(((ကဗ်ာဟာ ၆၆%နဲ႕ ၁၀၀ ျဖစ္ေနခဲ့ ထူးထူးျခားျခား)))

(((ကဗ်ာဟာ ၆၆%နဲ႕ ၁၀၀ ျဖစ္ေနခဲ့ ထူးထူးျခားျခား)))


တခုခုရဲ႕ အေတြးမ်ားက ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ အားျပင္းတယ္
တခုခုအတြက္ အေရးအသားတခုရဲ႕ နယ္က တအားက်ဥ္းတယ္

အေတြးအားက ထြက္ေျပးခဲ့ စၾကဝဠာက်ယ္သည့္ အညႊန္းအတိုင္း သြားေရာက္ခဲ့
အေရးအသားက အထြက္ေႏွးလွွ်က္ တသက္စာကဗ်ာနယ္၏ အဝန္းအဝိုင္းအား ေဖာက္မထြက္ရဲ
ကဗ်ာမွိဳင္းထဲ နစ္ေသၾက
ကဗ်ာတိုင္းပဲ ျဖစ္ေနရတယ္။

အေတြးမေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာဟာ
ေစ်းမေကာင္းတဲ့ ဖာလိုပါပဲ
စာကိုဖတ္ခ်င္သူ ရွားျပီး
တဏွာဗိုလ္က်ခ်င္သူ မ်ားတယ္
ဤသို႔ႏွယ္...
ကဗ်ာအေကာင္းေတြဟာ
ဖာအေကာင္းလို ရွားခဲ့ရွာတယ္...။

ရသကို ဝတ္ျပီး ဒႆနပဲ ခြ်တ္ခြ်တ္
ဒႆနကို ခြ်တ္ျပီး ရသပဲ ဝတ္ဝတ္
ကဗ်ာရဲ႕ ဗလဟာ အကြပ္အနားမဲ့ ရွင္းလင္းရင္ခြင္လို ၾကြက္သားဟိန္းထေနလည္း
ကဗ်ာရဲ႕ အစဟာ အဝတ္အစားမဲ့ ဟင္းလင္းလြင္ျပင္လို ျမက္မ်ားယိမ္းကေနလည္း
ကဗ်ာဟာ
စကားလံုး စာသားေတြ
အားသံုး ရွာထားေပတဲ့ နိဗၺာန္ဘံုပဲ
ဒါဟာ
ေတြးဆခ်က္ေတြကို
ေထြးထပ္ထည့္ထားတဲ့ တရိစာၦန္ရံု မဟုတ္ဘူး
စိတ္အတြင္းေတြးဆခ်က္ကို
အရိပ္နင္း ေရးစပ္ဖြဲ႕ဆိုမဲ့ စကားလံုးေတြဟာ
အားလံုးေသာ ဘာသာစကားေတြမွာ ခ်ိဳ႕တဲ့ အေရးအသားလို ရွားပါး
အဲဒီခ်ိဳ႕ငဲ့အေရးအသားရဲ႕အားမ်ား

နဲ႕အာနိသင္ကို ဆက္စည္းျခံဳလွ်က္ ေရးဖြဲ႕ျပီးရတဲ့ ကဗ်ာတိုင္းမွာ
ကဗ်ာ၏ ပင္ကိုယ္ ဖြဲ႕စည္းပံုနဲ႔ ေသြးလွည့္စီးပံုမွာ တသံ သံဟာ အျမဲလိုေနခဲ့မယ္
ဘယ္ေတာ့မွ မရွိခဲ့တဲ့ အဲဒီအသံဟာ ဘာကီးနဲ႔မွ ညွိလို႔မရဘူးေပါ့
ဒါေပမဲ့ အေတြးထူးျပီးၾကည့္ရံုသက္သက္နဲ႕ေတာ့ အႏွစ္နဲ႔ပံုသ႑ာန္တူကို ၾကားျမင္နိုင္ေပရဲ႕...
ဒီ..စိတ္အေတြးလွိဳင္းရဲ႕ပံုတူဟာ ကဗ်ာတိုင္းထဲမွာ ပါးပါးေလးပဲ ပါလာခဲ့ေတာ့တယ္။    ။

၂၄-၀၈-၂၀၁၃