္ဟာ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ရာေတြ အသစ္ပ်ိဳးလွ်က္၊
ဗိုက္ဟာလာနဲ႔တိုင္းျပည္ထဲ ဗိုက္ဆာေနတဲ့မိခင္ဟာ ရင္နာေနတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြကို ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ေၾကြလို႔ရယ္။
ဘ၀။
ညီမေလးေရ...မင္းပန္းခ်ီေရးတဲ့အခ
မင့္ပါးျပင္လြလြႏွစ္ခ်ပ္ေပၚက
လြပ္လပ္မွဳကိုဆာေလာင္ေနတဲ့ မင္းပါးခ်ိဳင့္ေလး ႏွစ္ပြင့္ကိုပါေအာင္ေရး၊
အဲဒီအခါ မင္းလက္ထဲက စုတ္တံဟာ အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္တဲ့ လွံတစ္လက္ျဖစ္ျပီး
မင္းေရွ႕က ကင္းဘတ္စ္စဟာ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦးအတြက္ အလံတစ္ရြက္ျဖစ္ေလရဲ့၊
အနာဂတ္ျပခန္းထဲမွာ မင္းရဲ့အႏုပညာဟာ ျပည္သူေတြရဲ့ေအာင္ပြဲလို သပ္ရပ္တင့္တယ္ခမ္းနားလို႔။
ဘုရားသခင္ မုန္႔ဖိုးေပးလိုက္တဲ့ ဒုကၡတရားေတြနဲ႔ ဘုရားသခင္ဖြင့္ထားတဲ့ဖဲ၀ိုင္းထဲ ငါတို႔၀င္ခဲ့တယ္၊
ဘုရားသခင္ရဲ့ အသုဘပြဲမွာ၊
ဘ၀ဆိုတာ (ငါ+မင္း=ငါတို႔) ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ရေအာင္ ေနထိုင္ရွင္သန္ျခင္းအႏုပညာ၊
လူကလူကို ဖဲခိုးမရိုက္နဲ႔၊
လူကလူကို ဂုတ္ေသြးစုတ္မအုပ္ခ်ဳပ္နဲ႔၊
ဖဲ၀ိုင္းၾကီးတစ္ခုလံုး စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္။
စက္တင္ဘာရဲ့ လမ္းေျမေပၚ ဦးေႏွာက္သားျပဲရဲ ပြင့္ထြက္ေနတဲ့ ဦးေခါင္းတစ္လံုး၊
ေျချပတ္တစ္ဖက္ကို မရွာႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေျချပတ္တစ္ဖက္ မြေၾက၊
ေရပုတ္ေျမာင္းထဲက ေမွာက္ခံုေသ သံဃာေတာ္အေလာင္းပုတ္ပြ၊
လူသတ္ ထရပ္ကားေတြ ျဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့ ရန္ကုန္ေျမ၊
သာသနာ့သားေတာ္ေတြ လွမ္းေလွ်ာက္လမ္းေဖာက္ခဲ့တဲ့တို
အာဏာရွင္ေတြ မိုက္မဲမိုက္ကန္းခဲ့တဲ့သမိုင္း၊
အမိေျမကို ေသြးမုန္တိုင္းက ခြပ္ေနရဲ့...
လူထုရဲ့ ေရႊ၀ါေရာင္ေအာင္ပြဲဟာ ေရာင္စဥ္ျခည္ လက္ၾကြျပသ...
အမွန္တရားနဲ့ ေသြးလွည့္ပတ္စီးတဲ့ အနာဂတ္မွာ။
ရဲရင့္ရိုးသားေျဖာင့္မွန္တဲ့ က်ည္တစ္ေတာင့္က မြဲညစ္ပိုးစားေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ ဦးေနွာက္ကို ပစ္ေဖာက္ဖြင့္ထြက္သလိုမ်ိဳး၊
လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ဖို႔ ဒီေခတ္ဆိုးကို ပစ္သတ္တာဟာ မြန္ျမတ္တယ္၊
အဲဒီက်ည္ဆံေတြ သန္းေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ရွိတဲ့ႏိုင္ငံမွာ သတၱိေတြ ယမ္းအ ေနလို႔မျဖစ္ဘူး၊
ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ခူးရမယ္၊
ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ဦးခ်မယ္၊
ဘုရားမ်ား။
ဆင္းလာတဲ့ ဆိုကၠားေပၚက ငါက တက္လာတဲ့ ဆိုကၠားေပၚကေကာင္ ကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိရဲ့၊
ဘ၀ဆိုတာ မင္းလိုပဲ ေရွ႕ဆက္ရုန္းတက္ရဦးမဲ့ တကယ့္ကုန္းအတက္ေတြနဲ႔ေပါ့ကြာ၊
ခက္တာက အစိုးရမခ်စ္အားလို႔ ပစ္ထားတဲ့ရပ္ကြက္ထဲက ငါတို႔ဘ၀ေတြ ေဂြခြင္ခဲ့ရအခါခါ ဘီးေပါက္ခဲ့ရအခါခါ တိမ္းေမွာက္ခဲ့ရအခါခါ၊ ေပါက္ျပဲစုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ရာစုလမ္းေတြေပၚ၊
ေရလွ်ံဗြက္ထေနတဲ့ ခေရာင္းလြင္ျပင္ဘ၀တန္ဖိုးခပ္ဆို
သံသရာလိုပဲ လည္ပတ္ေနတဲ့အရာေတြကို မရပ္လိုက္နဲ႔၊
လည္ပတ္ေနတဲ့ေကာင္ေတြကို သတ္ၾက၊ သမိုင္းဘီးၾကီးလိမ့္ေနသည္။
မိုးလင္းခဲ့ျပီ၊
အဲဒီမွာ မနက္စာမရွိလည္း အိပ္ယာထရေပဦးမည္၊
အလုပ္လိုက္ရွာေနတုန္း ဗိုက္ဆာလာဦးမည္၊
စားစရာမရွိေသာ္လည္း ခံႏိုင္ရည္ရွိရဦးမည္၊
မိုးခ်ဳပ္ခဲ့ျပီ၊
အဲဒီမွာ အိပ္ယာမရွိလည္း အိပ္ရေပဦးမည္၊
မိဘကေမြးျပီး ႏိုင္ငံေတာ္က ပစ္ထားေသာ ခေလးမ်ားရဲ့ အနာဂတ္မဲ့ေရာဂါ ျမိဳ့ၾကီးမ်ားတြင္ ကူးစက္ပ်ံ့ႏွံ့ေနသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ႏြားႏို႔ခြက္ကို သြန္မသြားခဲ့ပါ။
စာသင္ယူဖူးသူႏွင့္ စာသင္ေပးဖူးသူတို႔
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးအားလြမ္းေနတုန္း အလြမ္းခံေနရေသာ ေက်ာင္္းေတာ္ၾကီးရဲ့ မုဒ္ဦး၀တံခါးအား
စစ္ခေမာက္တစ္လံုးႏွင့္တူေသာ ေသာ့ဂေလာက္ တစ္လံုးခ်ိတ္ဆြဲထားစဥ္
စစ္တကၠသိုလ္ထဲမွာ ဗိုလ္ေလာင္းေတြ တစ္အုပ္ျပီးတစ္အုပ္ သင္တန္းဆင္းသြားခဲ့ၾကျပီ၊
မိုးရြာစဥ္လူအခ်ိဳ႕ ေငြနွင့္အ၀ယ္ခံရျပီး လံုျခံဳခဲ့ေသာ္လည္း လူအခ်ိဳ႕မွာေငြႏွင့္ အကန္ခံရေသာေၾကာင့္ စိုရႊဲ စုတ္ျပတ္ေနေသာဘ၀မ်ား၊ ေမာင္းတင္က်ည္ထိုးထားတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔၊
ေကာင္းကင္ဆိုးအား ပစ္ခ်ပစ္သတ္သြားမဲ့
မ်ိဳးဆက္မ်ားရဲ့ စိတ္ဓါတ္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဓါးတစ္လက္လို က်စ္လစ္လက္ပထက္ရွ ေနတယ္။
ရန္နဲ႔ငါၾကား ခ်န္ထားစရာ အခ်စ္မရွိပါ။
ဒါဏ္ရာတစ္ေသာင္းနားတဲ့ အတိတ္
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ေသာင္းနားတဲ့ တိုက္ပြဲ
အနာဂတ္တစ္ေသာင္းနားတဲ့ ေအာင္ပြဲ
ေထာင္ထဲက ၆၅ ႏွစ္ မိခင္ေတြေမြးသမွ် ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြျဖစ္တဲ့ေျမရဲ့ chamberထဲက ကမၻာမေက်ဘူး ဟိန္းထ၊ လမ္းကိုယ္တိုင္ခ်ီတက္ေနရတဲ့လမ္းေပၚက ခ်ီတက္ေနၾကတဲ့ျပည္သူ႔ဘ၀မ်ား (တရားသျဖင့္)။
ျပည္တြင္းစစ္ အစြဲမကြ်တ္တဲ့ အရိုးစု၀ိညာဥ္ ၃ ေကာင္
သံလြင္ျမစ္ထဲ ေရရွပ္ေျပးကစားရာကေန ေဒါနေတာင္တန္းေပၚ လႊားကနဲ ၀ဲပ်ံခုန္တက္လိုက္စဥ္၊
တစ္ေကာင္က look over there လို႔ေျပာတယ္
ေနာက္တစ္ေကာင္က where လို႔ေမးတယ္
ေနာက္ထပ္တစ္ေကာင္က there ညႊန္ျပတယ္၊
အဲဒီမွာ ေသြးအိုင္ထဲ လဲျပိဳေသေနတဲ့ သင္တိုင္းျဖဴပ်ိဳ
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သံုး စစ္ဖိနပ္ခြာရာမ်ား
ေတာင္ယာစပါးခင္းပ်က္ထဲက အနိဌာရံု ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့ထြက္ကုန္မ်ား
ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာဟာ အစိုးရဆိုးရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာဆိုးေတြကို လိုက္ပါသယ္ေဆာင္လို႔။
ရြာထိပ္ ေရတံခြန္က လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ေတြထုတ္လုပ္ျပီး ျမိဳ့ၾကီးျပၾကီးေတြဆီ ပို႔ေဆာင္ေနခ်ိန္မွာ
ေလာပိတရြာေလးကေတာ့ ဆီမီးခြက္ေလးထြန္းျပီး ကၾကီး ခေခြးေတြအလြတ္က်က္ေနရေၾကာင္း ေတးတစ္ပုဒ္ေရးဖြဲ.ခဲ့ၾကတယ္၊ ဒီေန႔ေတာ့...ထင္းခုတ္သြားသူဟာ တပါးေျမဆီစီးဆင္းေနတဲ့ ဂက္စ္ပိုက္လိုင္းၾကီးနဲ႔ ခလုပ္တိုက္လဲ ေမ့ေမ်ာအံ့ၾသ၊ ကိုယ့္ခ်မ္းသာမွဳထဲမွာကိုယ္ဆင္း
ေကာင္းကင္ဟာေျမျပင္ကို ေသနတ္ဒင္နဲ႔ ဆန္ရင္းနာနာေထာင္းေနေလရဲ့ (ျဖစ္သင့္လို႔လား) (ျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့/လွ်က္/တယ္)၊
ေကာင္းကင္ ကို ေျမျမိဳဖို႔ ျပည္သူေတြရဲ့ ဟက္တက္ကြဲ ႏွလံုးသားအက္ေၾကာင္း စိတ္ဓါတ္မီးေတာင္ေတြ ဓါတ္လိုက္ေပါင္းစည္းျပီ။
သုအိုင္စံ
၀၄.၀၇.၂၀၀၉
လူတေယာက္ျဖစ္ဖို ့ သူဘယ္ေလာက္က်င့္ရမွာလဲ
လူတေယာက္ျဖစ္လာရန္ သူဘယ္ေလာက္အနစ္နာခံရမွာလဲ
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ေျပာတဲ့ ဘ၀တန္ဖိုးကိုိ ယံုလို ့
မ်ိဳးဆက္တို ့တခုျပီး တခုခ်ရင္း
လူဆန္သူဆန္တဲ့ ပ်ိဳးခင္းေလးဆီ၊
စေတးတယ္လို ့မေျပာရဘူး၊ ေရြးခ်ယ္တယ္လို ့ေျပာရမယ္လား
ပညာတတ္ စကားလံုးဒသနေတြၾကားက ငါတို ့ ငတံုးငအ ေတြ၊ ဘာျဖစ္လဲ။
တိုက္ၾကားထဲ ဆိုက္ထားတဲ့ ညငွက္တစင္းဆီ
ရိုက္စားရဲေတြ ယင္းထေနတဲ့ေလာဘေတြနဲ ့ကပ္သီလာရဲ့
တရား၀င္ေကာက္ေတာ့အခြန္၊ အတင္းေကာက္ေတာ့ဘာလဲ၊
အေမွာင္ထဲက ထမင္းတနပ္၊ ညငွက္ေတြရဲ့ေတာင္ပံခတ္သံ
ျပင္းထန္လာျပီ။
ရိုးရိုးသားသား ခိုးစားမဲ့ သူခိုးဟာ ဆာေလာင္ေနတဲ့ အစာအိမ္ကို အားျပဳျပီး
ေၾကာင္တေကာင္လို မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ခုန္၀င္လိုက္တယ္
ျပီးေတာ့...ထမင္းအိုးထဲက ထမင္းတံုးကိုႏွိဳက္
ေၾကာင္တေကာင္ ငါးေၾကာ္ကိုက္ခ်ီေျပးသလို ထြက္လာလိုက္တယ္
သိပ္ေတာ္တဲ့ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ဟာ၊ သူခိုးကို ၅ နာရီအတြင္းမွာ မိေအာင္ဖမ္းျပီး
၅ ရာတန္ ၅ ရြက္ ထုတ္ေပး၊ ေနာက္မလုပ္ဖို ့တားျမစ္ အမွဳပိတ္ပစ္ခဲ့တယ္
တိုး...တက္...ေန...ပါ...တယ္...ဆို
(p.s. ထမင္းခိုးျခင္းသည္ အစစ္ျဖစ္၍ ေငြေပးျခင္းသည္ အတုျဖစ္သည္။)
သင္လာတဲ့ သခ်ၤာဟာ မွားခဲ့ျပီ
လူသတ္ဗံုးတလံုးထဲမွာ အမုန္းတရား ဘယ္ႏွရာခိုင္ႏွဳန္း
စစ္ပြဲတခုထဲမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဘယ္ႏွရာခိုင္ႏွဳန္း
ယံုၾကည္ခ်က္တခုထဲမွာ ဒါဏ္ခံႏွဳန္းအား ဘယ္ေလာက္
ၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳထဲမွာ ေအာင္ျမင္မွဳ ဘယ္ႏွခု
ရလဒ္အေျဖထဲမွာ ျပဳန္းတီးမွဳ ဘယ္ႏွခု
အတည္ျပဳရခက္တဲ့ သီအိုရီအတုေတြၾကား
ျမင္လာတဲ့ အျမင္ဟာ ၀ါးခဲ့ျပီ
(လူ ့သမိုင္းဆန္ဆန္ေတာ့ သူ ့အတိုင္းသူမွန္ေနတာေပါ့ကြာ။)
ေနဓါးလို ေရသြားလို ေလအားလို
သတ္ကြင္းကို ျဖတ္ရင္းနဲ ့ထိုးတက္
ပဲ့ေၾကြေပမဲ့ ဆက္ေ၀ေနတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ
..............................
