((( ျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားအတုမ်ား )))
((( ျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားအတုမ်
ေက်ာင္းကိုသြားျပီး ပညာသင္ဖို႔ထက္
ေခ်ာင္းထဲသြားျပီး ေရႊရွာခ်င္ၾကတဲ့ ရင္တြင္းျဖစ္ဆႏၵဟာ
အပင္ရင္း အျမစ္ျဖတ္ခံရတဲ့ မ်ိဳးဖ်က္ကင္ဆာမွန္းမသိ
ေရႊရရင္ ေငြရမယ္ ဆိုတာပဲသိတဲ့ ခေလးေတြ
ေရႊက်င္ၾကတယ္။
ရြာအျပင္ ေခ်ာင္းဖ်ားက ထြက္တဲ့အရာ
သယံဇာတဆိုတာ ေရာင္းစားဖို႔ပဲေလ လို႔
အစဥ္အလာနဲ႔ သေဘာေပါက္ထားေတာ့
နဂိုပိုင္သည့္ ေရႊေပါမ်ားတဲ့ ေအာက္ေျခနက္ ရွိဆဲေရြႊတြင္းထက္
လူ႔ ေလာဘဟာ တကယ္ ပို တြင္းနက္မွန္း မသိရွိခဲ့ၾကသလို။
စာသင္ေက်ာင္း သြားမတက္ၾကတဲ့အခါ
ဥာဏ္ဥာဏဆိုတာ ေခါင္းပါးလို႔ မြဲေတလို႔
ပညာမဲ့ ေတာေပ်ာက္သြားေတာ့
ကိုယ္ပိုင္အသိေတြဘေဘာတရားမဲ့ ေနတဲ့ အသိမြဲေနျခင္းထက္
လူ႔ ေလာကဟာ တကယ္ ပို က်ဥ္းခဲ့မွန္း သတိမရွိခဲ့ၾကေပ။
လူၾကီးေတြလည္း နက္နက္တူးေနတယ္
ခေလးေတြလည္း ဆက္ဆက္တူးေနတယ္
အရင္းအႏွီး အဆံုးမရွိဘူး
တြင္း အျပီး အဆံုးထိ တူးမယ္
လြယ္လွတဲ့ဒီလမ္းမွာ
ၾကြယ္ဝမဲ့ခ်မ္းသာနည္းဟာ
ဘြဲ႕ပညာရပ္ တခု မလိုေတာ့လည္း။
ေရႊက်င္တဲ့အခါ
ေျမအေပၚယံထက္က ေျမသားဟာ
ေျမေဖ်ာ္ကန္စက္ထဲမွာ ေရစားသြားျပီး
ေျမဆီေျမနွစ္ဟာလည္း ေရနီေရညစ္ထဲ ေမ်ာပါသြားတယ္
အေပၚကို တူးဆြလို႔ တက္လာတဲ့ ေျမေအာက္သားက
ရာသီေပၚသီးရြက္သီးႏွံေတာင္ ယာယီ စိုက္စားလို႔မရပါ
ေရနီေရညစ္ဟာ ျမစ္ရိုးတေလွ်ာက္မွာ အဆိပ္ျဖစ္
ငါးေတြ ဖားေတြ ေရေနေကာင္ေတြ စိတ္ညစ္ရျပီ
ဒီျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္က ရြာသူရြာသားေတြဟာ
ဒီထံုးေနာက္ ျမစ္ေရနီနဲ႔ပဲ ထမင္းခ်က္စားရ
ဒါဟာ...အဆိပ္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း မ်ိဳခ်ေနၾကပါလားလို႔
ေရႊတူးသမားတို႔ မစဥ္းစားနိုင္ အေရးမထားအား
က်င္ခြက္အလယ္မွာ ေရႊသား အနယ္ထိုင္ေနတာပဲ ျမင္ခ်င္ခဲ့
ေလာဘက အကန္႔အသတ္မဲ့တယ္။
သိပ္မၾကာလိုက္ေပ
ေျမေတြကုန္သြား
ေရႊေတြကုန္သြား
ျမစ္ ပ်က္စီးသြား
ဖားေတြ ငါးေတြ ေရေနေကာင္ေတြ နယ္ေျပာင္းသြား
ေျမကလည္း ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စိုက္စားမရ
ရွိထားတဲ့ေရႊေတြကိုပဲ ေရာင္းစားေနၾကျပီ
ခဏၾကာေတာ့
ရွိထားတဲ့ေရႊေတြပါ ထပ္၍ ကုန္သြားသည္။
ခေလးေတြ လူၾကီးျဖစ္လာခဲ့ျပီ
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အသိဥာဏ္ပညာ မရွိ
ဂိုေထာင္ထဲမွာ ရိကၡာဝမ္းစာ မရွိ
လုပ္စားဖို႔ရာ အတတ္ပညာ မရွိ
ဤ ရြာ၏ ၁၀၉/၁၁၀ ေဝေလေလမ်ား
ရြာလယ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ လာစုဆံုမိၾက
တရားနာၾက ေဗဒင္ၾကည့္ၾက ခ်ဲတြက္ၾက
ဗုဒၵေကြ်းတဲ့ ေန႔လယ္စာကလည္း၊ သူ႔ေမတၱာ ေရစီးသန္ဆဲပါပဲ။
သယံဇာတအရင္းအႏွီးဆိုတာ တရက္စာ ျဖစ္ေၾကာင္း
ဥာဏ္ဥာဏအရင္းအနွီးဆိုတာ တသက္စာ ျဖစ္ေၾကာင္း
ဒီ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားအတုေတြကို ရွင္းျပလို႔ နားမလည္နိုင္ေပမဲ့
မ်ိဳးဆက္ေတြကိုေတာ့ လက္ခံနိုင္လာေအာာင္ သင္ၾကားေပးရမွာပဲ
တို႔ရြာရဲ႕ စာသင္ေက်ာင္းေလးထဲ
ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကိုယ္ ဖြင့္ေဆာင္းျပီး ဝင္လာခဲ့ပါ ခေလးတို႔ေရ...
ေရႊသိပ္ထြက္တဲ့ အဲဒီရြာလိုပဲ
ေရႊသိပ္ထြက္တဲ့ ျမန္မာျပည္ၾကီး မမြဲခင္
ျမန္မာျပည္သားဆိုတာ
စာျမန္ျမန္ သင္ေပးရမဲ့ေကာင္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ။
သုအိုင္စံ
၁၉-၁၀-၂၀၁၃
Comments
Post a Comment