ေအာင္ေျမမွာပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ပန္းေတြေ၀လို ့
ျပည္သူ ့ပီတိမ်က္ရည္ေတြနဲ ့သၾကၤန္ေရပက္မယ္
ျပည္သူ ့လက္ခုပ္သံေတြနဲ ့ မဏၭာပ္လွည့္မယ္
(အနာဂတ္တိုင္း...အနာဂတ္တိုင္းမွ
စစ္တပ္က စစ္တပ္ကို ပစ္သတ္ျပီး အသစ္စမယ္ လို ့
ကဗ်ာဆရာက အေ၀းကၾကပ္ေပးေနတယ္
ျပန္
ျပန္လာ
ျပန္လာၾက
ျပန္လာၾကပါ
ျပန္လာၾကပါဦး
ျပန္လာၾကပါဦး ဒီကို
ဒီမွာ..၅ သန္းေလာက္ဟာ မဟုတ္မဟတ္ေတြနဲ ့ အဆင္ေျပေနေပမဲ့
သန္း ၅၀ ေလာက္ဟာ ဒုကၡေတြနဲ ့ ရွင္ ေသ ေနခဲ့တယ္၊ မင္းဘယ္မလဲ။
သံေခ်ာင္းဟာ ဓါး တလက္ ေလာက္ပဲ ေတာင့္တ ခဲ့ေပမဲ့
ဓါးတလက္ဟာ သံေခ်ာင္းလက္ထဲမွာ အျမဲရွိမေနခဲ့ဘူး
ေမခလာကယ္တဲ့ ဇါတ္လမ္းေတြကို ေမ့ျပီး
ေသခ်ာတဲ့ ဘ၀လမ္းေတြေပၚ ေရြ ့ၾက
မီးပင္လယ္ကို ကိုယ္တိုင္ ေလွာ္ခပ္ေနၾကစဥ္။
ငါ့အိမ္ ငါ့အေမ ငါ့ရြာ ငါ့ရြာသား၊ အားလံုး ရွင္ေပ်ာက္ ေသေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားၾကျပီ
ငါမျမင္ဖူးေသးတဲ့ ငါ့ညီမေလးက ခေလးတေယာက္နဲ ့ ငိုျပတယ္
မင္းေတာင္းတဲ့ မုန္ ့ဖိုးအတြက္ သူပုန္ရဲ့ အိပ္မက္ဆိုးေတြပဲ ရင့္ခဲ့တယ္
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္ကိုႏွလံုးသားထဲ ငါေသာက္ထဲ့ပစ္လိုက္တယ္
မင္းထြက္လာစရာမလိုဘူး၊ ငါျပန္ခဲ့မယ္ ညီမေလး၊ ဒါ...ငါတို ့တိုင္းျပည္
ဒီစစ္ေခြးေတြကို အဆိပ္ေကြ်းသတ္ဖို ့ေလ့လာေနပါ။
က်ည္ဖူးကိုဖြင့္ ယမ္းကိုသြန္ ျပန္ပိတ္
သူလွ်ိဳစိတ္ေတြ ဒီေသနတ္ထဲလႊမ္း ေနတယ္၊
စာအုပ္ကိုထုတ္ အလယ္ကဆြဲဆုတ္ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းလုပ္
ဆရာယုတ္စိတ္ေတြ ဒီေက်ာင္းခန္းထဲ ရမ္းေနတယ္၊
သေဘာထားလြဲရံုနဲ ့ရထားလမ္းကို ခုတ္ခြဲရေရာလား
ငါတို ့မွာ ေရွ့တန္းစခန္းေရာ ေနာက္တန္းစခန္းေရာ ေပါင္းမွ
ဒီသံလမ္းေလး ၂ ေခ်ာင္းပဲရွိတာ
ငါတို ့မွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေရာ တိုက္ပြဲေရာ ေပါင္းမွ
ဒီေတာ္လွန္ေရး ၁ ခုပဲရွိတာ
ေသာက္သံုးလည္းမက်၊ မလုပ္တတ၊္ ဘာမွမတိုက္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ
ေနာက္ဆံုးတြဲကေန အပုတ္ခ် အာရိုက္ လိုက္ခဲ့ပါ
ရထားဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္အားေတြ တနင့္တပိုးနဲ ့သယ္ေဆာင္ထိုးတိုက္ လို ့။
ဟုတ္ပါတယ္
အမွဳန္အစလို(လက္ျဖာတဲ့ၾကယ္) အတြက္ သံုညလို စၾက၀ဠာဟာ က်ယ္ခဲ့တယ္
အရုးရင့္ အရြယ္အို (ညေနၾကယ္) ေတြက
လူထုေမးခြန္းကို ေမွာင္ေအာင္ေျဖလို ့မျဖစ္ဘူး
အေမ့အျပံဳးေလး တုတ္ေကာက္နဲ ့ ပုဂံလမ္းေပၚ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ဆီ
အေမ့ေျမးေလး ကတံုးဆံေတာက္နဲ ့ မူၾကိဳေတးဆို ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ဆီ
လင္းလက္ခဲ့
ဖူးပြင့္တဲ့ ၾကယ္ပ်ိဳေတြက အေမြဆက္ခံ လင္းေတာက္မယ္
ဒီ..စစ္ဖိေနာင့္သံသည္ ဂီတမဟုတ္ပါ။
ဓါးေျမာင္တလက္လို ေရာခ့္ကဗ်ာဆရာ ေရာက္ခ်လာတယ္
ျပီးေတာ့...စားပြဲေပၚကို ညီမွ်ျခင္းတခု၊ ေျမြေဟာက္တေကာင္လို ေပါက္ခ်လိုက္တယ္
(မေန ့ကအေၾကာင္း + ဒီေန ့အေၾကာင္း + မနက္ဖန္အေၾကာင္း = ဖတ္မရေတာ့ပါ) တဲ့
အရက္ပုလင္းတလံုးရဲ့ ေရွ့မွာ လၻက္ရည္တခြက္ရဲ့ ေရွ့မွာ
ျမိဳ့ျပစိတ္က်ေရာဂါဟာ ျမိဳ့ျပနံနက္ေနေရာင္လို အေမာက္ေထာင္လန္းဆန္းလို ့
စာေပနယ္က အလုပ္ျဖဳတ္ခ်ိဳးသတ္ခံလိုက္ရတဲ့ ကဗ်ာေတြနဲ ့
ရြာလည္ ပုတ္သိုးေနေသာ ဘ၀မ်ား။
ဒီကိုလာပါ၊ ဖတ္ပါ မွတ္ပါ၊ ျပီးရင္ျပန္ထား၊ ငွားခြင့္မရွိ
အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္ထားေပးခဲ့ဖူးတယ္
တိုင္းျပည္မြဲေတာ့...ပိုးစားျခကို
အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ကို ၀ိုင္းကိုက္စားလိုက္ၾကျပီ
ေက်ာက္စာကို ေရးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တံတေခ်ာင္း
ေစ်းေကာင္းလို ့ ေရာင္းခ်ိဳးလိုက္ၾကျပီ
ပိဋက ၃ ပံု အာဂံုေဆာင္ထားတဲ့ ရဟန္းတပါး
ပုန္ကန္ စကားမ်ားလို ့ ပစ္သတ္လိုက္ၾကျပီ
စာၾကည့္တိုက္ထဲကို စာေရးဆရာမေလး ၀င္လာတယ္
လာရွာတဲ့ ကိုးကားရမဲ့စာအုပ္ဟာ ေပ်ာက္ေနေလရဲ့
သူမသည္ ၀တၳဳကို ရွက္ျပံဳးျပံဳးသလို အဆံုးသတ္ခဲ့၏။
Gladiator ေဖ်ာ္ေျဖတာကိုပဲ ေဟးလား၀ါးလား အေပ်ာ္လိုက္မေနၾကနဲ့
Gladiator လို ကိုယ္တိုင္၀င္တိုက္ ေဖ်ာ္ေျဖရမဲ့ ဘ၀
တိုင္းျပည္ရဲ့ ရင္ထဲမွာ အတြင္းလူနာ လာလာလုပ္ေနတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ
တိုင္းျပည္ရဲ့ အ၀င္အ၀မွာ အျပင္လူနာ လာလာလုပ္ေနတဲ့ ေရာဂါသည္ေတြ
ကိုယ့္အသက္ရွဴႏွဳန္းဟာ ကိုယ္ကုထံုး ကိုယ့္ႏွလံုးသားဟာ ကိုယ့္ေဆး၀ါး
ေလာကဆိုတဲ့ေလထုထဲ လူဆိုတဲ့သီခ်င္းဟာ ပီသခြင့္ဆိုတဲ့ဂီတလို
လင္းပက်ဳးရင့္ အလံတလူလူလြင့္ေနရမယ္၊
တျခမ္းပဲ့ ဗေလာင္ဆူေနတဲ့ ေရာမျမိဳ့ၾကီးထဲမွာ
မင္းေရာငါေရာ ပက္လက္ေမ်ာေနတဲ့ သေဘၤာပ်က္ၾကီးလို
ပင္လယ္ကိုယ္တိုင္ ဖြဲ ့စည္းပံုပ်က္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အဏၰ၀ါခရီး
နီးသည္ျဖစ္ေစ ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ ရြက္လႊင့္ေလေတာ့။
အာဇာနည္ေန ့
ဘုရားလည္ပင္းကို ၾကိဳးကြင္းလာမစြပ္နဲ ့
ၾကိဳးစင္ပ်က္က်၊ ၾကိဳးျပတ္တတ္သည္
အာဇာနည္ေန ့။
သုအိုင္စံ
၁၉.၀၇.၂၀၀၉
အရိႏၵမာတို ့ ယိမ္းႏြဲ ့ပါးတို ့လို
ရာဇ၀င္ေတြ အျခံအရံနဲ ့ ရွင္သန္ခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး။
ငါ့ဘ၀သမိုင္းစာအုပ္ကို
ငါ့ပထမဆံုးခုတ္ခ်က္နဲ့ ေရးသားပံုေဖာ္ဖို ့
ဓါးအိမ္ထဲကခုန္ထြက္လိုက္တယ္။တို
ေရးခ်ိန္ ဖတ္ခ်ိန္ မရခဲ့တဲ့ ဗဟုသုတေလးနဲ ့
ေသြးခ်ိန္ သခ်ိန္ မရခဲ့တဲ့ ပင္ကိုရည္ေလးနဲ ့
တိုက္ရင္းနဲ့ ထက္ခဲ့၊ တိုက္ရင္းနဲ ့ပဲ့ခဲ့
ေလာကက ခုတ္ပစ္ရမွာေတြ သိပ္မ်ားတယ္။
ငါ့ ဓါးရိုးမွာ ငါ့ လက္ေဗြရာ ပဲရွိရဲ့
ငါ့ဓါးသြားမွာ ရန္သူ ့ေသြးဟာ နီက်င္စြန္းကပ္ေနတယ္။
ေရေဆးမ၀ယ္ႏိုင္လို့ ေရနဲ့ပဲ ေရးလိုက္ရတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ
ဆီေဆးေတြ ပိုလွ်ံေနလို့ အဆီအစ္ ဗိုက္ရႊဲေနတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ
ေလာကျပတိုက္ထဲက ပန္းခ်ီဟာ နရီ ကာရန္ ေဆးစပ္မွန္ရင္ မေကာင္းဘူးလား
တေယာက္ အေရာင္ တေယာက္ ႏွိဳက္မခိုးနဲ့
တေယာက္ ေဘာင္ တေယာက္ ရိုက္မခ်ိဳးနဲ့
မေတာ္တဆ စိုက္ပ်ိဳးခံရတဲ့ လူ ့ျဖစ္တည္ျခင္းမွာ
လူက လူကို ကိုးကြယ္စရာ လိုလို ့လား
ကိုယ့္ ခါးရိုး ကိုယ္ အားကိုးတဲ့ ေကာင္ေတြခ်ည္းပဲ ေဟ့ေကာင္။
ရဲေဘာ္ရိုင္ယန္ကို ေမ့လိုက္ေတာ့ကြာ
ငါတို့မွာ စားစရာမရွိေတာ့ဘူး
ဒါမွမဟုတ္...စားမဲ့လူေတာင္မရွိေ
ဒီလိုလည္းမဟုတ္ေသးဘူးဆိုရမလား
ဥပေဒအစဥ္အလာေတြနဲ့ပဲ
ကုေနတာၾကာလာတဲ့ ကင္ဆာ ဟာရင့္ခဲ့ျပီ။
သရက္ေထာင္မွာ ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာတပုဒ္ လြတ္ေျမာက္ေရးကဗ်ာေလာကကို အုပ္ခ်ဳပ္တယ္
ရဲရင့္နဲ့ရဲသီဟ ေမာင္းခဲ့တဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံတစင္း လြတ္ေျမာက္ေရးေကာင္းကင္နံရံကို ထိမွန္တယ္
စစ္ျငိမ္းေအး ေရးခဲ့တဲ့ ပန္ခ်ီကားတခ်ပ္ လြတ္ေျမာက္ေရးျပတိုက္မွာ ကပ္ထားတယ္
ရဲနည္ေရးခဲ့တဲ့ ေတးတပုဒ္ လြတ္ေျမာက္ေရးသံစဥ္ notes နဲ့ယက္လုပ္တယ္
တိုးေအာင္လြင္ လက္ထဲက ေၾကးနန္းတရြက္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဆိုက္ဘာနဲ့ေဖာ္ခဲ့တယ္
လြတ္ေျမာက္ေရးကို ပံုေဖာ္အသက္သြင္းဖို့ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ခရီးျပင္းခ်ီေအာင္ပြဲခံရတယ္
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္က ကိုေဖာ္ေ၀းေရ က်ေနာ္ ေနာက္မဆုတ္ေတာ့ဘူးလို့ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တယ္၊ ေရးခဲ့ ရင္းခဲ့တယ္၊
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဟာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ဒါပဲ။
ေသေနတဲ့ ေအေကစက္လတ္တလက္လို
ဘ၀ကို (ေလးေလးနင့္နင့္) ထမ္းထုတ္သြားၾက အေနာက္အရပ္ဆီ (ေလးေလးနက္နက္)
ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို မသိတဲ့ အမ်ားအတြက္ဗ်ဴဟာေတြနဲ
ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သိတဲ့ ငါ့အတြက္ဗ်ဴဟာေတြနဲ ့၊
အခြင္ ့အေရးကို siege မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ကြဲျပဲ
အခ်စ္ေလးကို keep မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ အသဲကြဲ၊
ျပည္သူ ့ေသြးကို lead မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ ဟိုလႊဲဒီလႊဲ၊
ရြက္က်ပင္ေပါက္လို ေရာက္ေလရာမွာ ခ်စိုက္ေပမဲ့၊ ဘ၀ဟာေပါက္ဖို ့ေသခ်ာရဲ့လား
အၾကိမ္ၾကိမ္ ေျပာင္းေရႊ ့စိုက္ပ်ိဳးခံရတဲ့ သစ္ပင္မ်ားစြာ၊ ဥယ်ာဥ္မွားၾကီးထဲမွာတိုင္ပတ္ရြာ
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့လြတ္ေျမာက္ေရးကု
ေျမပံုတခ်ပ္နဲ ့ပထ၀ီဘာသာရပ္ မျဖစ္ဘူး၊
ရာဇ၀င္တစနဲ ့ သမိုင္းဘာသာရပ္မျဖစ္ဘူး၊
ေဗဒင္ေဟာစာတမ္းတရြက္နဲ ့ နကၡတ္တာရာကို ရမ္းေဟာလို့မရဘူး၊
ေဟာ့ကင္းေျပာတာကို လက္ညိဳးေထာင္ေခါင္းျငိမ့္ခဲ့၊ ေဟာ့ကင္း ျပန္ျပင္တာကို ေခါင္းျငိမ့္ လက္ညိဳးေထာင္ခဲ့၊
ေဖာက္ထြက္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ဦးေႏွာက္ေလး တည္ေထာင္ၾကည့္ရေအာင္လား၊
သမိုင္းကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးတခုနဲ့ လြပ္လပ္ေရးကို ပံုေဖာ္ေမြးခဲ့တယ္။
လိေမၼာ္ေရာင္ေတြ မွိန္ေမွာင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ လိေမၼာ္သီးေတြ
ဘယ္ကိုမွမေရာက္တဲ့ ဟိုင္းေ၀းလမ္းမ အစုတ္ၾကီးေပၚက
စစ္တလဘတ္ၾကီးအုပ္ကာထားတဲ့ ထရပ္ကားၾကီးထဲမွာ
လူမိုက္မ်က္ခြက္နဲ ့ G3 ၄ လက္က ကင္းေစာင့္လို ့
အမိေျမ...
ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား စစ္ကားတန္းၾကီးေတြ
ဖုန္တေထာင္းေထာင္းနဲ့ ျမန္မာျပည္ အလယ္ေၾကာကို ေမာင္းတက္လာတယ္
ႏြား ကၽြဲ ေခြး လူ ေၾကာင္ အကုန္ေရွာင္၊ မာဖီးယား ေဆးေၾကာင္တဲ့လမ္းစဥ္နဲ့
ဒီလိုနဲ့...
လူခ်မ္းသာ ျမိဳ့ ၁ ျမိဳ့ ျဖစ္လာတယ္ လူဆင္းရဲ ရြာ ၁၀၀ ပ်က္သြားတယ္
အဲဒီဖိႏွိပ္မွဳ ေရျပင္ထဲျမဳပ္သြားတဲ့ ဘ၀ေတြ
ဘယ္ဘုရားသခင္ရဲ့ ရင္ျပင္မွာ သြားေပၚခဲ့ပါသလဲ
စစ္ကားတန္းၾကီးဟာ ပ်ဥ္းမနားျမိဳ့ကို အျဖတ္
ျမိဳ့ေလးဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါ
ကဗ်ာဆရာ လက္ထဲက ခြက္ဟာက်ကြဲ
စာရြက္ေပၚ ဓါးသြားေတြ ညီညာျပန့္ၾကဲလို့
ေတြးဆေရးထားတဲ့ကဗ်ာကို ေသြး ဇ နဲ့ဖတ္လိုက္တဲ့အခါ
မင္းဟာ...ေတာ္လွန္ေရး...ေပ့ါကြာ
ငါက ေတာမီးအလယ္ေခါင္က ေခြးငယ္ေလး တေကာင္လို
မင္းက ေရခဲမုန္တိုင္းထဲ ညွပ္ပိတ္မိေနတဲ့ မီးသတ္ေလယာဥ္ တစင္းလို
ကမာၻဟာ
တဟုန္းဟုန္း ေဒါသတၾကီးေလာင္ေနတဲ့မီးကို
တ၀ုန္း၀ုန္း ေလာဘတၾကီးလွ်ံေနတဲ့ေရနဲ ့မျငိမ္းသတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
လူဟာ
လိုလိုေလာေလာဆာေနတဲ့ဗိုက္ကို ပိုပိုေပါေပါလွ်ံေနတဲ့အစာနဲ ့မျဖည့္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
အရူးသစၥာအတၱနဲ့ ဥေပကၡာအက ကို ကခဲ့ အခဲ့ တယ္။
သုအိုင္စံ
၂၂/၀၈/၂၀၀၉
ဧရာ၀တီဟာ
ေရငန္ေတြကို ျပန္အန္ မထုတ္ႏိုင္ေသးဘူး
စပါးပင္ေတြမွာ အားအင္မရွိေသးဘူး
မ်ားျပားလွတဲ့ မိဘမဲ့ခေလးေတြဟာ
အစားစားရဖို ့အေရး အခ်င္းခ်င္း ၾကီးၾကပ္ရွာေကၽြးေနရရွာတယ္
အေရးၾကီးလြန္းလွတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းေတြဟာ
ေရၾကီးသြားခဲ့တဲ့ အရပ္မွာ ျပန္ေပၚမလာေသးဘူး
နာဂစ္ အလုပ္အေကၽြးျပဳသြားတဲ့ ၁၁ ဘီလီယံနဲ ့
ရြာအသစ္အုပ္စုေလးေတာင္ ျပန္မတည္ႏိုင္ဘူးလားကြာ။
မိုက္တြင္းနက္နက္နဲ ့တူးထားတဲ့ လွိဳဏ္ဂူနက္နက္ထဲမွာ
ျပည္သူေတြ ခူးစားႏိုင္တဲ့ သီးရြက္သီးႏွံ မရွိဘူး
စစ္အတၱအေတြးအေခၚနဲ ့အသစ္လွလွအေရးေပၚ ေဆာက္ထားတဲ့ျမိဳ႕မွာ
ျပည္သူေတြေသာက္ဖို ့ေကာ္ဖီဆိုင္ မရွိဘူး
လုပ္ ပင္း စားေနတဲ့ စီးပြားေရး သံသရာမွာ
ျပည္သူေတြဟာ မုန္႔ဟင္းခါးေလးေတာင္ အေၾကြး မစားႏိုင္ဘူး
တျခားဖက္မွာ ျမင္းေဆးေတြ ေထာင္ ေသာင္း သိန္း နဲ ့ခ်ီထုတ္ေနေပမဲ့
ဖ်ားတဲ့အခါ ကြီနင္းေလး ေတာင္ ေဆာင္မသိမ္းထားႏိုင္တဲ့ ေဆးရံုမွာ
ခေလးအုပ္ေတြ အေထြးလိုက္ အထုပ္လိုက္ တုပ္ေကြးမိေနရဲ့
ဆရာ၀န္ေတြက ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ရြက္လႊင့္သြားၾကတဲ့အခါ
ေဟာဒီ ေရမြဲ ေျမမြဲ အေဟာင္းအႏြမ္းေျမမွာ
ေရာဂါေတြ ပြဲေတာ္လို ေသာင္းက်န္းေနတာ မဆန္းပါ။
ငါတို ့ထဲမွာကလည္း
အပ္ကြက္နဲ ့ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ ေကာင္ေတြလည္းရွိရဲ့
ခြခ်က္နဲ ့အျမတ္ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္ေတြလည္းရွိရဲ့
အျပီးသတ္ endgame ကို အနီးကပ္ ထိန္းကစားမဲ့ဗ်ဴဟာလိုျပီ
ဗ်ဴဟာမ်ားစြာ ဆြဲခဲ့ပါရဲ့
ဘူတာထဲ ရထား ေရာက္မလာတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြနဲ ့
ေစာင့္ေနသူ ပရိသတ္ၾကီးဟာ ေျခေညာင္း ဗိုက္ဆာ ရင့္ေရာ္ အိုမင္း
ခ်ခင္းထားတဲ့ ဘ၀သံလမ္းမ်ားကို အေဆြးမခံၾကနဲ ့ေဟ့
ထပ္ရင္းရမဲ့ ဘ၀မာန္စြမ္းအားမ်ားကို ျဖည့္ခဲ့ပါ။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေရွ႕ထြက္မိုင္း ၂ လံုးၾကားထဲက ေပၚတာလို
ေန ့ရက္တိုင္း ေရာ္၀ါေနတဲ့ ကရင္ရြာအိုေလးမွာ ငါေနတယ္
အစိုးရတပ္ေတြလည္း ဆုတ္ေျပးသြားၾကျပီ
သူပုန္တပ္ေတြလည္း ဆုတ္ေျပးသြားၾကျပီ
မင္းတို ့ျပဳတ္က်က်န္ခဲ့တဲ့ လက္ပစ္ဗံုး
ဘယ္ရြာသားေတြမွ စားသံုးလို ့မရဘူးကြာ
မင္းတို ့ျမွဳပ္ႏွံခဲ့တဲ့ အေလာင္း ပုတ္နံ ့တေထာင္းေထာင္းနဲ ့ရြာပတ္တယ္
အစိုးရတပ္သားေတြက
ငါ့သမီးကို နမ္းရွိဳက္ဖို ့ေခၚသြားတယ္
သူပုန္တပ္သားေတြက
ငါ့သားကို အထမ္းလိုက္ဖို ့ေခၚသြားတယ္
ငါကေတာ့ ႏွမ္းငပိ လုပ္ဖို ့ႏွမ္းစိုက္ က်န္ခဲ့တယ္
ဆန္လုပ္ဖို ့ တမံတုတ္ စပါးစိုက္ က်န္ခဲ့တယ္
ခရစမတ္အလွဴမွာ ေကၽြးမဲ့ ၀က္ ၾကက္ေတြ ငါေမြးထားခဲ့ေပမဲ့
စစ္ကပူလာတဲ့အခါ မင္းတို ့ေတြကိုပဲ ငါ ေပး ေပးစား လိုက္ရတယ္
မင္းတို ့အေခြျပန္ျပန္ရစ္ နားေထာင္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ ေတာင္ကုန္းေတာင္ရိုးေပၚမွာ
ငါလိုေကာင္ အဖိုးအိုဟာ ရိုးအစြာ လူျဖစ္ရွံုးခဲ့တာ ႏွစ္ ၆၀ ၾကာျပီ။
အမွားဦးေႏွာက္ပ်က္လမ္းစဥ္နဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ တည္ေဆာက္လာတာ
အမ်ားသံုးေသာက္မဲ့ ေရခ်မ္းစင္ေလးေတာင္ မျဖစ္လာဘူးဆိုေတာ့
ႏြားတသိုက္ ေနရီညိုမွာ ျခံသြင္းသြားသလိုမ်ိဳး
ဘားတိုက္ေတြဆီကိုသာ ျပန္ဆင္းသြားပါေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေရ…
ျပည္သူ ့ဆႏၵေတြကိုေတာ့ လူထုုသံအမတ္ခန္ ခဲ့့ေပါ့ကြာ။
သုအိုင္စံ
(၂၅.၀၈.၂၀၀၉)
ခ်င္းခ်င္းနီ သံသရာသမိုင္းဆီက ခရီးျပင္းခ်ီ သံဃာလွိဳင္းျပန္လာခဲ့တယ္
ဒဏ္ရာကို ေမတၱာနဲ ့သကၤန္းရံုျပီး အနာဂတ္ အရုဏ္မွာ ဆြမ္းခံထြက္ခဲ့
ေဟာဒီ စနစ္ဆိုး ေဆြးေဆြးကို ျဖဳတ္ဖို ့တနင့္တပိုး ေသြးေၾကြးတို ့ဆြမ္းလွဴထြက္ပါ။
အစိုးရတပ္ေတြက
ငါတို ့သူပုန္တပ္ေတြကို တြန္းထုတ္လိုက္တဲ့အခါ
ငါတို ့အငတ္ခံျပီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အသစ္စက္စက္ စာသင္ေက်ာင္းေလးဟာ
မိဘမဲ့ခေလး တစ္ေယာက္လို တဆတ္ဆတ္တုန္ခါ က်န္ခဲ့ေလရဲ့
အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ ရန္သူ ့တပ္မွဴးဟာ
အဲဒီေက်ာင္းကို ဖဲၾကိဳးျဖတ္ဖြင့္လွစ္
ရြာရဲ့ခေလးငယ္ေတြကို စာသင္ခြင့္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္
(အလံျဖဴေထာင္လာရင္ မပစ္ရ
အေရးေပၚလူနာတင္ယာဥ္ မဖ်က္ဆီးရ
လူၾကီးလူေကာင္းေတြရဲ့ အားျပိဳင္ပြဲမွာ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြရွိတယ္)
လူ ့ဦးေႏွာက္ဟာ
နယူးကလီးယားဗံုးကို ေဖာက္ခြဲဖို ့အထိ မမိုက္မဲေသးဘူး
ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို လက္မွတ္ထိုးဖို ့လည္း စာမတတ္ေသးဘူး
မရင့္ေသးေသာ အရူးေရာဂါမွာ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ ကမၻာေတြအထပ္လိုက္ ဘ၀ေတြအထပ္လိုက္
သတိရ ရပါေသာ ပင္လယ္ရြာငယ္ေလးေရ…အခုေလာက္ဆို…
အလယ္တန္းေတြ..ဆယ္တန္းေတြ.. ေအာင္ေနေလာက္ေရာေပါ့
ငါတို ့မွာေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ ပုဂၢလအတၱေတြ ဆယ္စုႏွစ္စီပဲ့ေၾကြလို ့
ငါတို ့ရဲ့ ပရဟိတ ေနေရာင္ေအာက္ အနာဂတ္ဟာ ေတာက္ေျပာင္လာေစရမယ္
စာၾကိဳးစားပါ ရြာငယ္ေလးေရ…
ေခတ္ကို အလႊတ္ရေအာင္က်က္
ဦးေႏွာက္ကို ရာစုသစ္လို အေမာက္ေထာင္ဖြင့္ကားထား
ဒီတိုင္းျပည္မွာ
အရင္ ႏွစ္ ၆၀ စာ ဆိုး၀ါးမွားမိုက္ခဲ့တဲ့ မတိုးတက္မွဳေတြအတြက္
ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ ၆၀ ၾကိဳးစားအားစိုက္ရမဲ့ မ်ိဳးဆက္ထုရဲ့တာ၀န္ေတြနဲ ့
ဆြဲယူဖဲ့ထုတ္လႊင့္ပစ္လိုက္လို ့မရတဲ့ ႏွလံုးသားဟာ မင္းရဲ့ ျမန္မာျပည္။
ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚက ဆြမ္းေတာ္တင္ထားတဲ့ ဒုကၡတရားေတြကို
ဆြမ္းေတာ္တင္သူဟာ ျပန္စြန္ ့စားေနရတဲ့ ဘ၀နဲ ့ျမိဳ့ၾကီးေရ…
စိတ္စစ္ ရုပ္မွန္မွာ သဒၵါေပါက္ အမွ်ေ၀ ခ်င္သေလာက္
အတိတ္ ပစၥဳပၸဳန္မွာ အာဏာေအာက္ ရပ္ ေသ ေနတဲ့ လူထုကို လမ္းျပပါ။
ဒုကၡက က်ားမာန္နဲ ့ခုန္ဆင္းလာတဲ့ ေလယာဥ္ေပၚကဗံုးလို က်လာတယ္
လူက သိပ္ေတာ္တယ္
ေလယာဥ္ပစ္ လက္နက္ဆီ ေျပးျပီး နဲ ့အပီအျပင္ ပစ္ခ်တယ္
ေလာကအဓိပၸါယ္ဆိုတာ
အဲဒီမွာ ထိမွန္တယ္ မထိမွန္ဘူး
ေသနတ္က ဂ်မ္းျဖစ္တယ္ မျဖစ္ဘူး
ဗံုးေတြက ကြဲတယ္ မကြဲဘူး
ေသနတ္သမားက သတိၱမဲ့တယ္ မမဲ့ဘူး
ေကာင္းကင္ၾကီးကေတာ့ ေျမျပင္လို ဟား ဟား ဟားနဲ ့ ဟားတိုက္ရယ္လို ့။
ျခင္ကိုက္ခံထားရတဲ့အလင္းမွာ
ျခင္ကိုရိုက္မလား အလင္းကိုပိတ္မလား
မင္းတို ့အားလံုးရဲ့ စိတ္အားလံုး ျပတ္သားဖို ့လိုေနျပီ ေဟ့ေကာင္။
ရိုးသား ေငးဆြ ထံုအ ေၾကာက္ရြံ ့ေနတဲ့ က်င့္စဥ္နဲ ့ေတာ့
အမ်ိုးသားေရး ဂုဏ္ျဒပ္ ေျမာက္တဲ့ လူ ့ျဖစ္စဥ္ကိုရလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး
တိုက္ထုတ္ပစ္ရမယ္
တိုက္။
သုအိုင္စံ
၁၁.၀၉.၂၀၀၉
သုအိုင္စံ
ပစ္မွတ္ျဖစ္သြားတဲ့က်ည္ဆံ
မ်က္လံုးထဲမွာ
မွုဳန္၀ါးငိုက္ျမည္းေနေသာျမင္ကြ
အစာအိမ္ထဲမွာ
ဆာေလာင္လြန့္လူးေနေသာရင္တြင္းအဟ
လက္ထဲမွာေတာ့
ကိုယ္ခံပညာမတတ္တဲ့ေလာကဓံခြင္းေသ
သူဟာကင္းသမားတစ္ေယာက္ပါ
တစ္ဘ၀လံုး သူ့ကိုယ္သူကင္းေစာင့္ရင္း
သူကိုယ္တိုင္ သူ့အက်ဥ္းသားျဖစ္ခဲ့ရသူပါ။
စည္းရိုးအထပ္ထပ္နဲ့ ယုယစြာကုသလာရတဲ့ ဘ၀ခံစစ္
မြေၾကစုတ္ျပတ္ေနာက္ဆံုးသခၤါရခံတ
ဘယ္လိုဗ်ဴဟာေတြပဲ အသံုးခ်ခ်
အဓိပၸါယ္ဆြံအသြားတဲ့ပစ္ခတ္မွဳေတြ
လက္တစ္ကမ္းမွာလည္း
မပြင့္သီးလိုက္ရတဲ့ခဲယမ္းမီးေက်
သူ့လိုပဲ မွိဳတက္ စိတ္က် အျမဲေဒါသတြက္ေနတတ္တယ္။
နည္းမ်ိဳးစံုနဲ့ၾကံဖန္ႏုပ်ိဳထား
ဇရာနဲ့လုပ္ထားတဲ့ဘ၀ ကတုတ္ထဲမွာ
သူဟာ
ပင္မျဖဳတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ လက္ပစ္ဗံုးေတြကို ေခါင္းအံုးလုပ္ရင္း
ေရးျပီးသား စာမ်က္ႏွာလြတ္ေတြကို ျပန္ျပန္ဖတ္ရင္း
စစ္ေရဘူးေဟာင္းေလးထဲက ေန့ရက္ခါးခါးေတြကိုေမာ့ေသာက္ရင္
ေသမင္းရဲ့ က်ားတက္ထိုးျခင္းကို ခံလိုက္ရတဲ့အခါ
သူတိုးတိတ္စြာဟစ္ေအာ္ေပ်ာ္ရႊင္ပ
သူငယ္ငယ္က
အားရပါးရ ပစ္ခတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ပစ္မွတ္တစ္ခု
အခု...သူ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာ
ျငိမ္ျငိမ္ေလးပြင့္လို့။ ။
ံ
သုအိုင္စံ စပါးေလွ့ခ်ိန္
မုန္တိုင္းေတြ ကစုန္စိုင္းထန္းေရမူးေလ့ရွိတဲ့ ရြာမွာ
ငါေနတယ္
အမွား အမိုက္ေတြနဲ့ စပါးစိုက္ထားတဲ့ လယ္မွာ
လယ္လုပ္တယ္
စပါးစိုက္ေပမဲ့ မစားလိုက္ရ တာေတြလည္းရွိတယ္
ငါ့လယ္တဲကို
၃ ေခတ္ ပိုးစားေနတဲ့ ၃ ႏွစ္၀ါးပိုး၀ါးနဲ့ ေဆာက္တယ္
ျမန္မာ့ရိုးမေတာင္တန္းေပၚက
ငါခိုးျဖတ္လာတဲ့ ေတာင္ထန္းေတြနဲ့ ေခါင္မိုးတယ္
ျပီးေတာ့
ဘားတိုက္ထဲေလွာင္ထားတဲ ႏြားအမိုက္အမဲေတြနဲ့လယ္ထြန္တယ္
ဒီေကာင္ေတြထဲမွာက
ပဲဖတ္စားရတဲ့ႏြားရွိသလို၊ ရိုးျဖတ္မ၀ါးရတဲ့ႏြားလည္းရွိတယ္
တခါတခါ ဒီေကာင္ေတြ ထေခြ.ၾကရင္ငါ စိတ္ညစ္တယ္
ငါ့မွာ
မတရားပါတီေထာင္တားတဲ့ ႏြားညီေနာင္တစ္စံု လည္းရွိတယ္
အမွားအလီလီေလွာင္ထားတဲ့ စပါးက်ီတစ္ေဆာင္ လည္းရွိတယ္
ရြာေဘးနားတ၀ိုက္ စာကေလးမ်ားတသိုက္က
ငါ့လယ္ထဲ စပါးလာစားၾကတဲ့အခါ
ငါက ဂ်ီသရီး ဂ်ီဖိုး ေတြနဲ့ ထ ထ ပစ္တယ္
ဒီေကာင္ေတြကအေကာင္ေသးေတာ့ အေရွာင္ျမန္တယ္၊ ရွင္းရခက္တယ္
တခါတခါ ငါစဥ္းစားတယ္
ဒီစာကေလးေတြဟာ ဒီရြာ ဒီလယ္ တ၀ိုက္မွာပဲ
အေတာင္အေတာင္ ခ်င္းရိုက္ ႏွဳပ္သီးႏွဳပ္သီး ခ်င္းကိုက္
အသိုက္ဖြဲ.မ်ိဳးဆက္ပြား
ဒီေကာင္ေတြကို ငါသုတ္သင္ခြင္.ရွိပ့ါမလား
ဒါဟာဒီေကာင္ေတြရဲ့ ဇာတိေျမ ပဲမဟုတ္လား
ငါက ဦးေႏွာက္နဲေတာ့ င့ါစဥ္းစားမွဳ အေျဖမရခင္ ရပ္ရပ္လိုက္တယ္
ဒီႏွစ္ေတာ့ဒီေကာင္ေတြကို ပရိယာယ္နဲ့အိမ္လည္ဖိတ္ထားတယ္
ျပီးေတာ့ ၾကြက္သတ္ေဆးလိမ္းထားတဲ့စပါးေတြနဲ့
ငါ့အၾကံမမိုက္ဘူးလား၊ဟား ဟား ဟား ဟား……..
ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္ဆိုတဲ့လယ္ထဲမွာ
စာကေလးေတြနဲ့ငါ လံုးေထြးသတ္ပုတ္တိုက္ခိုက္
ငါမေသဆံုးလိုက္ပါဘူး ဦးေႏွာက္ကိုအေတြးအေခၚမွန္သြားရံုေ
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ျမင္လိုက္တာ စာကေလးတစ္ေကာင္အျဖစ္နဲ့
ငါ့ႏြားေတြကိုငါျပန္ျမင္လိုက္တာ စာကေလးေတြအျဖစ္နဲ့
စာကေလးစကားေတြေျပာလို့
(က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ က်လိ)
အဓိပၸါယ္ကဘာလဲ။ လူစကားနဲ့ဆိုရင္ေတာ့
ငါတို့တပ္မေတာ္ ျပည္သူ့ဘက္က ရပ္တည္လိုက္ၾကျပီေဟ့။ ။
သုအိုင္စံ
ငါတို့ေဘာလံုးအသင္း
အ၀ါကဒ္ေတြလည္းရ အနီကဒ္ေတြလည္းရ
မူမမွန္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြႏွဳတ္ထြ
ဟိုနားတဘုန္းဘုန္းလဲၾက ဒီနားတ၀ုန္း၀ုန္းကြဲၾက
ရဲေဘာ္ေတြတသီတတြဲၾကီးဖိတ္စင္က်ဆုံ
"ဂိုး" လို့ထေအာ္ခ်င္ေနတဲ့ပရိသတ္ကပြဲကိုအားမရ
လူလဲကစားဖို့ကလည္းမ်ိဳးဆက္သစ္ကခ
အမွန္တရားကိုယ္တိုင္ဒိုင္လူၾကီး
ေဘာလံုးဟာဂိုးဧရိယာစပ္ကိုအခုထိမျ
ေသနတ္ျပကစားတဲ့ရန္ဘက္ေတြကလည္းၾက
တစ္ေယာက္တည္းကစားခ်င္တဲ့ကိုယ့္ေ
ေခါက္ဆြဲစားခ်င္တဲ့ကိုယ့္ေကာင္ေ
၁၉၄၇ခုႏွစ္ဟာဒီပြဲနဲ့ဒီျပသနာေတြ
ဒီညေနမွာပဲဒီပြဲကိုၾကိဳးစားအႏို
ဆရာစံဆန္ဆန္ကစားသမားေတြက
ဓါးအိမ္ကိုကိုင္ျပီးဓါးကိုျပန္လို
ဂန္ဒီဆန္ဆန္ကစားသမားေတြက
ဓါးနဲ့မတိုက္လည္းစကားနဲ့တိုက္ၾက
ဘယ္လိုကန္ကန္ဂိုးရဖို့သာအဓိက
လူထုကိုအျမန္ဆံုးကယ္တင္ေက်းဇူးဆ
သုအိုင္စံ ေငြ+မိန္းမ=ဒဂ္ါး
အ၀တ္မဲ့မိန္းမပံုဒီဇိုင္းေတြပါတဲ့
အေမရိကန္ေဒၚလာတစ္ရာတန္ဒီဇိုင္းနဲ့
၂ ထုပ္စလံုးကိုအခ်ိန္ဆိုတဲ့ကုလားဖ
ျပိဳင္ဘက္နဲ့သူျပဳတ္ကိုယ္ျပဳတ္က
ကစားနည္းကရွင္းတယ္
ပိုက္ဆံဖဲပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမဖဲပဲျဖစ္ျဖစ္
တစ္ဘက္ဘက္ကုိသီးသန့္အမ်ားဆံုးျဖ
တခါတခါမိန္းမေတြအမ်ားၾကီးကိုင္ထ
ပိုက္ဆံအဆင္ကပိုလွတဲ့ဖဲထလာတဲ့အခ
ပိုက္ဆံကိုမိန္းမနဲ့၀ယ္လိုက္ရတာ
တခါတခါပိုက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးကိုင္
မိန္းမအဆင္ကပိုလွတဲ့ဖဲထလာတဲ့အခါ
မိန္းမကိုပိုက္ဆံနဲ့၀ယ္လိုက္ရတာ
သူမႏိုင္ကိုယ္မရွံုး၊ ဖဲ၀ိုင္းကတစ္ဘ၀လံုးၾကာ။
ေငြတစ္သိန္းနဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္
ဘ၀ထဲကေနျပိဳင္တူေပ်ာက္သြားေတာ့မွ
ဒီပြဲအရွံုးအႏိုင္မေပၚႏိုင္မွန္
ကိုယ့္ျပိဳင္ဘက္နာမည္ကိုလည္းၾကည့္
"ေလာကဓံ"ံ တဲ့
သူ့လုပ္သက္ၾကီးနဲ့ေတာင္မႏိုင္တာ
ကိုယ္လိုေကာင္....
ဘယ္ခံစားမွဳကို ဘယ္ဒါဏ္ရာနဲ့အာဂံုေဆာင္ေနရဦးမွ
ဘ၀ဟာ
ဒဂ္ါးတစ္ျပားထက္ပိုတယ္ဆိုတာသိပ္ေသခ်ာတယ္ လစ္သီရားနာ။ ။
(Lytheana Rosefield သို့)
သုအိုင္စံ ရထား
လူမိန္းမရဲ့ဥမင္လွိဳဏ္ေခါင္းထဲကေ
တစ္တြဲရထားေလးထြက္လာခဲ့
အားလံုးဗလာ ဘာမွမပါခဲ့့
ဥၾသဆြဲသံဟာအေရာင္အဆင္းမဲ့တယ္။
လမ္းေတြရွိေနျပီလား
လမ္းေတြမရွိေသးဘူးလား
ဆန္ဒနဲ့ျဖစ္ေစ
ဆန္ဒမဲ့ျဖစ္ေစ
ခုတ္ေမာင္းသြားရမဲ့ရထားက
(လိုရမယ္ရ)
အတ္တေတြကိုတြဲေပၚပစ္တင္လိုက္ရဲ့
ဥၾသဆြဲရင္တကိုယ္ေရသီခ်င္းျဖစ္တယ္
ေခါင္းတြဲသက္သက္ၾကီးသြားေနရတာကို
ျငီးေငြ.လာတဲ့ရထားေတြဟာ
ကိုယ္စီလိုအပ္စြာေနာက္တစ္တြဲခ်ိ
ရထားဟာရထားဆန္လာခဲ့တယ္။
ဒီ၂ တြဲရတားဟာ
၂ ေယာက္အိပ္ကုတင္တ၀ိုက္မွာေျပးဆြဲ
ဥၾသဆြဲသံဟာအခ်စ္သီခ်င္းပဲ။
ရထားဟာသားဖြားရံုဘူတာကအထြက္
၃ တြဲျဖစ္လာခဲ့ျပီး
ေလးနင့္လာတဲ့စား၀တ္ေနေရး
ရင့္အိုလာတဲ့ငယ္ခ်စ္ျခင္း
အသစ္စက္စက္စိတ္ထြက္ေပါက္နဲ့
ဥၾသဆြဲတဲ့အခါမိသားစုဓါတ္ပံုျဖစ္
ဒီရထားဟာသံုးတြဲရွိျပီး
ဒီသံုးတြဲဟာသံုးစင္းျဖစ္တယ္။
(၂)
ရထားကရွည္ရွည္
ခရီးကေ၀းေ၀း
၀န္ထုပ္ကေလးေလး
လူရထားတို့ေျပးလြားေန။
(၃)
ေလာကလမ္းေပၚက
(တစ္ခုတည္းေသာ)
ဘာမွမရွိတဲ့ဘူတာရံုထဲကို
(တစ္တြဲတည္းေသာ)
ဘာမွမပါတဲ့ရထားဆိုက္ကပ္ခဲ့
(တစ္ရွိဳက္တည္းေသာ)
ဥၾသဆြဲသံဟာစ်ာပနေတးျဖစ္တယ္။
(၄)
ရထားကအမ်ားၾကီးခ်န္ထားခဲ့ေပမဲ့
သံလမ္းေပၚဘာမွက်န္မေနခဲ့ဘူး။ ။
သုအိုင္စံ
ကဗ်ာ
ငါက
ပလက္ေဖာင္းတစ္ဖက္နဲ့တစ္ဖက္ၾကားက
ဆက္ေမာင္းထြက္သြားတဲ့ရထားမ်ိဳးျ
ငါ့ကဗ်ာက
ႏွလံုးသားတစ္ခုနဲ့တစ္ခုၾကားက
ကုန္းတံတားတစ္ခုျဖစ္သြားတယ္။
ဟုတ္တယ္
ဘာတခုခုအတြက္မွမျဖစ္တဲ့ကဗ်ာဟာ
အရာတခုခုအတြက္ျဖစ္တဲ့ကဗ်ာေပါ့
တိမ္လိုေပါ့ပါး ေလလိုလြပ္လပ္
ခံစားမွဳတစ္ခုထဲနဲ့ပဲေက်ာက္ခ်ထာ
သုအိုင္စံ
စိတ္ကိုးမား(COMA)
“ ကမၻာမွာ ခင္ဗ်ားလိုစိတ္လူနာေတြ မ်ားမ်ားလာၿပီးဗ်
ေအးဗ်ာ၊ ေဆးပညာဟာကိုယ္ခံအားက်ဆင္းတဲ့ေရာ
စိတ္ပညာဟာကိုယ္က်င့္တရားက်ဆင္းတဲ့ေ
အဲ .. မေတြ႔တာကေတာ့ကုသနည္းေတြပဲ၊
လူဟာရိုးသားခြင့္ကိုရခဲ့တယ္
အဲဒါကိုလူမႈေရးမွာခ်သံုးရတာကို လူေတြကႀကိဳက္တယ္
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့ညာလက္မွာ ရိုးသားမႈေတြစီးပါလာတာမ်ိဳး
တစ္ဦးစကားကိုတစ္ဦးက သံသယနဲ႔တြက္ခ်က္စရာမလိုတာမ်ိဳး
အၾကည့္ခ်င္းဆံုတဲ့မ်က္လံုးေတြမွ
သိပ္လွတဲ့လူ႔ရိုးရာေတြေပါ့ဗ်ာ
ခက္တာက၊
လူညစ္သက္သက္ေလာကမွာ အဲဒါကသံုးမရဘူး
နီတိနဲ႔လက္ေတြ႔ေတြလြဲေခ်ာ္လာတဲ့ ဒီဘက္ေခတ္မွာ
ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ရမွာ ပ်င္းလာသလိုမ်ိဳး
လူေတြဟာရိုးသားမႈကိုခ်သံုးရမွာ ပ်င္းလာၾကတယ္
အဲဒါဟာေရာဂါရဲ႕အစပဲ၊
အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူေတြရဲ႕စိတ္ကို စိတ္ျဖာၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
တခ်ိဳ႕ဟာ တိမ္ေကာသြားတဲ့ရိုးသားစိတ္ေနရာမွ
ဆိုးစိတ္ညစ္စိတ္ေတြ၀င္ေရာက္လာေတ
ေမ်ာက္ကေနလူကိုကူးစက္တဲ့ေရာဂါလိုပဲ ကူးစက္လြယ္တယ္
ဥပမာ .. ဟစ္တလာရဲ႕စိတ္ရူးဟာ စတာလင္ကိုကူးတယ္
စတာလင္ရဲ႕စိတၱဇဟာ ဆတ္ဒန္ဟူစိန္ကိုကူးတယ္
ခင္ဗ်ားေရာဂါဟာ လူအားလံုးဆီကကူးတာျဖစ္ႏိုင္တယ္
တကယ္ေတာ့လူဟာ
ကေလးတေယာက္လို ေသာကကင္းရတာကို၀မ္းေျမာက္ေပမဲ့
ကေလးတစ္ေယာက္လို ပံုသြင္းခံရမွာကိုေတာ့ေၾကာက္တယ္
ဆိုေတာ့ကာ
မတတ္ႏိုင္ျခင္းေဆးခါးေတြ မ်ိဳခ်ရံုကလြဲလို
႔ဒီအသိတရားလြဲကိုဘာနဲ႔ဆက္ကုႏိုင္
ခင္ဗ်ားလည္း ေနာက္ထပ္ေဆးခန္းမလာနဲ႔ေတာ့
အဲ...ျဖစ္ႏိုင္ရင္၊အခုက်ေနာ္ရွင္
က်ေနာ္ကိုျပန္ေျပာခဲ့ပါလား
အဲဒါေတြကိုသေဘာေပါက္ဆင္ျခင္ႏိုင္
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း တကယ္လိုအပ္ေနတယ္ဗ်ာ” ။ ။
သုအိုင္စံ (ေခါင္းစဥ္မဲ့)
ထင္းမေခြျဖစ္ခဲ့တဲ့နယ္ေျမသစ္မွာ
ခရမ္းခင္းေလးပိုးက်ခဲ့ရင္
ေနာက္တစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္ဆင္ကိုစီ
ျမစ္ဆိပ္ဆီခရီးဆက္ႏွင္
အဲဒီမွာ
ငါးစာကုန္ရင္ကုန္ပေစ
ငါးမွ်ားတံမေပ်ာက္ေစနဲ့
က်ည္အကုန္ပစ္ရင္ပစ္
ေသနတ္မက်န္ရစ္ေစနဲ့
ပိန္ရင္ပိန္သြားပေစ
ျမက္ကိုေတာ့မစားနဲ့
က်ားေတာေျပာင္းတဲ့ဗ်ဴဟာထက္စာရင္
ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာေခါင္းစဥ္ကပိုလွ
ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကမိုင္းကိုနင္းျပီ
ေနာက္တစ္ဖက္ကိုေအာင္ေျမမွာပစ္ခ်
ေဖာင္ဖ်က္တာဟာအဓိပါယ္ရွိျပီေပါ့
အရည္အခ်င္းစစ္စစ္မွန္မွန္ဆိုတာ
မေသမခ်င္းက်စ္လစ္သန္မာေနမွာပါ
ခ်ဳပ္ရိုးေတြနဲ့စပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့
ျဖစ္တည္မွဳခ်ပ္၀တ္တန္ဆာေလးရဲ့သယ္ေ
သြားရင္းလာရင္းေနထိုင္ခဲ့တာလား?
ေနရင္းထိုင္ရင္းသြားလာခဲ့တာလား?
သုအိုင္စံ အေရာင္မ်ားရဲ့ထြက္ကုန္
(၁)
ပန္းခ်ီေရးသူေတြထဲက
၂ ဦးဟာသူ့မိဘျဖစ္တယ္။
မေတာ္တဆျပဳတ္က်ခဲ့တာလား
ရည္ရြယ္အစျပဳခံခဲ့ရတာလား
ကင္းဘတ္ျဖဴေပၚကေဆးတစ္စက္
သူျဖစ္တယ္။
အေဖနဲ့အေမဟာ
အဲဒီေဆးစက္ကိုခ်ယ္မွဳန္းအသက္သြင္
သူၾကီးျပင္းတယ္။
အေဖ့ရဲ့ေတြးဆခ်က္ေတြ
အေမ့ရဲ့စုတ္ခ်က္ေတြနဲ့
ေမတာေတြစိုလက္ေနတဲ့ပန္းခ်ီကား
သူဟာသူမဟုတ္ေသးပါလား။
(၂)
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေရးဆိုျပီး
စုတ္တံနဲ့ပညာေတြေပးခဲ့
မိဘေတြထြက္ခြာသြားတဲ့ေန့မွာပဲ
ပန္းခ်ီကားဟာပန္းခ်ီထေရးတယ္
ငါဟာငါျဖစ္ျပီလို့လည္း
သူေၾကြးေၾကာ္လိုက္ေသးရဲ့
သူ့ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြနဲ့
သူ့ပံုကိုခံစားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
(ဥပမာ...မၾကိဳက္ဘူးဆိုပါစို့)
အျဖဴသက္သက္ဖံုးအုပ္လိုက္လို့လည္
အမဲသက္သက္သုတ္ပစ္လိုက္ဖို့လည္းမ
လက္ရွိလက္ရာေလးကိုပဲခ်ဲ့ထြင္ဖန္
ရွင္သန္ျခင္းဆိုတာ
ပံုသြင္းခံရျပီးသား
အသစ္စက္စက္ေရးဟန္တစ္ခ်က္ပဲ။
(၃)
ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ရပိုင္ခြင့္လား
ျငင္းပယ္မရခဲ့တဲ့တာ၀န္လား
ဘ၀ဆိုတာ
ကိုယ္မစခဲ့ရတဲ့
ကိုယ့္ေရးလက္စပန္းခ်ီကားေပါ့
ျဖစ္တည္မွဳထဲမွာအက်ဥ္းက်ေနတဲ့
ျဖစ္ျခင္းခံျဖစ္တည္သူအျဖစ္နဲ့
ဘယ္လူဟာလြပ္လပ္ခဲ့ပါသလဲ
ေသခ်ာတယ္
ေဘာင္ေသတစ္ခုခုထဲမွာ
အေရာင္အစုစုေတြနဲ့ယွက္ျဖာေပါင္း
လူဆိုတာ
သူကိုယ္တိုင္အေရးခံေနရတဲ့
ဒုတိယပန္းခ်ီဆရာျဖစ္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ လူရဲ့ဂီတ
ရင္ဘတ္အခ်င္းခ်င္းတီးခတ္ထားတဲ့သံ
အင္ထရိုတစ္ခုလံုး
အခ်ိဳျမိန္ဆံုးေတြနဲ့လန္းသစ္တက္
ပထမအပိုဒ္ကို
စစ္မွန္တဲ့ညီညာမွဳနဲ့သီဆိုရမွာမို့
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အေကာင္းျမင္
အခ်စ္တို့ကိုအသံုးခ်ခဲ့တယ္။
သီဆိုေနတုန္းရပ္လို့မရတဲ့ေတးသြာ
တစ္ေယာက္မအားေတာ့တစ္ေယာက္ပဲဆို
ႏွစ္ေယာက္အားေတာ့ႏွစ္ေယာက္တြဲဆို
ျငိဳျငင္လို့လည္းမရေတာ့ဘူး
မဆိုခ်င္လို့လည္းမရေတာ့ဘူး
အကူး၊ အခ်ိတ္၊ အနိမ့္၊ အျမင့္ ေတြနဲ့
ေတးဟာလြင့္ျပန့္ေနခဲ့တယ္။
ေကာ္ရက္စ္အပိုဒ္မွာ
ဟာနိုနီသမားေတြထပ္ပိုလာခဲ့
ေတးသြားဟာျမန္ဆန္သြက္လက္
ၾသဂက္ထရာဆန္ဆန္ရင့္က်က္လာခဲ့တယ္
ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္မွာ
ဟာမိုနီသမားေတြကေၾကြးေၾကာ္ၾကျပီ
ဂီတသစ္ကိုဖန္ဆင္းမယ္တဲ့
သံစဥ္ေဟာင္းထဲ
အေညာင္းမိမခံႏိုင္ဘူးတဲ့
ဂီတပံုစံႏွစ္မ်ိဳးကြဲခဲ့တယ္။
စခဲ့တဲ့ႏွစ္ဦးရဲ့ဂီတမ်ိဳးက
ျငိမ့္ေညာင္းတိုးသိမ့္ညွင္သာျပီ
ဟာမိုနီသမားေတြရဲ့ဂီတကေတာ့
ေလထုၾကီးတစ္ခုလံုးကိုသိမ္းပိုက္
လူသား
နားနဲ့
ေျပာင္းလဲတိုးတက္သြားတဲ့ဘ၀ျဖစ္စ
(သရဖူ မွာေဖာ္ျပခဲ့ဖူးတဲ့ကဗ်ာပါ)
သုအိုင္စံ မစတင္လီုက္ရတဲ့ဇာတ္လမ္း
အမွားျပင္ဆင္ခ်က္ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္
ဘ၀ကေန့တိုင္း overtime ဆင္းတယ္
မေျပလည္မွဳေတြအမူးလြန္ေအာင္ေသာက္
မေျပလည္မွဳေတြနဲ့ဒါဏ္ျပန္ေနရတဲ့
ျဖစ္ခ်င္တာေတြဟာ
အပိုင္ေစာင့္ပစ္ေပမဲ့မထိဘူး
အိမ္တံခါးေခါက္ျပီး
အခမဲ့စာေစာင္ေ၀သြားတာမျဖစ္ခ်င္တ
ေလ်ာ့ခ်ရင္းထပ္တိုးေနတဲ့အဲဒီဒါဏ္
..............ေလ်ာ့ေသာက္ရင္း
........................ေလ်ာ့ေ
..............................
ထိတ္လန့္စြာေတြ.လိုက္ရတယ္
သက္တမ္းရဲ့ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာေပ
...............၀ိုးတ၀ါးငါ့၀ါက်ျပတ္မ်ား။ ။
သုအိုင္စံ ကတိစကား
က်ေနာ္ဟာ
ေမြးစမွာပဲထက္ျခမ္းခြဲခံလိုက္ရတဲ့
ျဒပ္မဲ့စာခ်ဳပ္ေလးတစ္ခုေပါ့
က်ေနာ့္ရဲ့တစ္ျခမ္းကို
ေကာင္ေလးကရည္မွန္းခ်က္နဲ့ထမ္းယူ
က်ေနာ့္ရဲ့တစ္၀က္ကိုေတာ့
ေကာင္မေလးကႏွလံုးသားနဲ့သယ္ေဆာင္
က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္
တံတားက်ိဳးတစ္ခုလိုေ၀းလြင့္လူးလိ
မင္းကိုမင္းဆီျပန္ပို့ေပးဖို့
ငါ့မွာတာ၀န္ရွိတယ္လို့
ေကာင္ေလးဟာက်ေနာ့္ကိုမၾကာခဏေျပာျပတတ္ျပီး
ေကာင္မေလးကေတာ့
က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္လြမ္းတေနသလိုမ်ိဳး
ေကာင္ေလးကိုလိုလိုတတလိုအပ္
က်ေနာ့္ကိုသိပ္ဂရုစိုက္တတ္တယ္။
မင္ဂလာရွိတဲ့တစ္ေန့မွာ
က်ေနာ္ကက်ေနာ့္ကိုေျပးဖက္လိုက္သ
ေကာင္ေလးရဲ့ႏွဳပ္ခမ္းက
ေကာင္မေလးရဲ့ႏွဳပ္ခမ္းကိုေျပးဟပ္
က်ေနာ္ေနာက္ဆံုးျမင္လိုက္ရတာကေတ
ေသာကမပါတဲ့အျပံဳးလွလွေတြပဲ။
က်ေနာ္နဲ့က်ေနာ္ဟာ
တစ္ဘ၀ၾကာေ၀းကြာခဲ့သမွ်
ျပန္ဆံုခြင့္ေတာ့ရခဲ့ပါရဲ့
က်ေနာ့္စ်ာပနၾကီးမွာဗ်ာ။
အေရးၾကီးဆံုးအရာေတြအေရးမပါေတာ့တဲ့
ကိုယ့္အေလာင္းကိုယ္ၾကည့္ျပီးေပ်
သုအိုင္စံ ေက်ာင္းထြက္သြားတဲ့ေကာင္
ေရာ့.....
စနစ္တက်မေတြးေခၚပဲနဲ့
ပစ္စလက္ခတ္ ေရးထားတဲ့
ပါးေရတြန့္ျပဌာန္း၀ါက်ၾကီး
တူေအာင္ေရး၊ တူေအာင္ဖတ္
ဒါ...လူျဖစ္ေရးဘာသာရပ္ပဲ။
တူေနျပီလား
မွားတယ္။
ကြဲျခားေနလား
အမွန္တရားေပါ့။
ခင္ဗ်ားက
၀ါက်သစ္ေရးခ်င္လို့လား
ဦးေႏွာက္ကိုယူ
လူူမဲ့ဇံုကိုသြား
မူလီေခ်ာင္ေနတဲ့ မူ နဲ့
မူလီေခ်ာင္ေနတဲ့ လူ ေတြကိုေခၚမသြားနဲ့
ေဟ့..
ေဟ့လူ...ေနဦး
စိတ္ဓါတ္ကိုေရေဆးသြားဦးေလဗ်ာ။ ။
စာဖတ္သူ
(က)ဖတ္ဖူးေသာစာအုပ္မ်ား
အေမ့ရင္ခြင္
ေက်ာက္သင္ပုန္း
အ.မ.က ၃၊ ေျမာင္းျမ
အ.ထ.က ၅ ေမာ္လျမိဳင္
ေဆး ၂ မဂၤလာဒံု
ေကာ့ေသာင္းေဆးရံု
မိန္းမရင္လြာ
ပတ္၀န္းက်င္
ရင္ေသြးရတနာ
ေရာဂါ ၉၆ ပါး
စား ၀တ္ ေန ေရး
မူးယစ္ေဆးနဲ႔ နာက်င္မွဳ
(ခ)ဖတ္ရခဲေသာစာအုပ္မ်ား
အမွန္တရား
ေနာင္ဘ၀
ငရဲ
နိဗၺာန္
(ဂ)မဖတ္ရေသးေသာစာအုပ္မ်ား
လြပ္လပ္ခြင့္
ထြက္သက္
သုသာန္။ ။
သုအိုင္စံ
၁၆။၀၁။၂၀၀၃
သုအိုင္စံ မင္းဘယ္မွာလဲ
ဘုရားသခင္လိုပဲ
ေနေရာင္ျခည္အေရာက္လာခဲ့တယ္
မင္းဘယ္မွာလဲ။
ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္ထဲ
အဓိပါယ္ကိုက်ည္တစ္ေတာင့္လိုပစ္ထဲ့
ဘယ္ရန္သူေတြကိုထိမွန္ခဲ့လဲ။
ႏိုင္ငံေရး၀ါဒတစ္ခုထဲ
ဘ၀ကိုေက်ာက္တစ္ျပားလုိျဖန့္ခင္း
ဘယ္ျပည္သူေတြတက္နင္းခြင့္ရခဲ့လဲ
ဆင္ဖိုနီတစ္ပိုဒ္ထဲ
တိုးတက္ျခင္း note တစ္ခက္လိုညွစ္သြင္းလိုက္တယ္
ဘာသံစဥ္ေတြထြက္ျပီးဘယ္သူေတြနားဆ
ပန္းခ်ီကားတစ္ခုထဲ
ေစတနာကိုအေရာင္တစ္စလိုကခုန္၀င္လို
ဘယ္သူ.ႏွလံုးသားေတြကိုဖမ္းစားေဖ်
မင္းသံသရာထဲမင္းေလွ်ာက္ရင္း
မင္းအမွဳန္အစထဲမင္းေပ်ာက္ေနတဲ့ေ
ေလွ်ာက္ျခင္းဟာေရာက္ဖို့လား
မေရာက္ႏိုင္ရင္မေလွ်ာက္ေတာ့ဘူးလ
မင္းမုသားကိုမင္းသစ္စာျပဳခဲ့တယ္
ဘယ္လိုျပန္ျပန္မေရာက္ႏိုင္မွေတာ့
ဘက္ေရာက္ေရာက္မျပန္ေတာ့ဘူးကြာ
ေျခလွမ္းေတြက်န္းမာေရးအတြက္
ေျခေထာက္ကိုလမ္းမ်ားမ်ားေကြ်းခဲ့သတဲ့
မင့္အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကိုမင္းလု
ေနေရာင္ျခည္လိုပဲ
ဘုရားသခင္အေရာက္လာခဲ့တယ္
သူဟာအရင္လိုပဲ
ဆင္းရဲမြဲေတ ကပ္ေစးနဲေနရွာတုန္းပဲ
မင္းအတြက္
ေခါင္းတလားတစ္လံုးပဲလက္ေဆာင္ပါခဲ့
မင္းဘယ္မွာလဲ။ ။
သုအိုင္စံ ေမ်ာေနတဲ့ျမစ္
ေတာင္က်ေခ်ာင္းေတြကိုေကာက္သင္းေ
ပင္လယ္ေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္
စုန္ျခင္းဆန္ျခင္းမ်ားရဲ့
ပံုသြင္းဖန္ဆင္းထားတဲ့အတတ္ေတြနဲ့
ေရာက္ေလရာရြာတည္ခဲ့။
တခုေသာ
ႏံုးတင္ေျမႏုေပၚကအမွားအယြင္းေတြ
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားရတဲ့ထြက္သက္ၾကာ
ျပတ္သားတဲ့ျမစ္က
သူ.ကိုယ္သူ တာတမံျဖစ္ပစ္လိုက္တယ္။
သမုဒ္ဒရာတစ္စင္းစ်ာန္ရသြားျခင္း
ကဘာ ေျမရဲ့ခံစားခ်က္က
ယပ္ေတာင္ေလးတခပ္ခပ္နဲ့
သနပ္ခါးျပင္အက္ရံုေလးပဲျပံဳးျပႏိုင္ခဲ့ေပါ့။
သစ္ပင္ေပၚကတိမ္ေတြကိုရဖို့
သစ္ျမစ္ဟာ
ေအးေဆးတည္ျငိမ္တဲ့ေလာဘေတြကိုအသံုးခ်ခဲ့
ဒီလိုေစာင့္ရက်ိဳးနပ္ခဲ့တဲ့ေသခ်
ျမစ္ကိုအစာထပ္ေကြ်းလိုက္ေရာ....
အဆံုးမသတ္ခင္ေလးမွာ
အသံုးက်ခ်င္ေသးတဲ့ျမစ္က
ေတာင္ေတြကိုပတ္စီးဆင္း
ေျမာင္ေတြကိုျဖတ္စီးရင္း
ျပီးေတာ့၊
လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့စိုက္
သုအိုင္စံ ဆြဲအားမဲ့စၾက၀ဠာ
အလင္းလက္လက္ေတြ ၀င္လာမွာေၾကာက္တယ္
အေမွာင္ထဲ စမ္းစမ္း၀ါး၀ါး ညနက္ခဲ့တာ ၾကာျပီ
ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ထဲကိုယ္ ေဆးရံုတက္ခဲ့ရအခါခါ
ကိုယ့္၀ဋ္ဒုကၡထဲကိုယ္ ေဆးရံုဆင္းခဲ့ရအခါခါ
ကိုယ့္ကားထဲကိုယ့္အေ၀းေျပးလမ္းမ
ကိုယ့္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ကိုယ့္ကားတစ္စီးတည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ေမွာက္
ေနာက္ဆံုးေတာ့
ေျခေထာက္လည္းမရွိဘူး လမ္းလည္းမရွိဘူး
ျမစ္ကိုေတာ့ ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးခဲ့သလိုမ်ိဳး ျဖတ္ကူးခဲ့ပါတယ္
လမ္းသရဲအဘိဓမၼာမွာ
၀မ္းနည္းမိပါသည္ ဆိုတာ မရွိဘူး... အမိေျမေရ...
အႏၶေတြရဲ့ ေျမကမၻာမွာ
လြမ္းတတ္တယ္ ဆိုတဲ့ ေ၀ဒနာလည္းမရွိဘူး
ငါ့ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ဒသနနဲ ့ငါမူးေအာင္ က ခဲ့တယ္
င့ါရူးေၾကာင္ေၾကာင္ဒသနနဲ ့ငါဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ ့ရ ခ့ဲတယ္
သခ်ိဳင္းကုန္း အေဟာင္းအစုတ္တစ္ခုထဲမွာ
တစ္ေလာင္းတည္း ျမွဳပ္ႏွံခံထားရတဲ့ ဘုရားအေလာင္းလိုေပ့ါ
ဘယ္အမ်ားေကာင္းစားေရးကိုမွ ပုတ္ေစာ္မနံေစေတာ့ပါ
ဟိုနားကို ကိုယ္ သြားေတာ့မယ္
ဘယ္လုိအမွား နဲ့ ဘယ္လိုတရား တို ့မွ မရွိရာ...
ဟုတ္ရဲ့လားဗ်ာ...တေနရာရာဟာ...တေ
ဟာ...မေျပာနဲ့...မေျပာျပနဲ့ေတာ့
သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ၀င္လာမွာေၾကာက္တယ္
တစ္ေကာင္တည္း ခမ္းခမ္းနားနား ဘ၀ပ်က္ခဲ့တာ ၾကာျပီ။
သုအိုင္စံ ေအာက္ပိုင္းဖံုးထားတဲ့ကဗ်ာ
(၁)
အျပင္ဘက္မွာပါးခ်ိဳင့္ေလးေလွေလွ
မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ေတြကိုယ္ေဖာ့လွိဳ
ႏွဳပ္ခမ္း(၄)လြာအလံုပိတ္အစည္းအေ
စကားနွစ္ခြန္းသေဘာတူညီခ်က္ရသြားျပီျဖစ္ေၾကာင္း
မ်က္ျမင္သက္ေသသြားတက္ေလးက
ထုတ္ျပန္ေၾကညာသြားတာကို တရိတ္ဆန္ေတြၾကားလိုက္တယ္။
ေနလို့ထိုင္လို့ေကာင္းတဲ့ကမ္းေျ
အသက္ရွဴက်ပ္ေနတာကိုသိလိုက္ၾကမွပဲ
သဘာ၀ႏွဳပ္ခမ္းဆိုးေဆးႏြံထဲရုန္း
ပင္လယ္ကပင္လယ္ကိုႏွစ္ႏွစ္လိုလိုျပံဳးျပျပန္တယ္
ဒါနဲ့ပဲ
သြားႏွင့္ေတာ့လို့ ကဘာၾကီးကိုလွမ္းေတာ့ေျပာလိုက္ေသ
(အဲဒီမွာတင္) သတင္းျပတ္ေတာက္သြားေတာ့တာပဲ။
(၂)
ဘယ္ေလာက္ၾကာလို့ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့မွန္းမသိရဘူး။
(၃)
ေနာက္ဆံုးေလ့လာတြက္ဆခ်က္အရ
ဆန္ဒ ေတြလြပ္လပ္ေရးရစေခတ္မွာ
ပင္လယ္ကအက်ီအ၀တ္အစားေတြကိုခ်ြတ္ျပီး
ပင္လယ္ထဲဒိုင္ဗင္ထိုးခ်
ေရကူးနည္းမ်ိဳးစံုနဲ့ေရကူးၾကသတဲ့
ေငြ၊ ဂုန္၊ ဓန၊ ပညာနဲ့ ပိုင္ဆိုင္မွဳအားလံုး
သံုးစားလို့မရေတာ့ဘူးတဲ့(တခ်ိဳ့
ကာမေကာင္ေရ( ရမက္၂ ခု)အားနဲ့ခုတ္ေမာင္းလည္ပတ္
ဓါတ္လိုက္ေနတဲ့ေသြးေၾကာမွ်င္ေတြ
အနမ္းပိုးေလးရွင္သန္လာခဲ့တာအခုထိ
အခ်စ္ကိုေသြးစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အဲဒီအနမ္းေကာင္ကိုလတ္ဆတ္ႏုပ်ိဳရ
(၄)
မွတ္ခ်က္။ ။ အပိုဒ္(တစ္)ကို ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲကေတြ.ခဲ့ျပီး
အပိုဒ္(သံုး)ဟာ ေခတ္ေပၚစံုတြဲႏွစ္ဦးရဲ့
ပူးကပ္ယွဥ္ထပ္ထားတဲ့အသဲလြာေပၚက ကဗ်ည္းစာျဖစ္တယ္တဲ့
အပိုဒ္(ႏွစ္)နဲ့ပါတ္သက္လို့ကေတာ့
ေခတ္ရဲ့ စာသားမဲ့အဖြဲ.အႏြဲ.ေတြပါလို့
လူေတြက ၀တ္ေက်တမ္းေက် ေလာက္ပဲေျပာျပၾကတယ္
(သူတို့ၾကည့္ရတာ နည္းနည္းရွက္ေနသလိုပဲ)။ ။
သုအိုင္စံ ေသြးရိုင္းသံသရာ
မီးေတာက္ရမက္ကို
မီးေတာက္ရမက္နဲ့မ်ိဳ
အမူးလြန္ေတာ့ေမ့ေပ်ာက္
အမူးေျပေတာ့ျပန္ေသာက္
အဲဒီကိေလသာေၾကာင့္ေပါ့
ေလာကထဲလူေတြေရာက္ေရာက္လာတာ။ ။
သုအိုင္စံ ရုပ္ရွင္
အေမွာင္ဆံုးကေန
တျဖည္းျဖည္းအေရာင္ျပယ္လာရာက
အလယ္မွာအေရာင္စံုလင္လက္ၾကြ
ထိုမွ
တျဖည္းျဖည္းအေရာင္မွိန္လြင့္ပါး
ေနာက္ဆံုးမွာဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး
ေပးလိုက္ရတာတစ္ဘ၀စာ
ၾကည့္လိုက္ရတာတစ္ခနတာ
ဘာကိုဆိုလိုတင္ျပမွန္း
ဘာဆိုဘာမွနားမလည္လိုက္ဘူး။ ။
သုအိုင္စံ အၾကမ္းဖက္သမား
သိပ္ဆြဲဆုတ္ခ်င္စရာေကာင္းတဲ့
စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုလည္း
ဖတ္ခဲ့ေပမဲ့မဆြဲဆုတ္ခဲ့ဘူး
သိပ္ေသာက္ခ်င္စရာေကာင္းတဲ့
မိုးခါးေရတစ္ခြက္ကိုလည္း
မေသာက္ေပမဲ့မသြန္ခဲ့ဘူး
ဘ၀ဟာအေတြးကို ဆိုးေစတဲ့စာအုပ္ပဲ
ဘ၀ဟာေသြးကို သိုးေစတဲ့မိုးေရပဲ
ေလာကၾကီးကညံ့တယ္ဗ်ာ
ေက်ာက္ခဲလိုျမင့္ျမတ္စြာကိုယ္လိ
ေဘာလံုးလိုနိမ့္က်စြာအကန္ခံရဖို့မွမဟုတ္ပဲ
ကြင္းလယ္ထဲ
လူသတ္ဗံုးလိုကိုယ္မိုက္မဲပစ္လို
သုအိုင္စံ ေရဒီယို
(၁)
ငါက ရယ္ဒီမိတ္ ဆိုေပမဲ့
ခလုပ္ကိုေတာ့ မင္းႏွိပ္ရလိမ့္မယ္
မင့္စိတ္ၾကိဳက္ခ်ည္းပဲ
ငါလိုက္ျပီးမေဖ်ာ္ေျဖႏိုင္ဘူး
ငါကိုယ္တိုင္လည္း
ငါ့စိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္တည္ခဲ့ရတာမဟုတ္
ငါ့ကိုေမြးျပီးေနာက္
ငါ့ဦးေႏွာက္ကိုသူတို့ယူသြားတယ္
သူတို့စိတ္ထင္ရာေတြပို့ခ်ေပးတယ္
တခ်ိဳ.အခ်က္ေတြ မင္းၾကိဳက္ရင္ၾကိဳက္ေနမွာ
နားဆင္ၾကည့္
ေၾသာ္...သူတို့ဆိုတာ "ရွိျပီးသားေလာကဥပေဒ" ကိုေျပာတာ။
ဆိုပါေတာ့....
လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ေတးေတြဆိုေနရတယ္
အႏွစ္မဲ့ အတင္းအဖ်င္းေတြေျပာေနရတယ္
ေနာက္ဆံုးေပၚ ကဘာ့ သတင္းေတြရြတ္ေနရတယ္
စင္ေပၚကလူေတြရဲ့ အင္တာဗ်ဴးကို ေအာ္ဖတ္ေပးေနရတယ္
မထင္ေပၚတဲ့ ပစ္စည္းေတြရဲ့ေၾကာ္ျငာကိုေလွာ္ခ
အဆိုးဆံုးက
ငါမလုပ္ခ်င္တဲ့အဲဒါေတြကို
အခ်ိန္ကန့္သတ္မွဳနဲ့လုပ္ေနရျခင္
ဘယ္လိုလဲ...
သီခ်င္းတစ္ပိုဒ္ျဖစ္ျဖစ္၊ သတင္းတစ္ပိုဒ္ျဖစ္ျဖစ္
မင့့္္အၾကိဳက္နဲ့ ကာရန္သင့္ေနျပီလား
အဲဒါပဲ၊ အခ်စ္ဟာအဲဒီတိုက္ဆိုင္မွဳေလးပဲ
(ဥပမာ...ငါစိတ္ေကာင္း၀င္ေနခ်ိန္
ေရဒီယိုခလုပ္ကိုႏွိပ္မိသြားသလိုေပါ့)
(၂)
ေကာင္မေလးေရ...
ေလာကကတ၀က္ေရး ငါကတ၀က္ေရး
ငါဟာႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေရးတဲ့စာအုပ္
ငါ့ရင္ခြင္ကို္စာအုပ္အဖံုးဖြင့္
မင္းၾကိဳက္္တဲ့ စာသားေတြရွိႏုိင္ေကာင္းပါရဲ့
ေရဒီယိုတစ္လံုးလိုဘ၀နဲ့ေကာင္က
ေရဒီယိုတစ္လံုးလိုမင္းကိုလိုအပ္
ငါတို့တစ္ဦးကိုတစ္ဦးခလုပ္ႏွိပ္
(၃)
ေနာက္ဆက္တြဲေရဒီယိုေတြရဲ့အသံဟာ
တေလာကလံုးဆူညံေနေတာ့တာပဲ။ ။
သုအိုင္စံ အလုပ္ေခၚစာ
"ခုတ္လွဲသင့္တာေတြကိုခုတ္လွဲပစ္
ေတာင္တစ္ခုလံုးလည္းကတံုးမျဖစ္ေစ
..............................
"ေသနတ္နဲ့ပစ္ပါ
နယူးကလီးယားဗံုးေတြမၾကဲနဲ"့
.....................(ရန္ဘက္တို့ရဲ့သေဘာတူညီခ်က္)
"တ၀က္ခ်န္တ၀က္စားေရးမူနဲ့
မနက္ဖန္ကိုဆက္သြား..လူသားဆန္ဆန္
...........................(ပန္
"မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မွာအျပစ္မရွိပါဘူ
တခါတခါ ပတိပက္ခ ေတြဖူး
တခါတခါ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတြဖူး
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဟာရူးေနတယ္"
.....................(အတ္တ ဆင္ဖိုနီ)
"ဆီတ၀င္း၀င္း၊ သဲတရွပ္ရွပ္"
...................(ျမန္မာစကား
"ဇီးကြက္မ်က္လံုးနဲ့အမဲလိုက္ထြက္
ပိုးစုန္းၾကဴးအေရခြံေၾကာင့္ငတ္ခဲ့
............................(ရ
"ခ်စ္ခဲ့၊ မုန္းခဲ့၊ ခ်စ္ဆဲ၊ မုန္းဆဲ
ခ်စ္ဦးမွာပ၊ဲ မုန္းဦးမွာပဲ"
..................(ေလာေလာဆယ္ရုံတင္ေနသည့္ဇါတ္ကား)
မွတ္ခ်က္။ ။ ဘုရားတစ္ပါးအျမန္အလိုရွိ
...............အထက္ပါ ကိတ္စ ရပ္တို့အား
...............လွပသပ္ရပ္စြာေျဖ
...............ဖန္ဆင္းအား(သို့
...............ရွိပါက
...............အျမန္ ေလွ်ာက္လြာ တင္ပါ။ ။
သုအိုင္စံ ေစတနာအမွား
ကဘာတစ္ျခမ္းကို
ေနထုတ္လွန္းလားတုန္း
(၀ုုန္းကနဲ)
မိုးခဲေတြကြာက်
ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ
ေနကေတာ့ပူုျမဲေလ။
ခင္ဗ်ားတို့ၾကိဳက္သေလာက္မိုးသည္
အဲဒီသူပုန္ေပါက္စေလးထြန္းညိွထား
ေနမီးေတာက္ၾကီးကေတာ့ပူေနမွာပဲ။ ။
သုအိုင္စံ ႏြံနစ္ျခင္း
ညမွာခူးမိတဲ့ပန္း
အသာနမ္းၾကည့္
မနံ့မရွိ
အေရာင္အေသြး
အေမြးအပြင့္
သင့္တန္ေကာင္းပါရဲ့
မနက္ကိုေမွ်ာ္
အရုဏ္ေဖာက္ခြင္း
အလင္းလည္းေရာက္
ေတာက္...
အေရာင္မြဲေနာက္ ဒီပန္းေျခာက္
ကိုယ့္လက္ထဲမွာေရာက္ႏွင့္ျပီ။ ။
သုအိုင္စံ အရိုးေပၚအေရတင္ေနတဲ့အတ္တ
ပန္းပင္ေတြကို
ေရေလာင္းရိုးရိုးနဲ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
ေရခ်ိဳးခ်ိန္မရတဲ့ေခတ္မွာ
ညစ္ပတ္တဲ့ရုပ္ခန္ဒါ
ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ေစတနာနဲ့
လူျဖစ္ေနတဲ့လူရဲ့
အတ္တကေျပာတယ္
”သူဟာလူမဟုတ္ဘူး
ဖေယာင္းတိုင္ပဲ
က်ိန္ဆဲႏိုင္လြန္းမွ
နည္းနည္းပါးပါး
စားရေသာက္ရတဲ့က်ဳပ္ဘ၀
ေနရင္းထိုင္ရင္းနဲ့
ပရဟိတေတြကိုမုန္းေနမိတယ္ဗ်ာ”။ ။
သုအိုင္စံ အာဏာရွင္
ငါ့စိတ္ကူးထဲမွာေရးစပ္ျပီး
ငါ့ႏွလုံးသားထဲမွာအသံသြင္းခဲ့တဲ့
တစ္ပုဒ္တည္းေသာငါ့ရဲ့ေတးနဲ့
မင္းရဲ့ခံစားခ်က္ကို
ငါ အုပ္ခ်ဳပ္..ေစာင့္ေရွာက္..ဦးေဆ
မင္းရင္ခြင္ထဲေစ်းကြက္၀င္ရွာခ်င္
ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္သံစဥ္ဆိုးေတြ
အလစ္အငိုက္မွာ၀င္လာမွာစိုးရဲ့
ငါ့ဂီတမွာ
မင္းရဲ့နားကိုထာ၀ရအက်ဥ္းခ်လိုက္ျပီ
ဘယ္သီခ်င္းမ်ိဳးမွေထာင္၀င္စာလာမေ
အခ်စ္ဘုရင္ကို
အျပစ္ျမင္ရင္ျမင္ၾက
မင္းရင္ခြင္ေပၚနန္းထိုင္ရတဲ့ဘ၀က
ဘယ္ေတာ့မွမဆင္းေပးဘူး။ ။
သုအိုင္စံ ကိုယ္ေဖ်ာက္ထားတဲ့ဇာတ္လိုက္နဲ့သူ့
ဘယ္ေကာင္က ကဘာကိုကိုင္လွည့္ေနခဲ့တာလဲ
လူဆိုတာကိုင္လွည့့္ခံရတဲ့ကဘာေပါ့
ေသခ်ာတာကေတာ့ လူေရာကဘာပါ
ရာသီဥတုနဲ့လိုက္တမ္းေျပးတမ္းကစာ
အပူေတြလွ်ံက်ျပီးအေျခအေနမဟန္ေတာ့မွန္းသိတဲ့ကဘာဟာ
သူ့ကိုယ္သူေရခဲေသတာထဲပစ္ထဲ့ခဲ့ေ
သံုး ေလး လထက္ ပိုမခံခဲ့ဘူး
ေႏြေလသားေလာင္းေတြက
ေရခဲေတာင္ေတြကိုသိမ္းေပးဖို့ေတာ
ေျမျပင္ကတျပင္လံုးသဇင္ရနံ့သင္းေ
သိပ္လည္တဲ့ကဘာကလည္းလိုက္ေလ်ာလို
လူေတြကဒီလိုယူဆတယ္
လူ့အတ္တဟာသိပ္ပူတယ္၊ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္
လူ့စိတ္ကိုေအးစိမ့္ေပးရသတဲ့
အဲဒီဂူအလြတ္ၾကီးလိုဥပုသ္သည္အစာအိ
ငါဆာေလာင္ေနတာဒါကြတဲ့၊ ေလာကီက်မ္းတစ္ေစာင္ကိုအန္ခ်ျပတယ္
သိပ္လွတယ္၊ သိပ္လွတယ္
အတ္တေတြအိမ္အရိပ္ျပန္ခို၀င္သြား
ပုထုစဥ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကိုဖြဖြေလ
ပက္ၾကားအက္ေတြတဖတ္တဖတ္လြင့္စင္
ဖုန္လံုးေတြတလိမ့္လိမ့္ေဘာင္ဘင္
ကဘာဟာစိတ္ဓါတ္မက်ပါဘူး၊ မိုးဥတုကိုသူယံုတယ္
ေန့စဥ္ဘသဒုက္ခေတြရြပိုးထိုးခုန္ေပါက္
ေန့စဥ္အက်အဆံုးေတြအတံုးအရံုးမွိဳလိုေပါက္
လူဟာေနာက္မဆုတ္ပါဘူး၊ အနာဂါတ္ကိုသူယံုတယ္၊
ေႏြနဲ့မိုးအကူးအေျပာင္းမွာတဘာကေ
အဆိုးနဲ့အေကာင္းအကူးအေျပာင္းမွာ
လူကအေလွ်ာ့အတင္းသေဘာေလးကိုၾကားခံေ
ဘ၀ဆိုတာလြယ္လြယ္ေလးပါပဲ၊
ကဘာၾကီးခ်ီတက္ခဲ့သလိုလူေတြခ်ီတက္
ကဘာၾကီးျပီးဆံုးသလိုလူေတြျပီးဆံုးရတယ္တဲ့
တစ္ေကာင္ေကာင္ကအမိန့္ထုတ္ခဲ့တယ္
ဟုတ္တယ္။
တစ္ေကာင္ေကာင္က
ကဘာၾကီးနဲ့ငါတို့ကို
လြင္ျပင္က်ယ္ၾကီးထဲပစ္ခ်....ခဏေ
သုအိုင္စံ ဧည့္ခန္း
တီဗြီ ကြန္ျပဴတာ တယ္လီဖုန္းနဲ့
ဧည့္ၾကိဳဂမုန္း ပန္းအိုးစတဲ့
အမ်ားသံုးပစ္စည္းေတြစုေပါင္းေနထို
ဖြင့္္ေနၾကသီခ်င္းဟာ
"မင္ဂလာပါ၊ ေနေကာင္းလား"တဲ့
အလင္းေတြျပတင္းဖြင့္ျပီး၀င္လာသလို
လူေတြတံခါးဖြင့္ျပီး၀င္လာၾကရဲ့
ဧည့္ခန္းကပင္တိုင္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ရတ
ေရခ်ိဳးခန္းေတြအိမ္သာေတြထက္ပိုပ
မီးဖိုေခ်ာင္ေတြထက္ပိုအလုပ္ရွုပ္ေ
အိပ္ခန္းေတြလိုဇိမ္ခံမေနႏိုင္ဘူ
မလွဘူးထင္ရင္ခက္ရခ်ည္ရဲ့
အလွျပင္ျခင္းဟာအလုပ္တစ္ခုျဖစ္တယ္
ေက်ကြဲေျပာၾကေၾကးဆို
ဧည့္ခန္းဆိုတာ
ဧည့္သည္ကတစ္၀က္ပိုင္ျပီး
အိမ္ရွင္ကတစ္၀က္ပိုင္ေလရဲ့
တကယ့္တကယ္မွာက
ဧည့္သည္ေတြရဲ့ထားခဲ့ျခင္းကိုလည္
အိမ္ရွင္ေတြရဲ့ထားခဲ့ျခင္းကိုလည္
ည ညေတြမွာရင္ခြင္ဟင္းလင္းဟ
လူ၀င္လူထြက္သိပ္မ်ားတဲ့
ဧည့္ခန္းလိုမိန္းမေတြရဲ့
ညဖက္္အေဖာ္ဟာ
ေမွာင္မဲတိတ္ဆိတ္တဲ့မ်က္ရည္ပဲျဖ
သုအိုင္စံ ၀ဲကေတာ့
ေလေဗြကိုအားက်လို့
တုေပမဲ့
သူ့အေရခြံနဲ့သူပိတ္မိေနတဲ့
ျဖစ္တည္မွဳကေနရုန္းထြက္မရေတာ့တဲ့အခါ
စိတ္နာနာနဲ့
သူ့နယ္ေျမထဲ၀င္လာသမွ်ကို
ေဒါသထြက္ေနတဲ့တြင္းနက္ၾကီးအလား
စုပ္ယူ၀ါးမ်ိဳပစ္
ျမစ္ေရမကုန္ခမ္းေသးသေရြ.
ျမစ္နဲ့အတူ
ေတာင္စြယ္ေတာင္တန္းေတြၾကားမွာ
ေထာင္က်ေနခဲ့
"စီးဆင္းသြားတဲ့ေရေၾကာလွလွေလးေတြေ
ပင္လယ္အေၾကာင္းဖြဲ.ထားတဲ့ေတးတစ္
ျပန္လာမဲ့ဆလ္မြန္တစ္အုပ္နဲ့ထဲ့ေ
ငါအရမ္းနားဆင္ခ်င္တယ္
ေရာက္မလာမဲ့အရာကို
မေစာင့္ႏိုင္တဲ့အဆံုး
၀ဲကေတာ့ဟာ
၀ဲကေတာ့ထဲခုန္ခ်သြားပါေတာ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ ဘီယာတစ္ခြက္ရဲ့ထြက္ဆိုခ်က္
ၾကိဳက္သူေတြစိတ္ခ်မ္းသာမျငိဳျငင္
လွိဳက္ဆူကာမရွိရွိတာေလးနဲ့အျမွဳ
ငါကဘီယာတစ္ခြက္ပါ။
မယ္မယ္ရရအဓိပါယ္ရွိတဲ့ဘ၀ကိုရခ်င္
အလဟသအဆိပ္ျပယ္သြားမွာကိုစိုးရြံ
အရည္အခ်င္းေတြေလသလပ္မသြားခင္အခ်ိန္ေလးမွာ
ဘယ္သူလာေကာက္ေသာက္ပါ့မလဲ
ေစာင့္ရံုပဲတတ္ႏိုင္တဲ့ဘီယာဘ၀နဲ့
မသတီစရာပါးစပ္ေတြကိုေပါင္းသင္းဆ
တခါတခါ
ေပါက္ကရေျပာေပါက္ကရစားတတ္တဲ့ပါး
ဒိထက္အဆမ်ားစြာျမင့္တဲ့ျပင္းအား
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္လည္က်ိဳခ်က္ခြင့္
ထြက္သက္မွာလက္လွမ္းမွီရာနဲ့လုပ္
ခင္ဗ်ားတို့ရဲ့လည္ေခ်ာင္းထဲ
ပူရွက်ိန္းစပ္အတြင္းနံရံေတြျပိဳ
ဒီအတိုင္းသာေန့တိုင္းေသာက္
ေသခ်ာေပါက္ေသလိမ့္မယ္
(သို.ေသာ္က်ိန္စာဟာဆြံ.အခဲ့တယ္)
ေလာကမွာ
ဘီယာတစ္ခြက္လိုလူေတြရဲ့သခ်ိဳင္း
ပါးစပ္တစ္ေပါက္လိုလူေတြရဲ့လည္ျမိဳ
အရင္းရွင္စႏွစ္ရဲ့ အ..ႏွစ္..သာ..ရ..ေတြ။ ။
သုအိုင္စံ ငါကိုေမာင္းတာဘယ္သူလဲ
လာခဲ့တာမဟုတ္ဘူး
ေရာက္ခဲ့တာ။
ဒီလမ္းေပၚမွာ
စီစဥ္ျပီးသားအစီအစဥ္မက်မွဳေတြ
မလြပ္လပ္ႏိုင္တဲ့လြပ္လပ္ခြင့္ေတြ
ျပင္ဆင္လို့မရတဲ့ျပင္ဆင္ခြင့္ေတြ
ဒီလမ္းေေပၚမွာ
ေက်ာင္းမအပ္ခဲ့ေပမဲ့စာသင္ေနရတယ္
ေလွ်ာက္လြာမတင္ခဲ့ေပမဲ့အလုပ္၀င္ေနရတယ္
မေတာင္းဆိုခဲ့ေပမဲ့ရရွိေနတယ္
ဒီလမ္းေပၚမွာ
ခံစားမွဳနဲ့ေပး၀ယ္ရင္
ႏွလံုးသားကိုေကြ်းတဲ့အစာရမယ္
ဦးေႏွာက္ကိုအလုပ္ခန့္ခ်င္ရင္ေတ
ရွိျပီးသားဒသနအို္ေတြကိုအာဂံုေဆ
ဒီလမ္းေပၚမွာပဲ
တည္ျငိမ္စြာအေမာင္းခံေနရတဲ့(အခ်ိန္)နဲ့
ဆူပူစြာအေမာင္းခံေနရတဲ့(ငါ့ေျခလွ
ေရြ.ေနတယ္။
ထြက္သြားတာမဟုတ္ဘူး
တြန္းထုတ္ခံရတာ။ ။
သုအိုင္စံ ေလွကား
"အနိမ့္" ေတြကိုေကာက္ "မ"
"အျမင့္" မွာေနရခ်။
"အျမင့္" ေတြကို "ခ်ီေပြ."
"အနိမ့္"ဆီေနရာေရြ.။
အေတြ.အၾကံဳကဆိုတယ္
"အနိမ့္" ေတြဟာ
ဘယ္ေလာက္ၾကီးၾကီး
"မ" ရတာေပါ့ပါးျပီး
"အျမင့္" ေတြဟာ
ဘယ္ေလာက္ေသးေသး
"ခ်ီ" ရတာသိပ္ေလးတယ္
အထူးသျဖင့္ "လူ" တဲ့။ ။
သုအိုင္စံ ျမစ္၀
ကုန္းေရကိုစုခ်ဳပ္
ပင္လယ္ထဲအံထုတ္။
ပင္လယ္ေရကိုဆြဲစုပ္
ကုန္းေျမေပၚေထြးထုတ္။
ျမစ္ရဲ့သခ်ိဳင္းမွာ
ပင္လယ္ကခိုင္းသမွ်လုပ္ရင္း
ေရခ်ိဳနဲ့ေရငန္ကို
လိပ္စာမွားပို့မိတဲ့အခါ
စိတ္နာစြာအိပ္ယာကိုေျပာင္းေရြ.ေ
ေသာင္ထြန္းခြင့္မရတဲ့သုဘရာဇာ။ ။
သုအိုင္စံ လမ္း
သားဖြားခန္းနဲ့
သုသန္ၾကားမွာ
အမွားနဲ့အမွန္
ကားအျမန္ႏွစ္စီး
တစ္ခရီးထဲ
ေျပးဆြဲအလုအယက္
ေလာကလမ္းရဲ့ျပဌာန္းခ်က္။
အမွားနဲ့အမွန္
အားကန္ထိုးၾကိတ္
ပရိသတ္မဲ့ပြဲ
တည္ျမဲျဖစ္စဥ္။
ွအီခရီးတြင္
ဆန့္က်င္ကြဲျခား
ခရီးသြားမ်ား
ၾကိဳက္ရာကားစီး
ခရီးအဆံုးႏွိဳက္
စည္းလံုးၾကသုသာန္မွာ
ျပီးဆံုးရသုသာန္မွာ။
ေသရြာသြားတဲ့
ေဆြသဟာမ်ားငဲ့
ခ်န္ခဲ့ေျခရာလွပါေစ။ ။
သုအိုင္စံ ေရေသာက္ျမစ္
ကိုယ့္က်င္းကိုယ္တူးျပီးမွ
ၾကီးျပင္းလာရတဲ့ေကာင္ပါ
ငါေသတဲ့အခါ
သင္တို့အလုပ္ရွုပ္စရာမလိုဘူး။
ခ်စ္သူေရ...
ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္လာမွေတာ့
ေျမေအာက္မွာႏွစ္ရွည္လမ်ား
နက္သထက္နက္
ငါဆက္တူးသြားပါ့မယ္။
ကဘာေျမေပၚက
ငါပို့ေပးလိုက္တဲ့ပန္းေတြ
လွပေနပါေစေတာ့
ငါပို့ေပးလိုက္တဲ့ကဗ်ာေတြ
ရသေ၀ျဖာေစေတာ့၊
အဲဒီေရေသာက္ျမစ္က
ေရတစ္ေပါက္ေလာက္
ေသာက္ခြင့္ရခဲ့ရင္ပဲ
ေသပြဲရဲရဲ၀င္ရဲျပီ။ ။
(ကဘာေလာကရွိေရေသာက္ျမစ္လိုကဗ်ာဆ
ေကာင္းသတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၂ မွာေဖာ္ျပခဲ့ဖူးတဲ့ကဗ်ာပါ။
သုအိုင္စံ ညီလာခံ
(၁)
ခန္းမထဲကို
(က)အမွားေတြနဲ့ေဖာ္စပ္ထားတဲ့
ေရွ.ေနသံုးလက္ပစ္ဗံုးေတြ၀င္လာတယ္
(ခ)ပရိသတ္မ်ားမ်ားရွာေနတဲ့
ေနာက္ဆံုးေပၚတသီးပုဂ္ဂလအျမင္ေတြ
(ဂ)ႏွစ္ခ်ဳပ္အစီရင္ခံစာ၊စာရင္းရွ
ပိန္ပိန္ပါးပါး ၂ႏွစ္သားလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၀င္လာတ
(ဃ)ေသြးပူေအာင္လုပ္လာတဲ့ ကန့္ကြက္ျခင္းနဲ့
ေသြးပူေအာင္လုပ္လာတဲ့ ေထာက္ခံျခင္းေတြ၀င္လာတယ္။
(င)ေရွ.လုပ္ငန္းစဥ္လို့ေခါင္းစီ
A4စာရြက္အလြတ္ေတြ၀င္လာတယ္။
(စ)မ်က္ႏွာအသစ္နဲ့မ်က္ႏွာအေဟာင္
(ဆ)ထိုးျမဲလက္မွတ္ေတြ၀င္လာတယ္။
(၂)
ခန္းမထဲမွာ
(က)လက္ပစ္ဗံုးေတြကြဲတယ္။
(ခ)ေနာက္ဆံုးေပၚအျမင္ေတြ catwalk ေလွ်ာက္တယ္။
(ဂ)၂ႏွစ္စာကို တထိုင္တည္းနဲ့၀ိုင္းေလ့လာၾကတယ္။
(ဃ)ေထာက္ခံျခင္းကကန့္ကြက္ျခင္းကို
(င)စာရြက္ေတြမွာစကားလံုးေတြစြန္
(စ)မ်က္ႏွာအသစ္နဲ့အေဟာင္းေတြကို
လူသစ္စ္ိတ္သစ္နဲ့မ်က္ႏွာတစ္ခုရတ
(ဆ)အားလံုးလက္မွတ္ထိုးတယ္။
(၃)
ခန္းမထဲကအားလံုးထြက္လာ
အ၀မွာထားခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြကိုျပန္ေကာက္
လိုရာဆက္ေလွ်ာက္ၾက၊ တစ္ေယာက္မွလက္မွတ္မထိုးဘူး။
(၄)
ခံုအလြတ္ေတြနဲ့ျပည့္က်ပ္ေနတဲ့ခန္
လူအလြတ္ေတြနဲ့ျပည့္က်ပ္ေနတဲ့ ေကာ္မတီၾကီးေရြ.ေနတယ္
( ၂ႏွစ္မွာတစ္ခါဆံုတဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ ့)။ ။
သုအိုင္စံ ရာဇ၀င္စူးေသာမာယာမ်ား
ထက္ျခမ္းကြဲေနတဲ့ရိုးမဟာ
သူ့ဒါန္ရာကို
က်ည္ဆန္ေတြနဲ့ခ်ဳပ္သီလာခဲ့။
ပင္လံုရြာထဲ
ဗံုးတစ္လံုးက်ကြဲမွဳ
ျပည္ေထာင္စုက်ိန္စာ။
ျမိဳ့ျပ
အစိုးမရေတာ့တဲ့မခါ
ပင္ကိုယ္အလွေတြပ်က္သုန္း။
ရိုးမ....အဖိုးျဖတ္ခံရျခင္း
ပင္လံု....အေရျခံဳခံရျခင္း
ျမိဳ့ျပ....အစိုးရဒါန္ခံရျခင္း
ယံုၾကည္ခ်က္ရဲ့
အဆုတ္အတက္၊ အတံု့အလွည့္ေတြၾကား
ျမန္မာျပည္မွာေတာ့
လူမ်ားစုၾကီးအရူးျဖစ္ေန။ ။
(အေျဖမွန္ေပ်ာက္ေနေသာ ဗ်ဴဟာေျမာက္ေစ့စပ္ေရးသို့)
သုအိုင္စံ ေကာက္ စားခ်ိန္
က်ားတစ္ေကာင္
အစားေရွာင္
သမားေယာင္ေဆာင္ေနခ်ိန္
သားေကာင္
နားေယာင္မိတ္ဖြဲ.
ဘ၀ပ်က္
ေလျပည္ညွင္းလား
ေလေဗြျပင္းလား
အေျဖအရွင္းသားေလ
ေရြထီးေဆာင္းခ်င္သူမ်ား
ေျမၾကီးေအာင္းေအာင္းသြားၾကေပါ့။ ။
(မမွန္ကန္ေသာေစ့စပ္ေရးသို့ တိုက္ရိုက္တိုက္ခိုက္သည္။)
သုအိုင္စံ တီထြင္ဖန္တီးမွဳမ်ား
ေပတံနဲ့သံုးသပ္
အေျဖမွန္နဲ့ဆံုးျဖတ္။
အမွားအမွန္နဲ့က်က္စား
အားမာန္နဲ့ဆက္သြား။
အက်ိဳးအေၾကာင္းနဲ့လမ္းျပ
အဆိုးအေကာင္းနဲ့စမ္းသပ္။
ဦးေႏွာက္ထဲတက္ကေဗဒ
အသဲႏွလံုးထဲအာရံုအ။
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေခတ္ေရွ့ေျပးလြန္
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေခတ္ေနာက္က်ခဲ့တာ
စက္ဆန္ဆန္သံေခ်းတက္ျပီး
စက္ရုပ္ဆန္ဆန္အထီးက်န္ခံႏိုင္ဖို့
သခၤါရ၀တ္စံုကိုျခံဳလိုက္ရတယ္။ ။
သုအိုင္စံ အေမြ
အဖိုးေသ
အေဖထမ္းေလွ်ာက္
သားတစ္ေယာက္ဆက္ယူ။
အရိုးေၾက
အရည္ခမ္းေျခာက္
"က်ား" မေၾကာက္တဲ့လူ။
အမ်ိဳးေတြ
သေျပပန္း"ေတာင္"့
တရားေစာင့္လွ်က္ "မူ"။ ။
သုအိုင္စံ တရားမ၀င္တဲ့အရွံဳး
အားထဲ့ကာဆန္အတက္
မာန္နဲ့လူသား
စားခဲ့တာအန္အထြက္
ဟန္မပ်က္မူထား
အျမင္မွာသာေနေပမဲ့
ရင္မွာနာေနခဲ့။ ။
သုအိုင္စံ ရုကၡေဗဒအရိုးစု
ျဖစ္ခ်င္မွဳေတြတျပံဳတမၾကီးကိုင္
ဘ၀ကိုယာယီသံုးခပ္ညံ့ညံ့အခက္အလက္ေတြနဲ့ ရပ္တည္ရွင္သန္
လူဆန္ဆန္လူ့မာန္နဲ့ျဖစ္ညွစ္ပြင့္သီးလိုက္တဲ့အဓိ္ပၸါယ္မွန္သမွ်
သစ္ပင္ေပၚဘာမွမက်န္ခဲ့ဘူး။ ။
သုအိုင္စံ ရိုးေျမက်ရည္းစားဦး
(၁)အျပင္
အတူတကြေမာင္းႏွင္လာတဲ့
highwayေပၚမွာျငီးေငြ.
အခ်စ္ကဘယ္ေကြ.ညာေကြ.လုပ္ခ်င္တယ္
ေတြ.ခ်င္တာလမ္းဆံု
ေတြ.လိုက္ရတာလမ္းဆံုး
ကဲ...ေဟာဒီသံုးျပီးသားအနာဂတ္ကို
တပ္ဆင္ျပီးသားေတြနဲ့ပဲထပ္မံတပ္ဆ
လမ္းရိုးလမ္းေဟာင္းၾကီးဟာလွပသြာ
(၂)အတြင္း
တခါတခါ
ေဘး၊ဘယ္၊ညာေတြဆိုတာ
ဘယ္လိုပညာရပ္မ်ိဳးပါလိမ့္
စိတ္ကစားမိ
ဒါေပမဲ့..
စိတ္ကစိတ္ကိုသစ္စာရွိလိုက္တယ္(ကို
(၃)အတြင္း+အျပင္
ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့အခ်စ္
စိတ္ခ်မ္းသာမွဳေတြအျမဲပြင့္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ လူႏွင့္သူဖြာရွိက္ေနတဲ့သူ့ဘ၀
မီးမညိွပဲနဲ့ေတာင္
အလိုလိုစြဲေလာင္ခဲ့ေသးတာပဲ
မဖြာရွိက္လည္းျပာဟာေၾကြျမဲ
စိတ္ပါရင္မီးဟာရဲလို့
စိတ္နာရင္မီးခိုးထြက္ရံုေလး
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းရဲ့ဒါန္ဒုက္ခ
ျဖတ္ခ်င္တိုင္းလည္းျဖတ္မရ
မျပတ္ခ်င္လည္းပဲျပတ္သြားတတ္တယ္
တေငြ.ေငြ.ေန့ရက္မ်ား
တေရြ.ေရြ.ေရွ့ဆက္သြား
အစီခံအေရာက္မွာ
ေၾကာက္ရြံ.စြာေတာင္းပန္လို့မရ
ရဲရင့္စြာေတာ္လွန္လို့မရ
ေဆးလိပ္ျပတ္ျပီ
ျပာပံုထဲမွာဘာမွမရွိ
အစီခံထဲမွာသမိုင္းရွိတယ္
အစီခံဆိုတာ
လြင့္ပစ္အပ္တဲ့အရာပဲ။ ။
သုအိုင္စံ ေရာဂါပိုးမြားမ်ား
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
တ၀ုန္း၀ုန္းလဲျပိဳတယ္
ေစတနာေတြ
တဖ်စ္ဖ်စ္ေလာင္က်ြမ္းတယ္
အၾကင္နာေတြ
တေ၀ါ့ေ၀ါ့ထိုးအန္တယ္
သစ္စာေတြ
လတ္လတ္ဆတ္အစိမ္းေသေသတယ္
ႏွလံုးသားေတြြ
တစ္ေလာင္းျပီးတစ္ေလာင္းထမ္းထုတ္
မ်က္ေစာင္းေတြက
အလွစီးေၾကာင္းမွာပြင့္တဲ့အဆိပ္ပ
မာယာကေတာ့
ရိုးသားမွဳကိုေငြတိုးေခ်းစားတယ္
အတြင္းရမက္
အျပင္ရမက္နဲ့
စိတ္ရဲ့ေဘာင္ဘင္ခပ္မွဳမ်ား
လူေယာက်ားနဲ့
လူမိန္းမေတြမွာေတြ.ရတတ္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ ျပက္ခဒိန္(၃)မ်ိဳး
(ရိုးရိုးလူ)
ဇန္န၀ါရီ(၁)ရက္ေန့ကေနခရီးစထြက္ခဲ့
ဒီဇင္ဘာ(၃၁)ရက္ေန့ေရာက္မွ
အက်ီလဲဖို့သတိရတယ္
ဘ၀ဟာေတာ္ေတာ္္နံေစာ္ခဲ့ျပီပဲ
(လူထူး)
ဇြန္(၁)ရက္ေန့ကခရီးစထြက္ခဲ့
ေမ(၃၁)ရက္ေန့ေရာက္မွ
အက်ီလဲဖို့သတိရတယ္
ဘ၀ဟာေတာ္ေတာ္နံေစာ္ခဲ့ျပီပဲ
(လြပ္လပ္သူ)
ဘယ္ေန့ကခရိးစထြက္ခဲ့မွန္းမသိဘူး
ဘ၀ဟာနံေစာ္ေနေတာ့မွ
အက်ီေကာက္လဲလိုက္တယ္
ဒီေန့ဘာေန့လဲသိဖို့မလို
(အေျခခံ)
မရပ္မနားခရီးသြားတာတူတယ္
ညစ္ပတ္ရင္အက်ီလဲတာတူတယ္
ေနာက္ဆုတ္ဂီယာမပါတာတူတယ္
အတိတ္ေမ့တာခ်င္းလည္းတူတဲ့
လူဆိုတာ
ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ျပက္ခဒိန္ေတြ
သုအိုင္စံ လူငယ္
တစ္ညေနမွာ
ေကာင္ေလးရဲ့ပုခံုးေပၚကို
လူတစ္ေယာက္ ခုန္ခ်လာတယ္
ဲျပီးေတာ့..သူ.လက္ထဲက
စာတစ္လံုးမွ မေရးရေသးတဲ့
သမိုင္းစာအုပ္အထူၾကီးကို ကမ္းေပးတယ္
"ေဘာပင္ေရာ"လို့ေကာင္ေလးကေမးေတာ့
ရင္ဘတ္ကိုလက္သီးနဲ့အေလးျပဳျပီး
"ေသြးနဲ့ေရး"လို့ေျပာတယ္
ေကာင္ေလးကိုထပ္မေတြ.ရေတာ့ဘူး။ ။
သုအိုင္စံ ကင္ဆာ
ႏွင္းရိုင္းမ်ား
သခ်ိဳင္းသြားခဲ့။
မိုးေပါက္မ်ား
တန္ခိုးေပ်ာက္သြားခဲ့။
ရြက္ေၾကြမ်ား
အသက္ေသသြားခဲ့။
ႏွစ္ေတြပိုတိုးလာခဲ့
စစ္ေတြပိုဆိုးလာခဲ့
ျမန္မာျပည္ဘယ္ဆီလဲဟဲ့။ ။
သုအိုင္စံ မီး
ေျမ၀သုန္လြာထဲမွာ
ေရြ ေငြ ေက်ာက္သံ ပတျမား မ်ားစြာရွိတယ္
ေရအန၀ါထဲမွာလည္း
ပုလဲ ဓါတ္ေငြ. သတ္တ၀ါ အဖိုးတန္မ်ားစြာရွိတယ္
ေလဟာနယ္ထဲမွာ
ဘာမွမရွိဘူး
မရွိတာကို မရွဴလို့ မရဘူး
အဓိပ္ပါယ္ကို
မီးက၀ါးျမိဳေလာင္ျမိဳက္တဲ့အခါ
ဘာက်န္ခဲ့ပါသလဲ
မျမဲျခင္းဟာ
မီးနဲ့တူေနခဲ့တာခက္တယ္။ ။
သုအိုင္စံ ညီညြတ္ေရး(၁)
လက္နက္နဲ့မွုနဲ့ေထာင္က်မွာေသခ်ာေသာ္လည္း
က်ည္ဆံမပါေသာေၾကာင့္လြတ္ေျမာက္ခဲ့
ဘက္စံုမွာမေတာ္ရင္ တကိုယ္ေတာ္မလုပ္နဲ့ကြာ။ ။
သုအိုင္စံ ညီညြတ္ေရး
လူူတခ်ိဳ့သည္
ပို့က်ည္လို၏
တခ်ိဳ့လူဟာ
ဗ်ဴဟာမသိ
တခ်ိဳ့စိတ္ဟာ
ရိက္ခါလို၏
ရုပ္၏မာန္ကား
ဥာန္အားမရွိ
တခ်က္ပဲရွိရဲ့
လက္တြဲၾကည့္ပါ။ ။
သုအိုင္စံ အသက္ရွဳျခင္း
ဒုက္ခေတြရွဳပ္ပြေနတဲ့ အလုပ္ကေန
ရွဳပ္ပြေနတဲ့ဒုက္ခေတြရဲ့ အလုပ္ကိုေျပာင္းလုပ္လိုက္မွ
ဘ၀ဟာ ေနလို့ထိုင္လို့ သက္သာအဆင္ေျပသြားေတာ့တယ္။ ။
သုအိုင္စံ ကင္းေမွ်ာ္စင္ေတြ
တေလာကလံုးကို ကင္းေထာက္ေစာင့္ၾကည့္ရမွာမို့
တေလာကလံုးရဲ့ အၾကည့္ကိုခံႏိုင္ရည္ရွိေနတာလား
ေလွကားရွည္ရွည္ အရပ္ျမင့္ျမင့္
ကင္းေမွ်ာ္စင္ေတြရဲ့ ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္စဥ္။
ဖ်တ္လတ္ေသာဧည့္ၾကိဳအျပံဳးေတြကို ဆြဲသံုးထားေပမဲ့
လွွပေသာဧည့္ၾကိဳအျပံဳးလို ခ်ိဳသာပ်ဴငွာမွုကိုမျပဳတတ္
လိုအပ္လို့ပတ္သက္ရရင္လည္း
ဆက္ဆံေရးက အမိန့္ေပးသံလို မာျပတ္ျပတ္ျပင္းထန္
ေလဒါန္မိုးဒါန္ခံႏိုင္တဲ့ ရိုးသားမွုတစ္ခုထဲနဲ့ရပ္တည္ရွင္
ျခံစည္းရိုးေတြလို ေမြးေမြးခ်င္း ေျခခ်ဳပ္က်
ပစ္မိန့္ရျပီးသား ပေဒသာမိုင္းေတြကို ကိုယ္မွာပတ္
ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေလထုနဲ့အရာ၀တ္ထုေတြကို ရင္ခုန္မိပါရဲ့
ႏွလံုးသားတည့္တည့္ကို ၀င္လာရဲတာက က်ည္ဆံေတြသာ။
အလွည့္က်ကင္းသမားလို မိတ္ေဆြေတြသာဂ်ဴတီခ်ိန္းခ်ိန္းသြ
အခ်ိန္ျပည့္ေညာင္းခ်ိျခင္းနဲ့သာ က်င့္သားရအပန္းေျဖေနရေတာ့
ဗံုးတစ္လံုးကို ျပိဳင္တူနမ္းမဲ့၀ိညာဥ္အလာကို လိုတ တတ္လာခဲ့
စစ္ကိုစခဲ့တဲ့ ရာဇ၀င္အို ရာဇ၀င္သစ္ေတြနဲ့ေ၀းရာ..........
ကဲ....ရန္သူေတြတက္လာၾကျပီ
ဘာေတြဘယ္လိုပဲ ဇိမ္ယူအိပ္ေမာက်ေနပေစ
စတင္ပစ္ခတ္ မီးကုန္ယမ္းကုန္သြန္ခဲ့ရတာ ကင္းေမွ်ာ္စင္ေတြပါ
စက္ေသနတ္ေတြရဲ့အမွ်ေ၀သံေတြညံေနတဲ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာင္းေရြ. ကာဘာယူ ပစ္ခတ္ခြင့္ေလးေတာင္မရတဲ့
အဲဒီ ကင္းေမွ်ာ္စင္လို ေကာင္ေတြေပါ့
အဲဒီ ျခံစည္းရိုးလို ေကာင္ေတြေပါ့
စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲမွာ
အရင္ဦးဆံုး ပစ္ခြင္းဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရတာေလ၊
အထဲမွာေတာ့
ပ်င္းရိစြာအိပ္ေမာက်ေနတဲ့...ဦးေဆာင္မွဳ။ ။
သုအိုင္စံ ခံျပင္းလြန္းတဲ့ပင္လယ္
ေျပာၾကေသးရဲ့
ျမစ္ေတြကေပးဆပ္မွ
ငါျဖစ္လာရတာပါတဲ့
တကယ္ဆို
ျမစ္ေတြကို မ်ိဳခ်ဖို့
ငါျဖစ္လာရတာပါ
တစ္ဘ၀လံုး
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပက္လက္လွန္
အေငြ.ျပန္က်ိဳခ်က္
ဒါ...ျမစ္ေတြကို အသက္ဆက္ဖို့ပါ
ျမစ္ေပါင္းစုံရဲ့
အက်င့္ေပါင္းစံု
ေပါင္းဆံုရာအရပ္
ၾကည့္...ငါ့ရင္ဘတ္မွာ ဒါန္ရာစေတြ
အျပစ္မဆိုပါဘူး
ျမစ္ဆိုတာ စီးမွာေပါ့
(တခါတရံေတာ့)
ငါ့ႏွုပ္ခမ္းပါးေတြကို
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖဲ့ရဲြ.တိုက္စား
ျမစ္မ်ားက...သိမ္ေမြ.မွုမဲ့ စီးဆင္းမွုေတြနဲ့
ငါက...ရင္နာေနတဲ့ သီးခံျခင္းေတြနဲ့
ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါ
အနစ္နာခံျခင္းဟာ ငါ့ဘ၀
ရင့္က်က္ျခင္းဟာ ငါ့သိက္ခါ
ငါေနတတ္ခဲ့၊ ငါေက်နပ္ခဲ့
တခ်ိန္လံုး
ေတာင္တန္းေတြကိုေခၚေမွွ်ာ္
သူတို့ေပၚမလာၾက
ေကာင္းကင္က်ယ္ကို ငါလြမ္းတ
နမ္းခြင့္ကို မရခဲ့တဲ့ ငါ
သဘာ၀က်ိန္စာက်မ္းၾကီးထဲ
ေက်ကြဲစရာေတြကို
ေရထဲမွာ ဖံုးဖိ
ၾကိဳးစား ျပံဳးၾကည့္ခဲ့ပါေသးတယ္
ငါရိုးသားခဲ့ပါတယ္
ငါကိုယ္တိုင္ ရိုးသားခဲ့ပါတယ္
ငါ့ေအာက္ေျခေရေသာက္ျမစ္ေတြ
ေျခေထာက္ေျငာင္းလာတဲ့အခါမ်ိဳး
မုန္တိုင္းေတြ အလည္လာတဲ့အခါမ်ိဳး
သူတို့ယူလာတဲ့ ေလနီၾကမ္းေတြကိုေသာက္
တစ္ခြက္ျပီးတစ္ခြက္ေသာက္
ေပါက္ကြဲခက္ထန္တဲ့ ဂီတေအာက္မွာ
အေသြးအသားေတြ ဆူေ၀ခဲ့ျပီ
ထိန္းခ်ဳပ္မွဳေတြ ေလ်ာ့ေျပခဲ့ျပီ
နာၾကည္းခ်က္ေတြေလ
ခံစားခ်က္ေတြေလ
မေက်နပ္ခ်က္ေတြေလ
ရင္မွာဆူပြက္
လွိဳင္းလံုးေတြ တာထြက္သြားၾကျပီ
ဟလို...ခ်စ္သူျမစ္မ်ား
တစိမ့္စိမ့္ မူးအားေကာင္းတဲ့
ႏွစ္ခ်ိဳ့မ်က္ရည္ဟာ
"ဒီေရ"ေတြေပါ့
အၾကင္နာတရားကေတာ့
အေငြ.ပ်ံသြားခဲ့တာ...ၾကာျပီ။ ။
("မေဟသီ"မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပါ)
သုအိုင္စံ ေတြေ၀သူ
ငါ့နာရီမ်ား
ငါ့အား ထားရစ္။
ငါ့ရဲ့တန္ဖိုး
သူခိုး ခိုးလစ္။ ။
သုအိုင္စံ ေဂါက္သြားတဲ့ဘုရင္
မယားနဲ့သားကို ၾကည့္လိုက္တယ္
ၾကားေနၾကသံစဥ္ ဖတ္ေနၾကစာသား
တိုင္းျပည္နဲ့လူထုကို ၾကည့္လိုက္တယ္
ၾကားေနၾကသံစဥ္ ဖတ္ေနၾကစာသား
သီခ်င္းကို ပိတ္လိုက္တယ္
့ျမင္းစီးေတာထြက္
ဂီတစစ္ကို သူေတြ.ခဲ့တယ္
လြယ္...လွ...တယ္...ေတာ့...မ...ဟု
သူက သူ့ဂီတကို ေစာင္းနဲ့တီးျပေပမဲ့
လူေတြက ကြ်ဲနားရြက္နဲ့ နားေထာင္ၾကတယ္
စိတ္ပ်က္တဲ့ အဘိဓမာ သူ့မွာမရွိဘူး။ ။
သုအိုင္စံ
Comments
Post a Comment